Nuk e kemi numëruar gjithnjë mbrapsht natën e Vitit të Ri!
Gazeta Si â NĂ« njĂ« nga skenat mĂ« tĂ« cituara nga Fantozzi, udhĂ«heqĂ«si i orkestrĂ«s nĂ« festĂ«n e Vitit tĂ« Ri tĂ« organizuar nga kontabilisti Filini, harton njĂ« plan pĂ«r tâu çliruar herĂ«t dhe pĂ«r tĂ« marrĂ« pjesĂ« nĂ« njĂ« festĂ« tjetĂ«r.
Më pak se ora 22:30, ai e çon fshehurazi orën përpara dhe fillon numërimin mbrapsht, duke njoftuar se është tre minuta deri në mesnatë.
Fantozzi dhe kolegët e tij e gjejnë veten në rrugë, të shtangur, në momentin e natës së vërtetë të Vitit të Ri.
NumĂ«rimi mbrapsht i Vitit tĂ« Ri ka qenĂ« njĂ« traditĂ« pĂ«r dekada tĂ« tĂ«ra dhe madje edhe ngjarjet e paplanifikuara, janĂ« pjesĂ« e saj: nga tapa e zakonshme e shampanjĂ«s qĂ« hapet shumĂ« herĂ«t ose shumĂ« vonĂ«, deri te transmetimet televizive tĂ« drejtpĂ«rdrejta tĂ« çâsinkronizuara.
NjĂ« natĂ« e Vitit tĂ« Ri paksa âFantozzianeâ ndodhi nĂ« tĂ« vĂ«rtetĂ« nĂ« vitin 2016, kur mesnata u njoftua gabimisht rreth njĂ« minutĂ« mĂ« herĂ«t gjatĂ« programit tradicional nĂ« Rai 1.

Katër vjet më parë, në Los Anxeheles, në një program kaotik ekuivalent në stacionin KDOC-TV, numërimi mbrapsht kishte filluar 10 sekonda me vonesë.
Përpara se programet televizive ta bënin një zakon të përhapur të Vitit të Ri, numërimi mbrapsht rreth një tavoline ose në një shesh nuk ishte një praktikë e zakonshme.
Deri në vitin 1979, nuk ishte e zakonshme as për turmat e mbledhura në Times Square, New York, ku ndoshta festimi më i famshëm i Vitit të Ri në botë zhvillohej që nga viti 1904. Njerëzit e shikonin spektaklin e shkëlqyer, duke u përqafuar dhe festuar, por pa numëruar sekondat.
Në disa programe radiofonike dhe më vonë televizive, sipas një hulumtimi nga historiania amerikane, Alexis McCrossen, prezantuesit kishin filluar të numëronin mbrapsht deri në Vitin e Ri që në fund të viteve 1950 dhe gjatë gjithë viteve 1960.
Por ata e bënin këtë vetëm, të pashoqëruar nga zërat ose duartrokitjet e audiencës. Ishte thjesht një mënyrë për të rrëfyer dhe zgjatur një ngjarje që në vetvete zgjaste shumë pak.
Në atë kohë, imagjinata kolektive e shoqëronte numërimin mbrapsht kryesisht me ngjarje të tjera, jo të gjitha aq shpresëdhënëse sa pritja e një viti të ri.
Në të vërtetë, ajo që e bëri të njohur në mesin e shekullit të njëzetë, ishte frika nga një ngjarje apokaliptike: katastrofa bërthamore.
NĂ« vitin 1947, njĂ« grup shkencĂ«tarĂ«sh nga Buletini i ShkencĂ«tarĂ«ve AtomikĂ«, botuan âOrĂ«n e Kiametitâ, pĂ«r tĂ« treguar, bazuar nĂ« faktorĂ« tĂ« ndryshĂ«m, afĂ«rsinĂ« e njĂ« katastrofe globale tĂ« shkaktuar nga njerĂ«zimi, e pĂ«rfaqĂ«suar metaforikisht nga mesnata.
Ishin pikĂ«risht kĂ«ta shkencĂ«tarĂ«, sipas McCrossen, tĂ« cilĂ«t futĂ«n shprehjen ânumĂ«rim mbrapshtâ nĂ« leksikun e zakonshĂ«m amerikan nĂ« vitet nĂ« vijim.
Da -3.59 a -2.48 in 30 secondi. CosĂŹ #RaiUno ha sbagliato il countdown del #Capodanno2016 @ilpost @repubblicait pic.twitter.com/hAt5C9GG9s
â Bluelake76 (anti-TACO account) (@Bluelake76) January 1, 2016
Numërimi mbrapsht ishte i zakonshëm në testet e bombave atomike dhe në televizion dhe në filma, ato në përgjithësi shoqëroheshin me përvoja të frikshme, sureale ose të rrezikshme, siç janë shpërthimet.
Ishin lĂ«shimet nĂ« hapĂ«sirĂ« ââqĂ« e ndryshuan kĂ«tĂ« perceptim, duke e bĂ«rĂ« numĂ«rimin mbrapsht njĂ« pjesĂ« thelbĂ«sore tĂ« rrĂ«fimit tĂ« ngjarjeve tĂ« mĂ«dha, pozitive, ose tĂ« paktĂ«n tĂ« guximshme dhe premtuese, kolektive tĂ« transmetuara nĂ« televizion.
Më 16 korrik 1969, të paktën 500 milionë njerëz në të gjithë botën ndoqën numërimin mbrapsht për lëshimin e Apollo 11, misionit hapësinor që do të ulte njerëzit e parë në Hënë.
Në vitet 1970, televizioni e zgjeroi më tej njohjen e publikut me numërimin mbrapsht. Countdown ishte emri i një programi televiziv muzikor popullor australian, i transmetuar nga viti 1974 deri në vitin 1987, i cili frymëzoi programe të ngjashme në Shtetet e Bashkuara dhe Evropë.
Ato bazoheshin në listat e hiteve më të mëdha, të lexuara nga poshtë lart: në thelb, ato ishin numërime mbrapsht për numrin një.
ShumĂ« shfaqje kuici televizive pĂ«rdornin gjithashtu orĂ« tĂ« mĂ«dha analoge nĂ« setet e tyre pĂ«r tĂ« treguar kalimin e kohĂ«s pĂ«r tâiu pĂ«rgjigjur pyetjeve.
Orët e numërimit mbrapsht të Vitit të Ri në Times Square u instaluan vetëm në fund të viteve 1980. Disa programe që transmetonin festimet filluan të shfaqnin ato ekrane dhe njerëzit në shesh, të cilët ishin mësuar të merrnin pjesë në numërim mbrapsht.
Edhe sot, në shumë shtëpi, televizori ndizet ndërsa afrohet mesnata e natës së Vitit të Ri, sepse këto programe janë mënyra më e përshtatshme për të ndjekur numërimin mbrapsht. Përveç rrethanave të paparashikuara, si në vitin 2016, është gjithashtu një mënyrë e besueshme.
PĂ«rshtati: Gazeta âSiâ
The post Nuk e kemi numëruar gjithnjë mbrapsht natën e Vitit të Ri! appeared first on Gazeta Si.














â Russian Defense Ministry publishes footage allegedly showing one of the downed Ukrainian drones targeting Putinâs residence in Novgorod, allegedly carrying a 6-kilogram high-explosive charge. 

















