❌

Normal view

There are new articles available, click to refresh the page.
Yesterday — 26 December 2025Main stream

Sa i vërtetë duhet të jetë një libër kujtimesh?

26 December 2025 at 11:08

Gazeta “SI”-NĂ« vitin 2025, historitĂ« personale u shndĂ«rruan nĂ« njĂ« nga format mĂ« tĂ« fuqishme tĂ« rrĂ«fimit letrar, por njĂ«kohĂ«sisht nxorĂ«n nĂ« pah edhe dilema serioze mbi tĂ« ardhmen e memuar-et si zhanĂ«r. GjatĂ« kĂ«tij viti, librat autobiografikĂ« dominuan shpesh titujt e mediave, herĂ« pĂ«r ndikimin e fortĂ« emocional qĂ« patĂ«n, e herĂ« pĂ«r polemikat qĂ« lindĂ«n rreth vĂ«rtetĂ«sisĂ« sĂ« tyre.

NjĂ« nga rastet mĂ« tĂ« bujshme ishte libri Careless People i Sarah Wynn-Williams, ku autorja rrĂ«fen pĂ«rvojĂ«n e saj si drejtuese nĂ« Meta. Edhe pse ishte nĂ«n njĂ« urdhĂ«r ndalues qĂ« i pengonte promovimin publik, libri u bĂ« bestseller, duke treguar etjen e publikut pĂ«r rrĂ«fime nga brenda botĂ«s sĂ« pushtetit. Po aq i fortĂ« ishte ndikimi i autobiografisĂ« postume tĂ« Virginia Giuffre, Nobody’s Girl, ku ajo pĂ«rshkruan abuzimin seksual tĂ« ushtruar ndaj saj nga Jeffrey Epstein dhe rrethi i tij. Libri pati njĂ« sukses tĂ« jashtĂ«zakonshĂ«m dhe rriti presionin publik qĂ« çoi nĂ« heqjen e titujve tĂ« Andrew Mountbatten-Windsor, i cili i ka mohuar gjithmonĂ« akuzat.

Edhe politika u pasqyrua përmes kujtimeve, me librin 107 Days të Kamala Harris, ku ajo flet për fushatën e saj presidenciale dhe kritikon hapur Joe Biden. Paralelisht, viti solli kujtime nga figura të njohura botërore si Margaret Atwood, Malala Yousafzai dhe Jacinda Ardern, si edhe rrëfime tejet personale e prekëse, ndër to libri i Yiyun Li për humbjen tragjike të dy djemve të saj dhe ai i Arundhati Roy, i mbushur me reflektime intime mbi jetën dhe familjen.

Megjithatë, jo të gjitha memuaret e vitit 2025 u pritën pozitivisht. Libri American Canto i gazetares Olivia Nuzzi, i cili përfshinte një rrëfim mbi një marrëdhënie digjitale me Robert F Kennedy, u kritikua ashpër dhe, pavarësisht vëmendjes së madhe mediatike, dështoi në shitje. Një tjetër debat u ndez rreth librit The Tell të Amy Griffin, që rrëfen abuzimin seksual në fëmijëri përmes kujtimesh të rikuperuara gjatë terapisë me MDMA, duke ngritur pyetje mbi besueshmërinë e kujtimeve të tilla.

Skandali më i madh letrar i vitit lidhej me The Salt Path të Raynor Winn, një memuar shumë i dashur nga publiku që tregonte udhëtimin e saj dhe të bashkëshortit përgjatë bregdetit jugperëndimor të Anglisë, pas humbjes së shtëpisë dhe diagnozës së një sëmundjeje neurologjike terminale. Historia e qëndrueshmërisë dhe shpresës, e cila kishte shitur miliona kopje dhe ishte përshtatur edhe në film, u vu në pikëpyetje kur një hetim gazetaresk zbuloi mospërputhje serioze në rrëfim dhe ngriti dyshime mbi shkaqet reale të humbjes së shtëpisë dhe gjendjen shëndetësore të bashkëshortit. Edhe pse autorja i mohoi akuzat dhe e quajti hetimin të padrejtë, debati nuk u shua, ndërsa libri vazhdoi të shitej dhe filmi të shfaqej.

Këto raste ringjallën një debat të vjetër: sa i vërtetë duhet të jetë një libër memuaristik. Disa autorë dhe lexues pranojnë se kujtimet janë subjektive dhe se rrëfimi kërkon një dozë interpretimi dhe forme letrare. Të tjerë këmbëngulin se thelbi i këtij zhanri është ndershmëria dhe besimi midis autorit dhe lexuesit. Pa këtë besim, memuari rrezikon të humbasë forcën e tij morale dhe ndikimin shoqëror.

Në një kohë kur librat që ndërthurin përvojën personale me idenë e shërimit përmes natyrës janë bërë gjithnjë e më të njohur, polemikat e vitit 2025 treguan se publiku jo vetëm kërkon histori frymëzuese, por edhe llogaridhënie për të vërtetën. Memuari -i mbetet një formë jashtëzakonisht e fuqishme rrëfimi, por e ardhmja e tij varet nga aftësia për të ruajtur ekuilibrin mes narrativës artistike dhe ndershmërisë faktike.

Burimi: BBC

The post Sa i vërtetë duhet të jetë një libër kujtimesh? appeared first on Gazeta Si.

Filmat më të këqinj të 2025-ës

26 December 2025 at 10:26

Gazeta “Si”-Ky vit na ka sjellĂ« disa filma tĂ« shkĂ«lqyer por edhe tĂ« paktĂ«n njĂ« duzinĂ« katastrofash kinematografike, tĂ« vlerĂ«suara me nga njĂ« yll. Ja pĂ«rzgjedhja e kritikĂ«ve tĂ« The Guardian pĂ«r dĂ«shtimet mĂ« tĂ« mĂ«dha tĂ« vitit nĂ« kinema.

Saturday Night

“Edhe superadmiruesi mĂ« i zjarrtĂ« i shfaqjes legjendare amerikane tĂ« humorit televiziv Saturday Night Live do ta ketĂ« tĂ« vĂ«shtirĂ« tĂ« pĂ«rballojĂ« vetĂ«kĂ«naqĂ«sinĂ« dhe adhurimin e tepruar ndaj vetes nĂ« kĂ«tĂ« film rraskapitĂ«s nga regjisori dhe bashkĂ«skenaristi Jason Reitman.”

Snow White

“Ky Ă«shtĂ« njĂ« version i ri, i pakuptimtĂ«, muzikor live-action i mitit tĂ« BorĂ«bardhĂ«s – njĂ« qasje ‘jo-Wicked’ ndaj historisĂ« dhe njĂ« makineri pĂ«r shitje. NdĂ«rsa filma tĂ« tjerĂ« po rishpiknin me lojĂ« dhe zgjuarsi prapaskenat e zuzarĂ«ve tĂ« famshĂ«m, ky film e trajton historinĂ« nĂ« mĂ«nyrĂ« lineare, por me ndryshime revizioniste tĂ« kuruara me kujdes.

KĂ«to duken hapur si pĂ«rpjekje tĂ« dhimbshme pĂ«r tĂ« shmangur reagimet negative, ndĂ«rkohĂ« qĂ« nĂ« thelb identiteti duhet tĂ« mbetet i paprekur.”

Partir un Jour

“Hapja gala e Festivalit tĂ« KanĂ«s Ă«shtĂ« gjithmonĂ« njĂ« bast i rrezikshĂ«m: njĂ« pozicion shumĂ« i ekspozuar, tĂ« cilin pak filma e duan apo e kanĂ« nevojĂ«, dhe ku shpesh pĂ«rfundojnĂ« ‘gjelat’ e zhurmshĂ«m dhe tĂ« mbingopur tĂ« ekranit tĂ« madh.

FatkeqĂ«sisht, ky film Ă«shtĂ« njĂ« prej tyre: njĂ« muzikal pa jetĂ« qĂ« gjoja trajton vlerat e qytetit tĂ« lindjes, por qĂ« shembet si njĂ« iriq i shtypur nga njĂ« kamion 18-rrotĂ«sh sapo protagonistja femĂ«r hap gojĂ«n pĂ«r tĂ« kĂ«nduar njĂ« nga kĂ«ngĂ«t e shumta tĂ« tmerrshme.”

Alpha

“Tregimi i mbingarkuar nĂ« mĂ«nyrĂ« tĂ« çuditshme dhe pa asnjĂ« sens humori i cili nuk arrin tĂ« fshehĂ« faktin se gjithçka kĂ«tu Ă«shtĂ« sinqerisht e pabesueshme dhe e mĂ«rzitshme. Çdo rresht dhe çdo skenĂ« kanĂ« butonin e emocioneve patetike nĂ« maksimum, por megjithatĂ«  tĂ« panevojshme.”

High Rollers

“Kjo Ă«shtĂ« njĂ« kopje e lirĂ« e Ocean’s Eleven me John Travolta, qĂ« e bĂ«n filmin e Steven Soderbergh tĂ« duket si njĂ« vepĂ«r e Andrei Tarkovskit apo Ingmar Bergmanit. ËshtĂ« njĂ« film qĂ« tĂ« ngadalĂ«son rrahjet e zemrĂ«s nga budallallĂ«ku dhe mungesa e hijeshisĂ«, i realizuar keq dhe, sinqerisht, i mĂ«rzitshĂ«m, pĂ«rveç rasteve kur gabimet bĂ«hen aq flagrante sa nuk mund tĂ« mos qeshĂ«sh.”


Jungle Trouble

“Me njĂ« protagonist jashtĂ«zakonisht tĂ« bezdisshĂ«m tĂ« quajtur Mohsen, ky film aventurĂ« nĂ« xhungĂ«l duket sikur Ă«shtĂ« qepur si njĂ« Frankenstein i dobĂ«t nga mbetjet e animacioneve tĂ« tjera tĂ« dĂ«shtuara – tĂ« cilat vetĂ« janĂ« arnime nga filma shumĂ« mĂ« tĂ« mirĂ«.”

Jay Kelly

“NĂ« kĂ«tĂ« film tĂ« mjerĂ« dhe sentimental, George Clooney ka pamjen e njĂ« njeriu qĂ« ka gjetur strikninĂ« nĂ« kapsulĂ«n e tij tĂ« Nespresso-s dhe nuk mban mend se nĂ« cilin dollap tĂ« suitĂ«s luksoze tĂ« hotelit ndodhet antidoti.”

The Boatyard

“Ka diçka thellĂ«sisht dĂ«shpĂ«ruese nĂ« kotĂ«sinĂ« e The Boatyard: mungesĂ« humori, empatie dhe aftĂ«sish bazĂ« filmike. Aktrimi arrin njĂ« nivel aq tĂ« saktĂ« tmerri, saqĂ« bĂ«het i padurueshĂ«m.”

Mission Alarum

“Askush nuk duket se Ă«shtĂ« plotĂ«sisht i qartĂ« se çfarĂ« pĂ«rfshijnĂ« ‘ambasadorĂ«t specialë’ tĂ« Sylvester Stallone, Mel Gibson dhe Jon Voight, apo nĂ«se kjo treshe bashkudhĂ«tarĂ«sh tĂ« sĂ« djathtĂ«s ka pĂ«rmbushur ndonjĂ«herĂ« ndonjĂ« detyrĂ« zyrtare.

Por, duke gjykuar nga ky film, Stallone tashmĂ« po e turpĂ«ron  veten duke realizuar njĂ« vepĂ«r aq tĂ« keqe sa turpĂ«ron vetĂ« kinemanĂ« amerikane.”

Mr Blake at Your Service!

“Ajo qĂ« e bĂ«n kĂ«tĂ« film njĂ« sprovĂ« tĂ« vĂ«rtetĂ« pĂ«r t’u parĂ« janĂ« leximet e jashtĂ«zakonshme tĂ« dialogut nga Malkovich nĂ« frĂ«ngjisht, me theksin e tij tĂ« ngadalshĂ«m dhe qartĂ«sisht amerikan. Ai tingĂ«llon si Dr Hannibal Lecter pasi ka pirĂ« njĂ« sasi marramendĂ«se marihuane, duke bĂ«rĂ« njĂ« imitim pĂ«rbuzĂ«s tĂ« njĂ« kamerieri francez tĂ« lĂ«pirĂ« qĂ« synon ta hajĂ«.”

Tron: Ares

“Matrica e kotĂ«sisĂ« ringarkohet nĂ« kĂ«tĂ« film fantastiko-shkencor trullosĂ«s e tĂ« mĂ«rzitshĂ«m, mĂ« shumĂ« njĂ« ‘screensaver’ sesa njĂ« film i mirĂ«filltĂ«. Nuk ka dramĂ«, as rrezik dhe as interes njerĂ«zor. Kjo seri tashmĂ« duket po aq urgjentisht bashkĂ«kohore sa njĂ« CD-player nĂ« makinĂ«.”

Christmas Karma

“Sado i gatshĂ«m tĂ« jem pĂ«r tĂ« pĂ«rqafuar çdo variant tĂ« ri tĂ« A Christmas Carol tĂ« Dickens-it, dhe sado kureshtar tĂ« jem pĂ«r tĂ« dĂ«gjuar nga regjisorja e Bend It Like Beckham, Gurinder Chadha, ky film Ă«shtĂ« i rĂ«ndĂ«, i luajtur pa bindje dhe po aq i mirĂ«pritur sa njĂ« mi i ngordhur nĂ« vozgĂ«.”

Burimi: The Guardian

The post Filmat më të këqinj të 2025-ës appeared first on Gazeta Si.

Before yesterdayMain stream

Nata e Këshndellave


24 December 2025 at 15:17

Nga Gazeta “SI”- Jeta e At’ Zef Pllumit ishte njĂ« udhĂ«tim i gjatĂ« dhimbjeje, i mbushur me sakrifica dhe vuajtje tĂ« panumĂ«rta. Por At Zefi mbeti besnik ndaj FjalĂ«s sĂ« Zotit, ndaj bindjeve tĂ« fesĂ« dhe ndaj vlerave kulturore e kombĂ«tare. PĂ«rreth tri dekadave, ai i ruajti kĂ«to thesare shpirtĂ«rore nĂ« errĂ«sirĂ«n e burgjeve komuniste, dhe mĂ« pas i solli nga nata nĂ« dritĂ«, nga vuajtja nĂ« liri, nga heshtja nĂ« ringjallje.

Edhe në mes të vështirësive më të mëdha, At Zefi shpalos devotshmërinë dhe dashurinë e tij për fenë, si rituale, por edhe si një ringjallje shpirtërore për katundet e Malësisë, si një dritë që ndriçonte zemrat dhe shpirtin e njerëzve, duke i mbajtur gjallë shpresën dhe besimin.

Me hyrjen nĂ« fuqi tĂ« Statutit tĂ« KishĂ«s rreth viteve 1950, At Zef Pllumi, i sapodalĂ« nga burgjet dhe i emĂ«ruar famulltar nĂ« Shosh, rrĂ«fen nĂ« librin e tij tĂ« kujtimeve “Rrno vetĂ«m pĂ«r me tregue” ditĂ«t kur regjimi komunist nisi tĂ« lejonte, festimin e Krishtlindjes nĂ« vitin 1958 :

“Mora vesht se qysh me himjen nĂ« fuqi tĂ« Statutit tĂ« KishĂ«s, organet e pushtetit kishin lejue edhe festimin e NatĂ«s sĂ« KĂ«shĂ«ndellave , sikurse lutej dikur.  Fillova pregatitjet : sajova nja dy –tri vjersha KĂ«shĂ«ndellash , simbas mendĂ«sisĂ« sĂ« maleve, Zoti mĂ« faltĂ« , por e paraqitshĂ«m sikur Krishti tĂ« kishte le ndĂ«r kĂ«to malet tona e jo nĂ« Betlehem. Po gjithashtu pikturova nja dy-tre engjuj; nuk ishĂ«m piktor profesionist, megjithĂ«kĂ«ta paesazhet e dekoracionit i kam ushtrue qĂ« nĂ« fĂ«mijni. NĂ« ni kand tĂ« KishĂ«s pregatita ShpellĂ«n e Betlehemit me gjethe, lule, bar e shkambij.

DĂ«rgova nĂ« ShkodĂ«r VatĂ«n, djalin e ri, me nji adresĂ« nĂ« dorĂ«, pĂ«r me ble 10 litĂ«r benzinĂ« dhe dy petromaksa. Njanin e vuna nĂ« punĂ« menjiherĂ« e, kur e ndeza , dola me tĂ« nĂ« dorĂ« aty jashtĂ«. ShĂ«ndriti e gjithĂ« Kodra e KishĂ«s sĂ« ShĂ«n Qurkut. NjerĂ«zit atĂ« natĂ« e kishin pa sĂ« largu prej katundeve  tjera qĂ« shtriheshin ndĂ«r shpate e brija tĂ« maleve. Mandej hyna nĂ« kasollen time tĂ« mjerĂ«. Ata dy fĂ«mijĂ«, Pepa e Marashi, ishin tepĂ«r tĂ« gĂ«zuem. N’e nesre ndĂ«r gjithĂ« lagjet e Ndregjinaj, Gjoshaj , Pilotaj edhe Palaj u pĂ«rhap fjala- si duket ma shumĂ« prej atyne dy fĂ«mijĂ«ve- se frati i ri kishte ble dy elektrikĂ«, nji pĂ«r vedi e nji pĂ«r lopĂ«n. Pa kalue mirĂ« 24 orĂ«, filluen me ardhĂ« njerĂ«z me mĂ« kĂ«shillue: “More zotni, lopĂ«t tona hanĂ« edhe nĂ« terr , por a ke gja mĂ« u vu pĂ«rpara”. TĂ« gjithve ua lashĂ« tehin mbarĂ«. VetĂ«m kurr mbĂ«rriti Nata e KĂ«shĂ«ndellave, porsa filluen me u dukĂ« nga tĂ« gjitha anĂ«t e brijave e shpateve flakĂ«t e vravashkave tĂ« cilat drejtoheshin tĂ« gjitha pĂ«r ka Kisha, pregatita edhe petromaksin e dytĂ«.  Mbasi e ndeza dola jashtĂ«. Bora e ngrime ndriste nĂ«n dritĂ«n e petromaksit.

Nuk fyente erë. E vendosa atë dritë jashtë, deri që filluen me mbërrijtë çetat e para të njerëzve ; vetëm atëherë e shtina në Kishë, e cila shndriri si hiçmos kurrë. Nga gjashtë dritat e Kishës shpërthejshin rreze që ndritshin borën e bardhë. Nga larg dukeshin si rreze qiellore. Ndërsa udhëtarët, pelegrinët çobanë e mbretën të maleve drejtoheshin kah drita e asaj komete toksore. Kje me të vëertëtë një natë e mrekullueshme. Drita asht ma e fortë se sytë dhe deperton drejt e në mendje e zemra të njerëzve. (Vetëm qorrat mbeten përgjithmonë qorra). U ngazëllye i gjithë populli e me të edhe unë. Ajo kje e para natë që kishëm rreth vedit të mbledhun përfaqësuesit nga të gjitha lagjet e Shoshit.

Para se mĂ« fillue ceremonitĂ« fetare tĂ« natĂ«s, fĂ«mijt e mĂ«suem prej meje filluen programin festiv. KĂ«nduen disa kangĂ« e sidomos recituen aq bukur vjershat e pregatituna pĂ«r atĂ« natĂ«, sa populli, i kĂ«naqum prej fĂ«mijve tĂ« vet, mĂ« dhanĂ« lavdet mue se kishĂ«m pasĂ« aq kujdes mĂ« i mĂ«sue ashtu. E vetmja gja qĂ« u prishej ishte mendimi i largimit tem porsa tĂ« shkrihej bora e tĂ« dalin prandvera”

Fragment i shkĂ«putur nga “Rrno vetĂ«m pĂ«r me tregue” At’Zef Pllumi ( Botimet Françeskane)

The post Nata e Këshndellave
 appeared first on Gazeta Si.

Tradita magjepsëse të Krishtlindjeve nga e gjithë bota

24 December 2025 at 11:32

Gazeta “SI”- Krishtlindjet janĂ« njĂ« nga festat mĂ« universale nĂ« botĂ«, por mĂ«nyra se si ato festohen ndryshon ndjeshĂ«m nga njĂ« vend nĂ« tjetrin. Vende dhe kultura tĂ« ndryshme i japin kĂ«saj feste kuptime unike, duke ruajtur rituale tĂ« lashta ose duke krijuar zakone tĂ« reja qĂ« pasqyrojnĂ« stilin e jetesĂ«s, historinĂ« dhe klimĂ«n e tyre.

Pavarësisht nëse njerëzit kthehen në shtëpi për të festuar me familjen, udhëtojnë drejt vendeve të largëta apo zgjedhin të qëndrojnë pranë atyre që duan, Krishtlindjet mbeten një kohë reflektimi, bashkimi dhe krijimi kujtimesh të paharrueshme.

Nga festa verore në hemisferën jugore te ritualet e frikshme dimërore në Evropë, këto zakone tregojnë se fryma festive merr forma të ndryshme.

Në Japoni, Krishtlindjet nuk janë festë fetare, pasi shumica e popullsisë nuk është e krishterë. Megjithatë, sezoni festohet me entuziazëm, veçanërisht falë një fushate marketingu të suksesshme të viteve 1970 nga zinxhiri i njohur i ushqimit të shpejtë KFC. Që prej asaj kohe, ngrënia e pulës së skuqur është kthyer në një simbol kombëtar të Krishtlindjeve. Familjet japoneze porosisin vakte të plota javë përpara, ndërsa ëmbëlsira tradicionale e festës është torta me luleshtrydhe dhe krem, një kombinim i thjeshtë por shumë i dashur.

Në Itali, ushqimi është në qendër të çdo feste, dhe Krishtlindjet nuk bëjnë përjashtim. Tryezat mbushen me antipasta të shumta, makarona, peshk dhe gatime të pjekura në furrë. Por një nga figurat më të veçanta të festave italiane është La Befana, shtriga e mirë që, sipas legjendës, fluturon mbi një fshesë dhe sjell dhurata për fëmijët më 6 janar, ditën e Epifanisë. Kjo traditë i jep festave një fund magjik dhe të gëzueshëm.

NĂ« Skoci, Krishtlindjet nuk janĂ« pika kryesore e sezonit festiv. VĂ«mendja kryesore i kushtohet Hogmanay, nata e Vitit tĂ« Ri Skocez. RrugĂ«t mbushen me festa, fishekzjarrĂ« dhe kĂ«ngĂ« tradicionale si “Auld Lang Syne”. NjĂ« zakon i vjetĂ«r, i njohur si “hyrja e parĂ«â€, parashikon qĂ« personi i parĂ« qĂ« hyn nĂ« shtĂ«pi pas mesnatĂ«s tĂ« sjellĂ« fat tĂ« mirĂ« pĂ«r vitin e ardhshĂ«m, shpesh duke mbajtur dhurata simbolike.

Ndërkohë, në Australi, Krishtlindjet bien në mes të verës. Temperaturat e larta e kanë kthyer festën në një aktivitet kryesisht në natyrë. Dreka tradicionale përfshin ushqime deti, proshutë të pjekur të ftohtë, sallata të freskëta dhe ëmbëlsirën e famshme pavlova. Pas ushqimit, familjarët dhe miqtë shpesh luajnë kriket në oborr ose shkojnë në plazh. Nuk është aspak e pazakontë të shohësh Babagjyshin e Vitit të Ri duke mbërritur me varkë ose duke pushuar në rërë.

Në Kaliforninë Jugore, klima e ngrohtë krijon skena po aq të pazakonta. Edhe pse është dhjetor, dielli shpesh shkëlqen dhe shumë njerëz përfundojnë në plazh. Këtu ka lindur tradita e Babagjyshit që bën surf, ku vendasit veshin kostumin e Babagjyshit dhe hyjnë në det mëngjesin e Krishtlindjeve, duke krijuar një atmosferë festive, plot humor dhe energji pozitive.

Në anën tjetër të spektrit, në Austri dhe rajonet alpine të Evropës, shfaqet figura e frikshme e Krampus-it. Ky personazh mitik, me brirë dhe pamje kërcënuese, shoqëron Shën Nikollën më 6 dhjetor dhe simbolizon ndëshkimin për fëmijët e pabindur. Parakalimet e Krampus-it janë bërë atraksione të mëdha turistike dhe i japin festave një dimension të errët, por shumë tërheqës.

Në Peru, festimet e Krishtlindjeve fillojnë në mesnatën e 24 dhjetorit. Qyteti i Limës ndriçohet nga fishekzjarrët, ndërsa familjet mblidhen për darkë vetëm pas mesnate. Festimet vazhdojnë deri në orët e para të mëngjesit, duke krijuar një atmosferë të ngjashme me natën e Vitit të Ri, por disa ditë më herët.

Në Poloni, Krishtlindjet janë thellësisht familjare dhe tradicionale. Mbrëmja e 24 dhjetorit konsiderohet më e rëndësishmja. Tryeza festive përfshin pierogi (petulla tradicionale), peshk të skuqur dhe gatime vegjetariane. Këto zakone përcillen nga brezi në brez dhe shoqërohen me momente emocionale, lutje dhe bashkim familjar.

NdĂ«rsa nĂ« Angli, pĂ«rveç darkave tradicionale, disa zona bregdetare organizojnĂ« notin e Krishtlindjeve nĂ« detin e akullt – njĂ« ritual pĂ«r guximtarĂ«t. NĂ« rajone si Kornuolli, festimet vazhdojnĂ« edhe pas Krishtlindjeve, me mbrĂ«mje muzikore nĂ«pĂ«r pabe dhe kĂ«ngĂ« tradicionale qĂ« kĂ«ndohen me gjithĂ« shpirt.

Pavarësisht ndryshimeve kulturore, një gjë mbetet e përbashkët kudo: Krishtlindjet janë një festë që bashkon njerëzit, ringjall shpresën dhe krijon momente që mbahen mend gjatë gjithë jetës. Në çdo cep të botës, kjo festë mbetet një simbol i dashurisë, mirësisë dhe gëzimit njerëzor.

PĂ«rshtati: Gazeta “Si”

The post Tradita magjepsëse të Krishtlindjeve nga e gjithë bota appeared first on Gazeta Si.

Monumentet e lashta qĂ« ‘nderojnë’ solsticin e dimrit

23 December 2025 at 14:28

Gazeta “SI”- DhjetĂ«ra struktura misterioze nĂ« tĂ« gjithĂ« HemisferĂ«n Veriore , disa prej tyre gati 5,000 vjeçare  janĂ« ndĂ«rtuar me precizion pĂ«r tĂ« pĂ«rshĂ«ndetur Diellin nĂ« lindje dhe nĂ« perĂ«ndim gjatĂ« ditĂ«s mĂ« tĂ« shkurtĂ«r tĂ« vitit. Por çfarĂ« i motivoi njerĂ«zit e lashtĂ« tĂ« ndĂ«rtonin kĂ«to kryevepra tĂ« kalibruara nga dielli?

Solstici i dimrit, qĂ« zakonisht bie mĂ« 21 ose 22 dhjetor nĂ« HemisferĂ«n Veriore, shĂ«non momentin kur njĂ« cikĂ«l vjetor mbaron dhe lind njĂ« tjetĂ«r. ËshtĂ« dita me mĂ« pak orĂ« dritĂ«, dhe sapo kalon, ditĂ«t fillojnĂ« tĂ« zgjasin gradualisht deri nĂ« solsticin e verĂ«s. RĂ«ndĂ«sia e saj manifestohet nĂ« monumentet e lashta tĂ« krijuara pĂ«r tĂ« njohur dhe festuar kĂ«tĂ« moment kyç.

Varri Maeshowe i Orkney-t është një gropë varrimi e krijuar rreth vitit 2800 para Krishtit që fsheh një varr të veshur me gurë 

NjĂ« shembull i jashtĂ«zakonshĂ«m Ă«shtĂ« varri Maeshowe nĂ« Orkney, i ndĂ«rtuar rreth vitit 2800 para Krishtit. PĂ«r syrin e pa trajnuar, duket si njĂ« kodĂ«r me bar, por fsheh njĂ« varr kuboid tĂ« veshur me gurĂ« dhe njĂ« korridor hyrjeje 33 metra tĂ« gjatĂ«, i orientuar nga jugperĂ«ndimi. GjatĂ« mesit tĂ« dimrit, tre javĂ« pĂ«rpara dhe pas solsticit, dielli qĂ« perĂ«ndon hyn nĂ« korridor dhe ndriçon varrin, duke krijuar njĂ« efekt spektakolar tĂ« “dritĂ«s sĂ« shenjtĂ«â€.

La Roche aux Fées në Brittany është një kalim megalitik i bërë nga 41 blloqe guri 

Këto struktura nuk ishin vetëm monumente fetare. Në të kaluarën e largët, njohja e cikleve të natyrës ,  përfshirë solsticat  ishte thelbësore për mbijetesën. Parashikimi i ndryshimeve sezonale ndihmonte në gjueti, peshkim, mbjellje dhe korrje, duke siguruar furnizimin e ushqimit. Me futjen e bujqësisë, rreth vitit 9000 p.e.s., njohja e solsticit u bë një mjet praktik dhe shpirtëror.

Pamja përmes Tuneleve të Diellit të Nancy Holt në Utah e kornizon në mënyrë të përsosur Diellin ndërsa lind dhe perëndon 

Shumë nga këto ide gjallërojnë edhe sot. Struktura si Stonehenge në Angli, Newgrange në Irlandë, Callanish në Hebridet e Jashtme dhe La Roche aux Fées në Francë, janë të ndërtuara për të përputhur pozicionin e Diellit gjatë solsticit.

Krateri epik Roden në Arizonën Veriore përmban hapësira të shumta nga të cilat mund të shikohen fenomenet qiellore 

NĂ« shekullin e 20-tĂ« dhe 21-tĂ«, artistĂ« bashkĂ«kohorĂ« kanĂ« krijuar vepra tĂ« ngjashme me frymĂ«zim nga neoliti. Nancy Holt me “Tunelet e Diellit” nĂ« Utah dhe James Turrell me “Kraterin Roden” nĂ« ArizonĂ«n veriore krijuan struktura qĂ« kornizojnĂ« Diellin nĂ« solsticet dimĂ«rore dhe verore. Po kĂ«shtu, Hiroshi Sugimoto nĂ« JaponinĂ« e sotme ndĂ«rtuan Observatorin Enoura, i cili orienton vizitorin drejt lĂ«vizjes sĂ« Diellit, duke ofruar njĂ« “orĂ« tĂ« gjallĂ«â€ artistike dhe natyrore.

Hiroshi Sugimoto krijoi Observatorin Enoura në Japoni, ndërtesat e të cilit janë të gjitha të kalibruara drejt lëvizjes së Diellit 

Këto monumente dhe vepra arti na rikthejnë në kontakt me ritmet natyrore, ashtu si dikur varri Maeshowe dhe La Roche aux Fées. Solstici i dimrit , pika më e errët e vitit  ka qenë gjithmonë me rëndësi kritike për njerëzit, duke mishëruar konceptin e dritës, vdekjes dhe rilindjes. Ai është shenja e parë që na tregon se ditët me ndriçim dhe ngrohtësi më të madhe po vijnë, dhe se natyra vazhdon ciklin e saj të përjetshëm.

Burimi: BBC

The post Monumentet e lashta qĂ« ‘nderojnë’ solsticin e dimrit appeared first on Gazeta Si.

Ndahet nga jeta kĂ«ngĂ«tari Shemsi Krasniqi, i njohur pĂ«r ‘Xhamadani vija vija’

22 December 2025 at 18:56

Gazeta “Si”– ËshtĂ« ndarĂ« nga jeta kĂ«ngĂ«tari i njohur shqiptar Shemsi Krasniqi, i cili pĂ«r publikun ishte i njohur gjerĂ«sisht si “Shemi”, vokalisti i grupit legjendar “IlirĂ«t”.

Lajmi për humbjen e parakohshme të artistit është konfirmuar nga mediat në Kosovë.

Ende nuk dihet shkaku i vdekjes së tij. Sipas raportimeve, trupi i pajetë i Krasniqit është gjetur në banesën e tij në lagjen Dragodan, rreth mesnatës.

Shemsi Krasniqi ishte njĂ« nga zĂ«rat mĂ« tĂ« dashur dhe mĂ« ikonikĂ« tĂ« muzikĂ«s shqiptare. Ai mbetet i paharruar si interpretuesi qĂ« i dha jetĂ« kĂ«ngĂ«s “Xhamadani vija vija”, e cila u shndĂ«rrua nĂ« njĂ« simbol kombĂ«tar

Me zĂ«rin e tij karakteristik dhe interpretimin plot ndjenjĂ«, Shemi arriti tĂ« lidhte breza tĂ« tĂ«rĂ« me traditĂ«n dhe muzikĂ«n burimore shqiptare. PĂ«rmes veprimtarisĂ« sĂ« tij me grupin “IlirĂ«t”, ai la njĂ« trashĂ«gimi tĂ« çmuar artistike nĂ« historinĂ« e muzikĂ«s shqiptare.

The post Ndahet nga jeta kĂ«ngĂ«tari Shemsi Krasniqi, i njohur pĂ«r ‘Xhamadani vija vija’ appeared first on Gazeta Si.

Ndahet nga jeta në moshën 74-vjeçare, artisti britanik Chris Rea

22 December 2025 at 17:07

Këngëtari dhe kitaristi i njohur britanik Chris Rea ka ndërruar jetë, sipas një deklarate të bërë nga familja e tij. Artisti, i famshëm për këngë ikonike si Driving Home For Christmas dhe On the Beach, u shua në moshën 74-vjeçare, pas një sëmundjeje të shkurtër.


Në një deklaratë për Press Association, familja e tij tha se Rea ndërroi jetë më herët gjatë ditës në spital. Një njoftim zyrtar në emër të bashkëshortes së tij dhe dy fëmijëve u shpërnda për mediat pasditen e sotme.
Me një karrierë e gjatë dhe e suksesshme Chris Rea ishte një nga figurat më të veçanta të muzikës britanike, i njohur për zërin e tij të thellë, stilin blues-rock dhe kitarën karakteristike me slide. Karriera e tij muzikore zgjati më shumë se katër dekada, gjatë të cilave ai publikoi mbi 20 albume në studio dhe shiti miliona kopje në mbarë botën.

Ai arriti sukses tĂ« madh nĂ« vitet ’80 dhe ’90 me albume si On the Beach (1986), The Road to Hell (1989) dhe Auberge (1991), duke u bĂ«rĂ« njĂ« emĂ«r i qĂ«ndrueshĂ«m nĂ« skenĂ«n ndĂ«rkombĂ«tare. KĂ«nga Driving Home For Christmas mbetet edhe sot njĂ« nga himnet mĂ« tĂ« dashura tĂ« festave tĂ« fundvitit nĂ« MbretĂ«rinĂ« e Bashkuar dhe mĂ« gjerĂ«.
Pavarësisht problemeve serioze shëndetësore gjatë viteve, Chris Rea vazhdoi të krijonte dhe të performonte, duke fituar respekt për këmbënguljen dhe pasionin e tij për muzikën.

The post Ndahet nga jeta në moshën 74-vjeçare, artisti britanik Chris Rea appeared first on Gazeta Si.

Milena Selimi shpallet ‘Ambasadore e KulturĂ«s Bullgare’/ Trofeun ia dorĂ«zon shkrimtari Gospodinov

22 December 2025 at 12:17

Nga Gazeta “SI”-DymbĂ«dhjetĂ« personalitete tĂ« shquara u nderuan me titullin “AmbasadorĂ« tĂ« kulturĂ«s bullgare – 2024” nĂ« njĂ« ceremoni solemne tĂ« mbajtur nĂ« Radion KombĂ«tare Bullgare, mĂ« 18 dhjetor 2025.

Mes të vlerësuarve ishte edhe Milena Selimi, gazetare, përkthyese dhe dramaturge nga Shqipëria me origjinë bullgare, e dalluar për kontributin e saj të jashtëzakonshëm në promovimin e letërsisë bashkëkohore bullgare në gjuhën shqipe.

“Radioja Ă«shtĂ« dashuria ime e parĂ«. Kam nisur rrugĂ«timin tim profesional nĂ« radio dhe e di shumĂ« mirĂ« peshĂ«n e fjalĂ«s,” u shpreh Selimi pĂ«r Radio Bullgaria pas marrjes sĂ« çmimit.

Milena Selimi

FalĂ« pĂ«rkthimeve tĂ« saj, lexuesit shqiptarĂ« janĂ« njohur me veprat e autorĂ«ve tĂ« njohur bullgarĂ« si Georgi Gospodinov, Alek Popov, Kalin Terziyski, Milen Ruskov, Todor P. Todorov, Zllatimir Kolarov, etj. NĂ« vitin 2024, Selimi u shpall “PĂ«rkthyesja mĂ« e mirĂ«â€ nĂ« Panairin e Librit nĂ« TiranĂ« pĂ«r pĂ«rkthimin nĂ« shqip tĂ« romanit “KohĂ«strehim”, si dhe u nderua me çmimin “At’ Gjergj Fishta”, njĂ« nga vlerĂ«simet mĂ« prestigjioze pĂ«r pĂ«rkthimin letrar nĂ« ShqipĂ«ri.

Vlerësimi është pjesë e një nisme të medias publike bullgare që prej vitesh promovon krijuesit, veprimtaria e të cilëve kapërcen kufijtë kombëtarë dhe kontribuon në afirmimin ndërkombëtar të kulturës bullgare.

Çmimi “Ambasador i kulturĂ«s bullgare” iu dorĂ«zua Milena Selimit nga shkrimtari Georgi Gospodinov, fitues i çmimit NdĂ«rkombĂ«tar “Booker”, i cili mban kĂ«tĂ« titull qĂ« prej vitit 2021.

The post Milena Selimi shpallet ‘Ambasadore e KulturĂ«s Bullgare’/ Trofeun ia dorĂ«zon shkrimtari Gospodinov appeared first on Gazeta Si.

Themeluar në vitin 1624 / Posta daneze ndërpret shpërndarjen e letrave pas 400 vjetësh

22 December 2025 at 12:02

Gazeta “SI”- ShĂ«rbimi postar i DanimarkĂ«s do tĂ« dorĂ«zojĂ« letrĂ«n e tij tĂ« fundit mĂ« 30 dhjetor, duke i dhĂ«nĂ« fund njĂ« tradite qĂ« ka zgjatur pĂ«r rreth katĂ«r shekuj. Lajmi Ă«shtĂ« bĂ«rĂ« i ditur nga kompania PostNord, e cila ka vendosur tĂ« ndalojĂ« pĂ«rfundimisht shpĂ«rndarjen e letrave pĂ«r shkak tĂ« rĂ«nies drastike tĂ« kĂ«rkesĂ«s dhe digjitalizimit tĂ« shpejtĂ« tĂ« shoqĂ«risĂ« daneze.

PostNord, e krijuar në vitin 2009 pas bashkimit të shërbimeve postare të Danimarkës dhe Suedisë, ka njoftuar se si pjesë e këtij vendimi do të shkurtojë rreth 1.500 vende pune dhe do të heqë nga përdorimi 1.500 kuti postare të kuqe, të cilat për dekada kanë qenë simbol i shërbimit postar në vend.

Kompania e përshkroi Danimarkën si një nga vendet më të digjitalizuara në botë, duke theksuar se numri i letrave ka rënë ndjeshëm, ndërsa blerjet online dhe dërgesat e pakove janë në rritje të vazhdueshme. Për këtë arsye, PostNord ka vendosur të fokusohet kryesisht në shpërndarjen e pakove.

Heqja e kutive postare ka nxitur interes tĂ« madh te qytetarĂ«t. VetĂ«m brenda tri orĂ«sh, 1.000 kuti postare tĂ« çmontuara u shitĂ«n pasi dolĂ«n nĂ« treg nĂ« fillim tĂ« kĂ«tij muaji. Çmimi pĂ«r njĂ« kuti nĂ« gjendje tĂ« mirĂ« arriti deri nĂ« 268 euro, ndĂ«rsa ato mĂ« tĂ« konsumuarat u shitĂ«n pĂ«r rreth 200 euro. Rreth 200 kuti tĂ« tjera pritet tĂ« dalin nĂ« ankand gjatĂ« muajit janar.

PostNord ka bërë të ditur gjithashtu se do të rimbursojë pullat postare daneze të papërdorura, por vetëm për një periudhë të kufizuar kohore. Ndërkohë, kompania do të vazhdojë shpërndarjen e letrave në Suedi.

Qytetarët danezë do të kenë ende mundësi të dërgojnë letra përmes kompanisë private Dao, e cila tashmë ofron këtë shërbim dhe pritet ta zgjerojë atë nga muaji janar, me kapacitet deri në 80 milionë letra në vit.

Shërbimi postar danez ka qenë përgjegjës për shpërndarjen e letrave që nga viti 1624, duke shënuar kështu fundin e një prej institucioneve më të vjetra në historinë e vendit.

The post Themeluar në vitin 1624 / Posta daneze ndërpret shpërndarjen e letrave pas 400 vjetësh appeared first on Gazeta Si.

Alis me ‘Nan’ do pĂ«rfaqĂ«sojĂ« ShqipĂ«rinĂ« nĂ« Eurovision 2026

21 December 2025 at 00:49

Gazeta “Si” –Fituesi i Festivalit tĂ« 64-t tĂ« KĂ«ngĂ«s nĂ« RTSH Ă«shtĂ« shpallur artisti Alis me kĂ«ngĂ«n “Nan”. Ai u shpall fitues pas votimit tĂ« jurisĂ« profesioniste dhe votave tĂ« publikut.

Vendi i dytĂ« u shpall Inis Neziri me kĂ«ngĂ«n “Ta kam fal” ndĂ«rsa nĂ« vendin e tretĂ« u rendit Sheila Haxhiraj me “Zemra e tokĂ«s”.

Alis do të përfaqësojë Shqipërinë në Eurovision 2026, i cili do të mbahet në Austri.

The post Alis me ‘Nan’ do pĂ«rfaqĂ«sojĂ« ShqipĂ«rinĂ« nĂ« Eurovision 2026 appeared first on Gazeta Si.

Nga kuzhiniere në snajperiste/ Gratë ukrainase luftojnë për barazi në ushtri

20 December 2025 at 15:47

Gazeta “SI”- “Ëndrra ime Ă«shtĂ« qĂ« disa prej tyre tĂ« bĂ«hen gjenerale”, thotĂ« kreu i çështjeve gjinore pĂ«r Forcat e Armatosura tĂ« UkrainĂ«s, ku rreth 7% e njĂ« milion personelit janĂ« gra.

“Pse i braktisĂ«t fĂ«mijĂ«t tuaj? A po fitoni shumĂ« nĂ« ushtri?” – e pyetĂ«n ata VatrĂ«n, njĂ« nĂ«nĂ« tĂ« njĂ« djali dhe njĂ« vajze.

“Po shĂ«rben nĂ« vend qĂ« t’i rritĂ«sh. Duhet tĂ« rrish nĂ« shtĂ«pi”, i thanĂ« ata BilkĂ«s, njĂ« nĂ«ne tĂ« dy vajzave.

“Po sikur tĂ« vdesĂ«sh? NĂ«se nuk je nĂ«nĂ«, je asgjĂ«â€, iu tha RutĂ«s, njĂ« nĂ«nĂ« tĂ« tre fĂ«mijĂ«ve, nĂ« rrjetet e saj sociale.

Dëshmitë e këtyre ushtareve ukrainase pasqyrojnë rrugën e vështirë drejt barazisë midis burrave dhe grave në ushtri gjatë pushtimit rus. Ato janë pjesë e fushatës Veteranka, e cila synon të normalizojë praninë e grave në Forcat e Armatosura të Ukrainës. Paragjykimet dhe stereotipet nuk ndodhin vetëm në vijën e frontit, por edhe në shoqëri dhe brenda familjeve.

“TĂ« jesh grua nĂ« ushtri do tĂ« thotĂ« tĂ« pĂ«rballesh me dyshimet e tĂ« tjerĂ«ve çdo ditĂ«â€, thekson mjekja luftarake Katerina Priimak, e cila drejton kĂ«tĂ« iniciativĂ« tĂ« pavarur.

“Ëndrra ime Ă«shtĂ« qĂ« disa prej tyre tĂ« bĂ«hen gjenerale”, thotĂ« Oksana Grigorieva, 49 vjeç, drejtuese e çështjeve gjinore nĂ« ushtri. Grigorieva e mbajti kĂ«tĂ« pozicion nĂ« ushtrinĂ« spanjolle deri nĂ« majin e kaluar, pasi kishte punuar nĂ« kĂ«tĂ« kapacitet qĂ« nga viti 2022, duke i dhĂ«nĂ« asaj disa vite pĂ«rvojĂ« nĂ« kĂ«tĂ« fushĂ«. MegjithatĂ«, ajo pranon se detyra qĂ« e pret nuk Ă«shtĂ« e lehtĂ«, pasi shumĂ«, thekson ajo, ende i shohin gratĂ« si kuzhiniere ose rrobaqepĂ«se nĂ« vend tĂ« snajpereve ose shofereve tĂ« tankeve.

Aktualisht, në ushtrinë ukrainase ka afërsisht 72,000 gra, që përfaqësojnë rreth 7% të një milion personelit të saj. Nga këto, 19,000 mbajnë pozicione civile, si Grigorieva. Rreth 5,500 janë të vendosura në zona luftimesh. Rekrutimi i detyrueshëm i burrave të moshës 25 deri në 60 vjeç sipas ligjit ushtarak ka ulur përqindjen e grave në ushtri,  së cilës ato i bashkohen vullnetarisht , por numri i tyre vazhdon të rritet.

Ukraina po planifikon reforma, pĂ«rfshirĂ« ato nĂ« ushtri, pĂ«r t’u afruar mĂ« shumĂ« me Bashkimin Evropian dhe NATO-n. NĂ« tĂ« njĂ«jtĂ«n kohĂ«, ajo Ă«shtĂ« pĂ«rfshirĂ« nĂ« luftĂ« qĂ« nga viti 2014, kur trupat ruse hynĂ« nĂ« lindje tĂ« vendit, pĂ«rpara se Kremlini tĂ« niste pushtimin e tij nĂ« shkallĂ« tĂ« plotĂ« nĂ« vitin 2022. QĂ« nga viti 2018, njĂ« kuadĂ«r i ri ligjor ka promovuar barazinĂ«, thekson Grigorieva. Tani, nĂ« letĂ«r, gratĂ« mund tĂ« studiojnĂ« pĂ«r njĂ« karrierĂ« ushtarake dhe tĂ« kenĂ« akses nĂ« çdo pozicion, pĂ«rfshirĂ« rolet luftarake.

“Kjo Ă«shtĂ« arritja jonĂ« e madhe dhe jemi krenare” thekson ajo.

Megjithatë, paragjykimet dhe seksizmi vazhdojnë ta ndërlikojnë rrugën për gratë që zgjedhin një karrierë ushtarake dhe synojnë të ngjiten në gradë:

“VetĂ«m pse dikush Ă«shtĂ« i ri dhe i bukur nuk do tĂ« thotĂ« se Ă«shtĂ« dashnorja e dikujt”, ankohet Grigorieva, duke iu referuar njĂ« mentaliteti tĂ« rrĂ«njosur nĂ« tĂ« kaluarĂ«n dhe indiferent ndaj meritĂ«s.

Këto qëndrime pengojnë ndryshimet legjislative që synojnë luftimin e krimeve si përdhunimi, abuzimi seksual dhe ngacmimi, pasi gjatë kohës së ish-republikës sovjetike kjo çështje mezi trajtohej, shton ajo.

Oksana Grigorieva, drejtuese e çështjeve gjinore për ushtrinë ukrainase.

“Ata qĂ« mĂ« parĂ« ishin civilĂ«, tani i bashkohen ushtrisĂ« pa e ditur se çfarĂ« Ă«shtĂ« Konventa e Stambollit”, thotĂ« oficerja e çështjeve gjinore, duke iu referuar traktatit tĂ« KĂ«shillit tĂ« EvropĂ«s pĂ«r parandalimin dhe luftimin e dhunĂ«s ndaj grave, njĂ« iniciativĂ« nĂ« tĂ« cilĂ«n Kievi Ă«shtĂ« bashkuar.

“Epo, unĂ« thjesht po flirtoja sepse mĂ« pĂ«lqen ajo”, Ă«shtĂ« njĂ« tjetĂ«r shprehje qĂ« mund tĂ« dĂ«gjohet nga ushtarĂ«t, sipas Grigorieva-s, e cila shpjegon se tĂ« gjitha programet e trajnimit ushtarak pĂ«rfshijnĂ« kapituj mbi ndĂ«rprerjen e diskriminimit dhe ngacmimit.

Kanë ikur ditët kur një sjellje e tillë rezultonte në një gjobë prej vetëm 360 hryvnias (rreth 8 dollarë). Tani, sipas kodit të ri disiplinor ushtarak, komente të tilla mund të çojnë në mbajtjen e një pjese të konsiderueshme të pagës së dikujt. Sidoqoftë, Grigorieva thekson praninë e këshilltarëve gjinorë në të gjitha njësitë ku  ka rreth 700 të tillë  dhe pohon se ngacmimi nuk është ndër problemet kryesore.

Ajo Ă«shtĂ« mĂ« e shqetĂ«suar se, pasi gratĂ« pranohen nĂ« pozicione luftarake, “jo tĂ« gjithĂ« komandantĂ«t i shohin ato si tĂ« afta pĂ«r lidership”. Kjo Ă«shtĂ« arsyeja pse “objektivi i saj kryesor” Ă«shtĂ« tĂ« ketĂ« “sa mĂ« shumĂ« gra tĂ« jetĂ« e mundur nĂ« pozicione udhĂ«heqĂ«se”, thekson ajo, sepse “nuk kemi as edhe njĂ« grua qĂ« drejton njĂ« brigadĂ«â€ (tĂ« pĂ«rbĂ«rĂ« nga 5,000 deri nĂ« 7,000 personel) dhe “vetĂ«m njĂ« drejton njĂ« batalion” (prej rreth 500).

Megjithatë, ajo thekson se kjo është rruga që gratë duhet të ndjekin në karrierën e tyre ushtarake pas legjislacionit të ri të vitit 2018. Por jo gjithçka mund të menaxhohet përmes rregullave të shkruara që duhet të zbatohen.

“ËshtĂ« e vĂ«rtetĂ« qĂ« humbja e njĂ« gruaje ndihet ende shumĂ« mĂ« thellĂ« sesa ajo e njĂ« burri”, shpjegon Grigorieva, duke iu referuar njĂ« rasti qĂ« pĂ«rfshin vdekjen e njĂ« mjeku luftarak.

NdĂ«r motivimet qĂ« shtyjnĂ« disa tĂ« bĂ«hen vullnetarĂ« janĂ« rastet kur ata vendosin tĂ« mbajnĂ« luftĂ«n larg fĂ«mijĂ«ve tĂ« tyre, ose sepse kanĂ« humbur njĂ« anĂ«tar tĂ« familjes dhe pĂ«rdorin atĂ« humbje si forcĂ« shtytĂ«se pĂ«r t’u bashkuar me mbrojtjen e UkrainĂ«s.

NjĂ« nga historitĂ« mĂ« tronditĂ«se Ă«shtĂ« ajo e njĂ« çifti tĂ« martuar, tĂ« dy ushtarĂ« me kontratĂ«, me dy fĂ«mijĂ«: njĂ« foshnjĂ« tetĂ«muajshe dhe njĂ« trevjeçar nga njĂ« martesĂ« e mĂ«parshme. NĂ« vitin 2022, ata vendosĂ«n qĂ« ajo do tĂ« shkonte nĂ« vijĂ«n e frontit si mjeke luftimi. Ligji lejon, nĂ« rastin e njĂ« çifti tĂ« martuar, qĂ« njĂ«ri prej tyre tĂ« pĂ«rjashtohet nga shĂ«rbimi ushtarak. Gruaja ,emrin e sĂ« cilĂ«s Grigorieva nuk e zbulon  deklaroi mes dyshimeve tĂ« familjes sĂ« partnerit tĂ« saj: “UnĂ« jam luftĂ«tare”.

Pas tre vitesh, marrëdhënia u prish dhe ushtria ndërhyri për të siguruar që, në procedurat e divorcit, ajo të mos humbë të drejtat prindërore dhe, nga ana tjetër, thirri ish-burrin për shërbim të detyrueshëm. Tani ajo mbetet ushtare, por në frontin e brendshëm.

Në pozicionet e luftimit, ambientet e ngushta dhe rreziku parandalojnë dallimet midis burrave dhe grave që janë të mundshme, për shembull, në kampet e stërvitjes ose kazermat larg vijave të frontit. Intimiteti nuk njeh gjini në llogore.

Pas mĂ« shumĂ« se 3 vitesh luftĂ«, mediat sociale ndonjĂ«herĂ« pasqyrojnĂ« transformimin qĂ« po kalon Ukraina. NjĂ« foto e njĂ« tualeti tĂ« improvizuar tĂ« spĂ«rkatur me urinĂ« nĂ« vijat e frontit, e postuar nga njĂ« ushtare femĂ«r, shĂ«rben si njĂ« kujtesĂ« ironike: “Edhe kĂ«tu, duhet tĂ« dini si tĂ« synoni, shokĂ«.”

Burimi: El Pais

The post Nga kuzhiniere në snajperiste/ Gratë ukrainase luftojnë për barazi në ushtri appeared first on Gazeta Si.

Kush është Justina Pula, gruaja e parë që do të udhëheqë Akademinë e Shkencave të Kosovës?

19 December 2025 at 13:50

Nga Gazeta “SI”- Akademia e Shkencave dhe Arteve e KosovĂ«s (AShAK) ka shĂ«nuar njĂ« moment historik duke zgjedhur pĂ«r herĂ« tĂ« parĂ« njĂ« grua nĂ« krye tĂ« saj. Justina Pula mori detyrĂ«n e kryetares sĂ« AShAK, duke theksuar rĂ«ndĂ«sinĂ« e pĂ«rfaqĂ«simit gjinor nĂ« institucionet mĂ« tĂ« larta tĂ« dijes dhe duke dhĂ«nĂ« shpresĂ« pĂ«r njĂ« rol gjithnjĂ« e mĂ« aktiv tĂ« grave nĂ« udhĂ«heqjen e institucioneve shkencore dhe kulturore.

Justina Pula, e lindur nĂ« PrishtinĂ« nĂ« vitin 1953, ka ndjekur njĂ« karrierĂ« tĂ« shkĂ«lqyer akademike dhe profesionale. Ajo diplomoi nĂ« Fakultetin Ekonomik tĂ« PrishtinĂ«s (1976). Kreu studime pasuniversitare nĂ« Zagreb (1984) dhe u doktorua nĂ« Fakultetin Ekonomik tĂ« PrishtinĂ«s me tezĂ«n “Investimet demografike dhe zhvillimi ekonomik i KosovĂ«s” (1977).

Justina Pula

Karriera e saj në Fakultetin Ekonomik filloi në vitin 1978 si asistente e më pas avancoi në docent dhe profesor ordinar në vitin 2004. Pula ka qenë një pioniere në zhvillimin e kërkimeve operacionale në Kosovë, duke aplikuar metoda matematike dhe statistike në planifikimin dhe optimizimin e proceseve të biznesit , menaxhment dhe vendimmarrje. Ajo ka udhëhequr studentë në punime diplome, teza masteri dhe doktorature, duke kontribuar thelbësisht në avancimin e arsimit dhe kërkimit shkencor në vend.

PĂ«rveç angazhimit akademik, Justina Pula ka kontribuar edhe nĂ« fushĂ«n publike dhe tĂ« shoqĂ«risĂ« civile. Ajo ka shĂ«rbyer si Ministre e EnergjisĂ« dhe Minierave (2008–2011), deputete nĂ« Kuvendin e KosovĂ«s (2011–2014) dhe ka qenĂ« aktive nĂ« promovimin e barazisĂ« gjinore dhe fuqizimit tĂ« grave pĂ«rmes organizatave tĂ« ndryshme.

Pula është zgjedhur anëtare korrespondente e AShAK në vitin 2016, sekretare e Seksionit të Shkencave Shoqërore në vitin 2018 dhe anëtare e rregullt-akademike në vitin 2020. Zgjedhja e saj si kryetare e Akademisë shënon një hap të rëndësishëm drejt barazisë gjinore dhe promovimit të dijes në Kosovë.

Justina Pula pason nĂ« detyrĂ« shkrimtarin dhe studiuesin e letĂ«rsisĂ« Mehmet Kraja, i cili drejtoi AkademinĂ« e Shkencave dhe tĂ« Arteve tĂ« KosovĂ«s pĂ«r periudhĂ«n 2019–2025.

The post Kush është Justina Pula, gruaja e parë që do të udhëheqë Akademinë e Shkencave të Kosovës? appeared first on Gazeta Si.

Historia e ‘ArrĂ«thyesit’/ Nga kuzhina nĂ« baletin e Krishtlindjes

19 December 2025 at 11:54

Nga Gazeta “SI”- NĂ«se ekziston njĂ« simbol i Krishtlindjes qĂ« mund tĂ« konsiderohet si “roja” i festĂ«s, atĂ« nder e meriton ArrĂ«thyesi. KĂ«to figura druri shumĂ«ngjyrĂ«she janĂ« bĂ«rĂ« pothuajse po aq tĂ« lidhura me Krishtlindjen sa edhe Babagjyshi. Por pĂ«rse ka ndodhur kĂ«shtu?

ArrĂ«thyesit e parĂ« u krijuan nga punĂ«torĂ«t e drurit nĂ« male tĂ« GjermanisĂ« nĂ« fund tĂ« shekullit tĂ« 17-tĂ«. Siç sugjeron edhe emri i tyre, qĂ«llimi fillestar i kĂ«tyre figurave ishte si vegla kuzhine. ShumĂ« prej tyre pĂ«rfaqĂ«sonin ushtarĂ« dhe sundimtarĂ«, njĂ« ide qĂ« konsiderohej si njĂ« shaka e kĂ«ndshme: banorĂ«t e shtĂ«pive kĂ«naqeshin duke pasur figura autoriteti qĂ« “punonin” pĂ«r ta. ArrĂ«thyesi fillimisht shĂ«rbente si njĂ« vegĂ«l kuzhine pĂ«r tĂ« thyer arrat dhe farat e tjera tĂ« forta. Ai ishte njĂ« mjet praktik qĂ« ndihmonte njerĂ«zit tĂ« hapnin arrat pĂ«r t’i pĂ«rdorur nĂ« gatime dhe Ă«mbĂ«lsira.

Forma e tij e zakonshme, shpesh njĂ« figurĂ« druri qĂ« ngjasonte me ushtar ose sundimtar, kishte njĂ« qĂ«llim funksional dhe humoristik: kur e shtypeje ose e hapje mekanikisht, figura “punonte” pĂ«r tĂ« thyer arrĂ«n, duke i dhĂ«nĂ« pĂ«rdoruesit njĂ« ndjesi tĂ« kĂ«ndshme dhe shpesh argĂ«tuese.

Me rritjen e popullaritetit, rritej edhe kĂ«rkesa. NĂ« vitin 1872, Friedrich Wilhelm Fuchtner, i njohur si “babai i arrĂ«thyesit,” filloi prodhimin nĂ« masĂ« tĂ« kĂ«tyre figurave druri duke pĂ«rdorur njĂ« lathe tĂ« fuqizuar me ujĂ«. Ky ishte hapi qĂ« i dha arrĂ«thyesit njĂ« shtrirje mĂ« tĂ« gjerĂ« dhe i bĂ«ri tĂ« njohura jashtĂ« kufijve gjermanĂ«.

NĂ« vitin 1892, kompozitori i madh Pyotr Ilyich Tchaikovsky solli baletin e famshĂ«m “ArrĂ«thyesi”, duke i lidhur pĂ«rgjithmonĂ« kĂ«to figura druri me Krishtlindjen. Historia tregon pĂ«r njĂ« ushtar arrĂ«thyes qĂ« merr jetĂ« natĂ«n e Krishtlindjes, njĂ« narrativĂ« qĂ« ka bĂ«rĂ« qĂ« kĂ«to dekorime tĂ« bĂ«hen pjesĂ« e pandashme e festĂ«s.

Me kalimin e kohës, funksioni origjinal i arrëthyesit u harrua, ndërsa dekorimet u bënë më të sofistikuara, shpesh të zbukuruara me gurë të rremë, xixëllima, shirita metalikë dhe elementë të tjerë dekorativë. Sot, modelet e arrëthyesve përfshijnë tema dhe profesione të ndryshme, dhe janë një pjesë e rëndësishme e koleksioneve festive.

Baleti, i porositur nga Teatri Perandorak i RusisĂ«, u krijua gjatĂ« njĂ« periudhe tĂ« vĂ«shtirĂ« personale pĂ«r Tchaikovskyn. Shfaqja tregon procesin e tij tĂ« krijimit gjatĂ« viteve 1831–1892, duke pĂ«rshkruar mungesĂ«n e frymĂ«zimit dhe stuhinĂ« emocionale qĂ« shoqĂ«roi kompozimin e veprĂ«s, deri nĂ« momentin kur kompozitori gjeti shpresĂ«n dhe forcĂ«n pĂ«r tĂ« vazhduar pĂ«rmes muzikĂ«s.

Arrëthyesi në TKOBAP

Magjia e baletit “ArrĂ«thyesi” do tĂ« pushtojĂ« kĂ«tĂ« fundvit edhe skenĂ«n e TKOBAP, tashmĂ« njĂ« traditĂ« e kĂ«tij institucioni. NjĂ« shfaqje e cila kĂ«rkohet gjithmonĂ« nga publiku, ka bĂ«rĂ« qĂ« netĂ«t e shfaqjes tĂ« shtohen jashtĂ« parashikimeve, nĂ« mĂ«nyrĂ« qĂ« secili tĂ« ketĂ« mundĂ«sinĂ« tĂ« shijojĂ« magjinĂ« e shfaqjes.

Arrëthyesi është një udhëtim në botën e ëndrrave, muzikës së pavdekshme të Tchaikovskyt dhe magjisë së Krishtlindjes, që vazhdon të bashkojë publikun rreth artit dhe fantazisë, duke treguar se një figurë druri e vogël mund të mbajë një histori të madhe dhe emocione të pafund.

The post Historia e ‘ArrĂ«thyesit’/ Nga kuzhina nĂ« baletin e Krishtlindjes appeared first on Gazeta Si.

Festivali i RTSH-së/ Një natë për të (mos) u harruar


18 December 2025 at 13:34

Nga Gazeta “SI”- Festivali i 64-tĂ« i KĂ«ngĂ«s nĂ« RTSH nisi mbrĂ«mjen e parĂ« dhe, pĂ«r katĂ«r netĂ« me radhĂ«, synon tĂ« prezantojĂ« para publikut jo vetĂ«m kĂ«ngĂ«t konkurruese, por edhe rikthime nostalgjike, si dhe tĂ« ftuar specialĂ« qĂ« i japin njĂ« larmi tĂ« nevojshme eventit mĂ« tĂ« madh tĂ« muzikĂ«s sĂ« lehtĂ« shqiptare.

NĂ«n prezantimin e aktorit tĂ« humorit Salsano Rrapi dhe kĂ«ngĂ«tares Arilena Ara, duket se ideja e organizatorĂ«ve ka qenĂ« krijimi i njĂ« “shoqĂ«rimi” mes humorit, sarkazmĂ«s dhe sharmit tĂ« Aras. Por, tĂ« paktĂ«n nĂ« natĂ«n e parĂ«, kjo ide mbeti mĂ« shumĂ« nĂ« letĂ«r sesa nĂ« skenĂ«. QĂ« nĂ« minutat e para u vu re njĂ« mungesĂ« e theksuar kimie mes dy prezantuesve, e cila u reflektua drejtpĂ«rdrejt edhe te publiku.

Batutat e vakĂ«ta tĂ« Salsanos dhe ngrirja emocionale e ArilenĂ«s nuk u kombinuan nĂ« asnjĂ« moment pĂ«rgjatĂ« gjithĂ« mbrĂ«mjes, duke e kthyer komunikimin mes tyre nĂ« njĂ« marrĂ«dhĂ«nie tĂ« ftohtĂ«, skematike dhe pa puls. Duke pasur parasysh edicionet e mĂ«parshme dhe kohĂ«zgjatjen prej katĂ«r netĂ«sh, mund tĂ« shpresojmĂ« se kjo marrĂ«dhĂ«nie do tĂ« konsolidohet dhe “akujt” do tĂ« shkrihen, por nata e parĂ«, fatkeqĂ«sisht, ishte deri diku pĂ«r t’u harruar.

Arsyet janĂ« disa. SĂ« pari, batutat e Salsanos, shpeshherĂ« gati personale, ngjanin mĂ« shumĂ« me prezantimin e miqve nĂ« njĂ« festĂ« familjare sesa me njĂ« event madhor publik, ku individualja duhet tĂ« shkrihet nĂ« kolektive. Rasti i prezantimit tĂ« jurisĂ« Ă«shtĂ« ilustrues: pĂ«r thuajse secilin prej tyre, etiketa “miku im” u pĂ«rdor me njĂ« lehtĂ«si tĂ« tillĂ«, sa krijonte pĂ«rshtypjen sikur pĂ«rzgjedhja ishte bĂ«rĂ« nga vetĂ« ai.

Kulmi i kĂ«tij konfuzioni erdhi me batutĂ«n gati bajate drejtuar tenorit me famĂ« ndĂ«rkombĂ«tare RamĂ« Lahaj, duke iu referuar emrit tĂ« tij si “emĂ«r i fortĂ«â€ , njĂ« pĂ«rzierje e panevojshme e politikĂ«s me artin, qĂ« i mbivendosi emrit tĂ« madh artistik njĂ« krahasim krejtĂ«sisht tĂ« pavend.

Nga këto detaje të vakëta e pa sens, e deri te thirrja e emrave të artistëve nga Arilena Ara, me një zë të ulët dhe pa ngarkesë emocionale, thuajse si në një akt vakie, u krijua ndjesia e një mos-ngjitjeje të vazhdueshme mes dy figurave kryesore të mbrëmjes.

Duke kaluar te ana artistike, çdo prezantim i artistĂ«ve pjesĂ«marrĂ«s shoqĂ«rohej me njĂ« klip hyrĂ«s, ku tentonte tĂ« ndĂ«rthurej tradicionalja me modernen. Por edhe kĂ«tu, efekti ishte i zbehtĂ«. PĂ«r shembull, nĂ« njĂ« moment, artistja Inis Neziri, e veshur me njĂ« kostum plot xixha qĂ« ngjante mĂ« shumĂ« me karnevalet, “pluskonte” me thonj tĂ« gjatĂ« mbi njĂ« makinĂ« shkrimi Olivetti tĂ« shekullit tĂ« kaluar. NjĂ« skenĂ« qĂ« kĂ«rciste aq fort konceptualisht, sa edhe improvizimet teatrale tĂ« dikurshme nĂ« shkollat fillore do tĂ« dukeshin mĂ« pranĂ« kontekstit kohor. NjĂ« improvizim i panevojshĂ«m, thuajse qesharak, sidomos pĂ«r njĂ« klip ku janĂ« investuar kohĂ«, ide dhe, mbi tĂ« gjitha, para.

Artistja Inis Neziri në klipin prezantues

Nga ana tjetĂ«r, angazhimi i artistĂ«ve nĂ« skenĂ« ishte mbresĂ«lĂ«nĂ«s, si nga prurjet e reja, ashtu edhe nga ata qĂ« konsiderohen “big”. PĂ«rtej shpendit tĂ« balsamosur nĂ« kostumin e SheilĂ«s, njĂ« detaj krejt i pavend, apo guximit tĂ« Erand Sojlit pĂ«r tĂ« ardhur ndryshe, pati edhe momente tĂ« vĂ«rteta emocioni. Performanca e Sara Kapo apo duartrokitjet e zgjatura pĂ«r Alis na rikthyen kujtimin e festivaleve tĂ« dikurshme, ku publiku mezi priste tĂ« shijonte artistĂ«t e preferuar.

KĂ«saj i shtohet edhe skenografia dinamike, ku orkestra ndĂ«rthurej me copĂ«zimin e saj, duke krijuar idenĂ« e njĂ« godine me kate – njĂ« risi interesante nĂ« ndĂ«rtimin e skenave nĂ« ShqipĂ«ri.

Artisti Alis

Në përfundim, nata e parë ishte një test që nxori në pah defektet dhe të metat, por kjo nuk përjashton mundësinë e përmirësimeve. Në katër netë mund të ndodhë gjithçka: nga një raport më organik mes prezantuesve, deri te performanca që priten të jenë më të zjarrta. Të paktën, ky ka qenë edhe një nga kriteret e pranimit këtë vit.

Le të presim dhe të shohim.

The post Festivali i RTSH-së/ Një natë për të (mos) u harruar
 appeared first on Gazeta Si.

Kush vendos për muzikën që dëgjojmë?

18 December 2025 at 11:40

Nga Jordi PĂ©rez ColomĂ©- Zbulimi i muzikĂ«s ka ndryshuar rrĂ«njĂ«sisht gjatĂ« dekadĂ«s sĂ« fundit. Dikur, muzika e re vinte kryesisht pĂ«rmes miqve, radios apo dyqaneve muzikore. Sot, kĂ«to kanale ende ekzistojnĂ«, por janĂ« shoqĂ«ruar  dhe shpesh zĂ«vendĂ«suar nga platformat e transmetimit dhe mediat sociale. PĂ«rmbledhjet vjetore tĂ« Spotify, si ‘Spotify Wrapped’, janĂ« bĂ«rĂ« momente reflektimi kolektiv mbi shijet tona muzikore.

Megjithatë, kjo mënyrë e re e zbulimit të muzikës ka ngritur edhe shqetësime serioze për transparencën, ndikimin e algoritmeve dhe pabarazitë strukturore në industri.

KĂ«to pyetje janĂ« nĂ« qendĂ«r tĂ« njĂ« projekti tĂ« financuar nga Bashkimi Evropian, qĂ« synon tĂ« “auditojĂ« zbulimin algoritmik tĂ« muzikĂ«s”. Drejtues i kĂ«tij projekti Ă«shtĂ« Lorenzo Porcaro, matematicien dhe studiues nĂ« Universitetin Sapienza tĂ« RomĂ«s, i cili ka analizuar nga afĂ«r mĂ«nyrĂ«n se si algoritmet ndikojnĂ« nĂ« atĂ« qĂ« dĂ«gjojmĂ«.

Zbulimi i muzikës sot: më shumë sociale sesa algoritmike

Sipas Porcaro-s, mënyra se si zbulojmë muzikë varet shumë nga mosha dhe konteksti social. Për të rinjtë, mediat sociale si TikTok dhe YouTube janë bërë kanalet kryesore të zbulimit muzikor. Artistët sot ndërtojnë një marrëdhënie të drejtpërdrejtë me audiencën e tyre përmes këtyre platformave: ata njoftojnë publikun për këngë të reja dhe i drejtojnë dëgjuesit drejt Spotify apo shërbimeve të tjera të transmetimit.

Platformat e transmetimit, megjithëse reklamohen si mjete për zbulimin e muzikës së re, në praktikë luajnë një rol më të kufizuar sesa pretendohet. Ato funksionojnë më shumë si hapësira ku konsumohet muzika tashmë e njohur, ndërsa impulsi fillestar shpesh vjen nga jashtë  veçanërisht nga mediat sociale.

Lorenzo Porcaro

 Kush vendos çfarë dëgjojmë?

Një nga pyetjet më të ndjeshme është nëse dikush  apo diçka  vendos realisht se çfarë muzike dëgjojmë. Porcaro thekson se nga jashtë është e vështirë të kuptohet se si funksionojnë algoritmet, sepse ne shohim vetëm rezultatin final: rekomandimet.

NĂ« disa raste, kĂ«to rekomandime duken logjike, siç janĂ« sugjerimet e bazuara nĂ« vendndodhjen gjeografike. Tregjet kombĂ«tare luajnĂ« ende njĂ« rol tĂ« madh. PĂ«r shembull, nĂ« Itali, rreth 90% e muzikĂ«s qĂ« dĂ«gjohet Ă«shtĂ« vendase – njĂ« nga pĂ«rqindjet mĂ« tĂ« larta nĂ« EvropĂ«. Kjo tregon se algoritmet nuk janĂ« domosdoshmĂ«risht globale dhe neutrale, por tĂ« ndjeshme ndaj konteksteve lokale.

Mungesa e transparencës krijon terren për dyshime dhe teori konspirative. Porcaro sugjeron një qasje më pragmatike: industria muzikore ka qenë gjithmonë e përqendruar rreth etiketave të mëdha, të cilat kanë interesa të qarta ekonomike. Si në radio dikur, edhe sot muzika më komerciale ka më shumë gjasa të promovohet.

Fakti që algoritmet rekomandojnë shpesh artistë shumë të dëgjuar nuk do të thotë domosdoshmërisht se ato janë të manipuluara. Logjika e performancës është e thjeshtë: nëse shumica dëgjon një artist, ka gjasa që edhe dëgjuesit e rinj ta pëlqejnë atë. Problemi kryesor, sipas Porcaro-s, është se ne dimë shumë pak për mekanizmat e brendshëm të këtyre sistemeve.

Platformat si radio e personalizuar

Sipas Porcaro-s, përvoja e sotme e transmetimit i ngjan shumë radios së dikurshme, por të personalizuar. Edhe pse në teori kemi akses në gjithë muzikën e botës, në praktikë dëgjojmë kryesisht të rejat dhe atë që përforcohet vazhdimisht nga algoritmet.

Platformat nuk po shpikin një model krejtësisht të ri, por po përforcojnë dinamika që kanë ekzistuar gjithmonë në kulturën muzikore: fokusin te risia, te hitet dhe te artistët me më shumë ekspozim.

 Këshilla për artistët në zhvillim

Një nga iluzionet më të përhapura, sipas Porcaro-s, është ideja se fama mund të vijë thjesht falë algoritmit. Në realitet, ndërtimi i një karriere muzikore kërkon ende punë në terren: koncerte, lidhje lokale dhe një marrëdhënie të drejtpërdrejtë me publikun.

Mediat sociale janë bërë pothuajse të domosdoshme, sepse u lejojnë artistëve të komunikojnë drejtpërdrejt me fansat. Megjithatë, transmetimi mbetet një lojë më pasive, ku artistët janë njëkohësisht krijues dhe përdorues, të ftuar të luajnë sipas rregullave të platformës.

Transmetimi u pa fillimisht si një zgjidhje ndaj piraterisë dhe një shpresë për rimëkëmbjen e industrisë muzikore. Por problemi kryesor mbetet rishpërndarja e fitimeve dhe e ekspozimit. Teknologjia, sipas Porcaro-s, pasqyron të njëjtat pabarazi strukturore që kanë ekzistuar gjithmonë.

MegjithatĂ«, ai mbetet optimist pĂ«r tĂ« ardhmen e muzikĂ«s. Historikisht, risitĂ« kanĂ« ardhur nga nĂ«nkulturat, tĂ« cilat mĂ« pas janĂ« bĂ«rĂ« pjesĂ« e rrymĂ«s kryesore. Ky cikĂ«l, sado i vĂ«shtirĂ« pĂ«r t’u thyer, vazhdon tĂ« prodhojĂ« forma tĂ« reja shprehjeje muzikore.

Jordi Pérez Colomé është gazetar, autor dhe pedagog spanjoll i njohur, i specializuar në politikën ndërkombëtare, teknologjinë , veçanërisht inteligjencën artificiale dhe politikën e Shteteve të Bashkuara. Ai shkruan për gazetën El País dhe është autor i disa librave.

The post Kush vendos për muzikën që dëgjojmë? appeared first on Gazeta Si.

Nis sonte edicioni i 64-t i Festivalit të këngës në RTSH

17 December 2025 at 11:20

Gazeta “SI”- Festivali i KĂ«ngĂ«s nĂ« RTSH nis sonte edicionin e tij tĂ« 64-t, duke shĂ«nuar edhe njĂ« tjetĂ«r kapitull nĂ« historinĂ« e ngjarjes mĂ« tĂ« rĂ«ndĂ«sishme tĂ« muzikĂ«s sĂ« lehtĂ« shqiptare.

Festivali do të çelet më 17 dhjetor, në orën 21:00, në Pallatin e Kongreseve dhe do të vijojë deri më 20 dhjetor, me katër netë të ndara sipas një strukture tashmë të konsoliduar.

Nën drejtimin artistik të Elhaida Danit, skenar të Koloreto Cukalit dhe nën moderimin e Arilena Aras dhe Salsano Rrapit, ky edicion përfshin një përzierje artistësh të afirmuar, rikthime pas disa vitesh mungesë, si edhe emra të rinj që synojnë të prezantohen për herë të parë në skenën e festivalit.

Në listën e konkurrentëve bëjnë pjesë emra të njohur për publikun si Fifi dhe Tiri Gjoci, Alis, Vedat Ademi, Evi Reçi, Erik Lloshi, Kamela Islamaj, si dhe grupi 2 Farm. Krahas tyre, festivali sjell edhe prurje të reja, duke ruajtur traditën e hapjes së hapësirave për talente të rinj. Një nga elementët që ka tërhequr vëmendje këtë vit është edhe pjesëmarrja e aktorit Erand Sojli, i cili do të garojë si këngëtar.

Arilena Ara, Salsano Rrapi, Koloreto Cukali

Dy netët e para të Festivalit të Këngës do të jenë konkurruese, ku të gjithë artistët do të interpretojnë këngët e tyre në garë. Nata e tretë i është kushtuar Nostalgjisë, duke rikthyer në skenë këngë dhe interpretime të njohura nga edicionet e kaluara, ndërsa nata e katërt do të jetë Finalja e Madhe, ku do të shpallet edhe fituesi i edicionit të 64-t.

Edicioni i kĂ«tij viti zhvillohet nĂ«n moton “Neo Albania Future”, duke synuar njĂ« qasje mĂ« moderne si nĂ« aspektin muzikor, ashtu edhe nĂ« atĂ« skenik. OrganizatorĂ«t kanĂ« bĂ«rĂ« tĂ« ditur se artistĂ«t nuk do tĂ« vlerĂ«sohen vetĂ«m pĂ«r interpretimin vokal, por edhe pĂ«r performancĂ«n nĂ« skenĂ«.

PĂ«rveç konkurrentĂ«ve, gjatĂ« katĂ«r netĂ«ve tĂ« festivalit janĂ« parashikuar edhe performanca nga tĂ« ftuar specialĂ« shqiptarĂ« dhe ndĂ«rkombĂ«tarĂ«. Mes tyre pĂ«rmendet prania e Tommy Cash, rikthimi nĂ« skenĂ«n e festivalit i grupit Shkodra Elektronike, si dhe njĂ« performancĂ« nga Bleona Qereti, e cila shĂ«non 30-vjetorin e kĂ«ngĂ«s sĂ« saj tĂ« parĂ« nĂ« Festivalin e KĂ«ngĂ«s, “LĂ«rmĂ«ni”. Po ashtu, nĂ« skenĂ« do tĂ« ngjitet edhe tenori RamĂ« Lahaj, kantautori Vlashent Sata, si dhe tĂ« tjerĂ« tĂ« ftuar, emrat e tĂ« cilĂ«ve do tĂ« bĂ«hen tĂ« ditur gjatĂ« netĂ«ve tĂ« festivalit.

Festivali i KĂ«ngĂ«s nĂ« RTSH mbetet eventi pĂ«rmes tĂ« cilit pĂ«rzgjidhet pĂ«rfaqĂ«suesi i ShqipĂ«risĂ« nĂ« Konkursin Evropian tĂ« KĂ«ngĂ«s “Eurovision”. Vitin e kaluar, ShqipĂ«ria u pĂ«rfaqĂ«sua nga “Shkodra Elektronike” me kĂ«ngĂ«n “Zjerm”

The post Nis sonte edicioni i 64-t i Festivalit të këngës në RTSH appeared first on Gazeta Si.

‘Herezia’ e tĂ« botuarit nĂ« shqip tĂ« serbit Vuk Draskovic

16 December 2025 at 15:52

Nga Gazeta “SI”- PrishtinĂ«n e gjeta nĂ« brymĂ« dimri, tĂ« zbardhur nga ngrica e mĂ«ngjesit, qĂ« megjithatĂ« nuk ia del ta ndalojĂ« vrullin e njĂ« qyteti qĂ« gjallon ditĂ« e natĂ«. Klima e ashpĂ«r dhe i ftohti ngjajnĂ« sikur janĂ« nĂ« sinkron me klimĂ«n politike, tĂ« ashpĂ«r, agresive dhe tejet tĂ« polarizuar.

Rruga për në qendër është e shkurtër: nga stacioni deri te katedralja janë vetëm shtatë minuta, përgjatë të cilave kundron thuajse tërë Prishtinën, tipologjitë e njerëzve, bizneset, godinat dhe arkitekturën mikse, e cila vitet e fundit sikur ka hyrë në një fazë shndërrimi të pandalshëm.

Grataçelat ia kanĂ« mĂ«syrĂ« edhe qiellit tĂ« PrishtinĂ«s; zhvillimi nuk pyet. ËshtĂ« e çuditshme kur mendon se ky qytet, vetĂ«m 25 vite mĂ« parĂ«, ishte nĂ«n shtetrrethim e okupim, ndĂ«rkohĂ« qĂ« sot, si njĂ« qytet tĂ«rĂ«sisht i lirĂ«, po rreket tĂ« rigjejĂ« veten dhe rrĂ«njĂ«t e veta perĂ«ndimore.

Por ka gjurmë të pashlyeshme në jetën e Prishtinës, të cilat më së shumti jetojnë në mendjen dhe kujtesën e prishtinalive. Një lloj nostalgjie e legjitimuar për kohën kur arti, politika dhe angazhimi social kishin kuptim thelbësor, kuptim që sot është relativizuar, duke e shndërruar skenën politiko-shoqërore të qytetit pothuajse në një arenë përplasjesh.

Prishtina është qytet që rrëfen. Rrëfen me gjithçka: me godinat e vjetra që mbartin trishtimin e një kohe, por edhe funksionalitetin e një kohe tjetër. Dy koraca që mbivendosen, duke e bërë të pamundur të flasësh për këtë qytet pa i bashkëngjitur konotacionet e para- dhe pas-çlirimit.

Por ajo rrĂ«fen edhe pĂ«rmes njerĂ«zve. IndividĂ«ve qĂ« bisedat i ndĂ«rtojnĂ« mĂ« shpesh mbi “si ishte” dhe shumĂ« mĂ« pak mbi “si Ă«shtĂ«â€. Dhe ngjan sikur qyteti jeton vetĂ«m pĂ«rmes kujtimeve.

Njeriu që kujton dhe pendesa e Vuk Draskovic.

NĂ« “Prince CafĂ©â€ mezi gjen vend pĂ«r t’u ulur. Sapo shtyj derĂ«n dhe gjendem nĂ« verandĂ«n e madhe pĂ«rplot njerĂ«z, dĂ«gjoj njĂ« zĂ« qĂ« mĂ« thĂ«rret. Nuk Ă«shtĂ« çudi, nĂ« PrishtinĂ« kam plot miq. Behxhet Bici, botuesi i “Koliqit”, Ă«shtĂ« ulur diku nĂ« qoshe dhe mĂ« fton tĂ« ulem me tĂ«. NjĂ« lehtĂ«sim i vogĂ«l, kur sheh se nĂ« sallĂ« nuk ka asnjĂ« vend tĂ« lirĂ«.

Behxheti Ă«shtĂ« botues dhe flet me pasion pĂ«r librat e rinj qĂ« po boton. Ministria e KulturĂ«s sĂ« KosovĂ«s financon dhe shpĂ«rblen shumĂ« vepra letrare, duke ua bĂ«rĂ« jetĂ«n mĂ« tĂ« lehtĂ« botuesve. Por Behxheti Ă«shtĂ« nga ata qĂ« po e ndĂ«rton rrugĂ«timin e vet me kujdes, duke zgjeruar hartĂ«n e autorĂ«ve cilĂ«sorĂ« qĂ« boton. PĂ«rvoja e tij jetĂ«sore e ka “pĂ«rplasur” me shumĂ« njerĂ«z, tĂ« cilĂ«t, pĂ«r mirĂ« apo pĂ«r keq, pĂ«rbĂ«jnĂ« bazĂ«n e rrĂ«fimeve tĂ« tij.

Ai nis tĂ« kujtojĂ«: nga anekdotat pĂ«r poetin e madh Ali Podrimja e deri te botimi i fundit, romani “Murgu Hokaj” i shkrimtarit, diplomatit dhe politikanit serb Vuk Draskovic. NjĂ« kundĂ«rshtar i pĂ«rbetuar i KosovĂ«s dikur, por edhe i njohur pĂ«r polemikat e tij letrare nĂ« gazetĂ«n franceze Le Monde, pĂ«rballĂ« Ismail KadaresĂ« gjatĂ« luftĂ«s nĂ« KosovĂ«.

Pyetja që më lind natyrshëm është: si guxoi ta botojë Draskovicin në shqip?

Behxheti qesh. “Vuku ka ndryshuar”, thotĂ«, dhe nis tĂ« rrĂ«fejĂ« bisedĂ«n me tĂ« para botimit.
“Ai Draskovic ka vdekur”, i paska thĂ«nĂ« vetĂ« autori. Sipas tij, po t’i kthehej koha, nuk do t’i shkruante dhe nuk do t’i botonte ato qĂ« kishte botuar njĂ«herĂ« e njĂ« kohĂ«. NjĂ« pendesĂ« qĂ«, sipas DraĆĄkovićit, e njeh edhe besimi ortodoks. Dhe tĂ« bĂ«n tĂ« mendosh se, krahas ndryshimeve tĂ« mĂ«dha nĂ« KosovĂ«, edhe nĂ« Serbi sikur po vetĂ«dijĂ«sohen pĂ«r njĂ« realitet tashmĂ« tĂ« pakthyeshĂ«m.

TĂ« besosh nĂ« pendesĂ«n e njĂ« figure tĂ« tillĂ«, sot kur gjithçka duket e pĂ«rfunduar dhe Kosova Ă«shtĂ« e lirĂ«, ngjan pothuajse irrituese. Por Behxheti kĂ«mbĂ«ngul, gjithmonĂ« duke iu referuar bisedĂ«s me vetĂ« autorin nĂ« fjalĂ«: “Draskovici i vjetĂ«r ka vdekur bashkĂ« me pĂ«rpjekjet e tij politike tĂ« dikurshme”.

Vuk Draơković.

Fakti që Serbia e ka futur në listën e personave të padëshiruar e bën këtë rrëfim më të besueshëm. Pendesa e tij është përballur me heshtje; media dhe shoqëria serbe, sipas Behxhetit, e kanë injoruar, duke mos u besuar shkrimeve të tij të fundit.

Dhe ai ka shkruar një roman së fundmi, i cili në subjekt ka historinë e një individi serb që në thelb është e gjithë historia e ish-Jugosllavisë.

Romani “Murgu Hokaj” rrĂ«fen tĂ« vĂ«rteta tĂ« dhimbshme, anĂ«n e errĂ«t tĂ« faktorit serb, qĂ« rrallĂ« pranohet e aq mĂ« pak artikulohet. Historia e njĂ« djaloshi serb, i rrĂ«mbyer nga UDB-ja dhe i shndĂ«rruar nĂ« snajperist, qĂ« qĂ«llon mbi SarajevĂ« me njĂ« etje gjaku tĂ« pashpjegueshme, derisa, pĂ«r ta shpĂ«tuar nga Haga, e fshehin nĂ« njĂ« manastir, ku vesh petkun e murgut. NjĂ« metamorfozĂ« nga instrument i shtetit nĂ« instrument tĂ« kishĂ«s.

Draskovici thekson se dy armiqtĂ« mĂ« tĂ« pĂ«rbetuar tĂ« Ballkanit janĂ« UDB-ja dhe Kisha Ortodokse Serbe – paradoksale, por e besueshme, kur vjen nga dikush qĂ« ka qenĂ« mbĂ«shtetĂ«s i zjarrtĂ« i tyre.

Pendesa e tij mbase mbetet “e sinqertĂ«â€, por e shkuara shpesh e dikton gjithĂ« jetĂ«n tonĂ«.

Kujtesa si formë mbijetese

Behxheti mbart njĂ« veçori qĂ« e karakterizon brezin e tij nĂ« KosovĂ«: ata kujtojnĂ«. Flasin pĂ«r njerĂ«z qĂ« nuk jetojnĂ« mĂ«. MĂ« rrĂ«fen pĂ«r Petraq KolevicĂ«n, Lasgush Poradecin, Tahir Deskun, Eqrem Çabejn, Fatos Nanon, Sali BerishĂ«n, Rexhep Meidanin, Hashim Thaçin, e deri te takimi me Albin Kurtin – momente tĂ« fiksuara nĂ« fotografi qĂ« ai i mban gjithmonĂ« me vete.

Por mbi të gjitha, kujton shkrimtarët dhe poetët. Xhevdet Bajraj është njëri prej tyre. E përmend me lot në sy. Kujtesa, për Bexhetin, është mënyra për të ndërtuar intelektin dhe komunikimin me botën. Një formë mbijetese për shqiptarët e Kosovës, në një kohë që nuk garantonte as të sotmen, e lëre më të nesërmen.

Kujtesa nĂ« PrishtinĂ« Ă«shtĂ« forma mĂ« e qartĂ« e mbijetesĂ«s , jo si ikje nga e tashmja, por si njĂ« realitet qĂ« e ndĂ«rtoi kĂ«tĂ« qytet me histori, brenga, por edhe tmerre, tĂ« cilat vlejnĂ« pĂ«r t’ia rikujtuar vetes, por edhe tĂ« tjerĂ«ve, se nga vihet dhe se ku do tĂ« shkohet.

Gjithsesi sot Prishtina është nën ngricë. Temperaturat kanë rënë nën zero, por megjithatë rrugët janë plot. Ka gjithmonë një etje për jetë në Prishtinë, e cila vërehet kudo , nga të rinjtë e bukur dhe të veshur mirë, e deri te mosha e tretë, e cila mbahet mes kujtimeve dhe vështirësive të përditshme. Në mesin e muajit, i gjen të rreshtuar para bankave, duke pritur pensionin, për të marrë ato pak para me të cilat mbajnë frymën gjallë.

Behxhet Bici

Por Prishtina jeton. Ecën përpara mes zhvillimit, etheve për pushtet dhe kujtimeve të thella. Kujtime që, me gjasë, do të ndërtojnë realitetet e ardhshme jo përmes nostalgjisë, por përmes rrëfimit dhe shpresës.

Behxheti është një ndër ta që rrëfen dhe që ia kujton shoqërisë se vetëm duke mos harruar, nuk do të përsëritet ana e errët e historisë , ajo që mbarti luftën, nostalgjinë dhe pendesën, edhe pse shpesh shumë vonë.

The post ‘Herezia’ e tĂ« botuarit nĂ« shqip tĂ« serbit Vuk Draskovic appeared first on Gazeta Si.

‘Hjortspring’/ Origjina dhe misteri i anijes 2,400-vjeçare vikinge

16 December 2025 at 11:57

Gazeta “SI”- Sipas njĂ« deklarate tĂ« botuar nga Public Library of Science, njĂ« studim i ri mbi anijen 2,400-vjeçare Hjortspring, e zbuluar me njĂ« depo armĂ«sh nĂ« fillim tĂ« shekullit tĂ« njĂ«zetĂ« nĂ« ishullin Als tĂ« DanimarkĂ«s, sugjeron se ajo mund tĂ« jetĂ« ndĂ«rtuar nĂ« rajonin e Detit Baltik.

 Së pari, Mikael Fauvelle nga Universiteti i Lund dhe kolegët e tij përdorën datimin me rrezatim karboni për të përcaktuar se litarët dhe ngjitësi (caulk) të gjetur me anijen datojnë nga shekulli i katërt ose i tretë para Krishtit. Pastaj, ata përdorën kromatografinë gazi dhe spektrometrinë masive për të përcaktuar se ngjitësi kishte shumë mundësi të ishte bërë nga yndyra kafshësh dhe pishë. Në atë kohë, kishte shumë pak pyje pishash në Danimarkë ose në veri të Gjermanisë, ku disa studiues më parë kishin sugjeruar se anija ishte ndërtuar.

Copë ngjitësi me gjurmë gishti (majtas) dhe skanim me tomografi X me rezolucion të lartë i rajonit të gjurmës së gishti ( djathtas)

“Ne argumentojmĂ« se kjo do tĂ« thotĂ« qĂ« anija dhe ekuipazhi i saj mĂ« sĂ« shumti vinin nga lindja, pĂ«rgjatĂ« brigjeve tĂ« Detit Baltik, ku pyjet e pishave ishin mĂ« tĂ« bollshme,” tha Fauvelle.

Ekzaminimi gjithashtu zbuloi një gjurmë gishti në një copë katran nga anija.

“ËshtĂ« e mrekullueshme tĂ« gjejmĂ« njĂ« lidhje direkte me njĂ« nga njerĂ«zit qĂ« pĂ«rdorĂ«n kĂ«tĂ« anije tĂ« lashtĂ«,” shtoi Fauvelle.

Studimi përfundoi se pushtuesit që udhëtuan në Als me këtë anije me shumë mundësi u mundën, dhe anija e tyre u fundos nga fitimtarët.

Burimi: Archaeology News

The post ‘Hjortspring’/ Origjina dhe misteri i anijes 2,400-vjeçare vikinge appeared first on Gazeta Si.

25 librat më të mirë të 2025-ës

13 December 2025 at 12:56

Gazeta “Si”- KĂ«to janĂ« 25 librat mĂ« tĂ« mirĂ« tĂ« vitit 2025, nga novela me subjekt mbi klimen e deri tek debutimet virtuoze, tĂ« pĂ«rzgjedhur nga BBC. Vepra qĂ« kanĂ« lĂ«nĂ« gjurmĂ« kĂ«tĂ« vit dhe qĂ« lexuesit nuk duhet t’i humbasin.

“The Director” – Daniel Kehlmann

Roman historik pjesërisht i trilluar nga shkrimtari gjerman Kehlmann, i cili eksploron artin, fuqinë dhe kompromisin përmes jetës së regjisorit të madh austriak GW Pabst gjatë epokës së Weimer-it. Pabst largohet nga regjimi nazist drejt Los Anxhelosit, por nuk arrin sukses gjatë Epokës së Artë të Hollivudit. Më pas, Goebbels e angazhon për të realizuar filma për Ministrinë e Propagandës së Rajhut. Kritika e London Review of Books e përshkruan librin si një eksplorim të ëndrrave dhe kompromisit, ndërsa New York Times vlerëson përkthimin dhe fuqinë e tregimit.

“Big Kiss, Bye-Bye” – Claire-Louise Bennett

NjĂ« grua qĂ« ka lĂ«nĂ« qytetin dhe jeton nĂ« fshat pĂ«rballet me kujtimet e tĂ« dashurit tĂ« kaluar Javier dhe me njw letĂ«r nga njĂ« shoqe e vjetĂ«r. Libri eksploron lidhjet njerĂ«zore, dĂ«shirĂ«n pĂ«r liri dhe procesin e lamtumirĂ«s. Bennett njihet si “priftĂ«resha e izolimit”, ndĂ«rsa The London Review of Books thekson stilin e saj neo-barok, tĂ« gjallĂ« dhe tĂ« dallueshĂ«m.

“Endling” – Maria Reva

Ngjarjet zhvillohen nĂ« UkrainĂ«n e vitit 2022, ku tre gra punojnĂ« pĂ«r njĂ« agjenci kanadeze qĂ« ofron “nuse me porosi” pĂ«r burrat perĂ«ndimorĂ«. Libri ndjek jetĂ«n e tyre dhe tĂ« njĂ« guaskĂ« tĂ« rrezikuar, “Lefty”, nĂ« njĂ« udhĂ«tim dramatik mes tensioneve politike dhe planeve tĂ« pazakonta.

“What We Can Know” – Ian McEwan

Në romanin e tij të 18-të, McEwan ndërthur dy periudha: vitin 2014, ku një poet i njohur reciton një poezi të thellë mbi dështimet morale të të pasurve, dhe vitin 2119, ku një studiues shqyrton arkivat e shekullit XXI dhe zbulon histori dashurie dhe krimi. Libri është i mbushur me satirë, reflektim mbi artin dhe kujtesën.

“Seascraper” – Benjamin Wood

Një novela kompakte e vendosur në qytetin bregdetar imagjinar Longferry, ndjek jetën e Thomas Flett, një djaloshi që ëndërron të bëhet muzikant folk ndërsa punon duke mbledhur karkaleca. Arritja e veprës qëndron në përshkrimet atmosferike dhe trajtimin e dëshirës artistike.

“Will There Ever Be Another You” – Patricia Lockwood

Një grua e re përballet me jetën që po shpërbëhet për shkak të një sëmundjeje kronike. Narrativa fragmentare eksploron identitetin dhe mbijetesën, ndërsa kritikët vlerësojnë kombinimin e bukurisë së gjuhës dhe humorit.

“Helm” – Sarah Hall

Pas 20 vitesh kërkime, Hall sjell një roman historiko-klimatik që ndjek erën unike britanike dhe punën e klimatologes Dr. Selima Satur. Libri është një kombinim i poezisë dhe prozës virtuoze, duke shpalosur marrëdhëniet midis njeriut dhe natyrës.

“Good and Evil and Other Stories” – Samanta Schweblin

Përmbledhja me gjashtë tregime të shkurtra tregon personazhe në momente vendimtare. Schweblin kombinon frikën dhe dhembshurinë, duke krijuar histori psikologjikisht të pasura dhe të pastra.

“Flashlight” – Susan Choi

Një vajzë 10-vjeçare zhduket në Japoni dhe historia ndjek familjen e saj nga Koreja e Veriut në SHBA. Libri kombinon satirën, dramën dhe trillerin ndërkombëtar, duke eksploruar identitetin dhe marrëdhëniet familjare.

“Katabasis” – RF Kuang

Një roman dark që nis në Universitetin e Cambridge, ku protagonistja Alice Law dhe rivalja e saj Peter Murdoch zbulojnë gabimet e profesorëve dhe eksplorojnë ferrin si metaforë të universit. Libri është një kombinim i humorit të zi dhe ndërtimit të botës.

“Bring the House Down” – Charlotte Runcie

NjĂ« debutim qĂ« eksploron marrĂ«dhĂ«nien midis artistit dhe kritikĂ«s, zemĂ«rimin femĂ«ror dhe kulturĂ«n e “cancel-it”. Ngjarjet zhvillohen gjatĂ« Edinburgh Fringe Festival dhe tregojnĂ« kompleksitetin e kritikĂ«s kulturore.

“The Loneliness of Sonia and Sunny” – Kiran Desai

Pas 20 vitesh, Desai rikthehet me një roman gjigant mbi dashurinë, identitetin dhe historinë postkoloniale. Libri ndjek marrëdhënien mes dy grave nga New York dhe Vermont, duke përballuar sfida të ndryshme sociale dhe personale.

“Bad Bad Girl” – Gish Jen

Një roman që kombinon memoaret dhe trillimin, eksploron marrëdhëniet e një nëne dhe vajze dhe sfidat e identitetit amerikan në një kohë ndryshimesh demografike.

“Dream Count” – Chimamanda Ngozi Adichie

Një histori e ndërlikuar mbi miqësinë e tre grave nigeriane dhe sfidat e tyre jetësore. Libri ndërthur kujtimet e fëmijërisë me jetën aktuale, duke eksploruar tema të mëdha si pushteti, kolonializmi dhe racizmi.

“We Do Not Part” – Han Kang

Libri shqyrton marrëdhënien midis dy grave dhe historinë e dhunshme të Koresë, duke kombinuar ëndrrat dhe realitetin. Han Kang vazhdon linjën e saj të stilit unik dhe eksperimental.

“Stag Dance” – Torrey Peters

Një përmbledhje tregimesh që eksplorojnë tema romantike, historike dhe distopike, me një stil të hollësishëm dhe humoristik.

“Theft” – Abdulrazak Gurnah

Një roman rritjeje në Afrikën Lindore paskoloniale që eksploron miqësinë dhe tradhtinë ndërmjet tre adoleshentëve.

“Universality” – Natasha Brown

NjĂ« roman satirik mbi identitetin dhe kulturĂ«n e “cancel-it” nĂ« MbretĂ«rinĂ« e Bashkuar, duke pĂ«rdorur humor dhe kritikĂ« sociale tĂ« hollĂ«sishme.

“The Names” – Florence Knapp

Një roman mbi fatin dhe zgjedhjet, ku një nënë zgjedh emrin e foshnjës së saj të porsalindur dhe historia zhvillohet mbi dekada, duke rikujtuar personazhet në intervale shtatëvjeçare.

“The Emperor of Gladness” – Ocean Vuong

Historia e Hai, një djalë i ri homoseksual që largohet nga shtëpia dhe lidhet me kolegët e tij, ndërsa eksploron sfidat e jetës rurale dhe miqësitë njerëzore.

“Eden’s Shore” – Oisín Fagan

Një epikë detare e shekullit XVIII mbi një skllavist që synon të krijojë një komunitet utopik në Brazil, me përshkrime të detajuara të dhunës dhe aventurës.

“Dream State” – Eric Puchner

Një saga familjare mbi dashurinë, tradhtinë dhe zgjedhjet që ndikojnë në breza të ndryshëm, vendosur në Montana imagjinare.

“The Dream Hotel” – Laila Lalami

Një roman spekulativ mbi teknologjinë dhe mbikqyrjen, ku personazhet përballen me pasojat e ëndrrave dhe privatësisë.

“Confessions” – Catherine Airey

Një debutim mbi tre breza grave dhe ndikimin e të kaluarës në jetët e tyre, me një rrëfim të hollësishëm dhe surprizues.

“Flesh” – David Szalay

Fitues i Booker Prize 2025, libri ndjek jetën e një djali hungarez dhe kalimin e tij nga adoleshenca në shoqërinë londineze, duke eksploruar jetën dhe atë që është e pashprehshme.

Burimi: BBC

The post 25 librat më të mirë të 2025-ës appeared first on Gazeta Si.

Pse yjet gay të muzikës pop po humbasin ndikimin e tyre?

13 December 2025 at 11:10

Gazeta “SI”- NĂ« fillim tĂ« dekadĂ«s, dukeshin tĂ« gatshĂ«m pĂ«r tĂ« pushtuar muzikĂ«n pop: Lil Nas X shpĂ«rtheu me “Old Town Road”, kĂ«nga qĂ« u bĂ« virale nĂ« TikTok, shiti rreth 18.5 milion kopje dhe mbetet njĂ« nga kĂ«ngĂ«t mĂ« tĂ« qĂ«ndrueshme nĂ« vendin e parĂ« nĂ« historinĂ« e SHBA-sĂ«. ArtistĂ« tĂ« tjerĂ« si Sam Smith, Troye Sivan dhe Olly Alexander nga “Years & Years” kĂ«ndonin hapur pĂ«r dashuri dhe homoseksualizĂ«m.

Por premisat fillestare kanĂ« ngecur. PĂ«rpjekjet e Lil Nas X pĂ«r tu ndĂ«rtuar mbi suksesin e albumit debutues kanĂ« dĂ«shtuar, ndĂ«rsa ai pĂ«rballet publikisht me probleme tĂ« shĂ«ndetit mendor. Albumi i ri i Khalid shiti vetĂ«m 10,000 kopje nĂ« javĂ«n e parĂ«, krahasuar me 200,000 tĂ« albumit tĂ« mĂ«parshĂ«m, ndĂ«rsa albumi debutues solo i Olly Alexander, “Polari”, arriti vetĂ«m nĂ« vendin e 17-tĂ« nĂ« MbretĂ«rinĂ« e Bashkuar. Alexander thotĂ« se tĂ« jesh i hapur nĂ« “makinerinĂ« e madhe tĂ« industrisĂ« muzikore
 ndihesh sikur po pĂ«rpiqesh tĂ« realizosh tĂ« pamundurĂ«n”.

Lil Nas X

NjĂ« nga arsyet e kĂ«saj ‘ngecjeje’ Ă«shtĂ« mungesa e yjeve mashkullorĂ« nĂ« pop qĂ« sfidojnĂ« estetikĂ«n e zakonshme.

“ShumĂ« artistĂ« mashkullorĂ« u pĂ«rfshinĂ« nĂ« botĂ«n e zbehtĂ« tĂ« Ed Sheeran dhe Lewis Capaldi-t,” thotĂ« kritiku muzikor Michael Cragg. Edhe kur njĂ« kĂ«ngĂ«tar gay arrin sukses, shpesh kufizohet nĂ« njĂ« audiencĂ« tĂ« vogĂ«l, ndĂ«rsa artistĂ« tĂ« drejtĂ« si Capaldi arrijnĂ« stadiume me dhjetĂ«ra mijĂ«ra njerĂ«z. Cragg pĂ«rmend Calum Scott si shembull tĂ« njĂ« kĂ«ngĂ«tari gay qĂ« ka arritur sukses duke u pĂ«rshtatur. Por turneu i fundit i Scott ishte nĂ« vende me kapacitet prej 2,300 vetĂ«sh, ndĂ«rsa Capaldi do tĂ« mbajĂ« koncert nĂ« BST Hyde Park me 65,000 vende.

Vincint

Jason King, dekani i ShkollĂ«s sĂ« MuzikĂ«s Thornton nĂ« USC, thekson se pĂ«r meshkujt gay ekziston njĂ« “tavan kufizues”: KurrĂ« nuk ka pasur qindra meshkuj queer qĂ« tĂ« arrijnĂ« nĂ« krye tĂ« chart-eve, dhe tani po pĂ«rballemi me njĂ« mungesĂ«. NdĂ«rkohĂ«, sukseset historike tĂ« viteve ’80 , me Freddie Mercury, Elton John dhe George Michael , ishin shpesh tĂ« fshehura; shumĂ« nuk ishin tĂ« hapur publikisht pĂ«r seksualitetin e tyre. Epidemia e AIDS-it dhe censura e industrisĂ« frenuan gjithashtu progresin.

Benson Boone

Kur Lil Nas X shpĂ«rtheu, ngjau se po vinte njĂ« ndryshim: njĂ« burrĂ« i zi dhe gay qĂ« theu rekorde dhe sfidoi normat me videoklipe provokuese. Por industria nuk e ndoqi masivisht kĂ«tĂ« model. “Pasi industria gjeti njĂ« model, aq i mjaftonte,” thotĂ« kĂ«ngĂ«tari gay Vincint.

NdĂ«rkohĂ«, yjet queer femra kanĂ« arritur sukses tĂ« gjerĂ«. Suksesi i tyre nuk varet vetĂ«m nga muzika, por edhe nga dinamikat gjinore: seksualiteti i grave mund tĂ« ripĂ«rdoret nga shikimi i njĂ« mashkulli hetero, pa ndjenja pĂ«rjashtimi. Kjo nuk ndodh pĂ«r meshkujt gay, tĂ« cilĂ«t shpesh kategorizohen si “yll gay” dhe pĂ«rballen me kufizime nĂ« shpĂ«rndarjen e muzikĂ«s.

Komuniteti gay shpesh nuk mbështet plotësisht artistët mashkullorë; kritikat për pamje ose stil janë të ashpra. Kjo, së bashku me rënien e mbështetjes për LGBTQ+ në disa vende, e bën rrugën drejt suksesit komercial edhe më të vështirë.

Olly Alexander

NjĂ« pengesĂ« tjetĂ«r Ă«shtĂ« audienca: tĂ« paktĂ« janĂ« meshkujt gay qĂ« lidhen me bazĂ«n femĂ«rore mĂ« tĂ« madhe tĂ« fansave tĂ« pop-it. Kjo Ă«shtĂ« pjesĂ«risht arsyeja pse Sam Smith nuk pĂ«rdori dallimet gjinore nĂ« albumin e tij tĂ« parĂ«, “pĂ«r t’u bĂ«rĂ« i pranuar pĂ«r tĂ« gjithĂ«â€.

Megjithatë, disa artistë po gjejnë mënyra alternative për të shprehur veten. Frank Ocean, Tyler, The Creator dhe Conan Gray kanë ndërtuar karriera të suksesshme jashtë modelit tradicional, duke fituar audienca të reja dhe duke ndryshuar mënyrën se si matet suksesi për meshkujt queer në pop.

Rritja e kërcënimeve ndaj barazisë LGBTQ+ dhe përkeqësimi i mbështetjes publike ndaj martesave të njëjta e kanë përkeqësuar situatën. Marshimet e paradave gay janë zvogëluar ose zhdukur në SHBA dhe MB, ndërsa kompani si Disney janë kritikuar për censurimin e personazheve LGBTQ+.

Freddie Mercury

Ironikisht, meshkujt gay kanë formësuar historinë e muzikës pop, një histori nga e cila shumë prej tyre tani përjashtohen. Kultura queer, si drag dhe ballroom, është bërë popullore, por shpesh e devijuar nga thelbi. Kjo mungesë përfaqësimi ndikon jo vetëm tek artistët, por edhe tek fansat queer dhe tek dëgjuesit e drejtë, duke i privuar ata nga mundësia për të dëgjuar këngë që pasqyrojnë realitetet e tyre.

Suksesi i “Old Town Road” tregoi se mund tĂ« thyhen barrierat, por shtatĂ« vjet mĂ« vonĂ«, historia mbetet njĂ« kujtesĂ« e sfidave tĂ« vazhdueshme pĂ«r yjet mashkullorĂ« gay nĂ« pop.

Burimi: The Guardian

The post Pse yjet gay të muzikës pop po humbasin ndikimin e tyre? appeared first on Gazeta Si.

❌
❌