Gjykimi ndaj të akuzuarit për krime lufte Dragutin Naskoviq, dosja se si u vranë 29 civilë shqiptarë

Në Gjykatën e Prishtinës sot më 23.12.2025 është mbajtur seanca fillestare ndaj Dragutin Naskoviç i akuzuar për krime lufte.
I pandehuri Dragutin Naskoviç po akuzohet se gjatë periudhës mars-prill të vitit 1999, në cilësinë e komandantit të nënstacionit në Zhegër të komunës së Gjilanit, nuk ka ndërmarrë asnjë veprim për të parandaluar plaçkitjet, dëbimin dhe vrasjet e 29 e civilëve shqiptarë.
I akuzuari Dragutin Naskoviç deklaroi se nuk e pranon fajsinë për veprën penale i cila i vihet në barrë. Këtë deklarim i akuzuari e bëri pas leximit të aktakuzës nga prokurorja Ajshe Ferati.
âNuk ndihem fajtor pĂ«r asnjĂ« vepĂ«r e cila mĂ« vihet nĂ« barrĂ« muaâ- deklaroi i akuzuari.
Më tej i akuzuari tha se kur ka ndodhë kjo vepër penale nuk ka qenë në vendngjarje dhe as komandant në fshatin Zhegër.
âKur ka ndodhur kjo vepĂ«r penale unĂ« nuk kam qenĂ« nĂ« vendngjarje as komandant nĂ« fshatin ZhegĂ«r. Kam qenĂ« i zhvendosur nĂ« NovobĂ«rdĂ«â- tha i akuzuari.
Në fund gjyqtari Lutfi Shala njoftoi të akuzuarin dhe mbrojtësin e tij se në afat prej 30 ditësh mund të paraqesin kundërshtim të provave dhe kërkesë për hedhje të aktakuzës.
Në aktakuzën e Prokurorisë Speciale thuhet se i pandehuri Dragutin Naskoviç nga data 15.09.2025 e deri me datë 15.10.2025 ka qenë në masën e paraburgimit, kurse me datë 13.10.2025 masa e paraburgimit i është zëvendësuar me masën e dorëzanisë, e cila masë ende është në zbatim.
DOSJA E PROKURORISĂ
Sipas aktakuzĂ«s sĂ« ProkurorisĂ« Speciale e cila mban datĂ«n 24.11.2025 tĂ« ngritur ndaj Dragutin Naskoviç, thuhet se nĂ« periudhĂ«n kohore 1998 â 1999, gjatĂ« kohĂ«s sĂ« luftĂ«s nĂ« KosovĂ«, ne fshatin LlashticĂ«, Komuna e Gjilanit, i pandehuri Dragutin Naskoviç, nĂ« cilĂ«sinĂ« e Komandantit tĂ« NĂ«n-Stacionit Policor nĂ« ZhegĂ«r, nuk ushtroi kontroll efektiv mbi forcat policore qĂ« ishin nĂ«n komandĂ«n e tij pĂ«r tâi penguar apo pĂ«r tâi ndĂ«shkuar autorĂ«t ose pĂ«r tĂ« raportuar aktet e kundĂ«rligjishme tek autoritetet pĂ«rkatĂ«se, nĂ« lidhje me vrasjet, shkatĂ«rrimin e pasurisĂ« sĂ« paluajshme dhe dĂ«bimin e popullsisĂ« civile, e nĂ« kĂ«tĂ« mĂ«nyrĂ« Ă«shtĂ« pajtuar me shkaktimin e pasojĂ«s, gjegjĂ«sisht krimeve tĂ« kryera nga forcat serbe.
NĂ« aktakuzĂ« thuhet se mĂ« datĂ« 30.03.1999, forcat serbe, njĂ« pjesĂ« e tyre nĂ«n komandĂ«n e te pandehurit Naskoviç, hynĂ« nĂ« fshatin ZhegĂ«r dhe rrethuan tĂ«rĂ« fshatin. PĂ«r pasojĂ«, nga frika e krijuar banorĂ«t e fshatit, mes tyre edhe familja e Shaqir Ukshinit, filluan tĂ« largohen nga shtĂ«pia dhe tĂ« strehohen nĂ« njĂ« shtĂ«pi tjetĂ«r mĂ« tĂ« sigurt dhe derisa po priste qĂ« ndĂ«rkohĂ« tâi bashkoheshin edhe prindĂ«rit e tij, viktimat U. U., dhe M. U., ndĂ«rkohĂ« Milazim Ukshini, qĂ« Ă«shtĂ« djali i viktimave, shkoi tek shtĂ«pia pĂ«r tĂ« parĂ« nĂ«se janĂ« aty prindĂ«rit (viktimat) dhe nĂ« momentin qĂ« hyn nĂ« shtĂ«pi e sheh babain e tij U. U., tĂ« vrarĂ«, nĂ« mes tĂ« dyshemesĂ« sĂ« shtĂ«pisĂ«, kurse nĂ«nĂ«n nuk e gjen nĂ« shtĂ«pi, i stresuar dhe traumatizuar, menjĂ«herĂ«, shkon nĂ« Stacionin Policor nĂ« ZhegĂ«r pĂ«r ta lajmĂ«ruar rastin dhe me tĂ« arritur aty takon tĂ« pandehurin i cili ishte komandant i atij stacioni, dhe tĂ« njĂ«jtit i tregon pĂ«r vrasjen e babait si dhe i kĂ«rkon ndihmĂ« pĂ«r ta gjetur nĂ«nĂ«n e tij, tani viktimĂ«n M. U.
NĂ« aktakuzĂ« thuhet se i pandehuri Naskoviç nĂ« vend qĂ« tâi ndihmonte Milazim Ukshinit pĂ«r ta gjetur viktimĂ«n, i pandehuri i drejtohet me fjalĂ«t: âHajt se edhe ajo Ă«shtĂ« e vdekurâ, nĂ« kĂ«to rrethana, Milazim Ukshini duke e pa qĂ« nuk kishte ndihmĂ«, menjĂ«herĂ« largohet nga stacioni dhe shkon nĂ« fshat pĂ«r ta kĂ«rkuar nĂ«nĂ«n e tij, tĂ« cilĂ«n sipas aktakuzĂ«s e ka gjetur tĂ« vrarĂ« â tĂ« prerĂ« nĂ« fyt me thikĂ«, e i cili menjĂ«herĂ« njofton familjarĂ«t e tij ku tĂ« gjithĂ« sĂ« bashku i varrosĂ«n viktimat nĂ« fshatin NasalcĂ«.
Më tej në aktakuzë thuhet se po të njëjtën ditë të cekur si në pikën e parë, viktimat Q. H., Q. H., dhe M. I., së bashku me familjen e tyre, u detyruan të largohen nga shtëpia e tyre dhe të strehohen në shtëpinë e kusheririt të tyre dhe pas disa ditë qëndrimi aty, në mëngjesin e datës 30.03.1999, viktimat Q. H., dhe M. I., shkojnë në shtëpinë e tyre për të marr gjëra ushqimore dhe meqenëse u vonuan, viktima Q. H., shkon që të shoh se pse u vonuan, mirëpo edhe Q. H., vonohet.
NĂ« aktakuzĂ« pĂ«rshkruhet se nĂ« atĂ« moment dĂ«shmitarja Drita Selimi dyshonte se çka kishte ndodhĂ« me fatin e tyre dhe sĂ« bashku me njĂ« kusheri shkojnĂ« deri te shtĂ«pia, dhe me tĂ« hyrĂ« nĂ« oborrin e shtĂ«pisĂ« sĂ« viktimave shohin tĂ« vrarĂ« viktimĂ«n Q. Q., kurse brenda nĂ« shtĂ«pi i gjetĂ«n tĂ« vrarĂ« viktimat Q. H., dhe M. I., menjĂ«herĂ« njoftoi familjen dhe shkuan nĂ« Stacion Policor nĂ« ZhegĂ«r pĂ«r tĂ« kĂ«rkuar ndihmĂ« dhe siguri pĂ«r varrosjen e viktimave, aty takojnĂ« tĂ« pandehurin Naskoviç i cili me tĂ« marrĂ« informacionin, sĂ« bashku me familjarĂ«t kishte shkuar nĂ« vendin e ngjarjes dhe pastaj u kishte ofruar siguri qĂ« tâi varrosnin viktimat nĂ« varrezat e fshatit.
GjithnjĂ« sipas dojses sĂ« ProkurorisĂ«, thuhet se nga data 27.03.1999 deri mĂ« datĂ« 13.04.1999, i gjithĂ« fshati LlashticĂ« u sulmua me armĂ« zjarri nga forcat serbe tĂ« cilat ishin tĂ« stacionuara nĂ« fshatin Pasjan. Si pasojĂ« e sulmit, popullata civile nga frika se do vriteshin, u detyrua qe NatĂ«n e Bajramit tâi lĂ«shonte shtĂ«pitĂ« dhe u strehua nĂ« mal, nĂ« tenda tĂ« improvizuara najloni, nĂ« kushte shumĂ« tĂ« rĂ«nda jetese.
Në aktkauzë thuhet se derisa popullata civile ka qenë në mal, në rrethana të ndryshme dhe në periudha kohore të ndryshme, forcat serbe kanë vrarë 13 civilë të cilët sipas aktakuzës janë: F. J., Xh. H., R. J., E. M., L. M., H. R., R. R., I. R., A. S., A. C., dhe L. Sh., (foshnje tre vjeçare), i cili u mbyt në krah të nënës së tij me kondak të pushkës, derisa ajo po e mbante në krah dhe ishte duke u kthyer në fshat.
Më tej në aktakuzë thuhet se më datë 30.04.1999, forcat serbe fillimisht kanë hyrë në shtëpinë e familjes Hyseni, të cilën nën kërcënimin e armëve e kanë urdhëruar që të shkoj në shtëpinë e familjes Shabani, me të arritur aty, forcat serbe i vendosin anëtarët e të dy familjeve Shabani dhe Hyseni në një dhomë të shtëpise, pastaj i kanë maltretuar, duke iu kërkuar para dhe gjësende me vlerë dhe në momentin kur u kanë thënë që nuk kanë më asgjë, forcat serbe i kanë vrarë me armë zjarri një nga një, me nga një të shtënë të armës. Në aktakuzë thuhet se u vranë 11 anëtarë të familjeve Hyseni dhe Shabani si dhe dy persona të strehuar.
Sipas aktakuzës këto viktima janë: H. H., A. H., A. H., D. H., F. H., M. H., R. Sh., S. Sh., Z. Sh., F. Sh., (foshnjë 2 vjeçare), S. I., Xh. B., dhe B. H., (16 vjeçar).
MĂ« tej nĂ« aktakuzĂ« thuhet se nga kjo vrasje makabĂ«r, shpĂ«tuan Deli Hyseni i cili mĂ« pas ka thirrur: âA ka shpĂ«tuar ndokushâ, dhe nĂ« ato momente janĂ« lajmĂ«ruar Vlora Shabani, Drita Hyseni, Ymer Hyseni, Blerina Hyseni dhe Leonora Hyseni, tĂ« cilĂ«t sapo janĂ« bashkuar, Deli Hyseni ja ka dhĂ«nĂ« VlorĂ«s dhe Ymerit njĂ« letĂ«r tĂ« shkruar nĂ« gjuhĂ«n serbe pĂ«r ta lajmĂ«ruar Komandantin e Stacionit Policor nĂ« ZhegĂ«r pĂ«r krimin e ndodhur.
Sipas aktakuzës të dy menjëherë janë nisur dhe e kanë lajmëruar policin e Stacionit Policor në Zhegër, kurse në ndërkohë derisa Deliu dhe të tjerët po prisnin në shtëpi, kanë vërejtur se nga jashtë ishte thyer xhami i dritares së dhomës, ku gjendeshin të vrarët dhe brenda është hedhur lëndë djegëse, e cila ishte ndezur menjëherë dhe kufomat janë përfshirë nga zjarri i madh, kurse Deliu me të tjerët ka arritur që të largohen dhe të dalin jashtë shtëpisë, ndërkohë në vendin e ngjarjes kanë ardhur disa policë të stacionit të Zhegrës të cilët kanë urdhëruar që deri nesër në mengjes të mos bëjnë asgjë.
Në dosjen e Prokurorisë më tej thuhet se të nesërmen në vendin e ngjarjes, pos të tjerëve, ka dalë edhe i pandehuri Naskoviç, në cilësinë e Komandantit, i cili në bashkëpunim me Komandantin e Stacionit Policor në Gjilan, kanë urdhëruar rrafshimin e vendin të ngjarjes nga kompania regjionale e pastrimit.
Sipas aktakuzës e gjithë kjo është bërë me qëllim të zhdukjes së gjurmëve të krimit makabër që ishte kryer një ditë më parë nga forcat serbe.
Sipas aktakuzës i pandehuri Naskoviç, edhe pse ishte i detyruar të ndërmarr veprime, si komandant i atij nënstacioni, është larguar nga vendi i ngjarjes, pa ndërmarrë masat e nevojshme dhe të arsyeshme që ishin në kompetencën dhe përgjegjsinë e tij për të parandaluar apo raportuar kryesit e kësaj masakre.
Më tej në aktakuzë thuhet se nga data 06.04.1999 e deri me datë 13.04.1999, çdo ditë pas patrullimit të kryer nga i pandehuri Dragutin Naskoviç, si komandant i atij stacioni, që zakonisht ka ndodhë nga ora 9 deri në ora 10 të paradites, menjëherë policë e qytetar serb, kanë kryer plaçkitje dhe shkatërrim të pasurisë së civilve shqiptarë, ku 90% të shtëpive u plaçkitën, e më pas u dogjën, duke shkaktuar dëme të mëdha materiale civilëve shqiptarë.
NĂ« dosje thuhet se duke pas parasysh kĂ«to rrethana, kur i pandehuri si komandant ka patrulluar ditĂ«n e dytĂ«, tretĂ«, katĂ«rt e tutje, i ka parĂ« kĂ«to shtĂ«pi tĂ« plaçkitura dhe tĂ« djegura dhe asnjĂ«herĂ« nuk i ka parandaluar kĂ«to veprime tĂ« dĂ«mshme tĂ« shkaktuara nga kĂ«to forca nĂ« dĂ«m tĂ« popullatĂ«s civile, por pas çdo patrullimi, nĂ« vend qĂ« tĂ« shkonte nĂ« stacion, ai shkonte nĂ« fshatin Pasjan, e qĂ« tĂ« lĂ« tĂ« nĂ«nkuptosh sikur tâi lajmĂ«ronte ata se: âune e kreva patrullimin e ju shkatĂ«rroni e digjeni çka tĂ« gjeniâ.
Tutje në aktakuzë thuhet se në mëngjesin e datës 13.04.1999, pothuaj se të gjithë banorët civil të fshatit Llashticë, që ishin të strehuar në tenda najloni në male, u rrethuan nga forcat serbe u detyruan që të shkojnë në fshat, ku pasi u plaçkitën nga forcat serbe, duke ua marr të gjitha parat dhe sendet me vlerë, i detyruan që të largohen nga fshati me traktorë, kultivatorë e mjete tjera transportuese.
Me kĂ«to veprime Dragotin Naskoviç nga Prokuroria Speciale po akuzohet se ka kryer veprĂ«n penale âKrim i luftĂ«s kundĂ«r popullsisĂ« civileâ.
Gjykimet për krimet e luftës
Për masakrat dhe krimet e tjera të luftës dhe krimet kundër njerëzimit të kryera në Kosovë nga forcat serbe e jugosllave gjatë luftës së viteve 1998/1999 ishin gjykuar, e disa edhe dënuar, ish-udhëheqësit më të lartë politikë dhe ushtarakë të Jugosllavisë së mbetur dhe të Serbisë.
Ish-presidenti i Jugosllavisë, Sllobodan Millosheviq ishte akuzuar për krime lufte dhe për krime kundër njerëzimit, të kryera nga forcat serbe e jugosllave në Kosovë. Millosheviq ishte akuzuar për krime lufte dhe krime kundër njerëzimit, të kryera edhe në luftërat në Bosnjë dhe Hercegovinë, si dhe në Kroaci.
Gjykimi i tij në Gjykatën ndërkombëtare penale për ish-Jugosllavinë (ICTY), me seli në Hagë, nuk kishte marrë epilog pasi Millosheviq kishte vdekur më 11.03.2006 në qeli teksa po mbahej në paraburgim.
Millan Millutinoviq, ish-kryetari i Serbisë, ishte liruar nga akuzat për krime lufte gjatë konfliktit në Kosovë.
Nikolla Shainoviq, zëvendëskryeministër i Republikës Federale të Jugosllavisë, ishte dënuar me 18 vjet burg për krime kundër njerëzimit dhe shkelje të ligjeve apo zakoneve të luftës.
Dragolub Ojdaniq, ish-shefi i Shtabit të Përgjithshëm të Ushtrisë jugosllave, ishte dënuar me 15 vjet burg për krime kundër njerëzimit.
Nebojsha Pavkoviq, ish-komandanti i Armatës së Tretë të Ushtrisë jugosllave, ishte dënuar me 22 vjet burg për krime kundër njerëzimit dhe shkelje të ligjeve apo zakoneve të luftës.
Vlladimir Llazareviq, ish-komandanti i Korpusit të Prishtinës të Ushtrisë jugosllave, ishte dënuar me 14 vjet burg për krime kundër njerëzimit.
Sreten Llukiq, ish-shefi i stafit të Ministrisë së Punëve të Brendshme të Serbisë për Kosovë, ishte dënuar me 20 vjet burg për krime kundër njerëzimit dhe shkelje të ligjeve apo zakoneve të luftës, raporton Kallxo.
Aktgjykimin të plotë, në gjuhën angleze, e gjeni këtu.











































