– Për momentin, ka rreth 700 familje shqiptare në Mbretërinë e Bashkuar pa të drejtë qëndrimi, por Ministria e Brendshme ka zgjedhur të mos i japë përparësi dërgimit të tyre në shtëpi –
LONDËR, 18 nëntor /ATSH/ – Për 20 vjet, Ministria e Brendshme britanike është përballur me dështime të rregullta dhe të dokumentuara mirë për sa i përket menaxhimit të azilkërkuesve, sipas BBC.
Plani masiv i sekretares së Brendshme, Shabana Mahmood është i paprecedent. Dhe strategjia ligjore dhe politike shënon një ndryshim të madh në të menduar.
Shkurt, qeveria dëshiron të kalojë nga të menduarit për detyrat që Ministria e Brendshme duhet të përmbushë në atë që pushteti duhet të përdorë vërtet për të kontrolluar situatën.
Duke qenë se ministrat duan ta bëjnë këtë pa shkelur mbrojtjen kushtetuese siç është Akti i të Drejtave të Njeriut, është krijuar një situatë e vështirë.
Në zemër të këtij plani, i cili qëndron së bashku me projektin për shkatërrimin e bandave që po evoluon ngadalë, qëndron një reformë masive që çon në statusin e refugjatit.
Aplikantët e ardhshëm do të hyjnë në një sistem të përkohshëm sigurie të quajtur “Mbrojtja themelore”.
Një refugjat do të merrte të paktën 30 muaj leje për të jetuar në Mbretërinë e Bashkuar para rishikimit të çështjes. Duke lënë mënjanë çështjen logjistike se si Ministria e Brendshme do të gjejë burimet për të kontrolluar vazhdimisht njerëzit, qëllimi është të inkurajojë refugjatët të kthehen në shtëpi nëse kushtet përmirësohen.
Se si funksionon kjo në praktikë, ndërsa njerëzit gjejnë punë dhe fëmijët e tyre rriten me Mbretërinë e Bashkuar si shtëpinë e tyre të vetme të sigurt, nuk është e qartë.
Por, edhe nëse atdheu i tyre mbetet i paqëndrueshëm, një refugjat nuk do të lejohet të vendoset përgjithmonë, përveç nëse gjejnë një rrugë të shkurtër përmes punës ose studimit.
Për më tepër, qeveria dëshiron të heqë mbështetjen financiare për azilkërkuesit nëse ata kanë të drejtë për të punuar. Të tjerëve do t’u thuhet të shesin asetet për të paguar për mirëmbajtjen e tyre.
Familjeve që u është refuzuar kërkesa për azil mund të humbasin përfundimisht mbështetjen e tyre financiare.
Por, ligjet që zbatohen në të gjitha pjesët e Mbretërisë së Bashkuar janë absolutisht të qarta se një fëmijë nuk mund të lihet në nevojë. Pra, mbetet për t’u parë se si heqja e mbështetjes nga një familje azilante përputhet me atë mbrojtje themelore.
Për momentin, ka rreth 700 familje shqiptare në Mbretërinë e Bashkuar pa të drejtë qëndrimi, por Ministria e Brendshme ka zgjedhur të mos i japë përparësi dërgimit të tyre në shtëpi. Planet e kaluara për të larguar familjet azilante kanë qenë vërtet të ndërlikuara dhe kjo ishte një pikë e madhe tensioni brenda koalicionit konservator-liberal-demokrat të 15 viteve më parë.
Faza tjetër e planit, dhe kjo nuk do të ndodhë brenda natës, është të ndryshojë mënyrën se si merren vendimet për azilin.
Zyrtarët që kanë studiuar sistemin danez thonë se po planifikojnë një sistem të ngjashëm të vetëm apelimi që mund të përshpejtojë të gjithë procesin dhe të jetë më i drejtë.
Por, përpjekjet e kaluara për vendimmarrje të shpejtuara për azilin janë shkatërruar në gjykata sepse ishin të nxituara dhe u gjetën të padrejta.
Nëse Ministria e Brendshme do ta bëjë siç duhet këtë herë, do t’i duhet një sasi e madhe përqendrimi.
Plani për t’u imponuar gjykatave britanike një interpretim të ngushtë të së drejtës për jetë familjare, Neni 8 i Konventës Evropiane për të Drejtat e Njeriut, është një përbërës kyç i paketës. Qëllimi është të tregohet se Mbretëria e Bashkuar mund të ruajë garancinë e mbrojtjes së të drejtave të njeriut që janë të përfshira në kushtetutën tonë të çrregullt, duke i dhënë fund edhe abuzimit me imigracionin.
Parlamentit do t’i kërkohet të miratojë formulimin se si gjyqtarët duhet të balancojnë të drejtën për një jetë private dhe familjare dhe interesin publik në largimin e dikujt nga Mbretëria e Bashkuar.
E gjithë kjo do të duhet të jetë e pandryshueshme për të parandaluar një përplasje me Gjykatën Evropiane të të Drejtave të Njeriut në Strasburg, ku mund të paraqiten ankesa se Mbretëria e Bashkuar ka shkuar shumë larg.
Një përplasje e tillë nuk është e garantuar. Gjykata duhet të marrë parasysh rrethanat lokale dhe Mbretëria e Bashkuar rrallë humbet në gjykatë, dhe pothuajse kurrë në çështje që lidhen me imigracionin.
E gjithë kjo do të duhet kohë që të bëhet siç duhet dhe ka dy paralajmërime të mëdha nga historia nëse ministrat gabojnë.
I pari është skandali ’’Windrush’’. Deri më tani, Ministria e Brendshme ka dhënë më shumë se 116 milionë paund kompensim për njerëzit, jeta e të cilëve u përmbys duke u etiketuar gabimisht si emigrantë të paligjshëm sipas politikave të mjedisit armiqësor të qeverisë së mëparshme.
Paralajmërimi i dytë? Ka pasur raste në historinë evropiane kur publiku ka humbur besimin në mënyrën se si funksionon shoqëria – dhe është drejtuar drejt burrave të fortë me përgjigje të lehta dhe të dhunshme.
Rreziku sot, besojnë ministrat, është se problemi i imigracionit të paligjshëm është menaxhuar aq keq, për kaq kohë, sa traditat dhe vlerat britanike të ofrimit të mbrojtjes për ata që janë vërtet të pafuqishëm janë në rrezik.
Një burim i brendshëm i qeverisë tha se ky mund të jetë shansi i fundit për politikanët kryesorë për ta kapur këtë problem dhe për ta zgjidhur atë./ /f.k/ /Ad.Ab./ a.jor.
The post KOMENT – BBC: Plani i paprecedentë për azilin e vendos qeverinë britanike në një situatë delikate appeared first on Agjencia Telegrafike Shqiptare.