Presidenti ukrainas Volodymyr Zelensky beson se një vizitë e presidentit të SHBA-së, Donald Trump në Ukrainë do të ishte e dobishme, veçanërisht nëse udhëheqësi i Shtëpisë së Bardhë do të fluturonte direkt për në Ukrainë. Këto komente Zelensky i bëri duke iu përgjigjur pyetjeve të gazetarëve në internet.
Zelensky po komentonte mesazhet e presidentit të SHBA-së se ai do të ishte gati të fliste në parlamentin ukrainas dhe të ishte në Ukrainë.
“Mendoj se kjo do të ishte e dobishme – nëse presidenti Trump është në gjendje të vijë. Ai po flet për avokimin e një plani për t’i dhënë fund luftës. I thashë se do të ishim të lumtur ta mirëprisnim”, tha Zelensky.
Ai shtoi se do të ishte “e dëshirueshme” që presidenti i SHBA-së të mbërrinte me aeroplan jo në Poloni, por direkt në Ukrainë.
“Sepse nëse Presidenti Trump, Presidenti i Shteteve të Bashkuara të Amerikës, fluturon për në Ukrainë – dhe mundësisht fluturon direkt për në Ukrainë sesa për në Poloni dhe pastaj udhëton me tren – kjo do të sinjalizonte se ne patjetër mund të mbështetemi në një armëpushim. Jemi gati për vizitën e presidentit Trump në çdo moment kur ai të jetë gati, kur të jenë përmbushur të gjitha kushtet e nevojshme, përfshirë kushtet e sigurisë”, tha ai.
Presidenti ukrainas Volodymyr Zelensky ka konfirmuar se po zhvillon bisedime me presidentin e SHBA-së, Donald Trump mbi vendosjen e mundshme të trupave amerikane në Ukrainë, por theksoi se një vendim i tillë do të varet vetëm nga udhëheqësi i SHBA-së.
Kreu i shtetit e tha këtë duke iu përgjigjur pyetjeve të gazetarëve, raporton Ukrinform.
Kur u pyet nëse, si pjesë e garancive të sigurisë, Shtetet e Bashkuara planifikojnë të vendosin trupat e tyre në Ukrainë – përgjatë vijës së demarkacionit apo në kufi – Zelensky tha: “Për të qenë i sinqertë, kjo mund të konfirmohet vetëm nga Presidenti i Shteteve të Bashkuara të Amerikës. Këto janë trupa amerikane, dhe për këtë arsye është Amerika që merr vendime të tilla. Sigurisht, ne po e diskutojmë këtë si me presidentin Trump ashtu edhe me përfaqësuesit e Koalicionit të Vullnetit”.
Ai shtoi se Ukraina do të donte të shihte trupat amerikane në territorin e saj si një garanci sigurie. Sipas Zelensky, ky do të ishte një pozicion i fortë për sa i përket garancive të sigurisë, transmeton Telegrafi.
Siç është raportuar, presidenti i SHBA-së, tha se është arritur shumë përparim në bisedimet për t’i dhënë fund luftës pas takimit të tij me presidentin ukrainas Volodymyr Zelensky, i cili u zhvillua të dielën, më 29 dhjetor, në rezidencën Mar-a-Lago në shtetin e Floridës.
Presidenti ukrainas Volodymyr Zelensky ka konfirmuar se po zhvillon bisedime me presidentin e SHBA-së, Donald Trump mbi vendosjen e mundshme të trupave amerikane në Ukrainë, por theksoi se një vendim i tillë do të varet vetëm nga udhëheqësi i SHBA-së.
Kreu i shtetit e tha këtë duke iu përgjigjur pyetjeve të gazetarëve, raporton Ukrinform.
Kur u pyet nëse, si pjesë e garancive të sigurisë, Shtetet e Bashkuara planifikojnë të vendosin trupat e tyre në Ukrainë - përgjatë vijës së demarkacionit apo në kufi - Zelensky tha: "Për të qenë i sinqertë, kjo mund të konfirmohet vetëm nga Presidenti i Shteteve të Bashkuara të Amerikës. Këto janë trupa amerikane, dhe për këtë arsye është Amerika që merr vendime të tilla. Sigurisht, ne po e diskutojmë këtë si me presidentin Trump ashtu edhe me përfaqësuesit e Koalicionit të Vullnetit".
Ai shtoi se Ukraina do të donte të shihte trupat amerikane në territorin e saj si një garanci sigurie. Sipas Zelensky, ky do të ishte një pozicion i fortë për sa i përket garancive të sigurisë, transmeton Telegrafi.
Siç është raportuar, presidenti i SHBA-së, tha se është arritur shumë përparim në bisedimet për t'i dhënë fund luftës pas takimit të tij me presidentin ukrainas Volodymyr Zelensky, i cili u zhvillua të dielën, më 29 dhjetor, në rezidencën Mar-a-Lago në shtetin e Floridës. /Telegrafi/
Presidenti ukrainas Volodymyr Zelensky beson se një vizitë e presidentit të SHBA-së, Donald Trump në Ukrainë do të ishte e dobishme, veçanërisht nëse udhëheqësi i Shtëpisë së Bardhë do të fluturonte direkt për në Ukrainë.
Kwto komente Zelensky i bwri duke iu përgjigjur pyetjeve të gazetarëve në internet, transmeton Telegrafi.
Zelensky po komentonte mesazhet e presidentit të SHBA-së se ai do të ishte gati të fliste në parlamentin ukrainas dhe të ishte në Ukrainë.
"Mendoj se kjo do të ishte e dobishme - nëse presidenti Trump është në gjendje të vijë. Ai po flet për avokimin e një plani për t'i dhënë fund luftës. I thashë se do të ishim të lumtur ta mirëprisnim", tha Zelensky.
Ai shtoi se do të ishte "e dëshirueshme" që presidenti i SHBA-së të mbërrinte me aeroplan jo në Poloni, por direkt në Ukrainë.
"Sepse nëse Presidenti Trump, Presidenti i Shteteve të Bashkuara të Amerikës, fluturon për në Ukrainë - dhe mundësisht fluturon direkt për në Ukrainë sesa për në Poloni dhe pastaj udhëton me tren - kjo do të sinjalizonte se ne patjetër mund të mbështetemi në një armëpushim", tha Zelenskyy.
Ai theksoi se “jemi gati për vizitën e presidentit Trump në çdo moment kur ai të jetë gati, kur të jenë përmbushur të gjitha kushtet e nevojshme, përfshirë kushtet e sigurisë”. /Telegrafi/
Rusia, SHBA-të dhe Ukraina bien dakord se një marrëveshje për t’i dhënë fund pothuajse katër viteve të një lufte në shkallë të plotë po afrohet, por, sipas fjalëve të Presidentit Donald Trump, mbeten “një ose dy çështje shumë të mprehta dhe shumë të vështira”. Dy nga çështjet më të ndërlikuara në planin 20-pikësh të Uashingtonit […]
Presidenti ukrainas Volodymyr Zelensky i ka hedhur poshtë si të rreme pretendimet se Ukraina kreu një sulm me dron në rezidencën e udhëheqësit të Kremlinit, Vladimir Putin, duke thënë se Ukraina ka informuar edhe Shtetet e Bashkuara për këtë.
"Ekipi ynë negociator u lidh me ekipin amerikan; ata diskutuan detajet dhe ne e kuptojmë se kjo është e rreme. Dhe, sigurisht, partnerët tanë gjithmonë munden, falë aftësive të tyre teknike, të verifikojnë se kjo ishte e rreme”, shtoi ai, transmeton Telegrafi.
“Sulmet ndaj rezidencës Valdai të Putinit janë të rreme. Askush nuk e ka goditur. A është kjo e lidhur me sanksionet? Ndoshta ka ndonjë lidhje, por sipas mendimit tim është më shumë e lidhur me faktin se ka pasur një bisedë dhe takim mjaft të suksesshëm, një takim pozitiv të ekipeve tona gjatë një muaji, pika e fundit e të cilit ishte takimi ynë me presidentin Trump, dhe ne e kuptuam planin, mbi të cilin këshilltarët tanë do të punojnë tani nga 3 janari”, theksoi ndër tjera presidenti ukrainas.
“Pastaj, qartë, po takohemi me evropianët në nivelin e udhëheqësve; duam të përgatisim gjithçka dhe me vullnetin e Zotit, pastaj të gjithë takohemi së bashku për të bërë disa hapa përpara drejt përfundimit të luftës. Ne duam që të bëhen shumë hapa të ndryshëm në janar. Dhe nuk e di nëse kjo është e lidhur me transferimin e Tomahawks apo jo; nuk dua të spekuloj", shtoi Zelensky.
Ai theksoi se forcat ruse vazhdojnë të godasin rajonet dhe objektivat civile të Ukrainës. Ai tha gjithashtu se nuk e kuptonte pse disa vende e dënuan sulmin e supozuar ndaj rezidencës së Putinit.
"E dini, për të qenë i sinqertë, shkakton konfuzion dhe ndjenja të pakëndshme që disa përfaqësues, si India, Emiratet e Bashkuara Arabe dhe disa shtete të tjera, thanë se i dënuan sulmet. Më vjen keq, ata dënuan sulmet tona të supozuara me dronë ndaj rezidencës së Putinit, të cilat nuk ndodhën. Dhe ku është dënimi i tyre, meqë ra fjala, që gjatë gjithë kësaj kohe ata kanë goditur fëmijët tanë dhe kanë vrarë njerëz? Nuk e dëgjoj nga India, për të qenë i sinqertë, apo nga Emiratet", shtoi ai. /Telegrafi/
Përshëndetje nga Uashingtoni, ku gjithçka sillet rreth historive të mëdha: një luftë e mundshme me Venezuelën, një paqe e mundshme në Ukrainë, kush ishte mik me Jeffrey Epstein dhe kush mori pjesë në shfrytëzimin seksual të të miturve. Këtë muaj, Ballkani u shfaq gjithashtu në axhendën tonë politike tashmë të mbingarkuar, dhe u morën disa […]
UASHINGTON, 30 dhjetor /ATSH-ANSA/ – Presidenti amerikan Donald Trump dhe këshilltarët e tij kryesorë i kërkuan Benjamin Netanyahut të ndryshonte politikat e Bregut Perëndimor gjatë takimit të tyre.
Axios raporton këtë, duke cituar një zyrtar amerikan dhe një burim tjetër, të dy me njohuri të drejtpërdrejtë të situatës.
Presidenti amerikan dhe ekipi i tij thuhet se shprehën shqetësim për situatën dhe i kërkuan kryeministrit izraelit të shmangte veprimet provokuese dhe të “qetësonte ujërat”.
Takimi i së hënës thuhet se ishte hera e parë në mandatin e tij të dytë që Trump dhe ekipi i tij patën diskutime të gjera me Netanyahun rreth politikës së Bregut Perëndimor.
Shtëpia e Bardhë beson se një përshkallëzim i dhunës në ato territore do të minonte përpjekjet për të zbatuar marrëveshjen e paqes në Gaza dhe për të parandaluar zgjerimin e Marrëveshjeve të Abrahamit para përfundimit të mandatit të Trump.
Burimet thanë se tema u ngrit si gjatë takimit përgatitor të Netanyahut të hënën në mëngjes me Sekretarin e Shtetit Marco Rubio, Steve Witkoff dhe Jared Kushner, ashtu edhe gjatë takimit të Trump me Netanyahun në pasdite. /os/
Nga: James Kirchik / Politico Përktheu: Jorgji Kote
Në periudhën e Luftës së Ftohtë kishte një rregull të mirë bazë: Kur një organizatë kishte në emërtimin e saj fjalën “Paqe“ kjo do të thoshte se ajo ishte një organ ose grup organesh të Bashkimit Sovjetik. Fillimet e kësaj dukurie janë në “Kongresin Botëror të Intelektualëve për Mbrojtjen e Paqes“ të mbledhur në vitin 1948 në Breslau, Poloni. Kjo veprimtari masive e sponsorizuar nga Bashkimi Sovjetik dhe regjimi i tij marionetë në Poloni u zhvillua vetëm dy muaj pas vendosjes së bllokadës sovjetike mbi Berlinin Perëndimor, e cila vazhdoi gati një vit (qershor 1948 - maj 1949). Ndër emrat e shquar të të huajve perëndimorë të pranishëm në atë takim ishin kritiku kulturor francez Julien Benda, dramaturgu gjerman Bertolt Brecht dhe shkrimtari amerikan Howard Fast. Folësit lavdëruan BS-në dhe forca të tjera “progresive“ si kampionë të paqes, ndërsa shtetet perëndimore u etiketuan si “luftënxitës“.
Ndërkohë, më 1949, viti i parë i provave bërthamore sovjetike, në Paris u mblodh “Komiteti Botëror i Luftëtarëve të Paqes“ ndërsa në Hotel “Waldorf - Astoria“ në Nju-Jork, bastion i proletariatit siç thuhej atëherë me ironi, u zhvillua Konferenca e Kulturës dhe e Shkencës për Paqe Botërore. “Atdheu ynë është për paqen dhe miqësinë mes popujve“, deklaroi Alexander Fadejew, kryetar i Shoqatës së Shkrimtarëve Sovjetikë - një besim ky i kundërvihej veprimeve të dhunshme nëpërmjet të cilave BS-ja betononte sundimin e saj mbi Evropën Qendrore dhe Lindore.
Duke e reklamuar veten si “partizanë të paqes“ sovjetikët dhe simpatizantët e tyre në Perëndim, krijuan një diktonomi cinike sipas të cilës, kushdo që i kundërshtonte ata, në mënyrë indirekte favorizonte luftën. Në fund të fundit, cili njeri, cili vend mund të kundërshtonte diçka fisnike si paqja? Mirëpo, ky krim gjuhësor shfrytëzohej për të fshehur krime shumë më të prekshme dhe më të rënda, mbasi kur sovjetikët promovonin me të madhe dashurinë e tyre për paqen, ata ushtronin dhunë ose kërcënime për pushtim territoresh dhe nënshtrimin e popujve.
Sot, Rusia po ecën sipas të njëjtit model dhe bën propozime për paqe, të cilat janë të ngjashme me kërkesat e njëanshme që Putini bënte përpara agresionit kundër Ukrainës. E, megjithatë, Qeveria e presidentit Trump i përdor ato si pikënisje ujdish dhe duke i bërë presion Ukrainës që ta pranojë atë paqe.
Në këtë kontekst, na vjen në ndihmë historiku i përpjekjeve të mëparshme të Moskës për “Paqe“. Asnjë organizatë tjetër në BS nuk ka qenë aq e shquar sa Këshilli Botëror i Paqes i krijuar në Paris (World Peace Council - WPC). Nisma më spektakolare e WPC-së ishte “Apeli i Stokholmit“ ku kërkohej ndalimi i përdorimit të armëve atomike. Sipas pohimeve të ndryshme, atë apel e nënshkruan 600 milionë vetë në gjithë botën dhe me siguri të gjithë të rriturit në Bashkimin Sovjetik. Franca e përzuri WPC-në qysh në vitin 1951 me arsyetimin se ajo nismë ishte ndërmarrë nga një fuqi e huaj komuniste. Atëherë ai grup u fut në zonën sovjetike të Vjenës, ku ministri i Brendshëm austriak i akuzoi se e gjithë kjo “nuk ka të bëjë me paqen“. Kur edhe atje ata u bënë të padëshirueshëm, ata shkuan në Finlandën asnjanëse ku WPC qëndroi deri në përfundimin e konfliktit Lindje-Perëndim.
Pas përfundimit të Luftës së Dytë Botërore, lufta më shkatërrimtare e njerëzimit, miliona njerëz ishin të gatshëm t’i bashkoheshin kryqëzatës sovjetike për paqe. Gjatë gjithë viteve 1950-’60, në të gjithë botën lindën organizata, të cilat nën flamurin e paqes artikulonin fraza të njëjta mbi paqen si edhe WPC-ja. Ato i quanin manovrat e NATO-s si luftënxitëse, ndërkohë që me retorika justifikonin dhe mbronin invazionet sovjetike kundër shteteve sovrane si “garanci për paqe“. Në ShBA funksiononin “Liga Amerikane për Paqe dhe Demokraci“, “Kryqëzata Amerikane e Paqes“, “Mobilizimi Amerikan për Paqe“, “Komiteti Kombëtar për Fitoren e Paqes“ dhe dhjetëra organizata të tjera “paqebërëse“ në një linjë, e cila nuk kishte asnjë dallim nga ajo vija e MPJ-së sovjetike. Shumë nga pjesëmarrësit atje ishin komunistë dhe simpatizantë, edhe pse shumë prej tyre kishin qëllime të mira ose ishin idealistë që besonin lehtë gjithçka.
Atyre që tregonin me gisht hipokrizinë e një perandorie të ndërtuar dhe të sunduar nëpërmjet përdorimit të forcës brutale ushtarake, duke deklaruar pa fund dëshirën e saj për “paqe“ sovjetikët dhe aleatët e tyre në Perëndim e kishin në majë të gjuhës përgjigjen për ta: “Një nga mësimet bazë të marksizmit është se kapitalizmi çon detyrimisht në imperializëm dhe në luftë. Ndaj dhe mposhtja e kapitalizmit është e vetmja rrugë për paqe të qëndrueshme“. Mbështetja për lëvizjet e armatosura revolucionare në vendet jo komuniste (siç bënë sovjetikët në Nikaragua deri në Angolë) apo invazioni në vendet komuniste që donin të devijonin (si në Çeki dhe në Hungari), nuk janë gjë tjetër veçse një mjet për të vendosur në mënyrë parandaluese paqen (këtë e quajnë ndryshe edhe luftë preventive). Një gazetë komuniste hungareze e përshkruante kështu këtë fakt: “Brenda lëvizjes së paqes, ne nuk mund të lejojmë asnjë shenjë pacifizimi të dëmshëm”.
Në vitin 1954, Ministria Sovjetike e Mbrojtjes jepte të njëjtin argument se: “Kur luftojnë për paqen, komunistët nuk janë pacifistë dhe nuk kufizohen vetëm te paqja dhe te propaganda paqësore. Ata përfaqësojnë idenë se për shmangien e një lufte duhet doemos të shkatërrohet imperializmi. Qëndrimet borgjeze pacifike ndaj luftës, duke theksuar tmerret e luftës dhe urrejtjen ndaj të gjitha luftërave janë të huaja për ta. Komunistët janë kundër luftërave imperialiste, mbasi ato janë luftëra kundër revolucionare, por ata janë në favor të luftërave çlirimtare, antiimperialiste dhe revolucionare“
Një hipokrizi e tillë e hapur është e njohur për të gjithë për ata që e kanë lexuar romanin distopik të Orwellit, “1984“, ku fjalia “Lufta është baras me paqen“ simbolizon një shembull paradigmatik të “të folurit të dyfishtë“ totalitar. Komunistët dhe simpatizantët kishin divizën e tyre: Çdo veprim ushtarak i BS-së quhej antiimperialist, ndërsa çdo akt ushtarak i vendeve perëndimore gjykohej si “imperialist“. Vetëmohimi i kërkuar për të bërë një gjimnastikë të tillë mendore shpjegon si BS-ja dhe mbështetësit e saj rrëshqitën me lehtësi duke e cilësuar Gjermaninë naziste si fontanën e fashizmit, por duke nënshkruar Traktatin e mossulmimit me Berlinin dhe tre vite më vonë me luftën kundër tij.
Nuk është rastësi që Ofensiva për “Paqe“ në vitet e para të Luftës së Ftohtë filloi kur BS-ja nuk kishte ende potencial kërcënimi bërthamor. Vala tjetër e madhe e “Paqes“ ndodhi në fillim të viteve ‘80, kur presidenti Ronald Reagan u shpreh për përmbysjen e komunizmit dhe ndërprerjen e bashkekzistencës paqësore me të. Fushëbeteja u bë Evropa Perëndimore, ku pati debate të ashpra mbi planin për stacionimin e raketave me rreze të mesme veprimi “Pershing 2” në përgjigje të vendosjes së raketave ruse “SS 20“. “New Jork Times” në vitin 1983 njoftonte me titull të madh se qeveritë e Danimarkës dhe të Zvicrës arritën të zbulonin sovjetikë të veshur me petkun e diplomatit, por të cilët ishin oficerë të KGB-së që bënë përpjekje për t’u infiltruar në Grupet në Perëndim që ishin kundër stacionimit të raketave “Pershing“.
Debati më i ashpër ndodhi në Gjermaninë Perëndimore, ku Partia e Gjelbër akuzoi komunistët se kishin sabotuar përpjekjet për organizimin e një demonstrate të madhe kundër Reaganit dhe NATO-s gjatë Samitit të kësaj të fundit në Bon. Frytet e këtij infiltrimi u panë edhe në rezolutën e kësaj ngjarjeje: Ajo dënonte politikën e jashtme amerikane, por heshte për agresionin sovjetik kundër Afganistanit dhe vendosjen e Ligjit të Luftës në Poloni gjatë sundimit të Juntës Ushtarake atje, përfaqësuesi i të cilës u shfaq edhe në një konferencë të Këshillit Botëror të Paqes. Politika e jashtme e heshtur sovjetike u shfaq edhe në sloganin e lëvizjes së paqes kundër raketave “Pershing”: ”Jo më raketa të reja në Evropë“.
Ky shfrytëzim i përpjekjeve njerëzore për paqe që ka vijuar për dekada të tëra tregon se sa shumë ndryshon kuptimi i fjalës paqe. Në shoqëritë e lira kuptimi i saj është i qartë: jo luftë. Por, për burrat në Kremlin, ”Paqja“ është koncept subjektiv që i përfshin të gjitha qëllimet e saj, për aq kohë sa aty nuk përmendet fjala “dhunë”
Disidenti sovjetik, Vladimir Bukowski, në vitin 1982 shkruante: ”Ndoshta ideologët bolshevikë kanë qenë të vetëdijshëm qysh në fillim se sa armë e fuqishme është tundimi nga paqja - se sa lehtë mund të besojnë njerëzit dhe sa iracionalë mund të bëhen, për aq kohë sa te ata krijohet qoftë edhe shpresa më e vogël se paqja është afër”.
Lufta e Ftohtë tani mund të konsiderohet vërtet e kaluar, por zhvillimet më të fundit tregojnë se besimi me lehtësi dhe irracionaliteti ndaj iluzionit rus ka vazhduar të përhapet më tej.
Kështu, presidenti Donald Trump e quajti veten ”President i Paqes“ dhe qeveria e tij menjëherë ndërmori dy hapa për ta formalizuar këtë vetëvlerësim. Fillimisht, Departamenti Amerikan i Shtetit njoftoi se Instituti amerikan për Paqe do të quhet “Donald J. Trump Institute of Peace“ duke vlerësuar kësisoj “Ujdibërësin më të madh në historinë e kombit tonë“. Edhe më domethënëse ishte publikimi i strategjisë së re amerikane. Ajo thekson meritat e mëdha të Donald Trump si paqebërës, por, ndërkohë, kuptimi i saj mbi “Paqen” është shqetësues, mbasi ngjason shumë me konceptin rus mbi paqen.
Në radhë të parë, në Strategjinë e re amerikane, Rusia nuk konsiderohet më si kërcënim. Një kontrast i madh ky me këndvështrimin e vetë Trumpit gjatë presidencës së tij të parë, ku në strategjinë e atëhershme të sigurisë kombëtare 2017 shkruhej “Rusia po kërkon të formojë një botë në kundërshtim me vlerat dhe interesat amerikane, me synimin të dobësojë ndikimin amerikan në botë dhe të na ndajë nga aleatët dhe partnerët tanë; ajo “kërkon të varrosë fuqinë, ndikimin, interesat, sigurinë dhe mirëqenien amerikane”. Strategjia Kombëtare e Sigurisë 2017 e akuzonte Rusinë për programin e saj të armatimit, e cila synonte të minonte legjitimitetin e demokracive dhe për këtë qëllim “Rusia do të ndërmarrë masa subversive për të dobësuar besueshmërinë dhe angazhimin amerikan për Evropën, të minojnë unitetin transatlantik dhe të dobësojnë institucionet dhe regjimet evropiane”.
Ndërsa, në Strategjinë e re të Sigurisë Kombëtare, administrata e presidentit Trump bën thirrje për “t’i dhënë fund perceptimit dhe realitetit për NATO-n si një aleancë përherë në zgjerim”, duke i dhënë kështu fund 35 vjetëve të mbështetjes dypartiake amerikane për zgjerimin e Aleancës Atlantike me vende demokratike evropiane, të cilat plotësojnë kriteret e anëtarësimit. Gjithashtu, administrata amerikane fajëson aleatët tanë demokratikë më shumë sesa shtetin agresor për mungesën e paqes në Ukrainë. Sigurisht që “një pjesë e madhe e shumicës evropiane duan paqe”, thotë dokumenti. Mirëpo, problemi tani shtrohet se për çfarë lloj “paqeje” bëhet fjalë? Sepse një sondazh i zhvilluar në fillim të muajit dhjetor nga një revistë franceze zbuloi se 80 përqind e evropianëve nuk besojnë se Rusia kërkon me të vërtetë paqe, ndërsa 61 përqind duan që vendet e tyre të vijojnë dhe të shtojnë mbështetjen ndaj Ukrainës.
Nga ana e tyre, liderët evropianë shprehen me një kuptim më të sofistikuar të fjalës “Paqe”, duke argumentuar se çdo “ujdi për një paqe që nuk përfshin garancitë e sigurimit për Ukrainën do të ishte thjesht një pauzë për frymëmarrje derisa Putini ta ndjejë veten të përgatitur për të sulmuar sërish.
Të gjitha këto ngjarje përbëjnë një sfond të rëndësishëm për të kuptuar zinxhirin e ngjarjeve që janë zhvilluar muajt e kaluar, duke përfshirë edhe propozimin më të fundit të Administratës amerikane për “Planin e Paqes” për përfundimin e luftës në Ukrainë. Më 20 nëntor të vitit të kaluar në media rrodhi informacioni mbi këtë plan me 28 Pika. I përgatitur me kujdes nga Steve Witkoff, një zhvillues i pasurive të patundshme në Nju-Jork dhe president i klubeve të golfit me inpute nga shefi i tij emëror, sekretari i Shtetit, Marco Rubio, dhe dhëndëri i presidentit, Jared Kushner, ky propozim pranonte kërkesat kryesore ruse dhe shkelte shumë vija të kuqe ukrainase. Në këmbim të përfundimit të armiqësive midis tyre, kjo marrëveshje do t’i jepte Rusisë më shumë territor se sa ka pushtuar, zyrtarisht do ta ndalonte Ukrainën të hynte ndonjëherë në NATO, do të vendoste një tavan në madhësinë e ushtrisë së saj, do të parandalonte ushtarë nga vendet e NATO-s të stacionoheshin në tokën ukrainase, do të zhbllokonte miliarda euro të aseteve ruse të depozituara në bankat perëndimore dhe, kryesorja, do të hiqte sanksionet ekonomike ndaj Moskës të vendosura qysh në vitin 2014 pas aneksimit prej saj të Krimesë.
Në këmbim për të gjitha këto “të mira” nga Rusia, Ukraina do të kishte disa garanci të paqarta sigurie që nuk ishin më shumë se një e “rënë në shpatulla”.
Përshtypja se Witkoffit kishte rënë viktimë e kuptimit rus të fjalës “Paqe” u përforcua nga një telefonatë e tij më 14 tetor me homologun rus, e cila rrodhi e zbardhur te “Bloomberg” në nëntor të vitit të kaluar. Witkoffi i kishte thënë Yuri Ushakovit, këshilltari më i lartë i Putinit për politikën e jashtm,e se “Federata Ruse ka dashur gjithmonë një plan paqeje”, diçka e çuditshme ta thuash për një vend që në mënyrë të paprovokuar ka sulmuar ushtarakisht fqinjin e tij 11 vjet më parë. “Unë e besoj këtë. I tregova edhe presidentit që e besoj atë”. Witkoff i kishte sugjeruar Ushakovit që Putini ta telefononte Trumpin përpara se ky i fundit të takonte presidentin Zelensky më 17 Tetor; Ushakov e zbatoi sugjerimin e Witkoffit dhe më 16 Tetor Trump foli mbi dy orë në telefon me Putinin. Të nesërmen, Trumpi refuzoi t’i dërgonte Ukrainës raketat e fuqishme “Tomahawk” që ai kishte lënë të kuptonte se do t’ia dërgonte disa ditë më parë dhe i bëri presion Zelenskyt që t’i dorëzonte tokat që rusët aktualisht nuk i kanë nën kontroll. Dy ditë pas rrjedhjes se transkriptit të telefonatës së Witkoffit, Putini e mbrojti atë nga akuzat si pro-rus, duke thënë se “Witkoffi është njeri inteligjent”. Mirëpo, ashtu si “Paqe” edhe fjala “ Inteligjent” në rusisht ka kuptim të ndryshëm.
Rusët kanë kohë që i konsiderojnë afaristët amerikanë të tipit Witkoff si objektiva të lehtë. Pavarësisht të gjitha sulmeve të tyre kundër të këqijave të kapitalizmit, shpesh liderët sovjetikë janë rreshtuar në një vijë me afaristët perëndimorë, duke kundërshtuar kryesisht gjithçka që pengon tregtinë Lindje-Perëndim. Në fakt, AFL-CIO (Federata Amerikane e Punës dhe Kongresi i Organizatave Industriale) ka kontribuar shumë më tepër për të përmbysur komunizmin në Evropën Lindore se sa “Fortune 500”. Afërsia ndërmjet kapitalizmit shtetëror dhe Kremlinit u bë edhe më e theksuar pas shembjes së komunizmit, kur Rusia u kthye në një sindikatë kriminale, duke u hequr si ekonomi kombëtare.
Putini e di mirë se afaristët nuk njihen për merakun e tyre mbi moralin, mbasi fitimi i parave për ta ka epërsi mbi koncepte të tilla abstrakte si “paqja”. Ndaj, edhe Kremlini i drejtohet mentalitetit të administratës së presidentit Trump, e cila ngjason me mentalitetin e bordit të një korporate, duke evidentuar përfitimet ekonomike që do të ketë ShBA-ja (dhe afaristët, sidomos), nëse konflikti do të përfundojë sipas kushteve ruse. Mirëpo, suksesi për çdo lloj ujdie kërkon domosdoshmërisht heqjen e sanksioneve ruse.
Në zbatim të këtij objektivi, Witkoffi i ka anashkaluar kanalet normale diplomatike, shpesh duke refuzuar të bashkërendohet me aleatët evropianë; kjo mbasi, sipas tij, përdorimi i metodave të sigurta është “i bezdisshëm” për të. Ishte pikërisht kjo pakujdesia e treguar me sigurinë operacionale që shkaktoi interceptimin dhe rrjedhjen e telefonatës së tij me Ushakovin.
Ndryshe nga teoria e paqes demokratike, pohimi i vërtetë empirik se demokracitë nuk shkojnë në luftë kundër njëra-tjetrës si edhe nocioni se vendet që bëjnë tregti nuk luftojnë kundër njeri-tjetrit është një ide e vjetër absurde, e cila empirikisht nuk është e vërtetë. Ajo është pjesë e besimit amerikan (dhe më shumë e republikanëve) se vendi qeveriset më mirë si biznes, një broçkull që shkon deri te obsesioni për fitime e Trumpit në vitet ‘80 kur ai premtonte në fushatat presidenciale të Ross Perotit, Steve Forbesit, Herman Cainit dhe Carly Fiorinas se mund t’i jepte fund me një dorë Luftës së Ftohtë “brenda një ore”. Ashtu si tradita e politikës së jashtme “realiste” prej nga ajo vjen, edhe ky këndvështrim teknokratik i një mendjeje të vetme racionaliste nuk ka vend për moral ose ideologji në marrëdhëniet ndërkombëtare dhe as për t’u joshur nga mundësia që kur Putini të ligjërojë pafund mbi pandashmërinë e popujve të Rusisë dhe Ukrainës, ai ka seriozisht dhe është gati të sakrifikojë qindra mijra të rinj për ta realizuar atë ide.
Ashtu siç ndodh edhe në një ekip me afaristë kokëfortë të cilët rrahin gjoksin për aftësitë e tyre të forta negociuese, Trumpi, Witkoffi dhe Kushneri po ushtrojnë trysni në mënyrë aspak proporcionale mbi viktimën e konfliktit, ndërkohë që po e lejojnë agresorin “ta kalojë lumin pa u lagur”. Në rastin më të mirë, ato duket se besojnë që të dy vendet janë fajtorë në të njëjtën masë dhe se ShBA-ja nuk duhet të mbajë anë midis një demokracie të lidhur me Perëndimin (pavarësisht nga defektet e saj) dhe një kundërshtari të vjetër antiamerikan.
“Ai duhet ta dijë se do të bjerë kokëposhtë”, i tha Witkoff gazetarit Tucker Carlson, për Zelenskyn, duke rënë dakord me pohimin se Ukraina do ta humbasë luftën, diçka e çuditshme për një diplomat amerikan që flet kështu duke krijuar shqetësime për edhe për dhënien e miliarda dollarëve ndihma ushtarake të ShBA-së. Këto deklarata ilustrojnë në mënyrë të dhimbshme mungesën e përvojës diplomatike të Witkoffit dhe besimin e tij te narrativa ruse se pengesë për paqen na qenka Zelensky. Përpara bisedimeve të paqes në fillim të muajit dhjetor, Putini vlerësoi takimin e tij me Witkoffin dhe Kushnerin, sepse veprimet e vendeve evropiane “synojnë vetëm një gjë: të bllokojnë tërësisht këtë proces paqeje”.
Që Witkoff duhet jetë ai tip njeriu që i merr si të mirëqena fjalët e diktatorit, kjo u duk sheshit qysh në fillimet e administratës së re amerikane. Në intervistën e tij me Carlson në mars, Witkoffi diskutoi mbi një takim që ai kishte zhvilluar me Putinin për të diskutuar paraprakisht një marrëveshje të mundshme për t’i dhënë fund luftës. Witkoffi kishte propozuar një ndërprerje 30-ditore të sulmeve ruse ndaj objekteve energjetike ukrainase, të cilin Putini e formalizoi gjatë bisedës telefonike me Trumpin gjashtë ditë më vonë. “Ishte diçka e fisshme prej tij të më pranonte dhe të më priste mua” i tha Witkoffi, Carlsonit, për presidentin rus të cilin Witkoffi e lavdëroi se kishte qenë “ i sjellshëm” me mua, edhe pse në fakt Putini e detyroi atë të priste plot tetë orë!
Por, ajo çka i ka lënë më shumë mbresa Witkoffit nga takimi me liderin rus ishte hendeku i thellë midis një burracaku keqbërës të portretizuar nga media perëndimore dhe Putini i vërtetë që Witkoffi ka njohur gjatë takimeve ballë për ballë me të. Në fakt, të gjitha provat që Witkoffi donte dhe kishte nevojë të kuptonte kornizën “e fisshme” mendore të ish-oficerit të KGB-së, ishte dhurata e Putinit me një portret të Trumpit dhe lutja e tij për presidentin pas dështimit të atentatit kundër tij gjatë korrikut 2024.
Për fat të keq, nuk ka transkript të kësaj bisede, por edhe nëse do të kishte një të tillë, ne nuk do të mund të mbështeteshin tek ajo mbasi Witkoffi, duke injoruar çdo protokoll dhe logjikën diplomatike, nuk pranoi të merrte me vete një përkthyes nga Departamenti i Shtetit. “Është një lloj lidhje të cilën ne kemi mundur ta rivendosim në një fjalë të thjeshtë që quhet komunikim, për të cilën, siç e dini shumë njerëz, thonë se unë nuk duhet ta bëja sepse Putini është njeri i keq”, ka shpjeguar më vonë Witkoffi. “Mirëpo, unë nuk e shoh Putinin si njeri të keq”.
Ashtu si edhe presidenti të cilit ai i shërben, Witkoffi shfaq besim të verbër gjatë bisedave me një kundërshtar. Kur Witkoffi i referohet në mënyrë sarkastike një fjale të thjeshtë si “komunikim”, ai po krijon një njeri kashte, si krijesë e MAGA-s, duke pohuar se edhe vetë kritikët e politikës së jashtme të Trumpit janë kundër diplomacisë. Por, problemi këtu nuk është se po bisedohet me një kundërshtar, por se këto bisedime po bëhen si qëllim në vetvete. Ja, më konkretisht për çështjen në fjalë, lidhur me ndalimin e bombardimeve ruse mbi objektet energjetike ukrainase për një afat 30-ditor që Witkoffi pretendon se e siguroi nga Putini. Në fakt, rusët e kanë shkelur atë me dhjetëra herë dhe kjo mjafton për të treguar se sa “burrë i mirë” është Putini.
Sot, Këshilli Botëror i Paqes është praktikisht jashtë funksionit, por misioni, taktikat dhe retorika e tij vazhdojnë. Llomotitjet e pareshtura të Kremlinit për “paqe” kanë të njëjtin qëllim që kishin edhe gjatë Luftës së Ftohtë: të zbutin Perëndimin me qëllim që t’i hapin rrugën agresionit dhe ekspansionit të mëtejshëm rus. Duke përfituar nga frika perëndimore ndaj një Lufte të Tretë Botërore (një model tjetër sovjetik që Trumpi dhe shokët e tij e propaganduan gjatë fushatës presidenciale të vitit 2016), ajo shpreh një dëshirë vetëm në dukje për paqe, por në realitet nënkupton kërcënim për luftë.
Dikur naivët që ranë preh e këtij mentaliteti ishin nga e majta, ndërsa sot viktima të sofizmave gjuhësore ruse të epokës sovjetike po bëhen gjithmonë e më shumë sektorë në rritje të së djathtës. Të dyja palët vuajnë sepse nuk arrijnë të kuptojnë natyrën e vërtetë të regjimit në Kremlin, i cili mbështetet në dhunë dhe në kërcënim të përhershëm për mbijetesë.
Ndaj, të pranosh “ Paqen” sipas kushteve të Moskës, do të thotë t’i lejosh rusët të bëjnë ç’tu dojë qejfi.
Presidenti ukrainas Volodymyr Zelensky, ka deklaruar se Ukraina nuk mund të fitojë luftën pa mbështetjen e Shteteve të Bashkuara, duke shprehur bindjen se Donald Trump po punon për arritjen e një marrëveshjeje paqeje.
Duke i cilësuar si “gënjeshtra klasike ruse” raportimet për një sulm të dyshuar me 91 dronë ndaj një rezidence të presidentit rus Vladimir Putin, Zelensky theksoi se nuk i beson udhëheqësit të Kremlinit.
“Nuk besoj se ai dëshiron paqen. Kjo është arsyeja pse kemi nevojë për presionin e Trump përmes sanksioneve dhe dialogut”, u shpreh presidenti ukrainas.
Sipas Zelenskyt, çështja kryesore për arritjen e paqes mbetet ajo e territoreve që Rusia synon të aneksojë.
“Këto territore janë nyja kryesore që duhet zgjidhur. Në këtë pikë, qëndrimet tona janë të ndryshme nga ato të Rusisë, por jo nga ato të Shteteve të Bashkuara. Donald Trump po përpiqet të gjejë një kompromis”, tha ai.
Zelensky nënvizoi se Ukraina nuk mund të tërhiqet nga këto zona, duke theksuar se një veprim i tillë do të ishte në kundërshtim me të drejtën ndërkombëtare.
“Nuk mund të largohemi thjesht, sepse atje jetojnë rreth 300 mijë njerëz”, përfundoi presidenti ukrainas.
Presidenti i Shteteve të Bashkuara, Donald Trump, sugjeroi që Uashingtoni do të shqyrtojë veprime të mëtejshme ushtarake kundër Iranit, nëse Teherani rindërton programin e tij bërthamor ose kapacitetin raketor.
Duke folur në Florida të hënën, Trump nuk përjashtoi një sulm pasues pas sulmeve ajrore të qershorit që dëmtuan tre objekte bërthamore iraniane.
“Tani dëgjoj se Irani po përpiqet të ndërtojë përsëri, dhe nëse po, do të na duhet t’i rrëzojmë”, u tha Trump gazetarëve.
“Do t’i rrëzojmë. Do t’i rrëzojmë plotësisht. Por shpresojmë që kjo të mos ndodhë”, shtoi ai.
Trump lëshoi kërcënimin e tij ndërsa priti kryeministrin izraelit Benjamin Netanyahu në rezidencën e tij Mar-a-Lago në Palm Beach, Florida.
Trump tha se SHBA-të dhe Izraeli kanë qenë “jashtëzakonisht fitimtarë” kundër armiqve të tyre, duke iu referuar luftërave në Gaza dhe Liban, dhe sulmeve kundër Iranit në qershor.
Presidenti i SHBA-së, Donald Trump, tha të hënën se Hamasi do të ketë një periudhë shumë të shkurtër kohore për t'u çarmatosur plotësisht, duke paralajmëruar se nëse nuk e bën këtë, "do ta paguajë shtrenjtë".
Trump po fliste në një konferencë për shtyp në Florida pas bisedimeve me kryeministrin e Izraelit, Benjamin Netanyahu, përcjell Telegrafi.
"Nëse nuk çarmatosen - siç ranë dakord ta bënin, ata ranë dakord për këtë - atëherë do të paguajnë shtrenjtë", ka thënë Trump.
"Dhe ne nuk e duam këtë. Por ata duhet të çarmatosen brenda një periudhe mjaft të shkurtër kohore".
Përpara bisedimeve me Netanyahun, hera e gjashtë këtë vit që të dy udhëheqësit janë takuar, Trump tha se ata kishin planifikuar të diskutonin "pesë tema kryesore", duke përfshirë fazën e dytë të armëpushimit në Gaza, që pritet gjerësisht të fillojë në janar.
Faza e parë e marrëveshjes, e cila hyri në fuqi më 10 tetor duke i dhënë fund luftimeve që filluan në vitin 2023, përfshinte një pezullim të armiqësive, një tërheqje të pjesshme ushtarake izraelite dhe shkëmbimin e të gjithë pengjeve izraelite me të burgosurit palestinezë.
Faza e dytë, e përcaktuar në planin e paqes prej 20 pikash të Trump, përfshin një tërheqje të plotë të Izraelit nga Gaza, çarmatimin e Hamasit dhe krijimin e një komiteti palestinez për të qeverisur përkohësisht Gazën.
Trump tha se priste që rindërtimi i Gazës të fillonte "shumë shpejt", por nuk dha detaje të mëtejshme rreth një afati kohor ose kush do të ishte përgjegjës për ndërtimin.
Enklava palestineze është shkatërruar gjerësisht në më shumë se dy vjet luftimesh midis Izraelit dhe Hamasit, me OKB-në që vlerëson se më shumë se 80% e ndërtesave të Rripit janë shkatërruar.
Kur u pyet nga gazetarët rreth veprimeve të Izraelit në Bregun Perëndimor të pushtuar dhe nëse dhuna e kolonëve po dëmtonte paqen, Trump tha se ai dhe Netanyahu "nuk bien dakord 100% për Bregun Perëndimor, por do të arrijmë në një përfundim për Bregun Perëndimor".
Trump nuk dha detaje rreth natyrës së këtyre mosmarrëveshjeve, por tha se Netanyahu "do të bëjë gjënë e duhur". /Telegrafi/
Presidenti i SHBA-së, Donald Trump, tha se presidenti rus, Vladimir Putin, e informoi atë në një telefonatë të hënën në mëngjes rreth sulmit me dron ukrainas që dyshohet se kishte në shënjestër një nga rezidencat e tij, duke thënë se ky veprim nuk ishte i mirë, edhe pse Kievi e mohoi menjëherë këtë pretendim.
“Kjo nuk është koha e duhur. Është një gjë të jesh ofendues, sepse ata janë ofendues. Është një gjë tjetër të sulmosh shtëpinë e tij”, tha Trump, duke shtuar: “Dhe e mësova këtë sot nga Presidenti Putin. Isha shumë i zemëruar për këtë.”
Presidenti amerikan pranoi se ishte e mundur që pretendimi të ishte i rremë dhe se nuk kishte ndodhur asnjë sulm i tillë, por më pas shtoi se Vladimir Putin e kishte informuar për këtë.
“Kjo do të ishte shumë keq. Nuk do të ishte mirë”, u tha ai gazetarëve para një takimi me kryeministrin izraelit Benjamin Netanyahu në resortin e tij Mar-a-Lago në Florida.
Trump e përshkroi gjithashtu telefonatën e tij me Putinin si produktive, megjithëse tha se kishte ende çështje që duheshin zgjidhur për të ndërmjetësuar një marrëveshje paqeje në Ukrainë.
“Ishte një bisedë shumë produktive. Dua të them, kemi disa çështje shumë të vështira, siç mund ta imagjinoni. Kemi disa çështje që shpresojmë t’i zgjidhim, dhe nëse i zgjidhim, mund të keni paqe,” tha ai.
UASHINGTON, 29 dhjetor /ATSH-DPA/ – Presidenti amerikan, Donald Trump, deklaroi sot se do të mbështeste sulme të tjera izraelite ndaj Iranit, nëse Teherani refuzonte një marrëveshje të re bërthamore dhe vijon avancimin e programeve të raketave dhe armëve bërthamore.
“Tani dëgjoj se Irani po përpiqet të avancojë programet raketore, dhe nëse po, do të na duhet t’i godasim sërish”, tha Trump gjatë një takimi me kryeministrin izraelit Benjamin Netanyahu në rezidencën e tij Mar-a-Lago në Florida.
Trump sugjeroi se ndërhyrja do të ishte edhe më urgjente nëse përpjekjet diplomatike për të ndalur programin bërthamor të Iranit dështojnë.
“Do ta bëjmë menjëherë”, u shpreh ai, duke iu referuar sulmeve të mundshme.
Ali Shamkhani, këshilltar i lartë i udhëheqësit Suprem të Iranit, Ajatollah Ali Khamenei, reagoi në një postim në platformën X, duke thënë se aftësitë raketore dhe mbrojtëse të Iranit “nuk janë të kufizueshme dhe nuk varen nga lejet”.
“Çdo agresion do të përballet me një përgjigje të menjëhershme dhe të ashpër, përtej imagjinatës së planifikuesve të tij”, shtoi ai.
Izraeli zhvilloi një lufte 12 ditore kundër Iranit në qershor, duke bombarduar objekte kyçe bërthamore në vend, në bashkëpunim me Shtetet e Bashkuara.
Pavarësisht armëpushimit, një zgjidhje diplomatike e konfliktit mes dy armiqve të betuar nuk duket në horizont, ndërsa në të dy vendet kanë qarkulluar raportime për një rifillim të mundshëm të luftës.
Sipas burimeve izraelite, Irani po punon intensivisht për të rindërtuar arsenalin e tij të raketave, i cili, së bashku me programin bërthamor, shihet nga Izraeli si një kërcënim madhor./ /Ad.Ab./
Presidenti i Shteteve të Bashkuara të Amerikës Donald Trump ka pritur ditën e sotme në Florida kryeministrin izraelit Benjamin Netanyahu duke e rikthyer dhe njëherë fokusin tek konflikti në Lindjen e Mesme një ditë pas takimit me Volodymyr Zelenskyn.
Ashtu siç ndodhi dhe me Zenelskyn, Trump qëndron i ulur përballë Netanyahut në tryezën e Mar-a-Lago.
Për mediat e teksa në krah i qëndronte Netanyahu, Trump tha se do të shkatërronte Iranin nëse do të kishte një përpjekje prej tyre për tu riarmatosur.
“Kam dëgjuar se Irani po përpiqet të ndërtohet përsëri, dhe nëse po, do të na duhet t’i rrëzojmë, do t’i rrëzojmë, do t’i shkatërrojmë plotësisht. Por shpresojmë që kjo të mos ndodhë. Kam dëgjuar që Irani dëshiron të bëjë një marrëveshje. Nëse ata duan të bëjnë një marrëveshje, kjo është shumë më e zgjuar. E dini, ata mund të kishin bërë një marrëveshje herën e fundit, përpara se ne të bënim një sulm të madh ndaj tyre. Mendoj, përsëri, se ata duhet të bëjnë një marrëveshje. Ata duan të bëjnë një marrëveshje. Por ndonjëherë kjo nuk ndodh”, tha Trump.
Trump gjithashtu u përgjigj dhe për rindërtimin e Gazës të shkatërruar nga bombardimet izraelite. Presidenti i SHBA-së u shpreh se rindërtimi do të fillojë së shpejti.
“Mendoj se do të fillojë shumë shpejt. Çfarë rrëmuje është. Dhe ka qenë një rrëmujë për shekuj me radhë. Ka qenë një rrëmujë për një kohë të gjatë. Duket se është krijuar për këtë. Por ne do ta rregullojmë. Tashmë po fillojmë disa gjëra. Po bëjmë gjëra për kushtet sanitare dhe të tjera. Por Gaza është një vend i vështirë, e dini shprehjen – është një lagje e vështirë. Është vërtet një lagje e vështirë”, tha Trump.
Nga ana tjetër, Netanyahu foli me superlativa për SHBA-në dhe presidentin Trump duke e cilësuar si fati më i madh i kësaj bote.
“Ne kurrë nuk kemi pasur një mik nga Presidenti Trump në Shtëpinë e Bardhë. Mendoj se nuk është thjesht fati i madh i Izraelit. Mendoj se është fati i madh i botës”, tha Netanyahu.
WASHINGTON- Koloneli Sami Neziri, i ftuar në emisionin “War Report”, u shpreh se takimi i Donald Trump me Volodymyr Zelenskyn në Shtëpinë e Bardhë nuk “prodhoi asnjë zhvillim sa i takon arritjes së paqes”.
Ai theksoi se takimi i shërben frymës pozitive të negociatave, por në thelb nuk pati asgjë konkrete. Koloneli tregoi dy çështjet e forta për të cilat as Ukraina nuk është e gatshme t’i pranojë në këmbim të paqes.
“Unë besoj se përveç optimizmit nuk pati ndonjë zhvillim. Optimizmi është për të mbajtur gjallë frymën e negociatave. Praktikisht nuk pati zhvillim; ngecja është te territori dhe centrali bërthamor i Zaporizhias. Të dyja palët e kanë të vështirë të bëjnë lëshime. Ukraina nuk lëshon territor, sepse Zelensky nuk e ka tagrin për ta bërë, pasi kjo do të kërkonte referendum. Rusia duhet të marrë diçka në këmbim të katër vjetëve luftë, duhet të justifikojë katër vitet e luftës. Ky ishte vazhdimi i këtyre takimeve, por pa rezultate konkrete. Ukraina mori garanci sigurie. Ajo kërkon garanci sigurie ligjërisht të zbatueshme, të miratuara nga Kongresi dhe nga Parlamenti i Ukrainës.”, tha ai.
Ai komentoi gjithashtu qasjen e ndjekur nga Donald Trump dhe përpjekjet e tij për t’i dhënë fund luftës në Ukrainë, e cila vijon prej vitesh. Sipas kolonelit, Trump dhe administrata e tij kanë pasur luhatje në qëndrimet e tyre.
“Ka pasur luhatje në qëndrimet e tij. Kjo ka filluar që në fushatën e tij elektorale. Ai premtoi se do t’i jepte fund luftës brenda 24 orëve. Ai mendonte se, duke pasur marrëdhënie personale me Putin, do t’i jepte fund luftës. Qëndrimi i administratës Trump ka qenë i luhatshëm.”, shtoi ai./abcnews.al
Presidenti i SHBA-së, Donald Trump tha të hënën se presidenti rus Vladimir Putin i tha atij se Ukraina u përpoq të sulmonte rezidencën e Putinit në Rusinë veriore, gjë që Kievi e ka mohuar.
"Nuk më pëlqen. Nuk është mirë", u tha Trump gazetarëve kur u pyet nëse ishte i shqetësuar se akuza mund të ndikonte në përpjekjet e tij për të ndërmjetësuar paqen.
"Mësova për këtë nga presidenti Putin sot. Isha shumë i zemëruar për këtë. Është një periudhë delikate kohore. Kjo nuk është koha e duhur. Është një gjë të jesh ofendues, sepse ata janë ofendues. Është një gjë tjetër të sulmosh shtëpinë e tij. Nuk është koha e duhur për të bërë asgjë nga këto", tha ai.
Kur u pyet nëse kishte ndonjë provë për një sulm të tillë, Trump tha: "Do ta zbulojmë".
Ai e përshkroi telefonatën e tij me Putinin më herët të hënën si një "bisedë shumë të mirë".
"Kemi disa çështje shumë të mprehta", tha Trump në lidhje me bisedimet për t'i dhënë fund luftës në Ukrainë. /Telegrafi/
Trump on a report that Ukraine tried to strike Putin's residence: "I don't like it. It's not good. I heard about it this morning. You know who told me about it? President Putin told me about it ... I was very angry about it." pic.twitter.com/8Un2AGol23 — Aaron Rupar (@atrupar) December 29, 2025
Shtëpia e Bardhë ka konfirmuar se Donald Trump dhe Vladimir Putin kanë zhvilluar një telefonatë.
Sekretarja e shtypit e Shtëpisë së Bardhë, Karoline Leavitt, postoi në rrjetet sociale duke e përshkruar bisedën midis dy udhëheqësve si "pozitive".
Kremlini tha se Trump u informua për pretendimin rus për një sulm me dron në një rezidencë presidenciale të Putinit, transmeton Telegrafi.
Ndihmësi i Putinit, Yuri Ushakov, e përshkroi Trumpin si të tronditur kur Putini i tregoi për sulmin.
Më parë, zëdhënësi i Kremlinit, Dmitry Peskov, tha se Trump dhe Putin do të zhvillojnë një tjetër telefonatë "shumë shpejt" pas bisedës së tyre të djeshme.
Trump i kishte quajtur këto bisedime "produktive" dhe tha se do ta informonte presidentin rus pas takimit me Volodymyr Zelensky në Florida mbrëmë. /Telegrafi/
Kryeministri izraelit Benjamin Netanyahu do të takohet me Donald Trump në Florida të hënën, me presidentin e SHBA-së që po shtyn për të kaluar në fazën tjetër të planit të brishtë të armëpushimit në Gaza.
Takimi vendimtar në resortin luksoz Mar-a-Lago të Trump vjen ndërsa disa zyrtarë të Shtëpisë së Bardhë kanë frikë se si Izraeli ashtu edhe Hamasi po ecin ngadalë në fazën e dytë të armëpushimit të tyre.
Trump, i cili tha se Netanyahu kishte kërkuar bisedimet, thuhet se është i etur të njoftojë – që në janar – një qeveri teknokratike palestineze për Gazën dhe vendosjen e një force ndërkombëtare stabilizimi.
Zëdhënësja e qeverisë izraelite Shosh Bedrosian tha se Netanyahu do të diskutojë fazën e dytë, e cila përfshin sigurimin që “Hamasi të çarmatoset, Gaza të çmilitarizohet”.
Por Netanyahu do të përpiqet gjithashtu ta zhvendosë fokusin te Irani gjatë takimit të tij të pestë në Shtetet e Bashkuara me Trump këtë vit, mes raporteve se ai do të shtyjë për më shumë sulme amerikane ndaj programit bërthamor të Teheranit.
Netanyahu do të ngrinte gjithashtu çështjen e “rrezikut që Irani paraqet jo vetëm për rajonin e Lindjes së Mesme, por edhe për Shtetet e Bashkuara”, tha Bedrosian përpara se të fluturonte me kryeministrin izraelit.
Vizita e Netanyahut kulmon disa ditë të tensionuara diplomacie ndërkombëtare në Palm Beach, ku Trump priti homologun ukrainas Volodymyr Zelensky të dielën për bisedime mbi përfundimin e pushtimit rus.
Armëpushimi në Gaza në tetor është një nga arritjet kryesore të vitit të parë të Trump në pushtet, por administrata e tij dhe ndërmjetësit rajonalë duan të ruajnë vrullin.
Koha e takimit të Netanyahut është “shumë domethënëse”, vlerëson Gershon Baskin, bashkëkryetari i komisionit të ndërtimit të paqes Aleanca për Dy Shtete, i cili ka marrë pjesë në negociata të fshehta me Hamasin.
“Faza e dytë duhet të fillojë”, i tha ai AFP-së, duke shtuar se “mendoj se amerikanët e kuptojnë se është vonë sepse Hamasi ka pasur shumë kohë për të rivendosur praninë e tij”.
Donald Trump dhe Volodymyr Zelensky kanë raportuar përparim në bisedimet për t’i dhënë fund luftës në Ukrainë gjatë takimeve në Florida, megjithatë nuk arritën një përparim mbi disa nga çështjet më të ndërlikuara. Liderët amerikanë dhe ukrainas u takuan në shtëpinë e Trumpit, Mar-a-Lago, për të diskutuar një plan paqeje të rishikuar, pjesë kyçe të të cilit Rusia tashmë i ka refuzuar.
Login
