Login
Rënia e Qeverisë së Stabilitetit në 1991, Ylli Bufi tregon si u sulmuan ndërmarrjet shtetërore
NĂ« fund tĂ« nĂ«ntorit dhe dhjetorit tĂ« vitit 1991 tensionet politike ishin nĂ« kulm. PD kĂ«rkoi daljen nga qeveria e stabilitetit ndĂ«rsa nĂ« disa rrethe kishin nisur mĂ«symjet ndaj ndĂ«rrmarrjeve shtetĂ«rore. Ish-kryeministri Ylli Bufi nĂ« rrĂ«fimet e tij tĂ« botuara nĂ« librin âNĂ FILLIMET E TRANZICIONITâ tĂ« botuar nga Uet Pressâ, tregon debatet nĂ« mbledhjet e qeveris, por edhe takimin nĂ« zyrĂ«n e Presidentit tĂ« asaj kohe Ramiz Alia
Dorëheqja e Qeverisë së Stabilitetit
Pas tërheqjes së ministrave të saj prej PD, disa prej ministrave u mblodhën në zyrën time. Të gjithë ishin shumë të revoltuar nga veprimi i Berishës dhe sidomos nga fjalët që ai kishte thënë në konferencën për shtyp.
Ăâduhej bĂ«rĂ« tani? E vetmja gjĂ« mbetej qĂ« unĂ« tĂ« paraqisja te Presidenti i RepublikĂ«s dorĂ«heqjen nĂ« emĂ«r tĂ« qeverisĂ«. Dikush nga ministrat tha se qeveria duhet tâu shpjegojĂ« shqiptarĂ«ve atĂ« qĂ« kishte ndodhur. Fillimisht, ishte fjala pĂ«r njĂ« konferencĂ« shtypi nga qeveria, por pastaj u sugjerua tĂ« bĂ«hej njĂ« mbledhje, ku tĂ« merrnin pjesĂ« edhe kryetarĂ«t e partive. NĂ« fillim, e kundĂ«rshtova kĂ«tĂ« propozim, sepse mendoja se gjithçka ishte thĂ«nĂ« me kryetarĂ«t e partive. U insistua se shqiptarĂ«t nuk i dinĂ« tĂ« vĂ«rtetat e prishjes sĂ« qeverisĂ«, prandaj duhet tâua themi kĂ«to. KĂ«shtu, u vendos tĂ« bĂ«het ajo mbledhje. Ishte njĂ« vendim i nxituar, i marrĂ« nĂ« peshĂ«n e emocioneve tĂ« momentit.
Në mbledhje u ripërsëritën të gjitha argumentet që ishin përdorur edhe në mbledhjen e mëparshme me kryetarët e partive. Mbledhja zgjati rreth 2-3 orë, por, për shkak se transmetimi në televizionin shqiptar nuk ishte online, bobinat e regjistruara shkonin me një vonesë rreth një orë për transmetim. Kështu, transmetimi i mbledhjes vazhdoi edhe pas mesit të natës, një gjë e pazakonshme deri në atë kohë. Ministrat dhe përfaqësuesit e partive ishin ulur jo në vendet e tyre të zakonshme. Mbledhja u zhvillua shumë e tensionuar. Pothuaj të gjithë folën kundër veprimit të Sali Berishës. Më i ashpër ishte sidomos ministri Emin Mysliu, që shprehu hapur parandjenjën e kaosit që do të krijohej në vend pas rënies së qeverisë. Servet Pëllumbi, në emër të Partisë Socialiste, dënoi veprimin e papërgjegjshëm të PD dhe të Sali Berishës, duke thënë:
âNuk Ă«shtĂ« PS qĂ« e shkakton kĂ«tĂ« krizĂ«. PS ka mbajtur kurdoherĂ« qĂ«ndrime tĂ« qarta e tolerante, tĂ« argumentuara, gjakftohta, e bindur qĂ« nĂ« fillim pĂ«r formulĂ«n e qeverisĂ« sĂ« stabilitetit dhe vazhdimisht Ă«shtĂ« pĂ«rpjekur ta mbĂ«shtesĂ« atë⊠PĂ«rkundrazi kanĂ« qenĂ« disa forca tĂ« tjera, tĂ« cilat me lloj-lloj epitetesh: kriptokomunistĂ«, enveristĂ«, punistĂ«, merimanga komuniste etj., qĂ« nuk ngurruan tâ pĂ«rdorin edhe nĂ« kĂ«tĂ« auditor tĂ« nderuar, duan tĂ« sensibilizojnĂ« opinionin kundĂ«r PS.
TĂ« gjitha kĂ«to kontradikta vihen re nĂ« pozicionin e PD, bile nuk do ta zgjeroja pĂ«r tĂ« gjithĂ« PD, por pĂ«r deklaratĂ«n e zotit Berisha. Nga njĂ«ra anĂ«, lavdĂ«rohet qeveria dhe ministrat veç e veç, pĂ«rfshirĂ« edhe ministrat e PS, nga ana tjetĂ«r, po nĂ« kĂ«tĂ« deklaratĂ«, qeveria quhet e dĂ«shtuar. KĂ«to pozicione kontradiktore shprehin njĂ« synim tĂ« vetĂ«m: synimin qĂ« pĂ«r kĂ«tĂ« krizĂ« ta hedhin fajin mbi PSâ.
NĂ« fjalĂ«n time nĂ« mbledhjen e qeverisĂ« u pĂ«rpoqa qĂ«, me pĂ«rgjegjĂ«si dhe shqetĂ«sim, tĂ« shpjegoja situatĂ«n tejet tĂ« vĂ«shtirĂ« politike dhe ekonomike dhe pasojat e rĂ«nda destabilizuese qĂ« do tĂ« sillte prishja e qeverisĂ«. NjĂ« nga argumentet kryesore qĂ« u theksua pĂ«r vazhdimin e punĂ«s sĂ« qeverisĂ« ishte dhe sigurimi nĂ« vazhdimĂ«si i ushqimit tĂ« popullit. E konsiderova detyrĂ« dhe pĂ«rgjegjĂ«si nga ana ime qĂ« nĂ« mbledhjen e qeverisĂ« ta paraqisja me saktĂ«si dhe transparencĂ« gjendjen ushqimore. KĂ«tĂ« bĂ«nĂ« dhe tĂ« gjithĂ« ministrat, me bindjen se prishja e qeverisĂ« nĂ« atĂ« situatĂ« shumĂ« tĂ« vĂ«shtirĂ« ishte njĂ« veprim me pasoja tepĂ«r tĂ« rĂ«nda. NĂ« kĂ«tĂ« kontekst ishte dhe shprehja se qeveria e re do tĂ« kishte njĂ« rezervĂ« vetĂ«m pĂ«r 6 ditĂ« bukĂ«. S. Berisha u pĂ«rpoq qĂ« kaosin dhe tĂ« gjitha shkatĂ«rrimet qĂ« ndodhĂ«n nĂ« disa rrethe tĂ« vendit qĂ« synonin tĂ« destabilizonin vendin tâi lidhte me panikun qĂ« kishin shkaktuar fjalĂ«t e mia.
Në të gjitha raportet zyrtare të kohës tregohet se ngjarjet shkatërrimtare, që ndodhën në Laç, në FushëArrëz, në Peqin, në Lushnjë, në Pogradec dhe në ndonjë vend tjetër, kanë ndodhur në periudhën e fushatës elektorale për zgjedhjet e 22 marsit. Këto veprime kanë filluar në 3.12.1991 në qytetin e Mamurrasit dhe kanë vazhduar në datat 4,5,6 dhe 7.12.1991 edhe në Thumanë, Laç, Milot dhe në zonat përreth tyre, përfshirë rrethin e Pukës.
Pra, këto veprime kanë filluar pikërisht një ditë para se S.Berisha të deklaronte në konferencën e tij të shtypit në datën 4.12.1991 dorëheqjen e ministrave të PD nga qeveria. Gjithashtu, ngjarjet e Fushë-Arrëzit nuk kanë ndodhur për shkak të fjalëve të mia në mbledhjen e qeverisë, sepse ato kishin filluar për motive të tjera më parë se të mbahej mbledhja e qeverisë.
Kështu, para se të ndodhte ngjarja e Fushë-Arrëzit, në rrethin e Pukës ishin vjedhur dhe shkatëruar mbi 50 magazina dhe dyqane të rrjetit të tregtisë në 29 fshatra të këtij rrethi. Vetë ngjarja e Fushë-Arrëzit ka qenë e organizuar më parë, përderisa qysh para një jave Komiteti Ekzekutiv i rrethit kishte informacion se do të hapnin dhe do të vidhnin pikërisht këto magazina të konfeksioneve në Fushë-Arrëz.
TĂ« nesĂ«rmen, mĂ« datĂ«n 5 dhjetor, paradite, shkova te Presidenti i RepublikĂ«s pĂ«r tâi paraqitur atij dorĂ«heqjen. Ai mĂ« kĂ«rkoi qĂ« kĂ«tĂ« akt ta bĂ«ja pas takimit konsultativ qĂ« ai do tĂ« bĂ«nte pĂ«rsĂ«ri me forcat politike, ku mĂ« ftoi tĂ« merrja pjesĂ« edhe unĂ«. E pranova propozimin e tij. NĂ« takimin me Presidentin e RepublikĂ«s, tĂ« zhvilluar nĂ« datat 5 dhe 6 dhjetor, morĂ«n pjesĂ« pĂ«rfaqĂ«suesit e pesĂ« partive politike pjesĂ«tare tĂ« marrĂ«veshjes politike tĂ« majit 1991, mbi bazĂ«n e sĂ« cilĂ«s u krijua Qeveria e Stabilitetit. Nga Partia Socialiste mori pjesĂ« Servet PĂ«llumbi; nga Partia Demokratike, Sali Berisha; nga Partia Republikane, Sabri Godo; nga Partia Socialdemokrate, SkĂ«nder Gjinushi dhe nga Partia Agrare, Meno Gjoleka. Mora pjesĂ« edhe unĂ«, ende nĂ« detyrĂ«n e Kryetarit tĂ« KĂ«shillit tĂ« Ministrave. NĂ« kĂ«tĂ« takim Presidenti i RepublikĂ«s insistoi qĂ« partitĂ« tĂ« arrinin nĂ« njĂ« mendim tĂ« pĂ«rbashkĂ«t pĂ«r krijimin e njĂ« qeverie tĂ« re, duke pasur parasysh vĂ«nien e interesave tĂ« larta tĂ« vendit mbi interesat partiakĂ«.
Sali Berisha nuk pranoi që PD të ishte pjesë e asnjë lloj formule të qeverisë. Gjinushi dhe Gjoleka ishin më të hapur, ndërsa ra në sy që Godo mbështeste vend e pa vend Berishën për çdo gjë që ai thoshte. Berisha kërkoi që qeveria të formohej nga Partia Socialiste.
Por ky propozim nuk u pranua nga S. Pëllumbi. Kështu, iu hap rrugë formulës së krijimit të një qeverie teknike, e cila do të drejtonte administratën shtetërore deri në zgjedhjet e reja që do të mbaheshin në mars të vitit 1992. Në fund të takimit, Presidenti më kërkoi që qeveria e kryesuar prej meje të vazhdonte kryerjen e detyrave të saj deri në formimin e qeverisë së re. Pas përfundimit të këtij takimi, më 6 dhjetor, shkova në zyrën e Presidentit dhe i paraqita atij zyrtarisht dorëheqjen time dhe të gjithë qeverisë që kryesoja. Në tekstin e dorëheqjes theksoja se dorëheqja e qeverisë ishte e detyruar nga kriza qeveritare, që shkaktoi largimi i ministrave të Partisë Demokratik
