Netflix ka arritur një marrëveshje për të blerë Warner Bros Discovery për 82.7 miliardë dollarë duke riformësuar industrinë e filmit dhe televizionit. Kompania e transmetimit do të marrë nën kontroll Warner Bros, studion që ka realizuar filma si “Harry Potter”, “Superman” e “Batman”, si dhe HBO që është ‘shtëpia’ e serialeve hit “Game of Thrones”, […]

The post Netflix blen Warner Bros për 82.7 miliardë dollarë, si u mbyll mega-marrëveshja appeared first on BoldNews.al.

Pas një dite të gjatë pune, qetësia më e madhe gjehet strukur nën një batanije të ngrohtë, me një filxhan çaji apo çokollate të nxehtë në dorë dhe një film krishtlindjesh në sfond. Periudha e këngëve festive, dritave që vezullojnë dhe bredhit në sallonin e çdo shtëpie, është ajo që duket sikur lehtëson peshën e […]

The post Krishtlindjet po afrojnë, ja filmat që sjellin atmosferën perfekte të fundvitit appeared first on BoldNews.al.

Legjenda e Hollivudit, Robert De Niro, do të marrë pjesë në një projekt të veçantë filmik që do të xhirohet pjesërisht në Kosovë, duke sjellë për publikun ndërkombëtar një nga kapitujt më të rëndësishëm të historisë së vendit. Filmi përqendrohet në Luftën e Kosovës dhe Masakrën e Reçakut, duke pasqyruar dhimbjen dhe qëndresën e popullit […]

The post Robert De Niro do të interpretojë një film për luftën e Kosovës appeared first on BoldNews.al.

TIRANË, 18 nëntor/ATSH/ Drejtori i Qendrës Kombëtare Kinematografike, Jonid Jorgji deklaroi sot se “vitet e fundit ka një interesim më të shtuar për ta parë Shqipërinë si një lokacion ku mund të xhirohen filma, por edhe si lokacion ku mund të vendosen studio të mëdha produksioni ndërkombëtare”.

Në një intervistë televizive, Jorgji tha se “kjo vjen prej një sërë faktorësh gjeopolitikë që ndodhin në jo vetëm në rajon, por edhe në Europë dhe Amerikë”.

Sipas tij, është momenti që Shqipëria të thithë këtë interesim para se ta marrin vendet e tjera të rajonit.

Jotgji u shpreh se “jemi në momentin e duhur për t’ia krijuar kësaj industrie këto kushte, siç janë incentivat fiskale, siç janë burimet njerëzore dhe lehtësirat e tjera të ndryshme proceduriale për t’u vendosur në një vend të caktuar”.

“Kam jo më shumë se 3 muaj, 4 muaj, që e drejtoj këtë institucion të cilin e kam realisht jo vetëm pjesë të pasionit tim, por është edhe pjesë e misionit ta çoj këtë industri pak më përpara. Kemi marrë dy iniciativa të menjëhershme që ishin shumë të nevojshme dhe duheshin bërë sa më shpejt. Një është zyra e Albania Film Commission, e cila promovon vendin si një lokacion filmik, por edhe si një vend ku mund të afrohen këto studio të mëdha”, nënvizoi Jorgji.

Ai shtoi se zyra të tilla janë prezente të në gjithë botën, qoftë edhe në qytete të vogla.

“Në Shqipëri kishte nevojë për një zyrë kombëtare, për ta promovuar vendin dhe të ishte një lloj ndërmjetësi për t’i sjellë këto produksione në Shqipëri”, tha ai.

Kreu i QKK-së theksoi se “kemi edhe një iniciativë të dytë, që kishte po aq rëndësi, që është zyra e karrierës. Ne, një nga sfidat që kemi tani janë burimet njerëzore, një pjesë e mirë e atyre kineastëve të njohur janë në një moshë jo aktive, nuk është më ai interes që ka qenë dikur për kinematografinë”.

/k.s/r.e/a.f/

The post Jorgji: Shqipëria, interes në rritje si lokacion për xhirime filmash ndërkombëtarë appeared first on Agjencia Telegrafike Shqiptare.

Kanë mbetur dy muaj deri në shpalljen e nominimeve për çmimet Oscar 2026, me ceremoninë e ndarjes së çmimeve që do të zhvillohet më 16 mars në Los Angeles. Në një vit me interes të madh kinematografik, ka shumë që duken si pretendentë potencialë për një statujë të artë, dhe BBC ka përgatitur një listë me favoritët më të fortë.

Timothée Chalamet, Frankenstein i Guillermo del Toro dhe One Battler After Another i Paul Thomas Anderson janë vetëm disa prej tyre. Kritikët thonë se Buckley ka të ngjarë të fitojë të gjitha çmimet për Aktoren më të Mirë, nga shoqatat e kritikëve që votuan herët deri te rruga e gjatë drejt Oskarit në dukje të pashmangshme. Performanca e saj në Hamnet si gruaja e Shekspirit, Agnes, është e gjallë dhe prekëse, veçanërisht në skenën ku ajo përpiqet me dëshpërim dhe më kot të shpëtojë djalin e saj që po vdes. Dihet mirë që votuesit e çmimeve i duan skenat e mëdha dhe të ngarkuara emocionalisht.

Buckley u nominua për një Oskar për Aktoren më të Mirë Mbështetëse për The Lost Daughter (2021). Por këtë herë presioni është më i madh, pasi Oskari – me të drejtë – duket sikur është i saji. Dhe ajo nuk do të jetë e vetme në garë. “Hamnet” konsiderohet si një nga pretendentët kryesorë për Filmin më të Mirë, Regjisorin më të Mirë për Chloe Zhao, Aktorin më të Mirë Mbështetës për Paul Mescal si Shakespeare dhe Skenarin më të Mirë të Përshtatur.

Ariana Grande

A mund ta fitojë Ariana Grande çmimin Oscar për Aktoren më të Mirë Mbështetëse për filmin “Wicked: For Good”? Nuk është çudi që kritikët po e bëjnë këtë pyetje. Performanca e saj si Glinda “e çmendur, por e ndjeshme” është një kënaqësi komike e shkëlqyer dhe filmi pritet të jetë një nga hitet më të mëdha në biletari të vitit 2025. Një fitore e mundshme për Grande do të ishte një arritje e paprecedentë.

Ryan Coogler

Ryan Coogler shkroi dhe drejtoi filmat “Creed” dhe “Black Panther”, duke e bërë atë një nga të paktët regjisorë, filmat e të cilit janë hite në kinema dhe të vlerësuar nga kritika. Por ku janë nominimet e tij për çmimin Oscar? “Black Panther” u nominua për Filmin më të Mirë, si dhe gjashtë çmime të tjera Oscar, por shkrimtari-regjisor u injorua. Tani ai është rikthyer me “Sinners”, një interpretim tepër origjinal dhe thellësisht personal i mitit të vampirëve që ishte gjithashtu filmi më i madh amerikan i vitit që nuk ishte i bazuar në një videolojë, film vizatimor, një ekskluzivitet para-ekzistues ose – si në rastin e F1 – një ngjarje sportive në pronësi komerciale.

Timothée Chalamet

Pas performancës së nominuar për çmimin Oscar vitin e kaluar si Bob Dylan, Timothée Chalamet rikthehet me “Marty Supreme”. Personazhi i tij bazohet në një person të vërtetë, një kampion ping-pongu të viteve 1950, i cili këtu është i trilluar si Marty Mouser.

Frankenstein

Guillermo del Toro specializohet në spektakle të mëdha dhe Frankenstein është më mbresëlënësi nga të gjithë. Ishte një favorit i hershëm për çmimet Oscar në drejtimin artistik, dizajnin e kostumeve dhe grimin/flokët. Por tani është “kthyer nga të vdekurit” edhe në kategori të tjera, pasi shikuesit po e rishikojnë atë në Netflix dhe po flasin me entuziazëm për meritat e tij. Jo vetëm që ka shumë të ngjarë të nominohet për Filmin më të Mirë, por edhe Jacob Elordi po merret në konsideratë për të luajtur përbindëshin.

Jafar Panahi.

Regjisori i madh iranian, Jafar Panahi, ka treguar historinë më dramatike që zhvillohet jashtë studios së filmit këtë vit. Ai u burgos dy herë për filma që zemëruan qeverinë dhe e xhiroi filmin “It Was Just an Accident” fshehurazi, duke e dërguar atë jashtë Iranit në një USB. Filmi fitoi Palmën e Artë në Festivalin e Filmit në Kanë dhe tani është kandidati zyrtar i Francës për çmimet Oscar për Filmin më të Mirë Ndërkombëtar.

Stellan Skarsgård

E çuditshme, por e vërtetë: Në moshën 74 vjeç, Stellan Skarsgård mund të fitojë nominimin e tij të parë për Oscar. Ai ka qenë aq i fiksuar për dekada saqë shpesh është marrë si i mirëqenë, por kurrë nuk ka qenë më i mirë se në dramën familjare “Sentimental Value”, në të cilën ai luan Gustav Borg, një regjisor i famshëm, egoist – por kurrë monstruoz – i cili përballet me plagët që u shkaktoi dy vajzave të tij.

The post Nga Timothée Chalamet te “Frankenstein” i Guillermo del Toro, 10 nga favoritët e mëdhenj në garën për Oscar 2026 appeared first on iconstyle.al.

Papa Leo XIV ka ndarë me publikun një listë të veçantë filmash që e kanë shoqëruar ndër vite, një përzgjedhje që përfshin dekada të tëra të historisë së kinemasë botërore dhe pasqyron ndjeshmërinë e Atit të Shenjtë ndaj historive që prekin zemrën, frymëzojnë shpirtin dhe përcjellin mesazhe të forta për besimin, dashurinë dhe dhembshurinë.

Në mesin e titujve të përmendur ndodhet edhe një klasik italian, një zgjedhje që nuk mund të mungonte në listën e një pape me rrënjë kulturore të thella evropiane. Bëhet fjalë për filmin e paharrueshëm “La Vita è Bella” (Jeta është e bukur) të Roberto Benigni-t (1997), që ndërthur me mjeshtëri humorin dhe tragjedinë në rrëfimin prekës të një babai që përpiqet të mbrojë djalin e tij nga tmerret e luftës.

Përveç kesaj perle të kinemasë italiane, Papa ka përmendur edhe tre filma që kanë lënë gjurmë të thella në historinë e Hollivudit:

“It’s a Wonderful Life” (1946) me James Stewart, një himn për vlerën e jetës, mirënjohjen dhe shpresën;

“The Sound of Music” (1965) me Julie Andrews, që sjell një histori dashurie, guximi dhe lirie në sfondin e Luftës së Dytë Botërore;

“Ordinary People” (1980), debutimi regjisorial i të ndjerit Robert Redford, që trajton me ndjeshmëri temën e pikëllimit dhe pajtimit familjar.

Kjo përzgjedhje e vogël por kuptimplotë do të jetë edhe pjesë e një aktiviteti të veçantë që do të mbahet të shtunën, më 15 nëntor, në orën 11:00 të paradites, në Pallatin Apostolik të Vatikanit, ku Papa Leo XIV do të mirëpresë përfaqësues të botës së kinemasë ndërkombëtare.

Ky takim pritet të jetë një moment reflektimi mbi fuqinë e filmit për të ndikuar shpirtin njerëzor dhe për të përcjellë mesazhe të universalitetit, dashurisë dhe shpresës.

The post Papa Leo zbulon katër filmat e tij të preferuar appeared first on Albeu.com.

Papa Leo XIV ka ndarë me publikun një listë të veçantë filmash që e kanë shoqëruar ndër vite, një përzgjedhje që përfshin dekada të tëra të historisë së kinemasë botërore dhe pasqyron ndjeshmërinë e Atit të Shenjtë ndaj historive që prekin zemrën, frymëzojnë shpirtin dhe përcjellin mesazhe të forta për besimin, dashurinë dhe dhembshurinë.

Në mesin e titujve të përmendur ndodhet edhe një klasik italian, një zgjedhje që nuk mund të mungonte në listën e një pape me rrënjë kulturore të thella evropiane. Bëhet fjalë për filmin e paharrueshëm “La Vita è Bella” (Jeta është e bukur) të Roberto Benigni-t (1997), që ndërthur me mjeshtëri humorin dhe tragjedinë në rrëfimin prekës të një babai që përpiqet të mbrojë djalin e tij nga tmerret e luftës.

Përveç kesaj perle të kinemasë italiane, Papa ka përmendur edhe tre filma që kanë lënë gjurmë të thella në historinë e Hollivudit:

“It’s a Wonderful Life” (1946) me James Stewart, një himn për vlerën e jetës, mirënjohjen dhe shpresën;

“The Sound of Music” (1965) me Julie Andrews, që sjell një histori dashurie, guximi dhe lirie në sfondin e Luftës së Dytë Botërore;

“Ordinary People” (1980), debutimi regjisorial i të ndjerit Robert Redford, që trajton me ndjeshmëri temën e pikëllimit dhe pajtimit familjar.

Kjo përzgjedhje e vogël por kuptimplotë do të jetë edhe pjesë e një aktiviteti të veçantë që do të mbahet të shtunën, më 15 nëntor, në orën 11:00 të paradites, në Pallatin Apostolik të Vatikanit, ku Papa Leo XIV do të mirëpresë përfaqësues të botës së kinemasë ndërkombëtare.

Ky takim pritet të jetë një moment reflektimi mbi fuqinë e filmit për të ndikuar shpirtin njerëzor dhe për të përcjellë mesazhe të universalitetit, dashurisë dhe shpresës.

The post Papa Leo zbulon katër filmat e tij të preferuar appeared first on iconstyle.al.

Nga Gazeta “SI”- Filmi i ri “Nuremberg”, i regjisorit James Vanderbilt, rikthen në ekran një nga kapitujt më të rëndësishëm dhe më tronditës të shekullit të kaluar: gjyqin ndaj krerëve të lartë nazistë në vitin 1945. Ky proces historik, i pari i këtij lloji, vendosi në bankën e të akuzuarve individët përgjegjës për luftën më të përgjakshme dhe për krimet më monstruoze të kryera në Evropë.

Ndryshe nga ata që kërkonin ekzekutimin e menjëhershëm të udhëheqësve nazistë, Aleatët vendosën që bota duhej të shihte drejtësinë në veprim, një gjykim transparent që do të dokumentonte, njëherë e përgjithmonë, përmasën e krimeve. Nurembergu u kthye në simbol të llogaridhënies dhe në themel të së drejtës moderne ndërkombëtare.

Vanderbilt i qaset historisë përmes një këndi më pak të njohur: marrëdhënies mes Hermann Göring, njeriu të dytë më të fuqishëm të Rajhut, dhe psikiatrit amerikan Douglas M. Kelley. I frymëzuar nga libri “The Nazi and the Psychiatrist”, filmi ndjek orët e gjata të intervistave që psikiatri zhvilloi me Göring-un, duke u përpjekur të kuptonte psikologjinë e një njeriu që kombinonte karizmën me brutalitetin.

Kelley u përpoq të gjente një çrregullim të përbashkët mes udhëheqësve nazistë, një shpjegim psikik për mizoritë e kryera. Por zbuloi një të vërtetë tronditëse: këta burra nuk ishin të çmendur, por oportunistë të paskrupullt, të gatshëm të abuzonin me pushtetin për të shkatërruar miliona jetë. Marrëdhënia e tyre komplekse, e shoqëruar me biseda të sinqerta, sfida intelektuale dhe momente tensioni, paraqitet fuqishëm në film.

Pjesa e dytë e filmit zhvendoset në sallën e gjyqit, ku dokumentet, dëshmitë dhe pamjet e tmerrshme nga kampet e përqendrimit zbulojnë për botën përmasën e Holokaustit. Pamje reale të trupave të pajetë dhe të të mbijetuarve të uritur tronditën jo vetëm botën, por edhe vetë Göring-un, i cili përpiqet të shmangë ekranin.

Pas një gjykimi të gjatë, Göring u dënua me vdekje, por ai zgjodhi të vetëvritej me cianid një natë para ekzekutimit. Ironikisht, psikiatri Kelley, i cili e kishte studiuar me aq intensitet psikikën naziste, do të humbiste jetën në të njëjtën mënyrë më 1958, i kapluar nga zhgënjimi dhe problemet emocionale.

Filmi mbyllet me një reflektim të fuqishëm: mizoritë e tilla ndodhin kur shoqëritë lejojnë ekstremizmin të zërë vend, kur njerëzit heshtin dhe e humbin vigjilencën. Nurembergu mbetet kështu një kujtesë e përjetshme se drejtësia është  ndëshkim, por edhe paralajmërim mbrojtës për të ardhmen.

The post Nurembergu, historia që fshihet pas gjyqit të famshëm appeared first on Gazeta Si.

Jemi zyrtarisht në “Halloweek” dhe ajo çka sugjerohet në këtë javë , veç kostumeve dhe festave të frikshme, janë edhe filmat të cilët ndër vite na kanë frikësuar dhe shkaktuar emocione. Këtë javë sugjerohen disa filma të shihen, të cilët kryesisht janë filma horror. Disa janë komedi të ngrohta Disney, disa janë klasike. Këto filma do t’ju bëjnë të keni frikë të fikni dritat.

Lexoni për listën e filmave nostalgjikë që ia vlen të rishihen këtë Halloween.

Beetlejuice

Michael Keaton dhe winona Ryder sjellin performanca të frikshme, komike dhe të paharrueshme. Kostumet dhe veprimet e tyre të çuditshme krijojnë një atmosferë të përsosur për Halloween. Përveç filmit origjinal, mund të shikoni edhe vazhdimin e vitit 2024 me Jenna Ortega: Beetlejuice Beetlejuice.

Twitches

Ky film edhe 20 vjet më vonë, është zgjedhja ideale për mbrëmje Halloween për vajza. Historia ndjek dy motra binjake, Tia dhe Tamera Mowry, të cilat ribashkohen në ditëlindjen e tyre të 21-të dhe duhet të shpëtojnë mbretërinë nga një errësirë e lashtë dhe e keqe.

The Silence of the Lambs

Ky është një nga filmat e preferuar horror. Suspansa mjeshtërore duket edhe më e fortë këtë periudhë të vitit. Është ribashkimi perfekt për Halloween, duke të bërë të mbulosh sytë ndërsa Hannibal Lecter pushton natën tënde.

Death Becomes Her

Një komedi e errët dhe satirike me Meryl Streep, Goldie Hawn dhe Bruce Willis. Efektet vizuale të filmit ishin shumë përpara kohës së tyre dhe e bëjnë këtë film një festë vizuale dhe nostalgjike. Një aventurë e mbushur me fantazi dhe humor.

The Sixth Sense

Një film horror që gjithashtu të çon në një rollercoaster emocional. Atmosfera e tij immersive e bën perfekt për një natë Halloweeni. Është i frikshëm, por jo i tmerrshëm për gjumë, dhe ka një nga kthesat më ikonike të skenarit në historinë e kinemasë.

Casper

Megjithëse është teknikisht një film për fëmijë, mbetet një nga filmat e preferuar për Halloween, edhe si i rritur. Është ideal për t’u zhytur në frymën e frikës pa prishur gjumin, duke bërë miqësi me një fantazmë të ëmbël dhe të vetmuar.

Hocus Pocus

Një klasik i kinemasë që nuk mund të mungojë. Tri shtrigat e zgjuara në një aventurë për pavdekshmëri ofrojnë humor dhe magji, perfekte për të gjitha netët e vjeshtës dhe veçanërisht për Halloween.

Practical Magic

Nicole Kidman dhe Sandra Bullock luajnë dy motra shtriga që përpiqen të mos përdorin magjinë e tyre. Kur një nga të dashurit papritmas vdes, ato duhet të gjejnë mënyrën për ta ringjallur. Filmi ka energji magjike dhe estetikë vjeshte, duke e bërë rishikimin një përvojë të këndshme.

Jennifer’s Body

Ky film paraqet një fantazi hakmarrjeje moderne. Ka dialoge ikonike, momente komike dhe elemente queer. Është një film që përkujton fuqinë e feminitetit dhe është perfekt për Halloween.

Sleepy Hollow

Një thriller gotik me Johnny Depp dhe Christopher Walken. Historia e Constable Ichabod Crane dhe Krye-Kalzit pa kokë krijon një aventurë misterioze, me dashuri, mister dhe komedi të lehtë.

Halloween

Një klasik i filmave slasher me Jamie Lee Curtis dhe Michael Myers. Historia e një vrasësi që kthehet pas 15 vjetësh për të gjetur viktimat e tij e bën filmin një zgjedhje të domosdoshme për maratonat Halloween.

Ghostbusters

Një film klasik komik. Edhe pse efektet mund të duken të vjetruara, historia, karakteret dhe humori mbeten të paharrueshme. Kënga tematike gjithashtu është pjesë e pandashme e Halloween-it.

The Nightmare Before Christmas

Filmi i Tim Burton kombinon elemente Halloween dhe Krishtlindjesh. Personazhet dhe vizualizimet e veçanta e bëjnë të përshtatshëm për një natë nostalgjike me një atmosferë unike.

Në këtë listë, çdo film ofron një mënyrë unike për të përjetuar Halloween-in, qoftë me frikë, humor, nostalgji ose magji. Rishikimi i këtyre filmave rikthen emocionet e fëmijërisë dhe krijon atmosferën perfekte të sezonit.

Përshtati : Gazeta “Si”

The post 13 filmat e frikshëm që duhet t’u rikthehemi për Halloween appeared first on Gazeta Si.

Pse Malta është bërë një “fushë lojërash” për producentët e hiteve më të mëdha të Hollivudit? Kreu i Komisionit të Filmit të Maltës dhe CEO i Malta Film Studios, Johann Grech, e shpjegon fenomenin në një intervistë me Travel.gr.

Çfarë e bashkon këtë listë hitesh filmike dhe televizive? Gladiator (2000), Gladiator II (2024), Napoleon (2023), Troy (2004), Mynih (2005), World War Z (2013), Assassin’s Creed (2016), Jurassic World: Dominion (2022), Popeye (1980), Midnight Express (1978), i cili u xhirua pjesërisht në Maltë, The Count of Monte Cristo (2002), By the Sea (2015), Captain Phillips (2013), si dhe prodhime televizive si Game of Thrones (sezoni 1), Foundation (Apple TV+) dhe Das Boot (seriali 2018). Të gjitha u xhiruan në Maltë.

Kombinimi unik i arkitekturës historike, peizazheve natyrore dhe ekipeve të afta lokale i lejon produksioneve të transformojnë lehtësisht fortesat dhe qytetet në mjedise të lashta ose moderne. Në Monomakh (2000) dhe vazhdimin e tij (2024), Fort Ricasoli u transformua në një arenë romake, ndërsa në Napoleon (2023) Porti i Madh u përdor për të rikrijuar në mënyrë autentike skena të shekullit të 18-të. Maltezët e marrin këtë traditë kinematografike me krenari, me shumë që punojnë si figurantë ose anëtarë të ekipit, ndërsa prania e yjeve të famshëm është një mundësi e rëndësishme për ekspozim kombëtar. Produksionet ofrojnë jo vetëm përfitime kulturore, por edhe të rëndësishme ekonomike, me një program të fortë kthimi parash që përforcon interesin e studiove të mëdha. Në të njëjtën kohë, qeveria po investon në arsim dhe infrastrukturë, duke kulmuar me ndërtimin e setit të parë të papërshkueshëm nga zëri të teknologjisë së fundit në Malta Film Studios.

Ndikimi i kinemasë reflektohet edhe në turizëm, pasi vizitorët kërkojnë vende që janë shfaqur në produksione të famshme. Adhuruesit e Game of Thrones vazhdojnë të dynden në Mdina, Fort Manuel dhe Pallatin e Shën Antonit, ndërsa Jurassic World: Dominion ka tërhequr interes të ri në rrugët dhe monumentet e ishullit. Kështu, Malta funksionon jo vetëm si një studio natyrale për Hollywood-in, por edhe si një destinacion që frymëzon, forcon ekonominë dhe formëson të ardhmen e industrisë së saj të filmit, me një orientim të qartë drejt njohjes globale. Takimi u zhvillua në Valeta, me iniciativën e CK Strategies, ku patëm mundësinë të flisnim me kreun e Komisionit të Filmit të Maltës, Johann Grech.

Pse filma si Gladiatori I dhe II ose Napoleoni, disa nga prodhimet më të mëdha filmike, xhirohen në vende të ndryshme në Maltë? A mund ta shpjegoni këtë duke dhënë shembuj?

Malta ka qenë prej kohësh një nga destinacionet më të njohura për prodhimet ndërkombëtare të filmave, falë kombinimit të saj unik të arkitekturës historike, peizazheve mahnitëse dhe ekipeve të xhirimit të klasit botëror. Ishulli ofron një larmi mbresëlënëse vendndodhjesh, nga fortifikimet e lashta deri te pamjet bregdetare marramendëse, duke e bërë atë sfondin ideal për epika historike dhe plot aksion.

Për shembull, Gladiatori (2000) dhe Gladiatori II (2024) përdorën Fort Ricasolin si një vend për Romën e lashtë, me skena imponuese që përzihen në harmoni me arkitekturën e fortesës. Në mënyrë të ngjashme, Napoleoni (2023) përdori vende historike si Porti i Madh për të rikrijuar në mënyrë autentike skena të shekullit të 18-të. Aftësia e Maltës për të “imituar” epoka dhe vende të ndryshme, e kombinuar me ekipet e saj lokale me përvojë dhe programin e fortë të kthimit të parave, e bën atë një zgjedhje të shkëlqyer për prodhime në shkallë të gjerë.

Cili është reagimi i maltezëve, të cilët jetojnë në një ishull si një studio e madhe në ajër të hapur?

Ne krenohemi shumë me trashëgiminë tonë filmike. Shumë vendas kanë pasur mundësinë të punojnë në prodhime, qoftë si anëtarë të ekipit apo si figurantë, duke krijuar një lidhje të fortë midis industrisë së filmit dhe komunitetit tonë. Të shohësh rrugët, fortesat dhe vijën bregdetare në ekranin e madh sjell një ndjenjë krenarie kombëtare. Prodhimet filmike ofrojnë përfitime si ekonomike ashtu edhe kulturore, ndërsa prania e yjeve të Hollivudit gjeneron publicitet pozitiv, duke treguar se si, me kalimin e viteve, Malta është bërë një shtëpi e vërtetë për regjisorët.

The post Pse hitet më të mëdha të filmave dhe televizioneve xhirohen në Maltë? appeared first on iconstyle.al.

Nga Gazeta “SI”– Filmi i ri i shumëvlerësuar The Mastermind, me aktorin britanik Josh O’Connor, sjell në ekran historinë e një grabitjeje arti që shkon keq.

I frymëzuar nga ngjarje të vërteta të viteve 1970, filmi i regjisores amerikane Kelly Reichardt zhvesh mitin e “hajdutit elegant” dhe e kthen historinë e krimit në një reflektim mbi ambicien, dështimin dhe moralin.

Ngjarja që e frymëzoi filmin ndodhi në maj të vitit 1972, kur dy burra hynë në Muzeun e Artit në Worcester, Massachusetts, dhe dolën prej andej me katër piktura të Paul Gauguin, Pablo Picasso dhe një “Rembrandt” të supozuar. Grabitësit mbajtën peng vizitorë të rinj dhe plagosën një roje sigurie, ndërsa vlera e veprave të vjedhura llogaritej në rreth 2 milionë dollarë , një shumë e jashtëzakonshme për atë kohë. Ngjarja u rendit nga New York Times ndër grabitjet më të mëdha të artit në historinë moderne.

Pas një muaji, policia arriti të gjente veprat e vjedhura në një fermë derrash në Rhode Island. Grabitjen e kishte planifikuar krimineli Florian “Al” Monday, i cili u kap pasi bashkëpunëtorët e tij u mburrën në një bar lokal me “suksesin” e tyre. Pikërisht ky përzierje mes absurdit, ironisë dhe ambicies njerëzore e frymëzoi Reichardt-in për filmin e saj.

Në The Mastermind , O’Connor luan JB Mooney-n, një ish-student arti i klasës së mesme që punon si marangoz i papunë dhe jeton nën presionin e prindërve për të kthyer borxhet. I lodhur dhe i zhgënjyer, ai planifikon një grabitje muzeale me shpresën për t’u pasuruar shpejt  por plani i tij shpërbëhet që në hapat e parë.

Filmi shmang formatin klasik të “thriller-it me shkëlqim”, duke zgjedhur një ritëm të ngadaltë dhe një ton realist. Skenat e Reichardt-it fokusohen te detajet njerëzore,  pavendosmëria, frika, dhe absurditeti i situatave  në vend të spektaklit të zakonshëm të grabitjeve në film.

Kritiku i The Guardian, Peter Bradshaw, e ka vlerësuar veprën për “aftësinë për të gjetur jo glamurin, por mjerimin në një heist”.

Reichardt thotë se e frymëzoi ideja e “heqjes së hijeshisë” nga krimi.

“Nëse përqendrohesh në detajet dhe jo në pamjen e madhe, historia e humb vetvetiu çdo shkëlqim,” shpjegon ajo.

Filmi prek edhe atmosferën e trazuar të viteve ’70, kur grabitjet e artit u shtuan ndjeshëm. Në të njëjtën periudhë ndodhën vjedhje të mëdha si ajo në Muzeun e Arteve të Bukura në Montreal dhe rrëmbimi i 119 veprave të Picassos në Francë. Historiani i artit Tom Flynn e lidh këtë fenomen me rritjen e tregut të artit dhe ndryshimin e mënyrës se si publiku e shihte vlerën e veprave: “Ishte koha kur arti filloi të shihej si para.”

The Mastermind është gjithashtu një reflektim mbi figurën e hajdutit në kulturën popullore , nga filmat si Topkapi apo How to Steal a Million, që e paraqisnin hajdutin si rebel simpatik, deri te dështaku modern që përpiqet të shpëtojë nga rutina. Por tek JB i Reichardt-it, ky mit prishet: ai nuk është hero, por një njeri i zakonshëm që përplaset me pasojat e zgjedhjeve të tij.

Nëpërmjet personazheve femra përreth tij , gruaja Terri (Alana Haim) dhe mikja Maude (Gaby Hoffman) ,  filmi ofron një vështrim më realist mbi “lirinë personale” dhe çmimin që ajo kërkon. “Këta burra ndihen të lirë, por dikush tjetër mbart peshën e asaj lirie,” thotë regjisorja.

Sot, grabitjet muzeale janë shumë më të rralla, por ekspertët paralajmërojnë se shkurtimet e fondeve publike në SHBA dhe mungesa e investimeve në siguri mund të rihapin plagët e së kaluarës. “Nëse nuk kujdesemi për vetë ndërtesat , çatitë, dritaret, strukturat , atëherë rreziku më i madh për artin nuk janë hajdutët, por moti dhe ndryshimet klimatike,” paralajmëron eksperti Vernon Rapley.

Burimi: BBC

The post Pse grabitjet e artit u shtuan gjatë shekullit të 20-të? appeared first on Gazeta Si.

PARIS, 12 tetor /ATSH-AFP/ – Filmografia e Diane Keaton, aktores fituese të çmimit Oscar, e cila vdiq në moshën 79-vjeçare në Kaliforni, u shënua nga suksese të shumta gjatë një karriere që zgjati më shumë se 50 vjet, përfshirë pesë të mëdha:

– “The Godfather” (1972) nga Francis Ford Coppola:

Ky film i parë i trilogjisë së famshme, i publikuar në Shtetet e Bashkuara në mars të vitit 1972 me Marlon Brando në rolin kryesor, nisi karrierën e aktores që luajti Kay, të dashurën e Michael Corleone, të luajtur nga Al Pacino.

Ai fitoi disa çmime Oscar, përfshirë atë për Filmin më të Mirë.

Aktorja e riinterpretoi këtë rol në vitin 1974 për filmin e dytë dhe përsëri në vitin 1990 për filmin e fundit.

Në “Then Again”, autobiografinë e saj të vitit 2011, ajo tha për trilogjinë se “për mua, është vetëm një gjë. Al (Pacino). Është kaq e thjeshtë.”

– “Annie Hall” (1977) nga Woody Allen:

Në këtë komedi të Allen, aktorja, e cila do të ishte shoqëruesja e tij e gjatë, frymëzimi dhe aktorja e preferuar, luan rolin kryesor të një gruaje të egër që takon Alvy Singer, një komedian neurotik (luajtur nga vetë Woody Allen).

Filmi fitoi katër çmime Oscar, duke përfshirë Aktoren më të Mirë për Diane Keaton, Filmin më të Mirë dhe Regjisorin më të Mirë.

– “Manhattan” (1979) nga Woody Allen:

Në këtë film kult, i cili është gjithashtu një deklaratë dashurie për qytetin e Nju Jorkut, në bardhezi dhe me muzikën e George Gerschwin, regjisori eksploron edhe një herë marrëdhëniet komplekse romantike dhe kërkimin për kuptimin e njujorkezëve të kultivuar dhe të torturuar.

Filmi ishte një hit në Festivalin e Filmit në Kanë të vitit 1980.

– “Reds” (1981) nga Warren Beatty:

Një film homazh për John Reed, një gazetar amerikan i cili, pasi përfshihet në çështjet politike, udhëton për në Rusi gjatë Revolucionit të Tetorit të vitit 1917.

Aktorja luan rolin e feministes Louise Bryant, me të cilën gazetarja fillon një romancë.

Ajo luan përkrah Jack Nicholson dhe Gene Hackman.

– “Father of the Bride” (1991) nga Charles Shyer:

Në këtë komedi familjare, ajo luan një duet të paharrueshëm me Steve Martin, i njohur ndryshe si George Banks, një bashkëshort dhe baba që përpiqet të heqë dorë nga lajmi i papritur i fejesës së vajzës së tij.

Filmi do të kishte një vazhdim, “Father of the Bride 2”, katër vjet më vonë./  a.jor.

The post KINEMA – Pesë filmat që shenjuan jetën e Diane Keaton appeared first on Agjencia Telegrafike Shqiptare.

Këtë muaj vijnë disa filma të fuqishëm, duke përfshirë një Dwayne Johnson që i jep jetë një luftëtari MMA në një biografi të errët, rikthimin e Daniel Day-Lewis në një dramë të shkruar nga djali i tij, dhe Julia Roberts që ndeshet me dilema etike dhe profesionale në një dramë kampusi.

The Smashing Machine – Dwayne Johnson tregon një anë të panjohur të tij në këtë biografi dramatike si Mark Kerr, një luftëtar MMA i njohur që përballet me pasojat e betejave fizike dhe shpirtërore. (Shfaqet më 2 tetor).

Anemone – Daniel Day-Lewis rikthehet në ekran në një rol të fuqishëm si një ish-ushtar që përballet me të kaluarën dhe marrëdhëniet familjare në këtë dramë që ai bashkë-krijoi me djalin e tij. (Shfaqet më 3 tetor në SHBA).

Roofman – Një histori e pazakontë për një kriminel që vjedh duke u ngjitur në çatitë e restoranteve, ku Channing Tatum luan rolin kryesor. (Shfaqet më 10 tetor në SHBA).

John Candy: I Like Me – Një dokumentar që kujton jetën dhe karrierën e komedianit legjendar John Candy, duke përfshirë intervista të ngrohta nga kolegët e tij. (Shfaqet më 10 tetor).

After the Hunt – Julia Roberts dhe Andrew Garfield luajnë dy profesorë filozofie në këtë dramë që trajton tema të thella si kanceri i kulturës dhe racizmi në universitete. (Shfaqet më 10 tetor).

Kiss of the Spider Woman – Jennifer Lopez shfaqet në këtë adaptim muzikor të bazuar në një histori nga një burg diktatorial në Argjentinë. (Shfaqet më 10 tetor).

Springsteen: Deliver Me from Nowhere – Një film që dramatizon periudhën kur Bruce Springsteen krijoi albumin “Nebraska” dhe përballej me dyshimet për karrierën e tij. (Shfaqet më 24 tetor).

The post Njihuni me filmat që s’duhet të humbisni këtë tetor! appeared first on iconstyle.al.

Nga Gazeta Si- Seriali shumë i dashur Peaky Blinders do të kthehet në Netflix, duke treguar historinë e një brezi të ri të Shelby-ve, nga shkrimtari dhe krijuesi Steven Knight.

Dy sezonet e reja, të prodhuara nga Kudos (SAS Rogue Heroes, House of Guinness, Grantchester) dhe Garrison Drama (Peaky Blinders seri 1-6, filmi Peaky Blinders) do të xhirohen në Digbeth Loc. Studios në Birmingham dhe do të zhvillohen në qytet.

Britania, 1953. Pasi u bombardua rëndë në Luftën e Dytë Botërore, Birmingham po ndërton një të ardhme më të mirë nga betoni dhe çeliku. Në një epokë të re të Peaky Blinders, gara për të zotëruar projektin masiv të rindërtimit të Birminghamit bëhet një garë brutale me dimensione mitike. Ky është një qytet me mundësi dhe rrezik të paparë: me familjen Shelby pikërisht në zemër të tij.

Krijuesi dhe shkrimtari i Peaky Blinders, Steven Knight, thotë se është i emocionuar që do të ketë një kapitull të ri në historinë e Peaky Blinders.

“Edhe një herë, ai do të ketë rrënjët në Birmingham dhe do të tregojë historinë e një qyteti që ngrihet nga hiri. Brezi i ri i Shelby-ve ka marrë timonin dhe do të jetë një udhëtim i jashtëzakonshëm”.

Lindsay Salt, Drejtoreshë e Dramës në BBC, thotë se kjo shfaqje që ndryshon lojën pati një ndikim të madh kur u shfaq për herë të parë në ekranet tona 12 vjet më parë dhe është një nga dramat më të dashura të BBC-së.

Seriali origjinal besohej se do të përfundonte me finalen e sezonit të gjashtë në vitin 2022, e cila duket se i dha fund historisë së Tommy Shelby-t. Megjithatë, dy sezonet e reja vijnë me një kthesë të papritur pasi do të ndjekin një brez të ri të Shelby-ve pas Luftës së Dytë Botërore.

Anëtarët e kastit ende nuk janë njoftuar dhe aktualisht nuk dihet nëse ndonjë nga yjet e mëparshëm të serialit, siç është Murphy, do të kthehet. Megjithatë, aktori i Oppenheimer është konfirmuar si producent ekzekutiv për sezonet e reja.

The post Brezi i ri protagonistë, ‘Peaky Blinders’ rikthehet me dy sezone appeared first on Gazeta Si.

Nga Gazeta Si- Drama e famshme e Netflix, “Adolescence”, triumfoi në çmimet Emmy të këtij viti, duke fituar gjashtë çmime.

Seriali, i cili u bë shfaqja e dytë më e shikuar ndonjëherë, fitoi për seriale të kufizuara, regji dhe skenar, si dhe mori tre çmime aktrimi.

Stephen Graham fitoi dy çmime për skenar dhe si aktor kryesor në një serial të kufizuar, duke mposhtur Colin Farrell dhe Jake Gyllenhaal.

Owen Cooper u bë fituesi më i ri i çmimit për aktorin më të mirë mbështetës në një serial të kufizuar. Në fjalimin e tij, 15-vjeçari e quajti përvojën “thjesht kaq surreale”.

“Kjo gjë zakonisht nuk i ndodh një fëmije si unë”, tha ai, duke e quajtur atë “gjënë më përulëse që mund ta imagjinoj ndonjëherë në jetën time”.

Komedia e Apple TV+, The Studio, që flet për një studio fiktive të Hollivudit, u bë komedia më e vlerësuar ndonjëherë në një vit të vetëm në Emmy dhe me çmimet e fituara në Creative Arts Emmy të javës së kaluar, ajo gjithashtu theu rekordin për më shumë fitore në një sezon të parë me 13 trofe. Të dielën, seriali u emërua seriali më i mirë komik, ndërsa Seth Rogen fitoi aktorin, shkrimtarin dhe regjisorin më të mirë për një serial komik.

“Jam i turpëruar nga sa i lumtur më bën kjo”, tha Rogen në skenë.

Drama mjekësore ‘The Pitt’ fitoi tre çmime, duke përfshirë serialin më të mirë dramatik dhe dy çmime aktrimi, me Noah Ëyle të emëruar aktorin më të mirë kryesor në një dramë, fitorja e tij e parë në Emmy pas nominimeve të shumta.

“Çfarë ëndrre ka qenë kjo”, tha ai në skenë përpara se t’ia kushtonte çmimin e tij punonjësve të spitalit.

Bashkëpunëtorja e tij, Katherine LaNasa, ishte fituesja surprizë e çmimit për aktoren më të mirë në një dramë, duke mposhtur yjet e “The Ëhite Lotus”, Parker Posey dhe Carrie Coon.

Jean Smart fitoi çmimin për aktoren më të mirë në komedi për rolin e “Hacks” për herë të katërt, duke mposhtur Kristen Bell dhe Ayo Edebiri.

“Jini të mirë me njëri-tjetrin, le të jemi thjesht të mirë me njëri-tjetrin”, tha ajo në fund të fjalimit të saj.

Bashkëpunëtorja e Smart, Hannah Einbinder, fitoi çmimin për aktoren më të mirë në një serial komedi për herë të parë. Në tapetin e kuq, ajo zbuloi se “Hacks” do të përfundonte me sezonin e pestë, i cili është aktualisht në prodhim.

Në tapetin e kuq, Javier Bardem, i cili u nominua për rolin e tij në Monsters: The Lyle and Erik Menendez Story, foli gjithashtu për regjimin e Izraelit, ndërsa aktorja e Hacks, Meg Stalter, mbante një çantë me fjalën “armëpushim!” të bashkangjitur.

Bardem, Einbinder dhe Stalter ishin midis 3,900 emrave në Hollyëood të cilët, këtë javë, iu bashkuan një premtimi për të mos punuar me institucionet izraelite të filmit që ata thonë se janë “të përfshira në gjenocid”.

Në një homazh për televizionin, kryetari i akademisë së televizionit, Cris Abrego, i kujtoi audiencës vendimin e Kongresit për të ndërprerë financimin e Korporatës për Transmetimin Publik, gjë që çoi në fishkëllima në sallë.

Ai shtoi “në një kohë kur përçarja dominon titujt kryesorë, rrëfimi i historive ka ende fuqinë të na bashkojë”.

Pas anulimit të diskutueshëm të serialit “The Late Shoë”, Stephen Colbert fitoi çmimin Emmy për serialin e diskutimeve dhe u prit me brohoritjet më të forta të natës. Ai falënderoi CBS për mundësinë dhe tha se shpreson që tradita e shfaqjeve të vona “të vazhdojë edhe shumë kohë pasi të mos e bëjmë më këtë shfaqje”.

Ai tha se dikur kishte shpresuar që shfaqja të ishte për dashurinë, por në një moment të caktuar e kuptoi se u bë për humbjen. “Nuk e kam dashur kurrë vendin tim më me dëshpërim”, shtoi ai.

Sezoni i dytë i ‘Apple, Severance’, gjithashtu mori dy çmime. Britt Loëer mundi favoriten Kathy Bates për të marrë në shtëpi aktoren më të mirë në një serial dramë për rolin e saj në shfaqje. Kolegia e saj Tramell Tillman gjithashtu triumfoi ndaj yjeve të ‘Ëhite Lotus, Ëalton Goggins dhe Jason Isaacs’, për të fituar çmimin për aktor mbështetës në një serial dramë, duke u bërë personi i parë me ngjyrë që fiton këtë kategori.

“Last Ëeek Tonight” i John Oliver fitoi dy çmime, për serialin e larmishëm me skenar dhe për shkrimin, që tani arrin në 32 fitore për shfaqjen.

Shfaqjet e nominuara që dolën duarbosh gjatë ceremonisë përfshinin ‘The Ëhite Lotus, Only Murders in the Building, Abbott Elementary, The Bear dhe Paradise’.

The post ‘Adolescence’ triumfon në çmimet Emmy, ndërsa ‘The Studio’ thyen rekorde appeared first on Gazeta Si.

Nga Gazeta “SI”- Filmi artistik me metrazh të gjatë “Lejleku”, nga regjisori i njohur Isë Qosja, u ndërpre gjatë shfaqjes në festivalin “Džada Fest” në Podgoricë të Malit të Zi për shkak të reagimit të disa të rinjve, të cilët nuk pranuan që të shfaqej një film në gjuhën shqipe. Incidenti shkaktoi ndërhyrjen e policisë.

Regjisori Qosja ka deklaruar se filmi është bërë me zemër dhe i është dedikuar vendlindjes së tij, duke theksuar rëndësinë e gjuhës shqipe si gjuhë të shenjtë të popullit:

“Gjithmonë do të flasim shqip, do të mendojmë shqip dhe do të veprojmë shqip… edhe kur filmi flet me gjuhën e artit.”

Për ngjarjen ka reaguar Delegacioni i Bashkimit Evropian në Mal të Zi, një nga mbështetësit financiarë të festivalit :

“Liria e shprehjes artistike është pjesë përbërëse e lirisë së fjalës dhe një nga vlerat thelbësore demokratike”.

Për këtë incident reagoi edhe nënkryetari i Parlamentit të Malit të Zi, Nikoll Camaj, i cili e cilësoi rastin si të papranueshëm:

“Me shqetësim të madh kam pranuar lajmin për ndërprerjen e shfaqjes së filmit në gjuhën shqipe. E dënoj ashpër këtë akt, sepse incidente të tilla ofendojnë frymën qytetare të Malit të Zi dhe dëmtojnë bashkëjetesën mbi të cilën mbështetet shoqëria jonë”.

Camaj u bëri thirrje institucioneve të reagojnë me vendosmëri, duke theksuar se “Mali i Zi do të jetë i fortë vetëm aq sa mbron çdo gjuhë e kulturë që jeton në të”. Ai paralajmëroi se do të angazhohet personalisht për të çuar para përgjegjësisë autorët e incidentit.

Filmi pati premierën në PriFest në Prishtinë vitin e kaluar dhe përfshin aktorë si Arta Dobroshi, Donat Qosja, Shkumbin Istrefi, Arben Bajraktaraj, Flonja Kodheli dhe të tjerë. Subjekti zhvillohet në një zonë kufitare mes Malit të Zi dhe Shqipërisë dhe trajton temat e mentalitetit, patriarkatit dhe jetës në hapësirat e izoluara.

Pas incidentit, Radiotelevizioni i Malit të Zi (RTCG) njoftoi se filmi do të transmetohet në programin e parë (TVCG1) më 5 shtator, ora 21:30, si një akt kundër revizionizmit dhe diskriminimit gjuhësor. Drejtori i RTCG-së, Boris Raonić, tha se shfaqja do të jetë një mesazh i fuqishëm për mbrojtjen e kulturës dhe artit kundër sulmeve të tilla.

The post Mali i Zi do rishfaqë filmin ‘Lejleku’ që u pengua në Podgoricë: Mbrojmë çdo gjuhë appeared first on Gazeta Si.

Nga Gazeta “SI”- “The Voice of Hind Rajab” është filmi më i fuqishëm, intim dhe i domosdoshëm i Festivalit të Venecias 2025. Sepse nuk është vetëm një film, por është një akt politik dhe njerëzor.

I firmosur nga regjisorja tuniziane Kaouther Ben Hania, në garë zyrtare dhe që më pas do të shpërndahet në kinema nga I Wonder Pictures, ai rindërton thirrjen e fundit, të dëshpëruar të vogëlushes Hind Rajab, gjashtë vjeçe, e mbetur e bllokuar më 29 janar 2024 në veri të Gazës në një makinë të goditur nga ushtria izraelite, së bashku me xhaxhallarët dhe katër kushërinjtë.

Nuk ka retorikë, as pornografi të dhimbjes, por vetëm forcën e realitetit. Hind, e fshehur nën një sedilje dhe e vetmja e mbijetuar, arriti falë ndërhyrjes së një xhaxhai të kërkonte ndihmë nga Gjysmëhëna e Kuqe. Vullnetarët palestinezë u përpoqën ta qetësonin dhe të dërgonin një ambulancë, por si automjeti i ndihmës ashtu edhe vajza u goditën para se të mbërrinin në destinacion. Do të mjaftonin tetë minuta për ta arritur mes lejeve, autorizimeve, miratimeve që nuk mbërritën kurrë. Dhe nuk mjaftoi. Zemra e filmit është zëri i vërtetë i vajzës.

Apeli i Saja Kilani
Në Lido, për të hapur konferencën për shtyp ishte aktorja Saja Kilani, me një apel të lexuar në emër të gjithë ekipit. Një tekst që heshti sallën dhe që u prit me një duartrokitje të gjatë e të përmalluar:

“Në emër të gjithë ekipit, pyesim: a nuk mjafton? Mjaft me vrasjet masive, urinë, çnjerëzimin, shkatërrimin, pushtimin e vazhdueshëm. Zëri i Hind Rajab nuk ka nevojë për mbrojtjen tonë. Ky film nuk është një opinion apo fantazi. Është i vërtetë. Historia e Hind mban peshën e një populli të tërë. Zëri i saj është një ndër dhjetëra mijëra fëmijë të vrarë në Gaza vetëm gjatë dy viteve të fundit. Është zëri i çdo vajze e çdo djali, me të drejtën për të jetuar, për të ëndërruar, për të ekzistuar me dinjitet, por e gjitha kjo iu grabit para syve të atyre që nuk luajtën as qerpikun. Dhe këto janë vetëm zërat që njohim. Pas çdo numri fshihet një histori që nuk është treguar kurrë. Historia e Hind është ajo e një fëmije që bërtet: “Më shpëtoni”. Dhe pyetja e vërtetë është: si kemi mundur të lejojmë që një fëmijë të lutej për jetën e saj? Askush nuk mund të jetojë në paqe ndërsa edhe një fëmijë i vetëm detyrohet të lypë për të mbijetuar. Le të lejojmë që zëri i Hind Rajab të ushtojë në mbarë botën. Le të na kujtojë heshtjen që u ndërtua rreth Gazës. Le t’i japë një emër gjenocidit që heshtja mbron. Jo nesër. Jo një ditë. Tani.
Për drejtësinë. Për të mirën e njerëzimit. Për të ardhmen e çdo fëmije. Mjaft”.

Kaouther Ben Hania: «Zëri i Hind është vetë zëri i Gazës»

Regjisorja tuniziane Kaouther Ben Hania, tashmë e nominuar për Oskar, tregoi domosdoshmërinë për ta kthyer atë regjistrim në film:
“Mendoj se lajmet janë aq të përqendruara te amnezia, sa që duhet të kujtojmë. Kinemaja mund të rikthejë atë ndjenjë të çmuar që na mungon shumë: empatinë. Për të kuptuar, për të parë botën nga një këndvështrim që shpesh fshihet, ai palestinez. Në veçanti në këtë film, heronjtë janë vullnetarët e Gjysmëhënës së Kuqe që përpiqen të shpëtojnë jetë njerëzish dhe hasin pengesa të mëdha.

Kur e dëgjova për herë të parë zërin e Hind Rajab, kishte diçka më shumë sesa zëri i saj. Ishte vetë zëri i Gazës që kërkonte ndihmë, dhe askush nuk mund të hynte ta shpëtonte. Për mua ishte një dëshirë e fortë, e shoqëruar nga zemërim dhe pafuqishmëri. Prej andej lindi filmi, i rrethuar nga njerëz të mrekullueshëm, me mbështetjen e nënës së Hind, të familjes së saj dhe të punonjësve të Gjysmëhënës së Kuqe, që janë heronjtë e vërtetë të kësaj historie”

Aktorët po ashtu përsëritën të njëjtën domosdoshmëri. Motaz Malhees, palestinez nga Xhenini:

“Kur isha dhjetë vjeç, e kam jetuar këtë lloj jete. Të dëgjoja zërin e Hind më ktheu në fëmijëri. U ndjeva sikur kisha vdekur mijëra herë. Nuk ishte aktrim. Ishte jeta ime. Dy herë gjatë xhirimeve pata sulme paniku. Nuk mundesha të vazhdoja, por mora mbështetjen e të gjithëve. Ishte e vështirë, por edhe një detyrë. Nëse nuk e bëjmë ne këtë punë, kush mund ta bëjë?”

“Duhej ta bënim menjëherë“

Ben Hania tregoi edhe vështirësitë e prodhimit:
“Sfida kryesore ishte të xhironim shpejt. Po përgatisnim montazhin e një filmi tjetër, por kur dëgjova regjistrimin nuk mund të merreshim më me asgjë tjetër. Duhej të xhironim menjëherë. Disa na thanë se ishte shumë, se po nxitonim, por ishte e nevojshme. Fillimisht nisëm me shumë pak partnerë dhe vetëm më vonë iu shtuan të tjerë. Nuk u ndalëm kurrë sepse ndjenim që nuk kishte kohë për të humbur”.

Disa e shohin tashmë si të mundshëm për Luanin e Artë. Por, përtej parashikimeve, mbetet mbi të gjitha një thirrje denoncimi që vjen nga Gaza dhe që bota nuk mund ta injorojë më.

Burimi: Vanity Fair Italia

The post ‘Zëri i Hind Rajab’ në Festivalin e Venecias/ Historia që mban peshën e popullit të Gazës appeared first on Gazeta Si.

Është ndarë nga jeta regjisori i madh i kinematografisë shqiptare, Dhimitër Anagnosti. Ai ka myllur sytë përgjithmonë në moshën 89-vjeçare. Lajmin e trishtë e ka bërë publik e bija, Juna Anagnosti, përmes një postimi në rrjetet sociale ku shkruan: “Lamtumirë Dhimitër Anagnosti Ndërron jetë regjisori i madh Dhimitër Anagnosti, regjisori i jetës sonë! Pas një […]

The post Ndahet nga jeta regjisori Dhimitër Anagnosti/ E bija: Pas një lëngimi të gjatë, iu bind ligjit të jetës appeared first on BoldNews.al.

Një incident i rëndë ndodhi në orët e para të mëngjesit të sotëm në detin Egje, kur një i burgosur turk që po transferohej nga burgu i Koridallos në Mytilene u hodh i prangosur në det nga anija e pasagjerëve “ARIADNI”.

Incidenti ndodhi ndërsa anija po lundronte në zonën detare midis Kiosit dhe Oinousses.

Sipas informacioneve të fundit, i burgosuri po flinte në dyshemenë e anijes, i ruajtur nga katër oficerë policie dhe i prangosur. Me një lëvizje të papritur, ai u ngrit, vrapoi dhe i habiti shoqëruesit e tij, të cilët nuk kishin kohë ta mbanin.

Në momentin kritik, një qytetar që ndodhej në anije hapi derën e kuvertës, gjë që i lejoi të burgosurit të arrinte atje dhe të hidhej në det.

 

Burri në fjalë u arrestua më 7 korrik 2025 nga Autoritetet Portuale të Lesvosit për një rast kontrabande emigrantësh. Ai u ndalua përkohësisht dhe u transferua në Korydallos. Transferimi i tij do të paraqitej para një autoriteti gjyqësor në Mytilene.

Policia informoi menjëherë kapitenin, i cili ndaloi motorët e anijes dhe filloi procedurat e kërkimit. Anijet e Rojës Bregdetare morën pjesë në operacionin e shpëtimit, por nuk ishte e mundur të gjendej i burgosuri

Njoftim nga Selia Qendrore e Policisë Helenike

Në orët e para të mëngjesit të sotëm, më 31 gusht 2025, gjatë një transferimi të planifikuar të të burgosurve me anije, një nga të burgosurit e transferuar doli në kuvertë dhe u hodh në det, ndërsa anija po lundronte midis Kiosit dhe Mitilenit.

Menjëherë, oficerët e policisë-eskortë njoftuan kapitenin, i cili ndaloi anijen dhe filluan procedurat e kërkim-shpëtimit. Në të njëjtën kohë, u njoftua Roja Bregdetare, e cila mobilizoi anijet për të gjetur dhe shpëtuar të burgosurin.

Hetimet janë duke vazhduar me ndihmën e Rojës Bregdetare, e cila po kryen edhe punën paraprake hetimore, ndërsa përveç kësaj, për rastin u iniciua procedura disiplinore e përcaktuar.

Vërehet se i burgosuri specifik u arrestua më 7 korrik 2025 nga Autoritetet Portuale të Lesvosit për një rast kontrabande emigrantësh në ishull dhe u urdhërua ndalimi i tij i përkohshëm në Qendrën e Paraburgimit të Koridallos. Transferimi i tij në Mitilene u krye me qëllim që të paraqitej para një autoriteti gjyqësor.

The post Greqi, arratisje si në filma, kontrabandisti turk i shpëtoi policisë duke u hedhur në det me pranga në duar appeared first on Albeu.com.

Danny Ramirez do të luajë një ndër rolet më të njohura të historisë së kinemasë.

Ylli i “Top Gun” është zgjedhur për filmin e ri të “Scarface”, që sipas producentit Tom Culliver, do të ruajë direktivat e novelës origjinale të 1930-s.

Për Ramirez, projekti do të jetë një revolucion, pas shumë vitesh duke luajtur role dytësore. Ai është shprehur se rikthimi i “Scarface” nuk do të jetë thjeshtë një kopje e filmave të mëhershëm, por një histori origjinale, nga ato që Hollywood i ka anashkaluar deri më tani.

“Ka një ton historish, qofshin tregime meksiko-amerikane, latino-amerikane dhe latine me njerëz në ballë të cilët nuk janë vetëm aktorë mbështetës në historinë e dikujt tjetër, por më tepër protagonist,” tha Ramirez.

“Nuk do e bënim diçka nëse nuk kemi një qasje të re. Rikthimi i kryeveprave për hir të rikthimit, nuk është opsion. Audiencës i duhet një histori e re”, shpjegoi Culliver.

Projekti është ende në fazë negocimi dhe nuk ka data konkrete.

The post Rikthehet ‘Scarface’, por me një Tony Montana të ri… appeared first on Gazeta Si.