Psikologët shpjegojnë pse pauza është arma më e fortë e karizmës dhe lidhjes emocionale
Në botën e takimeve, shpesh ngecim në analiza të tepruara - çfarë të themi, si të ulemi, si të dukemi. Presioni për të lënë një përshtypje perfekte që në fillim na shtyn shpesh drejt nervozës, të folurit të shpejtë dhe gabimeve në stil. Psikologët theksojnë se problemi kryesor nuk është ajo që themi, por sa shumë nxitojmë ta themi.
Dhe pikërisht këtu hyn në lojë një teknikë e thjeshtë, por shumë e fuqishme: rregulli i tre sekondave, i cili mund të ndryshojë menjëherë mënyrën se si të tjerët na perceptojnë.
Tre sekonda që ndryshojnë gjithçka
Psikologët shpjegojnë se pikërisht tre sekondat e para të një takimi janë vendimtare. Mënyra si hyjmë në një ambient, qëndrimi i trupit, energjia që transmetojmë dhe ritmi i fjalisë së parë zbulojnë nëse jemi të sigurt në vete apo thjesht përpiqemi ta tregojmë këtë. Para se të shqiptohet fjala e parë, loja e tërheqjes tashmë ka nisur.
Nxitimi - armiku i tërheqjes
Shumë njerëz, për shkak të nervozës, flasin me shpejtësi, mbushin çdo heshtje dhe përpiqen të duken të relaksuar, gjë që shpesh prodhon efektin e kundërt. Kjo tension i tepruar sinjalizon pasiguri dhe mungesë vetëbesimi, e pikërisht mungesa e vetëbesimit është faktori që e “fik” tërheqjen natyrale, transmeton Telegrafi.
Si funksionon rregulli i tre sekondave
Është shumë i thjeshtë: bëni një pauzë të shkurtër prej tre sekondash para se të flisni ose të reagoni. Kjo pauzë e vogël krijon ndjenjë qetësie, tregon vetëkontroll dhe përqendron vëmendjen e bashkëbiseduesit.
Ajo i jep thellësi reagimeve tuaja, tregon vetëdije për hapësirën dhe momentin, dhe ju bën menjëherë më tërheqës.
Psikologët e quajnë këtë pauzë dy-tre sekondëshe “moment magjie”, çastin kur biseda kalon nga një shkëmbim i thjeshtë fjalësh në një lidhje të vërtetë. Bashkëbiseduesi ndien stabilitet, qetësi dhe vetëbesim, elemente që mbeten në kujtesë shumë më fort sesa vetë përmbajtja e bisedës.
Pse kjo teknikë është kaq efektive
Pauza i lejon momentit të “marrë frymë”. Ajo e bën takimin më natyral, më autentik dhe më të gjallë. Në një botë ku të gjithë nxitojnë dhe kanë frikë nga heshtja, ai që di të presë dhe ta shfrytëzojë pauzën, dallohet menjëherë.
Psikologët vërejnë se personat që zbatojnë rregullin e tre sekondave përjetojnë më shumë vëmendje, respekt dhe kureshtje nga ana e bashkëbiseduesit, tri elemente kyçe që ndërtojnë një tërheqje të vërtetë dhe natyrale.
Vetëm disa sekonda pritjeje mund të ndryshojnë dinamikën e gjithë takimit, jo sepse na bëjnë perfektë, por sepse na bëjnë vërtet autentikë. /Telegrafi/
Çdo “vogëlsi” e zgjidhur është një mundësi për të treguar se jeni aty për njëri-tjetrin. Prandaj, zbuloni cili është problemi i vërtetë
Grindje për enët e palara, çorapet në dysheme apo zgjedhjen e rrugës më të shpejtë drejt restorantit. Tingëllon e njohur? Pothuajse çdo çift e ka përjetuar se si një gjë në dukje e parëndësishme mund të shndërrohet në një debat të gjatë, të mbushur me zemërim dhe frustrim. Edhe pse këto konflikte duken triviale, ato rrallëherë kanë të bëjnë vërtet me “gjëra të vogla”. Ashtu si Maja e Ajsbergut, ato janë shenja të dukshme të nevojave emocionale më të thella, problemeve të pazgjidhura dhe pritshmërive të pathëna që ziejnë nën sipërfaqen e marrëdhënies.
Për çfarë bëhet fjalë në të vërtetë?
Kur grindeni sepse partneri ka harruar sërish të blejë qumësht, problemi nuk është qumështi. Problemi është ajo që ky harresë simbolizon për ju. Ashtu si flamuri që nuk është thjesht një copë pëlhure, por përfaqëson identitet, histori dhe përkatësi, edhe veprimet e vogla në një lidhje mbartin kuptime më të thella.
Një detyrë shtëpiake e harruar mund të simbolizojë ndjenjën se nuk vlerësoheni, se marrëveshjet tuaja nuk merren seriozisht dhe se, në fund, jeni të parëndësishëm. Vonesat e vazhdueshme mund të përjetohen si mungesë respekti për kohën tuaj, ndërsa rrëmuja si shenjë se e gjithë barra e mirëmbajtjes së shtëpisë bie vetëm mbi ju. Këto situata bëhen “shkëndija” sepse prekin nevoja themelore emocionale: të ndihemi të parë, të dëgjuar, të vlerësuar dhe të sigurt, transmeton Telegrafi.
Rrënjët e konfliktit
Grindjet për gjëra të vogla janë shpesh një mënyrë e shtrembëruar për të shprehur nevoja të paplotësuara. Zemërimi dhe frustrimi janë sinjale se diçka na mungon, qoftë ndihma konkrete në përditshmëri apo nevoja më e thellë për pranim, dashuri dhe respekt. Në vend që të themi: “Jam i/e mbingarkuar dhe kam nevojë për ndihmën tënde”, shpesh sulmojmë: “Ti kurrë nuk bën asgjë!”.
Reagimet tona formësohen edhe nga historia personale. Nëse ndjenjat tuaja janë neglizhuar në fëmijëri, një vërejtje e pafajshme e partnerit mund të zgjojë një ndjenjë disproporcionale trishtimi ose zemërimi. Nëse jeni rritur në një ambient ku kërkohej bindje pa diskutim, çdo mendim i partnerit mund të perceptohet si përpjekje për kontroll. Kur një situatë ju prek veçanërisht fort, është e dobishme të pyesni veten: “Ku jam ndjerë kështu më parë? Kujt më kujton kjo?”. Kuptimi i këtij konteksti ndihmon të dallojmë të tashmen nga plagët e së kaluarës.
Si të ndërprisni rrethin vicioz të grindjeve
Zgjidhja konstruktive e konflikteve është një aftësi që mësohet. Qëllimi nuk është t’i shmangni grindjet, por të ndryshoni mënyrën se si u qaseni atyre. Në vend që të luftoni kundër njëri-tjetrit, filloni të luftoni bashkë kundër problemit.
Ndaloni dhe identifikoni problemin e vërtetë
Kur ndjeni se tensioni po rritet, ndaloni për një çast. Merrni një pauzë të shkurtër prej 15–20 minutash për t’u qetësuar dhe pyesni veten: “Çfarë më shqetëson realisht? Çfarë simbolizon kjo situatë për mua?”. Zbulimi i problemit të vërtetë është hapi kyç për ta ndryshuar drejtimin e bisedës.
Komunikoni nga ndjeshmëria, jo nga sulmi
Shmangni frazat akuzuese që fillojnë me “Ti gjithmonë…” ose “Ti kurrë…”. Përdorni “mesazhe-unë” dhe flisni nga perspektiva juaj.
Në vend të: “Ti gjithmonë harron çfarë të kërkoj, je i papërgjegjshëm!”, provoni: “Ndjehem i/e parëndësishëm/e dhe i/e harruar kur shoh sa energji i kushton punës, ndërsa harron një gjë të vogël që ta kërkova për ne.”
Kjo qasje ul mbrojtjen e partnerit dhe hap rrugën për mirëkuptim.
Dëgjoni për të kuptuar
Nëse jeni ju ai që po merrni një ankesë, merreni seriozisht, edhe nëse ju duket e vogël. Pas saj zakonisht fshihet diçka më e thellë. Mos i minimizoni ndjenjat e partnerit me shprehje si “po zemërohesh për gjëra pa rëndësi”. Në vend të kësaj, validoni ndjenjën.
Një fjali e thjeshtë si: “Ke të drejtë, më vjen keq që e harrova. E kuptoj pse të shqetëson. Do të përpiqem të vendos një kujtesë herën tjetër”, mund të shmangë orë të tëra grindjeje. Siç theksojnë ekspertët e The Gottman Institute, kjo lloj përgjigjeje është themeli i ndërtimit të besimit në një lidhje.
Nga konflikti te afërsia
Grindjet për “vogëlsira” nuk duhet të jenë shkatërruese. Ato janë një ftesë për të zhytur më thellë, për të eksploruar botën emocionale tuajën dhe të partnerit dhe për të forcuar themelet e marrëdhënies. Çdo “gjë e vogël” e zgjidhur është një mundësi për të treguar se jeni aty për njëri-tjetrin. Duke e kthyer grindjen në një bisedë për atë që ka vërtet rëndësi, ndërtoni një lidhje që i reziston jo vetëm çorapeve të shpërndara, por edhe stuhive të jetës. /Telegrafi/
Dëshira për t’u larguar nga një aventurë romantike që sapo ka nisur, por që shpejt kuptoni se nuk është ajo që kërkoni, mund t’ju kapë papritur. Kjo është edhe më e vështirë nëse jeni person që nuk dëshiron të lëndojë askënd. Shpesh, ndonëse e kuptoni se ajo që keni nuk është një lidhje e vërtetë, hezitoni të largoheni për të mos shkaktuar dhimbje te tjetri.
Shumë njerëz zgjedhin “fantazmimin” ndërprerjen totale të komunikimit pasi është mënyra më e shpejtë, pa ballafaqime dhe pa biseda të sikletshme. Por kjo sjell pasiguri dhe lë shumë pyetje pa përgjigje tek personi tjetër. “Të zhdukesh pa shpjegim është e dhimbshme, sepse personi tjetër ndihet i pavlerësuar dhe nuk e kupton çfarë ka ndodhur,” thotë Rachel Thomasian, autore e BreakUp & BreakOut dhe terapiste familjare, për Bustle.
Pikërisht për të shmangur këtë, ekspertët propozojnë një metodë të ndërmjetme: “gjysmë-fantazma” një mënyrë më e sjellshme për t’u distancuar, duke qenë i sinqertë, i qartë dhe duke vendosur kufij, para se të zhdukesh përfundimisht.
Nëse po e kap veten duke u përgjigjur me vonesë, duke sajuar justifikime për të mos dalë, ose duke humbur entuziazmin për t’u takuar, atëherë interesimi ka rënë. Në këtë moment, të presësh që personi tjetër ta kuptojë vetë është një sjellje e vrazhdë.
Ekspertët sugjerojnë të jesh i sinqertë me veten dhe të thuash të vërtetën në çastin që e kupton se nuk ka të ardhme.
Zgjidh mënyrën e duhur të komunikimit
Metoda e ndërprerjes varet nga shkalla e njohjes:
Nëse keni folur për disa javë ose muaj, një telefonatë është më e përshtatshme.
Nëse keni qenë vetëm në disa takime, një mesazh tekst, email apo DM është i pranueshëm.
Sa më i investuar emocionalisht të jetë personi tjetër, aq më formale duhet të jetë mënyra e ndarjes.
Ji i shkurtër, i sinqertë dhe i sjellshëm
E mira e kësaj metode është se nuk keni qenë kurrë në një lidhje të mirëfilltë, prandaj situata nuk kërkon shpjegime të gjata. Një mesazh i thjeshtë mund të jetë mëse i mjaftueshëm:
“Kalova shumë mirë me ty, por nuk e shoh që kjo të çojë në një lidhje të ardhshme. Të uroj çdo të mirë.”
Vendosja e kufijve e lejon personin tjetër të kuptojë se situata ka marrë fund dhe i ndihmon të dy palët të ecin përpara pa dramë, pa dyshime dhe pa rikthime të panevojshme.
LONDËR, 6 dhjetor /ATSH/ – Imagjinoni të përpiqeni të shijoni vaktin tuaj të preferuar, por mishrat ju dhembin, goja është e thatë dhe përtypja bëhet e vështirë.
Për shumë njerëz me diabet, ky është një realitet i përditshëm që shpesh mbetet i pavënë re, sipas alertscience.com.
Ndërsa kujdesi ndaj diabetit zakonisht përqendrohet te zemra, këmbët, sytë, mëlçia dhe veshkat, goja shpesh harrohet megjithëse shëndeti oral ndikon drejtpërdrejt dhe ndikohet nga niveli i sheqerit në gjak.
Diabeti dëmton enët e gjakut dhe nervat, ngadalëson shërimin e plagëve dhe dobëson aftësinë e trupit për të luftuar infeksionet. Këto ndryshime e bëjnë gojën, e cila ka inde të buta, të forta dhe një “bashkësi “të gjerë bakteresh, veçanërisht të ndjeshme.
Studimet tregojnë se njerëzit me diabet preken më shpesh nga probleme si thatësia e gojës, prishja e dhëmbëve, sëmundjet e mishrave, infeksionet orale, vështirësia në përshtatjen e protezave dhe madje humbja e dhëmbëve.
Një kërkim i ri ka zbuluar lidhje të qartë mes diabetit të tipit 2 dhe prishjes së rëndë të dhëmbëve. Nivelet e larta të sheqerit, të kombinuara me ndryshimet në sasinë dhe cilësinë e pështymës, krijojnë kushtet perfekte për zhvillimin e kariesit.
Shumë njerëz nuk e dinë këtë lidhje, duke hyrë kështu në një cikël të rrezikshëm ku diabeti dhe problemet orale e përkeqësojnë njëri-tjetrin.
Tek personat me diabet, rreziku për sëmundjen e mishrave të dhëmbëve është dukshëm më i lartë. Bakteret ushqehen me sheqerin e tepërt në pështymë dhe prodhojnë acide që irritojnë mishrat. Nëse infeksioni përparon, mund të shkaktojë humbje të kockës që mban dhëmbët, duke sjellë lëkundjen ose rënien e tyre. Mbajtja e sheqerit në nivele të qëndrueshme, së bashku me higjienë të mirë orale, e ul shumë këtë rrezik.
Një tjetër problem i zakonshëm është goja e thatë. Pështyma mbron natyrshëm dhëmbët duke larë grimcat e ushqimit dhe neutralizuar acidet. Kur prodhimi i saj është i ulët ,çka është më e shpeshtë te diabetikët dhe te njerëzit që marrin nedikamente për tensionin, depresionin apo dhimbjet nervore, rritet rreziku për karies dhe infeksione.
Thatësia e gojës ndikon edhe tek përdoruesit e protezave, pasi pështyma ndihmon në stabilizimin e tyre dhe parandalon irritimet. Në mungesë të saj, protezat shkaktojnë plagë dhe mund të favorizojnë zhvillimin e kandidiozës. Kujdesi i rregullt ndaj protezave, pastrimi ditor, heqja gjatë natës dhe kontrolli periodik, mund të përmirësojë ndjeshëm komoditetin dhe shëndetin oral.
Në fund, kujdesi i mirë ndaj gojës nuk përmirëson vetëm buzëqeshjen, ai e bën të ngrënit më të lehtë, ndihmon në kontrollin e sheqerit dhe rrit cilësinë e jetës.
Edukimi, zakonet e shëndetshme ditore dhe vizitat e rregullta te dentisti janë hapa kyç për të parandaluar komplikacionet e shëndetit oral të lidhura me diabetin. /Ad.Ab./
Agjencia franceze e shëndetësisë ANSES tha sot se provat aktuale shkencore nuk vërtetojnë lidhje shkakësore midis përdorimit të telefonave celularë dhe kancerit.
Agjencia franceze për ushqimin, mjedisin dhe shëndetin dhe sigurinë në punë shqyrtoi 250 nga studimet më të fuqishme nga më shumë se 1.000 botime të fundit epidemiologjike dhe toksikologjike, përfshirë programe të mëdha si MOBI-Kids dhe Programi Kombëtar i Toksikologjisë i SHBA-së.
Agjencia arriti në përfundimin se të dhënat e disponueshme “nuk çojnë në vendosjen e një lidhjeje shkakësore midis ekspozimit ndaj valëve të radiofrekuencës dhe shfaqjes së kancerit”, raportoi BFM TV.
Valët e radiofrekuencës së emetuara nga telefonat celularë, objektet e lidhura, TV dhe transmetuesit e radios përdoren gjerësisht me 98 për qind të njerëzve të moshës 12-vjeç e lart në Francë që posedojnë një telefon celular, teknologjitë e të cilit kanë vazhduar të evoluojnë.
“Ky është një problem i shëndetit publik: të gjithë janë të ekspozuar dhe në një moshë gjithnjë e më të re”, tha Olivier Merckel, kreu i njësisë së agjencisë për rreziqet që lidhen me agjentët fizikë.
“Duke mbledhur të gjitha këto të dhëna mbi mekanizmat qelizorë, përfundimi ynë është se nuk vendos marrëdhënie shkak-pasojë”, tha ai duke theksuar praninë e “sinjaleve të vogla” në disa punime eksperimentale.
Edhe pse ekspozimi i drejtpërdrejtë nga pajisjet është ulur falë përdorimit të gjerë të kufjeve dhe altoparlantëve, ekspozimi mjedisor është rritur në qytete me rritjen e 4G, 5G, përdorimit të mediave sociale dhe rrjeteve më të dendura të antenave, potencon ANSES.
ANSES thotë se hulumtimet e reja sugjerojnë efekte të mundshme në pjellorinë dhe funksionin e trurit, fusha ku nevojiten më shumë prova. Agjencia do të publikojë vlerësim të veçantë të ekspertëve në janar mbi ndikimin e përdorimit të mediave sociale tek adoleshentët.
Një analizë e thellë e mekanizmave psikologjikë që e bëjnë të vështirë shkëputjen nga lidhjet e dëmshme
A keni ndjesinë se vazhdimisht bëni të njëjtat gabime dhe përfundoni në marrëdhënie toksike? I premtoni vetes se nuk do të injoroni më “shenjat e kuqe”, se nuk do të pranoni më pak nga sa meritoni, se nuk do të hyni më në lidhje që s’ju sjellin asgjë të mirë. Megjithatë, sa herë që njihni dikë të ri, duket sikur rrotulloheni në të njëjtin rreth.
A mund të jetë dikush i “dënuar” me lidhje toksike? A jeni vërtet të destinuar për marrëdhënie të tilla? Apo burimi është te ju?
E vërteta e pakëndshme
Ndonjëherë, në mënyrë të pavetëdijshme, ju tërheqin marrëdhëniet e dëmshme. Kurthet psikologjike i përjetoni si siguri, ndërsa shenjat e kuqe ju duken si të gjelbra. Por ky model mund të ndërpritet dhe është plotësisht e mundur të zgjidhni me vetëdije lidhje më të shëndetshme. Mjafton një vendim.
Çfarë e bën dikë partner toksik dhe pse lidhjet me ta janë gjithmonë të tilla?
Është e rëndësishme të kuptoni çfarë është vërtet një lidhje toksike. Sot pothuajse secili prej nesh e quan “toksik” ose “narcisist” ish-partnerin, por jo çdo partner i vështirë apo i papërshtatshëm meriton këtë etiketim. Çdo marrëdhënie ka uljet, ngritjet dhe vështirësitë e veta.
Toksiciteti i vërtetë shfaqet në modelin e sjelljeve të vazhdueshme që ju zvogëlojnë, ju shpërfillin dhe ju shtyjnë mënjanë. Psikologët theksojnë më të rëndësishmet:
Mungesë respekti
Sa herë shprehni ndjenja ose mendim të ndryshëm, ata e hedhin poshtë. Emocionet dhe mendimet tuaja vlejnë më pak se të tyret.
Pjekuri e ulët emocionale
Shikojnë se jeni e mërzitur, por rëndësi kanë vetëm ndjenjat, dëshirat dhe “të drejtën” e tyre.
Egoizëm
Nuk ka reciprocitet. Ju jepni, ata marrin. Nuk u intereson përvoja juaj e brendshme - vetëm versioni i tyre i marrëdhënies.
Fajësim i vazhdueshëm
“Ti më detyrove! Ti je fajtore që u nervozova! Problemi je ti, jo unë!” Manipulojnë perceptimin tuaj për t’ju kontrolluar dhe për të justifikuar sjelljen e tyre.
Mungesë përgjegjësie
Asnjëherë nuk është faji i tyre - gjithmonë i juaji. Kërkojnë mirëkuptim të pafund, por rrallë marrin parasysh anën tuaj.
Probleme me besimin
Nuk ju besojnë, edhe pse s’u keni dhënë asnjë arsye. Dhe nuk dinë të falin asgjë - mbahen pas lëndimeve të vjetra.
Mungesë mbështetjeje
Kur ndani problemet, nuk ndjeni asnjë mbështetje të vërtetë. Larg ndihmës, ju ndiheni të nënvlerësuar, të keqkuptuar dhe të vetmuar.
Komunikim toksik
Plot me supozime, lexime mendjesh, mbrojtje, kritika dhe konflikte të padrejta. Problemet fshihen “nën qilim” dhe ju filloni të ecni mbi vezë për të shmangur debatet.
Vetëvlerësim i ulët
Me kalimin e kohës, kufijtë zbehen dhe vlera personale bie. Filloni të dyshoni te vetja dhe te vendimet tuaja, transmeton Telegrafi.
Pse hutoheni dhe pse vuan intuita juaj
Konfuzioni vjen nga momentet e bukura që ende ekzistojnë. Prandaj edhe qëndroni. Kujtoni kohët kur gjithçka dukej perfekte. Kujtoni se sa shumë ju ka rënduar ajo marrëdhënie.
Por pranimi i një lidhjeje që ju shkakton dhimbje ju largon nga intuita juaj. Shkëputja nga vetja e bën të vështirë të shihni vlerën tuaj dhe të largoheni nga një situatë e dëmshme.
Si ndikon trauma e kaluar në zgjedhjen e partnerëve
Ja një shembull nga praktika e një psikoterapeuti:
“Vite me radhë më tërhiqnin djem emocionalisht të padisponueshëm dhe misteriozë. Pavarësisht sa të ndryshëm ishin, dinamika ishte e njëjtë: intensivë, të paqëndrueshëm, të paparashikueshëm, të pushtuar nga emocionet e tyre dhe të paaftë të përgjigjeshin ndaj nevojave të mia. Kështu u krijua një model disfunksional që përsëritej vazhdimisht. Sot e kuptoj se gjithçka vinte nga koncepti i Freud-it për ‘kompulsionin e përsëritjes’ - nxitja e pavetëdijshme për të përsëritur modele të vjetra në përpjekje për të shëruar traumën, edhe kur kjo na shkakton më shumë dhimbje. Pa e vënë re, ndiqja versione të të njëjtit baba emocionalisht të largët, që nuk dinte të ishte partner i nënës sime. Unë i idealizoja partnerët, duke besuar se ishin më empatikë sesa ishin në të vërtetë. Ndërsa ata mendonin vetëm për veten, unë zvogëloheshim, deri sa nuk kisha më asnjë nevojë, ashtu si nëna ime. Trauma më shndërroi në një person hiper-i pavarur dhe më mbërtheu në një rreth zhgënjimesh”- A.N., 46 vjeç.
Si t’i identifikoni tiparet e përbashkëta të partnerëve tuaj të mëparshëm
Filloni të analizoni modelet në historinë tuaj të marrëdhënieve. Bëni pyetje si:
Çfarë tipa njerëzish zgjedh zakonisht?
A ju kufizon imazhi i “tipit ideal”?
A tërheqin empatia, butësia ose durimi juaj partnerë toksikë?
Lajmi se Sophie Turner thuhet se është në një lidhje me Chris Martin nxiti menjëherë komente jo vetëm sepse të dy janë fytyra të famshme, por sepse kanë pothuajse 20 vjet diferencë moshe.
Ylli 29-vjeçar i “Game of Thrones” dhe vokalisti 48-vjeçar i Coldplay u panë për darkë, vetëm disa muaj pasi muzikanti u nda nga Dakota Johnson, me të cilën kishte qenë në një lidhje për tetë vjet. Ndërsa askush nuk e di nëse është diçka serioze apo thjesht një takim i rastësishëm, tema që ngriti është e përjetshme: a mund të zgjasë një lidhje me një diferencë të madhe moshe?
Çfarë thonë ekspertët?
Sipas psikologëve, ekziston vërtet një ndryshim moshe “ideal” për marrëdhëniet afatgjata, dhe ai është nga zero deri në tre vjet.
“Hulumtimet tregojnë se çiftet me një diferencë të vogël në moshë kanë më shumë gjasa të qëndrojnë bashkë për një kohë të gjatë”, shpjegon psikoterapistja Eloise Skinner për Metro.
Ajo shpjegon se kjo ndodh sepse partnerët janë në një fazë të ngjashme të jetës, me përvoja, prioritete dhe ritme të ngjashme. “Kur je afër moshës, ka më shumë të ngjarë të kesh standarde, zakone dhe qëllime financiare të ngjashme nga mënyra se si i menaxhon paratë e deri te mënyra se si i përballon problemet shëndetësore ose familjare”, thotë Skinner.
Eksperti shton se edhe çështjet praktike, siç janë qëndrueshmëria fizike ose aktivitetet e përditshme, bëhen më të thjeshta kur partnerët janë në të njëjtën “valë”.
Hulumtimet tregojnë gjithashtu se në marrëdhëniet me një diferencë të madhe moshe, kënaqësia zvogëlohet gradualisht me kalimin e kohës. “Çiftet me një diferencë të konsiderueshme moshe duket se janë më pak rezistente ndaj krizave ose presioneve të jetës sesa ato të moshës së ngjashme “, shpjegon Skinner.
Sigurisht, kjo nuk do të thotë që marrëdhëniet me diferencë moshe janë të dënuara të dështojnë. Influencuesja Lorna Andrews, e njohur në internet si Lorna Luxe, ka folur për përvojën e saj me bashkëshortin e saj John, i cili është 21 vjet më i madh se ajo.
“Nuk u shqetësova kurrë për diferencën tonë në moshë derisa ai u diagnostikua me kancer ” , ka pranuar ajo. “Kjo ishte hera e parë që ndjeva sa ndryshe mund të zhvilloheshin jetët tona.”
Megjithatë, gra të tjera thonë se ndryshimi në dinamikë vjen më thjesht: kur partneri më i vjetër fillon të tregojë shenja plakjeje, marrëdhënia ka nevojë për një rregullim të ri.
Ku fillojnë problemet?
Diferenca në moshë nuk është problemi vetëm. Distanca psikologjike është problemi. “Kur mosha shoqërohet me nivele të ndryshme pjekurie, vlerash ose përvojash, atëherë mund të lindin konflikte”, shpjegon Skinner.
Çështje të tilla si kur ose nëse—një çift dëshiron të ketë fëmijë, menaxhimi i financave, apo edhe afrimi ndaj karrierës mund të krijojnë një përçarje. Nëse njëri partner po mendon për daljen në pension dhe tjetri dëshiron të marrë një rrezik biznesi, ritmet thjesht nuk përputhen.
Në të njëjtën kohë, marrëdhëniet me një diferencë të madhe moshe mund të fshehin çekuilibrat e pushtetit, veçanërisht kur personi më i vjetër ka më shumë mjete financiare ose ndikim shoqëror.
Dhe në fund të fundit, a ka një përgjigje “të saktë”?
Nuk ka një numër magjik. Siç thekson Skinner, çdo marrëdhënie është unike – qëllimi është që dy njerëzit të takohen në të njëjtin nivel pjekurie emocionale dhe psikologjike, me vlera të përbashkëta dhe qëllime të përputhshme.
“Kjo mund të ndodhë me zero diferencë moshe ose me një diferencë moshe prej dhjetë vitesh“, thotë eksperti.
“Por statistikisht, marrëdhëniet më ‘të barabarta’ janë ato ku mosha, dhe si rrjedhojë përvoja, janë të afërta.”
Një nga figurat më të rezervuara të skenës shqiptare, Viktor Palokaj, i njohur me emrin artistik Unikkatil, së fundmi është në qendër të vëmendjes për jetën e tij private, një territor që për vite me radhë ka mbetur i paarritshëm për publikun dhe mediat. Sipas burimeve, reperi legjendar dhe bashkëshortja e tij Valbona i kanë dhënë fund martesës.
Ndarja nuk ka qenë pjesë e thashethemeve publike dhe është mbajtur larg syve të mediave, duke u ditur vetëm nga një rreth shumë i ngushtë njerëzish. Informacioni tashmë po konfirmohet nga burime që theksojnë se çifti është ndarë prej kohësh.
Megjithatë, zhvillimet nuk ndalen aty. Sipas burimeve ekskluzive për Prive By LS, artisti është futur në një kapitull të ri të jetës së tij dhe prej disa kohësh është në një lidhje të re. Po ashtu thuhet se lidhja nuk është e përkohshme, por ka marrë një drejtim serioz.
Edhe pse i njohur për privatësinë e theksuar dhe mospërfshirjen në ekspozim mediatik, duket se Unikkatil ka reflektuar në mënyrë të tërthortë lumturinë e tij të re. Së fundmi, në biografinë e tij në Instagram është shtuar shkronja “J” e shoqëruar me një zemër, detaj që ka ngjallur menjëherë reagime dhe interpretime nga fansat.
Rritet kurioziteti nëse ky kapitull i ri do të sjellë më shumë hapje nga ana e reperit, por për momentin, gjithë vëmendja është te shkronja “J” dhe kuptimi që ajo mban.
Të gjitha marrëdhëniet kalojnë nëpër ulje-ngritje, por me kalimin e kohës, ajo shkëndijë që bashkoi një çift mund të zbehet. Fatkeqësisht, burrat që ndihen të padukshëm në shtëpitë e tyre zakonisht e përballojnë këtë duke shfaqur zakone të caktuara.
Psikologia Marielisa Reyes pohon se nuk është e qëllimshme që burrat të sillen në një mënyrë të caktuar për të mërzitur partneret e tyre dhe është shumë e mundur që ta bëjnë këtë pa vetëdije.
Ata mund të ndihen nën presion të madh, të pambështetur dhe të padashur, dhe kjo mund të manifestohet në sjelljen e tyre. Pavarësisht arsyes, mbyllja në vetvete nuk është një shenjë e mirë për një marrëdhënie.
Ata tërhiqen emocionalisht
Ndërsa është në rregull të gjesh kohë për veten, tërheqja e plotë do të shkaktojë në mënyrë të pashmangshme një çarje në një marrëdhënie. Ndarja e emocioneve është ajo që na bën njerëz. Kur nuk i ndajmë emocionet tona dhe i mbajmë për vete ato që ndiejmë vërtet, bëhemi disi një enigmë për personin tjetër sepse ai nuk mund të na lexojë ose të ndiejë njerëzimin tonë.
Pavarësisht kësaj, disa burra nuk e kuptojnë se si veprimet e tyre ndikojnë në marrëdhënie. Të zhytur kaq shumë në emocionet e tyre, saqë nuk duan të flasin për ndjenjat e tyre nga frika se mos duken të dobët. Ndërsa burrat duhet të jenë të gatshëm të hapen, gratë duhet të krijojnë një hapësirë të sigurt ku burrat e tyre ndihen rehat duke qenë të prekshëm.
Ata mbingarkohen me punë sepse janë vazhdimisht të zënë
Burrat që ndihen të padukshëm në shtëpitë e tyre shpesh përballen me këtë mbingarkesë për t'u siguruar që qëndrojnë të zënë. Meqenëse shumë burra nuk duan të përballen drejtpërdrejt me emocionet e tyre sepse u është mësuar se është një dobësi, zhytja në punë ndihet më mirë sesa përballja me emocionet e tyre.
Për sa kohë që ndihen të padukshëm dhe të parëndësishëm, burrat do t’i shtypin ndjenjat e tyre sepse nuk duan të lëndojnë ose ofendojnë të dashurit e tyre. Megjithatë, refuzimi për t’iu drejtuar atyre vetëm sa krijon më shumë tension në marrëdhëniet e tyre në shtëpi. Pra, edhe nëse është e vështirë, të tërhiqesh dhe t’i tregosh partneres se si ndihesh nuk është vetëm një dëshirë, por një domosdoshmëri.
Ata bëhen më pak të dashur
Burrat që janë të dashuruar zakonisht janë të dashuruar me partneren e tyre. Megjithatë, kur ndihen të padashur, kjo dashuri fillon të zbehet. Ata mund të mos e thonë me zë të lartë, por veprimet e tyre do t'i distancojnë ngadalë, dhe ndërsa dashuria nuk është gjithçka në një marrëdhënie, është një pjesë e madhe e saj.
Nga nofkat e lezetshme deri te lavdërimet verbale të partnerit tuaj, një marrëdhënie që i mungon dashuria është e dënuar të dështojë. Sasia e dashurisë që i shprehni partnerit tuaj është parashikuesi më i mirë i angazhimit tuaj. Anasjelltas, sasia e dashurisë që merrni nga partneri juaj është parashikuesi më i mirë i kënaqësisë suaj.
Kalimi i kohës shtesë vetëm
Kur një burrë ndihet i padukshëm, nuk është e vështirë të imagjinohet pse do të donte të ishte vetëm. Burrat e kanë të vështirë të jenë të prekshëm, dhe kur ai ndihet i vetmuar, ajo kohë vetëm mund të duket shumë më mirë sesa të jetë i rrethuar nga njerëz që nuk e duan.
Askush nuk dëshiron të ndihet i padëshiruar ose i tensionuar gjatë gjithë kohës, prandaj burrat e pakënaqur do të kalojnë kohë vetëm. Edhe nëse nuk është më e mira për shëndetin e tyre mendor, për sa kohë që mund të heqin qafe atë ndjenjë të pakëndshme të të qenit të parëndësishëm, ata do të bëjnë gjithçka për të kaluar kohë larg njerëzve që shkaktojnë këto pasiguri në sipërfaqe.
Ata bëhen të mpirë ndaj shpërqendrimeve
Burrat që ndihen të padukshëm në shtëpitë e tyre kanë tendencë të përballen me shpërqendrime të llojeve të ndryshme. Mund të jenë videolojëra ose ndonjë hobi i rastësishëm që kanë filluar. Megjithatë, tema e përbashkët këtu është se burri tërhiqet dhe i vendos të gjitha frustrimet dhe trishtimin e tij në një gjë të vetme.
Pasi të qetësohet ngazëllimi, ata mund ta gjejnë veten duke u angazhuar në gjëra që nuk u pëlqejnë për të lehtësuar dhimbjen. Ndërsa është në dorën e tij të hapet, ndonjëherë kur dikush në një lidhje po kalon diçka, personi tjetër duhet të jetë mjaftueshëm i fortë për t'i mbështetur të dy.
Nëse nuk dini nga t’ia filloni, pozitiviteti do t’ju ndihmojë shumë. Inkurajimi dhe njohja e sinqertë ndihmojnë në krijimin e një mjedisi ku ata ndihen të vlerësuar dhe të motivuar për t’u rritur me ju. Nxjerrja në pah e më të mirës tek partneri juaj ka të bëjë me krijimin e hapësirës që ata të rriten në një mënyrë që i shërben më së miri.
Ata minimizojnë nevojat e tyre
Burrat i minimizojnë ndjenjat e tyre çdo ditë. Ata fajësojnë edukimin e tyre, por nuk besojnë se ndjenja e trishtimit, depresionit ose ankthit është një shqetësim i vërtetë. Megjithatë, nëse një burrë fillon të ndihet i padukshëm në shtëpinë e tij, ai do të ndërmarrë hapin shtesë për të minimizuar nevojat e tij.
Ndoshta sepse ato ndiejnë sikur nevojat e tyre po shpërfillen ose nuk po dëgjohen, por sidoqoftë, gratë do të vënë re se ai nuk po mbron veten dhe as nuk po ia kthen.
Edhe pse kjo mund të duket më e lehtë për t’u përballuar, dikush mund t’i mohojë nevojat e veta vetëm për një kohë të caktuar. Pasi kalon shumë kohë pa u ndjerë i plotësuar, nuk është çudi që një burrë përfundon duke “shpërthyer”.
Ata e shtypin zemërimin e tyre
Sapo një burrë fillon të ndihet i padukshëm, krijohen një mori emocionesh komplekse. Nga trishtimi te zhgënjimi, burrat kalojnë nëpër të gjitha fazat e pikëllimit. Nga jashtë, mund të duket si një gjë e mirë të shtypësh atë zemërim, sepse njerëzit duhet të dinë si t'i kontrollojnë me vendosmëri emocionet e tyre pa i lënë të ziejnë ngadalë.
Megjithatë, sipas një studimi në Journal of Behavioral Medicine, fshehja e zemërimit për një kohë shumë të gjatë mund të çojë në probleme shëndetësore, të tilla si sëmundjet koronare të zemrës dhe hipertensioni.
Reperi i njohur shqiptar Don Xhoni, ka tërhequr sërish vëmendjen e rrjeteve sociale pas publikimit të një fotografie me një femër misterioze.
Në foton e postuar, vajza shfaqet me kurriz, ndërsa Don Xhoni ka shkruar: “Romantika s’po ka, se mansupa janë bo krejt.”
Me këtë postim, reperi ka lënë ndjekësit në dilemë, i cili gjithmonë jetën e tij e ka mbajtur larg vëmendjes mediatike.
Kujtojmë se Don Xhoni ka qenë më herët në një lidhje romantike me modelen e njohur ruse Ariana Lirey, por marrëdhënia e tyre përfundoi pak kohë më parë.
Këngëtari i njohur shqiptar, Don Xhon, ka shkaktuar një valë reagimesh në rrjetet sociale pas publikimit të një fotografie me një femër misterioze. Në foton e postuar mbrëmjen e djeshme, ai shihet, me partneren e tij, por identiteti i saj mbetet i paqartë, pasi Don Xhoni ka zgjedhur të mos e zbulojë atë.
Në këtë imazh, thuajse me pak ironi, ai ka vendosur të shprehë një mendim të tij mbi gjendjen aktuale të dashurisë dhe marrëdhënieve. Ai shkruan: “Romantika s’po ka, se mangupa jan bo krejt”. Mesazhi duket të jetë një reflektim mbi mënyrën si ai e sheh dashurinë dhe lidhjet romantike në ditët e sotme, duke e shoqëruar këtë deklaratë me një ironizim për shoqërinë e sotme.
Për të gjithë ata që kanë ndjekur karrierën e Don Xhonit, ky postim sjell një anë tjetër të artistit, atë të reflektimit për jetën dhe marrëdhëniet. Fansat janë të ftuar të spekulojnë mbi identitetin e partneres që ai mban përkrah.
Deri më tani, Don Xhoni ka preferuar të mbajë gjithmonë një imazh të privatësisë, duke lënë gjithmonë hapësirë për mister në jetën e tij personale.
Sakaq ju rikujtojmë se Don Xhon ka qenë në një lidhje romantike me modelen e njohur ruse Ariana Lirey, por lidhja e tyre përfundoi pak kohë më parë!
Mediat turke kanë shpërndarë lajme të reja që kanë tërhequr vëmendjen e fansave të showbiz-it turk, duke sugjeruar se aktorja e njohur Demet Özdemir dhe futbollisti i Galatasaray, Lucas Torreira, mund të jenë çift i ri. Lajmet për një lidhje mes tyre filluan të qarkullojnë pas një detaji të vogël, që nuk u shpëtoi ndjekësve të tyre.
Një foto e fundit e ndarë nga Demet në Instagram ka tërhequr vëmendjen, pasi Lucas Torreira ka bërë një “like” publikisht, duke u bërë kështu i pari veprim që i ka shtuar dyshimet për një lidhje të mundshme mes tyre. Ky reagim ka ndezur diskutime të shumta në rrjetet sociale, ndërkohë që mediat turke kanë filluar të spekulojnë për një romancë të mundshme.
Portali i njohur turk, Magazinane, ka shkruar se ky “like” mund të jetë konfirmimi i lidhjes së tyre, duke përdorur shprehjen “Sevgili olduklarının ilanı gelmiş” (Përkthyer: “Erdhi konfirmimi i lidhjes së tyre”). Ky titull ka shtuar më tej zërat për një lidhje mes aktores dhe futbollistit.
Pavarësisht kësaj, as Demet dhe as Lucas nuk kanë reaguar ende publikisht për të konfirmuar nëse ka një lidhje romantike mes tyre. Megjithatë, fansat e kanë mbushur rrjetet sociale me pyetje dhe komente, duke pritur me padurim të mësojnë nëse dyshja do të pranojë publikisht lidhjen e tyre.
PRISHTINË, 28 tetor/ATSH/ Presidentja e Kosovës, Vjosa Osmani, ka zhvilluar një takim të rëndësishëm me Princin e Kurorës së Mbretërisë Hashemite të Jordanisë, Hussein bin Abdullah al-Hashimi, në kuadër të vizitës së saj zyrtare në Arabinë Saudite.
Presidentja Osmani ka shkruar në Facebook se takimi ishte shumë i frytshëm dhe u zhvillua në frymën e miqësisë dhe mirëbesimit të ndërsjellë që karakterizon marrëdhëniet ndërmjet Kosovës dhe Jordanisë.
“Kosova dhe Jordania gëzojnë marrëdhënie të shkëlqyera bilaterale, të ndërtuara mbi miqësi, mirëbesim dhe bashkëpunim të ndërsjellë. Gjatë takimit konfirmuam gatishmërinë për thellimin e partneritetit dhe diskutuam mënyrat për të hapur kapituj të rinj bashkëpunimi në fusha me interes të përbashkët, përfshirë mbrojtjen, tregtinë dhe teknologjinë e informacionit (ICT)”, ka theksuar Osmani.
Takimi me Princin e Kurorës, Hussein bin Abdullah, vjen në një kohë kur Kosova po synon zgjerimin e marrëdhënieve me vendet e Lindjes së Mesme, me theks të veçantë në bashkëpunimin ekonomik, investimet dhe inovacionin teknologjik. /KosovaPress/
Një nga temat që vazhdon të ngjallë debate në çdo brez është: sa e rëndësishme është gjatësia në një marrëdhënie? Ndonëse mund të duket si një detaj i vogël, për shumë persona ajo ndikon në mënyrën si perceptojnë tërheqjen, vetëbesimin dhe raportin me partnerin.
Sipas studimeve të fundit të publikuara në “Psychology Today”, një pjesë e madhe e grave priren të preferojnë partnerë më të gjatë, ndërsa burrat ndihen më të sigurt kur janë më të gjatë se partnerja e tyre. Megjithatë, ekspertët theksojnë se këto janë më shumë pritshmëri shoqërore sesa nevoja reale për një marrëdhënie të shëndetshme.
Psikologia e marrëdhënieve, Elena Dervishi, shpjegon se:
“Në fillim, tërheqja fizike luan rol, por me kalimin e kohës, rëndësi më të madhe marrin ndjeshmëria, komunikimi dhe stabiliteti emocional. Gjatësia është një faktor sipërfaqësor që rrallë ndikon në suksesin afatgjatë të një lidhjeje.”
Edhe rrjetet sociale kanë ushqyer këtë debat. Në TikTok dhe Instagram qarkullojnë trende ku vajzat krahasojnë “ideal height” të partnerëve të tyre, ndërsa shumë çifte me diferenca të mëdha në gjatësinë fizike tregojnë se dashuria nuk matet me centimetra.
Në fund të ditës, siç thonë vetë çiftet që kanë kaluar çdo lloj paragjykimi, “ajo që të bën të ndihesh i madh nuk është gjatësia, por dashuria që merr dhe jep”.
Në kohët moderne, teknologjia ka ndryshuar mënyrën se si njerëzit lidhen me njëri-tjetrin. Rrjetet sociale kanë bërë të mundur që individë nga vende të ndryshme të botës të njihen, të komunikojnë dhe, në disa raste, të krijojnë lidhje të thella emocionale, madje edhe lidhje dashurie. I njëjti është edhe rasti i kësaj zonje, e cila […]
Të gjithë e dimë, ose kemi dëgjuar për çifte që janë ndarë sepse vetëm njëri dëshironte fëmijë, madje edhe kur bëhet fjalë për çifte të famshme si Sofia Vergara dhe Joe Manganiello
Pyetja nëse dikush dëshiron të bëhet prind është ndër temat më të rëndësishme për të cilat partnerët duhet të jenë të sinkronizuar. Kur qëndrimet nuk përputhen, kjo shpesh bëhet arsye e fortë për ndarje.
Megjithatë, jeta nuk është kurrë aq e thjeshtë. Në disa raste, njëri partner mund të ndryshojë mendim me kalimin e kohës për dëshirën për fëmijë, ndërsa tjetri përpiqet ta bëjë të rishqyrtojë qëndrimin e tij. Ndonjëherë kjo funksionon, ndonjëherë jo, dhe kufiri midis komunikimit të sinqertë dhe presionit emocional është jashtëzakonisht i hollë.
Kur “bindja” është e shëndetshme dhe kur shndërrohet në presion
“Vendimi për të pasur fëmijë nuk është diçka për të cilën dikush duhet të ndihet i detyruar”, thekson Teresha Young, eksperte ndërkombëtare e marrëdhënieve dhe mirëqenies për HuffPost.
“Nëse një çift bisedon hapur dhe me ndershmëri, dhe njëri partner vetë arrin në përfundimin se tani dëshiron të bëhet prind, kjo mund të jetë një lëvizje natyrale, e shëndetshme dhe pozitive.
Kjo shpesh ndodh kur partnerët gjejnë terren të përbashkët, ndajnë dëshira dhe fillojnë të imagjinojnë një të ardhme të përbashkët.”
Në këtë rast, termi “bindje” duhet përdorur me kujdes. Këtu nuk bëhet fjalë për manipulim apo imponim, por për një proces komunikimi emocional që ndonjëherë hap horizonte të reja.
“Nëse dikush ndjehet i manipuluar, i fajësuar ose i shantazhuar emocionalisht për t’u bërë prind, kjo është një recetë për katastrofë”, paralajmëron Young.
“Asnjë person nuk duhet të detyrohet në një vendim kaq të rëndësishëm jetësor. Një presion i tillë krijon me kohë hidhërim, largësi emocionale dhe dëmton lidhjen. Edhe nëse nuk shihet menjëherë, pasojat dalin më vonë.”
Sipas një studimi të Journal of Family Psychology, çiftet që përballen me mospërputhje të thella rreth prindërimit përjetojnë nivele më të larta stresi, pasiguri emocionale dhe konflikti të heshtur, nëse çështja nuk trajtohet në mënyrë të hapur, transmeton Telegrafi.
Kur duhet të flitet për fëmijët
Në një botë ideale, ekspertët e marrëdhënieve sugjerojnë që tema e fëmijëve të hapet që në fillimet e njohjes brenda takimeve të para ose në fazën e parë të lidhjes. Në realitet, shumë njerëz e shmangin këtë bisedë derisa lidhja bëhet e thellë emocionalisht. Atëherë, ndonjëherë del në pah se njëri dëshiron fëmijë, tjetri jo.
Në këto raste, thotë Young, duhet të fillohet me kureshtje dhe respekt, jo me debat. “Kjo nuk është garë për të provuar kush ka të drejtë. Bëhet fjalë për të dëgjuar me empati, për të respektuar këndvështrimin e partnerit dhe për të parë nëse ekziston hapësirë për afrim pa presion apo ndjenja faji.”
Nëse, pas bisedave të sinqerta, qëndrimet mbeten të kundërta, atëherë çifti duhet të mendojë nëse lidhja mund të vazhdojë mbi këtë bazë.
Ekspertët e Psychology Today theksojnë se “ndryshimi i qëndrimit për prindërimin është një proces i brendshëm, nuk mund të ndodhë si rezultat i bindjes, por vetëm i reflektimit të vërtetë personal”.
Të pasurit fëmijë kërkon dëshirë të dyanshme
Vendimi për të sjellë në jetë një fëmijë nuk është diçka që merret lehtë. “Çdo fëmijë meriton të rritet në një ambient emocionalisht, fizikisht dhe psikologjikisht të sigurt”, thekson Young.
“Për ta arritur këtë, të dy partnerët duhet ta dëshirojnë me gjithë zemër prindërimin. Nëse ekziston dyshim ose mungesë e dëshirës së përbashkët, ekziston rreziku që fëmija të mos marrë stabilitetin që i nevojitet.”
Studime nga American Psychological Association tregojnë se mungesa e gatishmërisë së njërit prind ndikon negativisht në cilësinë e marrëdhënies prind-fëmijë dhe në zhvillimin emocional të fëmijës në vitet e para të jetës.
Në vend të përfundimit
Ndryshimi i qëndrimit për fëmijët mund të ndodhë, por kurrë si rezultat i imponimit. Partneri nuk “bindohet” me argumente, por frymëzohet nga besimi, komunikimi dhe përfshirja në një vizion të përbashkët për të ardhmen.
Nëse dëshira për prindërim nuk është e dyanshme, ndershmëria është më e shëndetshme se kompromisi i detyruar. Sepse, siç thekson Marriage & Family Review:“Një familje e shëndetshme nuk fillon nga dëshira për fëmijë, por nga dëshira për të ndërtuar diçka të përbashkët, me dashuri dhe vetëdije.” /Telegrafi/
Dy ditë më parë, u bë i ditur lajmi për krizën mes Leos dhe Leles, çiftit të njohur nga Big Brother VIP Kosova 3, që ka tërhequr vëmendjen e mediave dhe fansave për muaj me radhë. Fillimisht, shumë dyshuan se gjithçka mund të ishte një manovër për të tërhequr më shumë vëmendje, por burime pranë çiftit kanë konfirmuar se kriza është e vërtetë dhe se marrëdhënia mes tyre ka kaluar një periudhë ftohjeje të dukshme.
Në rrjetet sociale, të dy vazhdojnë të ndjekin njëri-tjetrin, por fshirja e fotove të përbashkëta ka ngritur dyshime te ndjekësit, që e kanë parë këtë si një shenjë të qartë të distancës që ka filluar të krijohet mes tyre. Leo ka reaguar shkurt për situatën, duke thënë: “Senet jon qashtu qysh pi shini, s’kam çka me shtu ma shumë.” Ky reagim i shkurtër, por i drejtpërdrejtë, vetëm sa ka përforcuar dyshimet për krizën mes tyre.
Nga ana tjetër, Lela ka zgjedhur të ruajë heshtjen dhe të mos komentojë publikisht për këtë periudhë të vështirë. Kjo situatë ka ngritur më shumë pyetje për të ardhmen e marrëdhënies së tyre, ndërsa fansat janë të shqetësuar për mundësinë e një ndarjeje. Fansat janë në pritje për një deklaratë prej tyre.
Në çdo marrëdhënie ka ulje-ngritje, por ndonjëherë është e vështirë të përballesh me faktin se diçka thjesht nuk po funksionon më.
Shumë veta qëndrojnë në marrëdhënie që e kanë humbur prej kohësh thelbin e tyre, shpesh nga frika, zakoni ose shpresa se gjërat do të përmirësohen vetvetiu.
Megjithatë, injorimi i problemit nuk çon në një zgjidhje. Njohja e shenjave që tregojnë se një marrëdhënie po i vjen fundi mund të jetë hapi i parë drejt shërimit, qoftë përmes punës në marrëdhënie apo marrjes së një vendimi të guximshëm për të ecur përpara.
Intimiteti është zhdukur
Intimiteti fizik nuk është gjithçka në një marrëdhënie, por është një aspekt i rëndësishëm i lidhjes emocionale. Kur partnerët ndalojnë së treguari dashuri, kur mungojnë përqafimet, prekjet dhe afërsia fizike, kjo shpesh pasqyron një distancë më të thellë emocionale. Nuk është e pazakontë që intimiteti të ndryshojë me kalimin e viteve, por një mungesë e plotë e afërsisë së vërtetë është shpesh një shenjë se partnerët nuk po lidhen më në mënyrën që lidheshin dikur.
Çdo gjë e vogël çon në një grindje
Mosmarrëveshjet e rastit janë një pjesë normale e çdo marrëdhënieje, por nëse duket se kaloni më shumë kohë duke debatuar sesa duke bërë paqe, kjo mund të tregojë një pakënaqësi më të thellë. Kur partnerët vazhdimisht gjejnë të meta me njëri-tjetrin, ose kur mosmarrëveshjet e vogla shndërrohen në grindje të mëdha, shpesh është një shenjë se frustrimet po ziejnë nën sipërfaqe. Kjo sjellje mund të nënkuptojë që problemet e vërteta nuk po nxirren në dritë, por po shprehen përmes fërkimeve të vazhdueshme.
Trupi juaj dërgon paralajmërime
Ndonjëherë, përpara se mendja juaj të kuptojë se diçka nuk shkon, trupi juaj tashmë po reagon. Nëse ndiheni nervozë, të tensionuar apo edhe të frikësuar në praninë e partnerit tuaj, nuk është diçka për t'u injoruar. Reagimet e trupit tuaj mund të jenë një përgjigje ndaj stresit emocional që e keni shtypur. Është e rëndësishme të dëgjoni ndjenjat tuaja dhe të pranoni me vete se mund të mos jeni më të lumtur ose të përmbushur në marrëdhënien tuaj.
Njohja e këtyre shenjave nuk do të thotë që marrëdhënia është e dënuar të dështojë. Nëse të dy partnerët tregojnë vullnetin për të punuar me veten dhe me marrëdhënien, këshillimi, komunikimi i hapur dhe mbështetja e ndërsjellë mund të rivendosin besimin dhe afërsinë.
Sa herë e keni dëgjuar shprehjen “të kundërtat tërhiqen”? Kjo shprehje popullore gjithmonë ka ushqyer shpresat romantike të shumë njerëzve, por kërkimet e reja shkencore mund të na bëjnë ta rishqyrtojmë këtë besim.
Studimi, i kryer nga Universiteti i Kolorados në Shtetet e Bashkuara dhe i botuar në revistën Nature Human Behavior , shqyrtoi të dhëna që përfshinin pothuajse një shekull që përfshinin informacione mbi më shumë se 130 karakteristika personale, duke përfshirë bindjet politike, moshën e marrëdhënies së parë seksuale dhe moshën në marrëdhënien e parë seksuale.
Çuditërisht, për shumicën e këtyre 130 karakteristikave , secili prej nesh kërkon të përputhet me dikë që ndan të njëjtat vlera dhe ideale.
Vetëm në një përqindje të vogël rastesh individët zgjodhën partnerë me karakteristika të ndryshme nga të tyret. Sipas ekspertëve, këto gjetje mund të revolucionarizojnë mënyrën se si i mendojmë për marrëdhëniet romantike.
Dr. Matt Keller, studiuesi kryesor, theksoi se “shumë modele në gjenetikë supozojnë se çiftëzimi njerëzor është i rastësishëm. Ky studim tregon se ky supozim është ndoshta i gabuar”.
“Këto gjetje sugjerojnë se edhe në situata kur ndiejmë se kemi një zgjedhje në lidhje me marrëdhëniet tona, mund të ketë mekanizma pas kësaj që nuk i kuptojmë plotësisht”, thotë mjekja dhe studiuesja Tanya Horwitz.
Me fjalë të tjera, zbulimi i ri na nxit të reflektojmë mbi preferencat tona personale dhe mekanizmat themelorë të marrëdhënieve dhe për këtë arsye na shtyn të shqyrtojmë ngjashmëritë më me kujdes kur kërkojmë një partner.
Në fund të fundit, megjithëse thënia “të kundërtat tërheqin” ka një tërheqje romantike të qëndrueshme, duket se realiteti është ndryshe.
Shkenca na mëson se, kur bëhet fjalë për dashurinë, mund të kemi më shumë gjasa ta gjejmë shpirtin tonë binjak midis atyre që ndajnë të njëjtat karakteristika me ne.
Pothuajse secili prej nesh e kap veten duke menduar për një ish-partner në një moment të caktuar, qoftë ajo dashuria e parë, një aventurë e shkurtër apo një martesë e përfunduar. Edhe pse shpesh ndjejmë se “nuk është në rregull”, kjo është plotësisht normale dhe pse nuk duhet të ndihemi në faj për këtë
Ndonjëherë, mjafton një aromë, një emision televiziv apo një vend për të na kthyer në kujtime dhe për të zgjuar ndjenja nga e kaluara. Edhe pse krahasimi i marrëdhënies aktuale me një të kaluar mund të “vjedhë gëzimin”, psikologia dhe këshilltarja Joanna Strong thekson se të menduarit për një dashuri të kaluar nuk duhet të jetë burim turpi.
Një mundësi për rritje personale
Ajo shpjegon se kujtimet për ish-partnerët shpesh lidhen me çështje të pazgjidhura ose nostalgji për atë që mund të kishte qenë. “Marrëdhëniet janë të rëndësishme dhe ndikojnë thellë, prandaj kur përfundojnë, është e natyrshme të lënë pas emocione që duhet t’i përballojmë. Shpesh, kur një ish na vjen në mendje ose kur ndjenjat ndaj dikujt nga e kaluara ende ekzistojnë, kjo ndodh sepse ai raport nuk është shkëputur plotësisht”, shpjegon Strong.
Megjithatë, ajo shton se ky proces duhet parë si një mundësi për zhvillim personal. “Të menduarit në mënyrë të shëndetshme mund të na ndihmojë të zhvillohemi, jo të përsërisim të njëjtat modele.”
Në të njëjtën linjë, antropologia biologjike Helen Fisher nga Universiteti Rutgers ka vërtetuar se dashuria romantike aktivizon të njëjtat zona të trurit që lidhen me varësinë. Kjo e shpjegon pse, pas ndarjes, truri “kërkon rikthimin” e ndjenjës së dashurisë dhe pse mendimet për ish-in shfaqen në mënyrë kompulsive. Sipas saj, kujtimet për ish-partnerin shpesh janë si refleks neurologjik, jo domosdoshmërisht dëshirë për rikthim, por për ndjesinë që lidhej me të, transmeton Telegrafi.
Kthehuni nga vetja
Joanna Strong shpjegon se pas një ndarjeje është krejtësisht natyrshme të pyesim veten se çfarë po bën personi tjetër, si ndihet apo nëse mendon për ne. Megjithatë, ajo sugjeron një ndryshim të fokusit: “Në vend që të përqendrohemi te tjetri, më mirë të përqendrohemi te vetja. Pyetja më e dobishme është: me çfarë ndjenjash kam mbetur unë? Cilat modele përsëriten në marrëdhëniet e mia? Dhe cilat nevoja të brendshme kërkojnë vëmendje?”
Sipas psikologut amerikan Guy Winch, autor i librit Emotional First Aid, kujtimet për dashuritë e kaluara janë emocionale, jo faktike. Truri nuk ruan imazhin neutral të personit, por ndjesinë që kemi përjetuar pranë tij, sigurinë, pasionin apo përkatësinë. Kështu, kur mendojmë për një ish, shpesh nuk na mungon vetë ai person, por mënyra si na ka bërë të ndiheshim.
Çfarë na mungon në të vërtetë?
Kultura moderne shpesh ushtron presion që “të ecim përpara” menjëherë pas një ndarjeje, por Strong thekson rëndësinë e një periudhe të shërimit emocional. Të kesh ende ndjenja për një ish-partner, madje edhe kur je në një marrëdhënie të re, nuk është tabu.
“Shumë klientë vijnë tek unë me ndjenjë faji, sepse mendojnë se është mëkat të jesh me një person dhe të mendosh për një tjetër. Por kjo nuk do të thotë gjithmonë se diçka nuk shkon,” shpjegon ajo. “Ndonjëherë të menduarit për dikë nga e kaluara është thjesht shenjë se na mungon një mënyrë jetese, një ndjenjë lidhjeje ose një intimitet i caktuar, jo vetë personi. Nuk do të thotë që jemi të destinuar të rikthehemi me ta, por që mendja jonë e ka lidhur atë ndjesi me atë person, dhe për këtë ndjejmë mungesë.”
Kur duhet kërkuar ndihmë?
Është e rëndësishme të dallojmë kur reflektimi i shëndetshëm kthehet në obsesion. Strong paralajmëron se ndihma profesionale është e nevojshme kur kujtimet për ish-partnerin fillojnë të ndikojnë negativisht në shëndetin mendor ose fizik. “Nëse të menduarit për ish-in të bën të palumtur, ndikon në gjumë ose në mënyrën si sillet ndaj të tjerëve, kjo është shenjë që duhet punuar në një nivel më të thellë,” thotë ajo.
Psikologia Susan Krauss Whitbourne nga Universiteti i Massachusetts thekson se nëse për më shumë se tre muaj mendimet për ish-in ndikojnë në humor, përqendrim apo vetëvlerësim, është koha të kërkohet ndihmë profesionale. Ajo këshillon përdorimin e teknikave si “riformësimi i mendimeve” dhe “detoksifikimi emocional”, për të ndihmuar trurin të shkëputet nga lidhjet toksike emocionale dhe për të rikthyer ekuilibrin.
Ajo përfundon se ndarja është një formë e pikëllimit emocional. “Është e rëndësishme t’i japim vetes kohë dhe hapësirë për reflektim. Terapia e pikëllimit zakonisht fillon rreth gjashtë muaj pas ndarjes, sepse njerëzve u duhet kohë për të përpunuar dhe pranuar atë që ka ndodhur.”
Psikoterapistja britanike Julia Samuel, autore e librit This Too Shall Pass, thekson se harrimi nuk është fshirje kujtese, por transformim emocional. “Për të ecur përpara, duhet të pranojmë se dashuria nuk zhduket, por ndryshon formë. Marrëdhënia përfundon, por ndikimi i saj vazhdon dhe kjo është normale.” /Telegrafi/
Login
