❌

Reading view

There are new articles available, click to refresh the page.

Rikthimi i lobimit shqiptar dhe pse u bë i nevojshëm

Nga Albatros Rexhaj

Pas shpalljes së pavarësisë së Kosovës, për disa vite me radhë u krijua bindja se gjithçka ishte zgjidhur. Lufta kishte mbaruar. NATO kishte ndërhyrë. Shtetet e Bashkuara dhe shumica e vendeve evropiane e kishin njohur Kosovën. Dukej sikur Kosova ishte tashmë pjesë e botës perëndimore dhe koha do të zgjidhte pjesën tjetër.

Ky ishte një keqkuptim e mënyrës se si funksionon politika e jashtme amerikane.

NĂ« Uashington, asgjĂ« nuk vazhdon vetĂ«. Çdo interes duhet shpjeguar vazhdimisht. Çdo aleancĂ« duhet mbajtur gjallĂ«. Kur vĂ«mendja shkon diku tjetĂ«r, gjĂ« qĂ« ndodh gjithmonĂ«, vendet qĂ« nuk flasin pĂ«r veten e humbasin rĂ«ndĂ«sinĂ« e tyre. Ato shihen ndryshe.

Nga fillimi i viteve 2020, Kosova nisi ta ndiente kĂ«tĂ« ndryshim. Nuk ndodhi menjĂ«herĂ«. NĂ« fillim nuk pati ndĂ«rprerje tĂ« forta apo vendime tĂ« papritura. Por dalĂ«ngadalĂ« u vu re njĂ« ndryshim. Kishte mĂ« pak mbĂ«shtetje tĂ« fortĂ«. Kishte mĂ« shumĂ« gjuhĂ« burokratike. Flitej mĂ« shumĂ« pĂ«r stabilitet dhe mĂ« pak pĂ«r parime. Kosova nuk shihej mĂ« si njĂ« sukses, por si njĂ« problem pĂ«r t’u menaxhuar.

Serbia, nga ana tjetër, nuk qëndroi pasive pas vitit 2008. Ajo punoi vazhdimisht për të pasur ndikim në Uashington dhe Bruksel. U paraqit si e arsyeshme dhe e domosdoshme, ndërsa veten e shfaqi si palë të dëmtuar nga problemet e së kaluarës. Nuk kishte shumë rëndësi nëse këto argumente bindnin apo jo. E rëndësishme ishte që ata ishin gjithmonë të pranishmëm. Dhe kjo mbushi hapësirën që Kosova kishte lënë bosh.

Kjo u bë edhe më e dukshme kur Kosova bëri gabimet e saj.

Kriza në veriun e Kosovës pas vitit 2023 nuk u krijua nga lobimi serb. Ajo ishte reale. Disa prej atyre krizave mund të ishin shmangur. Të tjera ishin probleme të thella. Por kur njëra palë është e organizuar dhe tjetra reagon vetëm herë pas here, qëndrimet zyrtare formohen shpejt dhe ndryshojnë me vështirësi.

Në vitin 2023, Bashkimi Evropian vendosi masa ndaj Kosovës. Në vitin 2025, Shtetet e Bashkuara pezulluan një dialog të rëndësishëm strategjik. Këto nuk ishin veprime simbolike. Ato tregonin pakënaqësi të qartë nga kryeqytetet perëndimore jo vetëm për vendime të veçanta, por për mungesë qartësie në politika.

Në këtë kontekst duhet parë edhe aktivizimi i ri i diasporës shqiptaro-amerikane.

Organizatat e diasporës që nisën të lobojnë më fort në Kongres nuk e bënë këtë sepse ndiheshin të sigurta. E bënë sepse u shqetësuan. Mesazhi ishte i thjeshtë: Kosova nuk mund të bazohej më te mbështetja e vjetër. Nëse donte të mbetej e rëndësishme, duhej të shpjegonte sërish pozicionin e saj.

Ky proces ka nisur. Kongresi ka rifilluar diskutimet. Janë miratuar rezoluta që riafirmojnë partneritetin. Në ligje janë përfshirë qëndrime më të qarta për sovranitetin dhe stabilitetin rajonal. Kjo nuk garanton rezultate. Por e rikthen Kosovën në vëmendje.

Megjithatë, kjo nuk do të thotë se besimi është rikthyer plotësisht.

Kur Uashingtoni i shkruan qĂ«ndrimet nĂ« ligj, kjo nuk Ă«shtĂ« shenjĂ« afrimi. ËshtĂ« shenjĂ« kujdesi. Kjo tregon se ka shqetĂ«sime. Kur politikbĂ«rĂ«sit i druhen njĂ« devijimi, qoftĂ« ky gjeopolitik, institucional apo moral, ata i hedhin qĂ«ndrimet e tyre nĂ« letĂ«r. Vendet qĂ« gĂ«zojnĂ« besim tĂ« plotĂ« nuk kanĂ« nevojĂ« pĂ«r riafirmime tĂ« shpeshta.

Kjo nuk është e pazakontë. Vendet e mëdha kështu i zgjidhin pasiguritë. Por kjo duhet të nxitë reflektim si nga ana e Prishtinës. ashtu edhe nga Tirana. Vendet e besueshme nuk kanë nevojë për riafirmimim të vazhdueshëm Për këtë kanë nevojë vendet që nuk gëzojnë besim.

Problemi kryesor nuk është nëse ka lobim apo jo. Problemi është mungesa e bashkërendimit.

Përpjekjet shqiptare për lobim në Shtetet e Bashkuara janë të shpërndara. Ka energji dhe përkushtim, por pak koordinim. Grupet e diasporës veprojnë më vete, pa bashkërenduar përpiektjet e tyre me shtetin. Qeveritë shpesh reagojnë me vonesë ose vetëm kur ka presion. Kjo sjell paqartësi.

Lobimi nuk mund të zëvendësojë qeverisjen. Ai mund të ndihmojë, por nuk mund të rregullojë mungesën e politikave të qarta.

Lobimi nuk duhet as idealizuar. Në Uashington, ai është një punë e përditshme, teknike dhe e lodhshme. Varet nga stafet, jo nga senatorët, nga dokumentet më shumë sesa nga fjalimet. Nga këmbëngulja më shumë se nga indinjimi.

Çështja kryesore pĂ«r KosovĂ«n nuk Ă«shtĂ« nĂ«se Ă«shtĂ« kthyer nĂ« vĂ«mendjen e Uashingtonit. Ajo Ă«shtĂ« kthyer. Çështja Ă«shtĂ« nĂ«se mund tĂ« qĂ«ndrojĂ« aty pa pasur gjithmonĂ« krizĂ«.

Kjo kërkon disiplinë brenda vendit, politika të parashikueshme dhe një diplomaci që i trajton aleatët si partnerë, jo thjesht si dëgjues.

Rikthimi i lobimit shqiptar nuk Ă«shtĂ« arsye pĂ«r festĂ«. As pĂ«r cinzĂ«m. ËshtĂ« njĂ« korrigjim i nevojshĂ«m. Por nuk mjafton. Ajo qĂ« do tĂ« bĂ«jĂ« ndryshimin Ă«shtĂ« serioziteti i shtetit dhe mĂ«nyra se si ai vepron, jo energjia qĂ« shfaq diaspora.

Korrupsioni gjuhësor si efekt anësor i korrupsionit politik

Kryeministri Edi Rama pĂ«rdori termin “tĂ« hatashme” pĂ«r tĂ« pĂ«rshkruar akuzat qĂ« rĂ«ndojnĂ« mbi drejtoreshĂ«n jetĂ«gjatĂ« tĂ« AKSHI, Mirlinda Karçanaj, si dhe termin “destabilizim” pĂ«r procesin elementar demokratik tĂ« kĂ«rkesĂ«s sĂ« llogarisĂ« ndaj njĂ« qeverie qĂ«, siç po del, Ă«shtĂ« pĂ«rgjegjĂ«se pĂ«r vjedhjen dhe grabitjen sistemike tĂ« çdo leku nga taksat e qytetarĂ«ve qĂ« patĂ«n [
]

The post Korrupsioni gjuhësor si efekt anësor i korrupsionit politik appeared first on Reporter.al.

Tenderat, thesar me çark për pushtetarët e pangopur

Fjala TENDER qĂ« do tĂ« thotĂ« TË AFROSH, TË JAPËSH MUNDËSI, e ka zanafillĂ«n nga latinishtja. ËshtĂ« fjalĂ« qĂ« e hasim nĂ« fjalorĂ«t e anglishtes dhe  tĂ« frĂ«ngjishtes. NĂ« fjalorĂ«t standardĂ« tĂ« para viteve 1990 nuk figuron si fjalĂ« e gjuhĂ«s shqipe. PĂ«rdorimi i saj daton me vitin 1992 kur kaluam nga njĂ« ekonomi e 


Një vëmendje e re dhe afatgjatë e SHBA për rajonin

Nga Mero Baze

Ka disa lajme tĂ« reja pozitive pĂ«r vĂ«mendjen amerikane nĂ« Ballkan. PĂ«rkundĂ«r asaj qĂ« kishin frikĂ« shumĂ« vetĂ« se administrata Trump do tĂ« merrej me konflikte tĂ« mĂ«dha dhe mund tĂ« injoronte rajone si Ballkani, zhvillimet e fundit tregojnĂ« se ka njĂ« vĂ«mendje jo vetĂ«m politike, por dhe njĂ« pĂ«rpjekje pĂ«r t’i kthyer nĂ« bazĂ« ligjore politikat afatgjata tĂ« SHBA nĂ« Ballkan.

Projektligji i ri (H.R. 5274) kĂ«rkon ta ndryshojĂ« qasjen e deritanishme tĂ« SHBA pĂ«r rajonin, mbĂ«shtetur nĂ« urdhra ekzekutivĂ« dhe sinjalizime diplomatike, duke i kthyer elementet kryesore tĂ« kĂ«saj qasjeje nĂ« ligj. Duke e kthyer nĂ« ligj kĂ«tĂ« politikĂ«, SHBA i bĂ«n ato mĂ« tĂ« vĂ«shtira pĂ«r t’u pĂ«rmbysur nĂ« tĂ« ardhmen dhe akoma mĂ« tĂ« vĂ«shtira pĂ«r t’u lobuar me para pĂ«r heqjen e sanksioneve “non grata”.

Ky projektligj jo vetĂ«m qĂ« nuk e ul autoritetin qĂ« kanĂ« sanksionet e deritanishme “non grata”, por e sanksionon atĂ« nĂ« ligj dhe jo thjesht si status personal. Po ashtu, Kongresi po sinjalizon se regresi demokratik dhe korrupsioni politik nĂ« Ballkanin PerĂ«ndimor nuk janĂ« mĂ« shqetĂ«sime episodike, por kĂ«rcĂ«nime strukturore pĂ«r interesat e SHBA-sĂ«.

Shqipëria shihet si një aktor i rëndësishëm për SHBA në rajon dhe kërkohet që zhvillimi ekonomik, tregu energjetik dhe siguria kibernetike të jenë larg rreziqeve të ndikimit të Rusisë apo Iranit.

Sa i përket vlerësimit të nismave rajonale në Ballkan, projektligji i përmend tre iniciativa si potencialisht të dobishme, por të cilat nuk i bekon automatikisht, por kërkon një vlerësim publik zyrtar për secilën në muajt në vijim.
Ato janĂ« “Open Balkan”, “Procesi i Berlinit” dhe “Growth Plan for the Western Balkans”, njĂ« plan ekonomik strategjik i miratuar nga Komisioni Europian mĂ« 8 nĂ«ntor 2023.

Ky është thelbi i projektligjit për pjesën që i takon Shqipërisë, i cili është depozituar në pritje të debateve dhe konsultimeve.

Gjëja më e rëndësishme këtu është rikthimi i vëmendjes amerikane për rajonin dhe, veçanërisht, roli kyç që i jep Shqipërisë.

Projektligji ka sjellĂ« debate pozitive nĂ« ShqipĂ«ri, pasi opozita e udhĂ«hequr nga Berisha, i cili Ă«shtĂ« i sanksionuar “non grata”, shpreson qĂ« ky projektligj, i cili nĂ« fakt Ă«shtĂ« propozuar nga njĂ« kongresmen demokrat, mund tĂ« jetĂ« lobuar pĂ«r tĂ« “rrethuar” qeverinĂ« Rama nĂ« TiranĂ«.

Në fakt, kështu siç është, projektligji as prodhon sanksione të reja dhe as heq ato të vjetrat, por vetëm përpiqet të sistemojë në një ligj gjithë politikat e SHBA për Ballkanin, me qëllim që ato të mos përmbysen nga lobistë të mirëpaguar për interesa politike.

Pastaj, ata qĂ« duan me çdo kusht tĂ« justifikojnĂ« paratĂ« qĂ« kanĂ« paguar lobistĂ«t dhe mund tĂ« Ă«ndĂ«rrojnĂ« çdo tre muaj qĂ« SHBA t’i vrasĂ« lopĂ«n komshiut meqĂ« ia ka vrarĂ« tĂ« vetĂ«n, por projektligji nuk jep garanci pĂ«r kĂ«tĂ«.

“Le Temps” e GjenevĂ«s: A do ta nxjerrin KosovĂ«n nga kriza zgjedhjet e reja parlamentare?

Nga Enver Robelli

Kosova u drejtohet sĂ«rish kutive tĂ« votimit kĂ«tĂ« tĂ« diel nĂ« njĂ« klimĂ« pasigurie dhe tensionesh diplomatike. NdĂ«rsa kryeministri Albin Kurti luan kartĂ«n e “vullnetit tĂ« mirĂ«â€ duke pranuar emigrantĂ«t e refuzuar nga administrata Trump pĂ«r tĂ« shlyer borxhin historik tĂ« vitit 1999, vendi mbetet i mbĂ«rthyer nĂ« njĂ« paralizĂ« institucionale.

Albin Kurti krijoi befasi mĂ« 12 dhjetor, kur konfirmoi se Kosova ishte e gatshme tĂ« priste emigrantĂ« “tĂ« cilĂ«t Shtetet e Bashkuara nuk i duan nĂ« territorin e tyre”, madje duke shtuar se “njĂ« ose dy mund tĂ« kenĂ« mbĂ«rritur tashmĂ«â€, shkruan gazeta “Le Temps” e GjenevĂ«s nĂ« numrin e sĂ« shtunĂ«s. Kosova, sipas kĂ«tij mendimi, nĂ« pranverĂ« nĂ«nshkroi njĂ« marrĂ«veshje qĂ« parashikon pritjen e 50 emigrantĂ«ve tĂ« refuzuar nga SHBA-ja. Prishtina ka pĂ«rmendur “borxhin moral” qĂ« Kosova ndien qĂ« prej bombardimeve tĂ« pranverĂ«s 1999, tĂ« cilat i mundĂ«suan vendit tĂ« shkĂ«putej nga tutela e Beogradit.

Kryeministri Albin Kurti po pĂ«rpiqet gjithashtu tĂ« pĂ«rmirĂ«sojĂ« marrĂ«dhĂ«niet me Washingtonin, ndĂ«rkohĂ« qĂ« ndodhet nĂ« shĂ«njestĂ«r tĂ« administratĂ«s Trump, e cila vazhdimisht pĂ«rsĂ«rit se nuk e konsideron atĂ« si “partner tĂ« besueshĂ«m”. “NĂ« fakt”, shpjegon Belgzim Kamberi, analist nĂ« Institutin Musine Kokalari pĂ«r Politika Sociale nĂ« PrishtinĂ«, “Albin Kurti do tĂ« donte ta bindte opinionin publik kosovar se Ă«shtĂ« ende nĂ« linjĂ« me Washingtonin, qoftĂ« pĂ«r çështjen e refugjatĂ«ve apo pĂ«r atĂ« tĂ« Izraelit: pĂ«r njĂ« politikan kosovar Ă«shtĂ« shumĂ« e vĂ«shtirĂ« tĂ« paraqitet si armik i Shteteve tĂ« Bashkuara”.

Ndërkohë që partia e Kurtit, Vetëvendosje, e cila vetëpërkufizohet si e majtë sovraniste, ka mbështetur prej kohësh kauzën palestineze, Kosova është rreshtuar me qëndrimin amerikan dhe madje ka hapur ambasadën e saj në Jerusalem. Por asgjë nuk ka mjaftuar për ta qetësuar zemërimin e administratës Trump.

NĂ« zgjedhjet parlamentare tĂ« shkurtit tĂ« kaluar, VetĂ«vendosje doli forcĂ« e parĂ«, por me 48 deputetĂ« nga 120 gjithsej, andaj partia e kryeministrit nuk arriti tĂ« formojĂ« shumicĂ«, pĂ«r shkak tĂ« mungesĂ«s sĂ« marrĂ«veshjeve me forcat e tjera politike. Kosova u detyrua kĂ«shtu t’u rikthehet kutive tĂ« votimit kĂ«tĂ« 28 dhjetor, pas njĂ« viti tĂ« konsideruar “tĂ« humbur”, pa asnjĂ« pĂ«rparim real nĂ« fushat kryesore, sidomos nĂ« marrĂ«dhĂ«niet me Beogradin.

Skena politike mbetet po aq e fragmentuar sa mĂ« parĂ«: VetĂ«vendosje pritet tĂ« ruajĂ« vendin e parĂ«, por pa arritur shumicĂ«n absolute. Pas saj renditen Lidhja Demokratike e KosovĂ«s (LDK, e djathtĂ«) dhe Partia Demokratike e KosovĂ«s (PDK), formacioni i Hashim Thaçit, ish-kryeministĂ«r dhe ish-zĂ«dhĂ«nĂ«s i UshtrisĂ« Çlirimtare tĂ« KosovĂ«s (UÇK), i cili po pĂ«rballet me njĂ« proces gjyqĂ«sor nĂ« HagĂ« pĂ«r krime lufte dhe krime kundĂ«r njerĂ«zimit.

Albin Kurti po zhvillon njĂ« fushatĂ« tĂ« fortĂ« tĂ« personalizuar, me tone luftarake, duke bĂ«rĂ« thirrje “tĂ« mos lĂ«shohet pe” – njĂ« aludim i qartĂ« pĂ«r situatĂ«n gjithmonĂ« tĂ« tensionuar nĂ« veriun e vendit, tĂ« banuar kryesisht nga serbĂ«. “Ai po llogarit sĂ«rish nĂ« mobilizimin e diasporĂ«s. Ky Ă«shtĂ« i vetmi shans pĂ«r ta pĂ«rmbysur situatĂ«n. Brenda KosovĂ«s, po e ka gjithnjĂ« e mĂ« tĂ« vĂ«shtirĂ« tĂ« bindĂ« votuesit”, thotĂ« Kamberi.

Situata komplikohet edhe më tej, pasi parlamenti do të duhet të zgjedhë në muajin mars presidentin ose presidenten e re të shtetit, për çka kërkohet një shumicë prej dy të tretash. Presidentja aktuale, Vjosa Osmani, synon një mandat të dytë. Aleate e Albin Kurtit, ajo duhet të sigurojë mbështetjen e forcave të tjera politike, pa humbur atë të Vetëvendosjes. Ekuacioni është delikat dhe, nëse parlamenti dështon ta zgjedhë kreun e shtetit, ai do të shpërndahet: zgjedhjet e së dielës rrezikojnë kështu të çojnë shpejt drejt një bllokimi të ri institucional.

Ndërkohë, Vjosa Osmani ka intensifikuar udhëtimet ndërkombëtare. Këtë vjeshtë, ajo shënoi dy suksese simbolike me njohjen e Kosovës nga Siria dhe nga Bahamas. Pavarësia e shpallur në vitin 2008 njihet ende nga rreth 110 shtete, ndërsa Kosova nuk është anëtare as e Kombeve të Bashkuara, as e Këshillit të Europës. Gjatë dekadës së fundit, vetëm tre shtete të reja e kanë njohur Kosovën, ndërkohë që rreth dhjetë të tjera e kanë tërhequr njohjen nën presionin e lobimit intensiv serb dhe rus.

Megjithatë, dinamika rifilloi në vitin 2025, kur Kenia dhe Sudani hapën rrugën. Njohja nga Siria, e shpallur nga Vjosa Osmani nga Riadi, është rezultat i presioneve turke dhe amerikane mbi Damaskun dhe mund të paralajmërojë njohje të tjera në botën arabe, ku Arabia Saudite ka qenë për një kohë të gjatë aleati i vetëm i Prishtinës. Duke u rreshtuar me rendin e ri botëror që Shtëpia e Bardhë po përpiqet të formësojë, Vjosa Osmani shpreson të fitojë simpatinë e Washingtonit.

Vendi ka nënshkruar tashmë një marrëveshje për të pritur të burgosur të dënuar në Danimarkë, të cilët do të vuajnë dënimet e tyre në burgjet kosovare, nën regjimin juridik danez. Transferimet e para priten së shpejti, pavarësisht indinjatës së organizatave për të drejtat e njeriut. Një marrëveshje e ngjashme është në diskutim edhe me Belgjikën.

Sipas mediave britanike, Kosova së bashku me Maqedoninë e Veriut po negocion gjithashtu me Mbretërinë e Bashkuar për pritjen e emigrantëve, kërkesat e të cilëve për azil janë refuzuar. Dështimi praktik i qendrës së pritjes për azilkërkues në Itali, e cila ka selinë në Shqipëri, nuk i ka dekurajuar vendet europiane të vazhdojnë këtë qasje. Më 8 dhjetor, ministrat e Brendshëm të BE-së miratuan parimin e hapjes së qendrave të pritjes për azilkërkues jashtë kufijve të Bashkimit Europian dhe vendet e Ballkanit pritet të jenë ndër të parat që do ta ndiejnë këtë politikë.

“Sali Berisha Ă«shtĂ« bĂ«rĂ« paranojak si Ramiz Alia nĂ« vitet ’90”

Nga Roland Bejko

Sot Ervin Salianji ka njoftuar një takim me demokratët në Shkodër. Ndërkohë sekretariati gëbelsian i propagandës në zyrat qëndrore të PD ka shpërndarë qarkoren e rradhës, të cilën mund ta lexoni në fund të komentit tim ????

Pasi e lexova SMS që Gëbelsi u ka shpërndarë anëtarëve të PD Shkodër, dola në këto dy përfundime;

1. Pasi mbaroi foltoret e veta plot shpifje, gĂ«njeshtra e premtime tĂ« bujshme se pĂ«r 6 muaj do pĂ«rmbyste RamĂ«n e korruptuar, Sali Berisha u pyet nga gazetarĂ«t me ç’financa i pagoi sallat ku zhvilloi aktivitetet e tij, u pĂ«rgjigj se, sallat ia vunĂ« nĂ« dispozicion kryetarĂ«t e bashkive pa pagesĂ«, pra falas”( tĂ« gjithĂ« kryetarĂ«t e bashkive nĂ« atĂ« kohĂ« ishin socialistĂ«).

2. Kur sulmonte selinë e PD për ta marrë me dhunë e me çdo kusht atë, televizionet nxorën me zë e figurë elementë të rrezikshëm të botës kriminale që shkelmonin dyer e dritare, të njohur si pjesë e trafikut ndërkombëtar të dënuar në Angli, për të cilën arsye Anglezët e shpallën Berishën non grata si të lidhur me ta.

Dihet tashmë se foltoret dhe gjithë operacionin për të hedhur në dorë PD me çdo kusht, e për ta kthyer atë në bunker që të mbronte veten dhe familjen nga drejtësia, i bëri me mbështetjen e botës së krimit.

Morali i fabulës?!

Saliu i gjykon të tjerët duke u nisur nga modeli personal i organizimit dhe zhvillimit të foltoreve.

Pra, i vendosur në presionin e krizës së paranojës ngaqë për herë të parë ka dalë dikush që organizon takime me demokratët në salla me pjesëmarrje më të lartë se vet Berisha, duke qenë ai kryetari i PD-së, duket që e ka humbur arsyen dhe po artikulon marrëzira në publik.

Situata qesharake në të cilën e ka vendosur veten Berisha, është e njëjta me atë të Ramiz Alisë në vitet 1990 kur u thoshte njerëzve mos shkoni në takimet e Partisë Demokratike se ajo është parti që u shërben interesave serbe në dëm të Kosovës; është parti që e kanë krijuar agjenturat e huaja për të mbështetur klasat e përmbysura reaksionare në dëm të interesave tona kombëtare, etj broçkulla të tilla.

Siç po e shikoni, berishizmi dhe punizmi ngjajnë si dy pika uji, asnjë dallim mes tyre: e njëjta gjuhë, i njëjti qëndrim, e njëjta retorikë, e njëjta propagandë me armiq e diversantë në rradhët e partisë.

Ps. Për ditën që Salianji doli nga burgu, komenti që kam bërë në TV ka qenë ky:

Saliu i ka dashur dhe i do “heronjtĂ«â€, se i duhen pĂ«r retorikĂ« politike pĂ«r tĂ« frymĂ«zuar turmat e pĂ«r tĂ« sulmuar kundĂ«rshtarĂ«t politikĂ«. Ama “dashurinĂ«â€ e ka tĂ« kushtĂ«zuar: i do ose nĂ« varr tĂ« vdekur, ose tĂ« mbyllur nĂ« burgje!
TĂ« gjallĂ« dhe aktivĂ« nĂ« liri, “heronjtĂ«â€ i prishin punĂ«, i zĂ«nĂ« diellin, dhe pĂ«r kĂ«tĂ« arsye i shpall armiq, i pĂ«rjashton, i denigron dhe i demaskon publikisht siç dinĂ« tĂ« bĂ«jnĂ« komunistĂ«t me kundĂ«rshtarĂ«t e tyre.

Siç dhe po ndodh, apo jo?

Rezoluta kopile që do rrëzojë Ramën në mars


Nga Ylli Manjani  

Gallatë ore gallatë e madhe.  

Një kopil që ka përshtatur një tekst sikur Amerika për 90 ditë do merret me AKSH-in, resortet turistike, bisnesmenët dhe zyrtarët e mesëm, tekst të cilin e ka shpërndarë në whatsap, është programi humoristik më i madh i këtyre ditëve.  

Sigurisht kush nuk di shkrim e këndim e ha këtë gjë dhe e merr të mirqenë. Por në total gallata është e madhe.  

Dmth Trump-i qĂ« propozon tĂ« bĂ«jĂ« gjithĂ« GazĂ«n resort, kĂ«to nĂ« ShqipĂ«ri dashka ti mbyllĂ«. Hahahahahahahahahahaha
 

DhĂ«ndĂ«rri i tij do tĂ« investojĂ« nĂ« ShqipĂ«ri, kurse rezoluta kopile thotĂ« se amerika do i çojĂ« nĂ« spak ndĂ«rtuesit, dmth edhe Jared si ndĂ«rtues resorti do shkojĂ« nĂ« SPAK. Pra Trump dashka tĂ« heqĂ« qafe dhĂ«ndrrin e vet duke e futur nĂ« burg nga SPaK
  

Gallatë ore gallatë, po them. 

Hahahahahahahahahahahah.. 

NĂ« tĂ« vĂ«rtetĂ« qĂ« prej muajit shtator gjendet njĂ« projekt rezolutĂ« nĂ« Kongresin Amerikan, teksti prej 45 faqesh i sĂ« cilĂ«s, sugjeron krejt tĂ« kundĂ«rtĂ«n e tekstit qĂ« sugjeron kopili humorist, qĂ« mban me gajret SHQUP-in dhe komentatorĂ«t publikĂ« qĂ« çdo gjĂ« e lidhin me amerikĂ«n
 hahahahahahha  

Rezoluta flet për nxitje investimesh dhe mbështetje amerikane në ballkanin perëndimor, ku Shqipëria përmendet me emër vetëm 1 herë si vend i NATOS.  

Amerika sugjeron mbështetje në ballakan ndaj sulmeve kibernetike, jo mbyllje të shërbimeve online që të kënaqen spak-sat në këtë vend. 

Madje nĂ« njĂ« paragraf aty sugjerohet qĂ« tĂ« asistohet Balkani perĂ«ndimor qĂ« tĂ« mbrohet nga dezinformimi. Dmth tĂ« mbrohet nga tekste kopile e kopilash si ky qĂ« shpĂ«rndahet në whatapp-e e portale pĂ«r tĂ« ngatĂ«rruar dynjanĂ«, ndoshta edhe pĂ«r tĂ« nxitur reagim tĂ« dhunshĂ«m nĂ« emĂ«r tĂ« AmerikĂ«s
. 

Nejse, po kushdo që ka interes të njihet me tekstin origjinal, jo kopil, të projekt rezolutës që gjendet në kongres që prej shtatorit e ka këtu linkun.  

Sugjerohet leximi i krahasuar me tekstin kopil qĂ« tĂ« qeshni 
 

Dokumente bashkëngjitur

Pse e Majta shqiptare po e dëmton veten?

Nga Ben Andoni

Ka shumĂ« arsye pse e Majta shqiptare po dĂ«shton nga dita nĂ« ditĂ«, por janĂ« disa qĂ« kĂ«rcasin frikshĂ«m nĂ« veshĂ«t e kujtdo. Dhe, kjo, jo vetĂ«m nĂ« ShqipĂ«ri por edhe nĂ« KosovĂ«, ku pĂ«r koincidence Ă«shtĂ« po qeveri e MajtĂ« (TĂ« paktĂ«n deri mĂ« tani. Kosova mban zgjedhje mĂ« 28 Dhjetor), veçse tejet larg njĂ« marrĂ«dhĂ«nie normale me njĂ«ra-tjetrĂ«n!! Si fillim, ishte kritike ajo e dhĂ«nĂ« e pak kohĂ«ve mĂ« parĂ«, kur sipas tĂ« dhĂ«nave tĂ« INSTAT qĂ« matnin tĂ« ardhurat dhe nivelin e jetesĂ«s nĂ« vitin 2023, ShqipĂ«ria regjistronte 42.1% tĂ« popullsisĂ« qĂ« vuanin nga njĂ« formĂ« e rĂ«ndĂ« e varfĂ«risĂ«. QĂ« po t’i referohej tĂ« dhĂ«nave tĂ«  Censusit 2023 sipas tĂ« cilit popullsia e vendit ishte 2.4 milionĂ« banorĂ«, atĂ«herĂ« kjo nxirrte se mbi 1 milion shqiptarĂ« po pĂ«rjetonin njĂ« nga format e varfĂ«risĂ«. Por, problemi Ă«shtĂ« mĂ« i thellĂ« dhe kjo lidhet me problematikat e mĂ«dha qĂ« po shoqĂ«rojnĂ« korrupsionin e qeverisĂ« Rama dhe agjencive tĂ« ndryshme qeveritare, si edhe grupin e administratĂ«s qĂ« ka vĂ«nĂ« dorĂ« dhe ka shpĂ«rdoruar pasurinĂ« publike. PĂ«r tĂ« mos marrĂ« pĂ«rsipĂ«r shqyrtimin e fjalorit tĂ« rĂ«ndĂ« dhe mĂ«nyrĂ«n sesi pĂ«rshkruhen njerĂ«zit nĂ« shkĂ«mbimet e tyre nĂ« platformat e mesazheve celulare. TĂ« mendosh atĂ«herĂ« tĂ« vjen paradoksi nĂ« kokĂ«, pasi kjo duhet tĂ« ishte e Majta qĂ« duhej tĂ« mendonte pĂ«r njerĂ«zit dhe t’u shĂ«rbente atyre. Dhe, Rama dhe njerĂ«zit e tij, nĂ« pĂ«rgjimet (nĂ«se janĂ« tĂ« vĂ«rteta) dalin dhe notojnĂ« nĂ« njĂ« luks tĂ« paimagjinueshĂ«m, krejt ndryshe nga patetizmi i tij\tyre publik pĂ«r ndihmĂ«n dhe politikat sociale.

E vështirë situata dhe në Kosovë, por jo vetëm për politikat e jashtme, por më shumë për politikat e brendshme. Kur mendon se bizneset kosovare po shkojnë larg Kosovës, më së shumti në Shqipëri (ky mund të quhet edhe një lloj fati për bashkimin tonë); problemet me energjinë që po ia rëndojnë barrën qytetarit dhe biznesit ; atë që po shkreton Shqipërinë e Kosovën: largimin e njerëzve; problemet me arsimin (Kosova ka nivele shumë inferiore në vlerësimin e PISA) që nuk ndalen dhe mbi të gjitha varfërimin. E megjithatë në Kosovë vazhdon ngritja e Kultit të Individit. Së fundmi, ministri Faton Peci e teproi në këtë vazhdë, kur gjatë një tubimi në Mitrovicë sugjeroi që ura në këtë qytet të mbajë emrin e kryeministrit në detyrë Albin Kurti! Të mendosh vargani i personaliteteve në Mitrovicë është i pafundmë. Apo kur një këngëtare propozoi dhe përgatiti një këngë për kryetarin Kurti, që për fat u hodh poshtë nga vetë anëtarët e saj. Jo se në Shqipëri nuk bëhen, por të paktën këtu, Rama po i kënaqet vetes me pjesën vanitoze që është bërë pjesë dhe në shumë segmente të administratës së tij.

Për specialistët por edhe njerëzit që mund të apelojnë interesi publik është që të ketë mundësi e mendim më të madh për grupet e pensionistëve, apo për ato shtresa të vetmuara sepse me ndryshimet territoriale, demografike, sociale që kanë ndodhur në shoqëri, kemi komunitete të tëra që janë vulnerabël mes kategorive të ndryshme sociale, do sugjeronte mes të tjerave eksperti Xhepa. Specialistët sugjerojnë për instrumente ndërhyrje, por që në veshët e drejtuesve të së Majtës shqiptare në dy anët e kufirit nuk cingërrijnë. Për ta, sfida është mbajtja e pushtetit me çdo kusht. Po pse vallë e Majta shqiptare po e dëmton veten?! Kësaj pyetje i jepet vetëm një përgjigje: Nga panginja! (Javanews)

Ju vidhni

Nga Edison Ypi   

Ju duruat pushtimet, vuajtjet, nĂ«nshtrimet, turpĂ«rimet, etjen, urinĂ«, shijuat pavarĂ«sinĂ«, mirĂ«pritĂ«t MbretĂ«rinĂ«, i thatĂ« peqe-lepe DiktaturĂ«s, kalitĂ«t me duart tuaja prangat, duartrokitĂ«t demokracinĂ«, pluralizmin, provuat kurbetin, arratinĂ«, trafiqet, piramidat, zbrazĂ«t tunelet e armĂ«ve, mbushĂ«t shtĂ«pitĂ« me kalashnikova, bomba, granata, mortaja, eksploziva, tritola, dinamita. S’latĂ« tĂ« bardhĂ« pa nxirĂ«, s’latĂ« tĂ« zezĂ« pa bĂ«rĂ«. Por kurrĂ«, kurrkund, pĂ«r asnjĂ« çast, pĂ«r asnjĂ« arĂ«sye apo rrethanĂ«, nuk hoqĂ«t dorĂ« nga qefi i kahershĂ«m, orgazma e preferuar, zanati shekullor, vjedhja, grabitja, xhvatja, hajnia.

Jo flisni e bĂ«rtisni pĂ«r BesĂ«n qĂ« nuk e mbani, pĂ«r Moralin qĂ« nuk e keni, pĂ«r TraditĂ«n qĂ« nuk e respektoni, pĂ«r KulturĂ«n dhe Artin qĂ« s’ja keni haberin. Por e vetmja gjĂ« qĂ« dini tĂ« bĂ«ni, Ă«shtĂ« vjedhja.

Juve perfeksionistat e hajdutllëkut që vjedhjen e keni si ajrin që thithni, si ujin që pini, si bukën që hani, si mishi që kafshoni, të gjithëve ju një nga një; Kolera ju hëngërt, zgjebja ju përpiftë, sytë ju dalçin, veshët ju shurdhofshin, gjuha ju thaftë, dheri ju mbuloftë, zjarri i Xhehenemit ju djegtë.

Sharjet dhe mallkimet si; Jeta ju sterroftĂ«, nata ju shkretoftĂ«, mĂ«ngjezi mos ju gjet’ë, dielli ju djegtĂ«, acari ju ngriftĂ«, janĂ« komplimenta pĂ«r ju qĂ« vidhni.

Juve që vidhni, sytë ju nxjerrshin me gozhdë, gishtat ju prefshin me gërshërë, krahët ju thefshin me sqepar, këmbët u mpifshin me gjilpërë, sepse ju hajdutëve që vidhni këto nuk ju duhen për asgjë tjetër, veçse për të vjedhur.

Juve që vidhni, e mira është, shtigjet ua zënshin ferrat dhe gurët, rrugët jua shembtë shiu, Benzi ju përplastë ju bëftë copa pas shkëmbit, rënshi bashkë me furgon në humnerë, ju martë lumi me gjithë autobuz ju çoftë në det, kali, mushka, gomari ju ngordhtë, trenat ju dalçin nga shinat, biçikletat ju çpofshin, aeroplanat u rrëxofshin, tragetat u mbytshin, se ju kudo ku shkoni, shkoni për të vjedhur.

Ju qĂ« vidhni, se keni problem tĂ« vidhni, jo vetĂ«m sendet, paret, punĂ«n, djersĂ«n, pronat. Ju qĂ« vidhni, vidhni edhe  jetĂ«t, fatin, fatkeqĂ«sinĂ«, vuajtjet, peripecitĂ«, dhe gjithçka qĂ« s’ështĂ« e juaja, por e tjetrit.

Ju hajdutat qĂ« vidhni, s’ndaleni sĂ« vjedhuri as para turpit tĂ« turpeve, turpit mĂ« tĂ« madh qĂ« ekziston; tĂ« paguheni me pare tĂ« vjedhura.

Ju që vidhni, vidhni edhe të vjedhurën e vjedhur shumë herë më parë se ta vidhni ju që vidhni.

Ju vidhni edhe shokun, mikun, kolegun, eprorin, inferiorin. Edhe nonën dhe babën, motrën, vëllain, çunin, gocën, nipin, mbesën. Morpo edhe veten e vidhni ju që vidhni. Askend nuk e lini pa e vjedh ju qelbësirët që hiqeni të pastër, ju gropat e haleve që mbaheni të ndershëm.

Ju mor legena, ju mor burracakë, ju mor rrugaçë të pa Dine e pa Iman, ju që vidhni gjithçka që ju sheh syri, ua nuhat hunda, ua prek dora, ua ka ënda, u vete mendja, ju vidhni edhe atë që villni, ju edhe vjedhjen e vidhni.

Turpi, turpĂ«rimi, dĂ«nimi, pushkatimi, varja, burgu, rrahja, internimi, vuajtja, tortura, asgjĂ« e tillĂ« s’ju ndal me vjedh ju o faqezinj qĂ« vjedhjen s’e keni aspak problem, por veçse zbavitje, veçse dĂ«frim.

Ju hajduta, ju hajna, ju plehra, me j’u shajt me libĂ«r shpie, me ju pĂ«shty nĂ« surrat, me ju hedh nĂ« gropĂ« zifti tĂ« nxehtĂ«, nĂ« furrĂ« tĂ« gĂ«lqeres sĂ« pashuar, nĂ« kazan tĂ« valuar, me j’u kavĂ«rdis pa vaj nĂ« tigan, kokĂ«n te trungu i kasapit me ua vu, mbi turrĂ« drush me j’u shkrumu, me ju myt nĂ« det, me ju braktis nĂ« njĂ« ishull tĂ« shkretĂ«, i keni pak.

ÇfarĂ« meritoni ju o legena me ju largu, me ju bo pĂ«rgjithmonĂ« sikter qĂ« tĂ« mos ktheheni kurrĂ«, Ă«shtĂ« me ju hedh jashtĂ« orbitĂ«s sĂ« sistemit diellit. Por ju qĂ« vidhni jeni aq tĂ« pasionuar me vjedh dhe aq tĂ« vendosur me xhvat, sa edhe nga Kozmosi vini, ktheheni pĂ«r me ushtru zanatin e pamoralshĂ«m, tĂ« turpshĂ«m dhe tĂ« dĂ«nueshĂ«m, tĂ« hajdutit.

O burra tĂ« kalitim durimin mos na mbarojĂ«, tĂ« forcojmĂ« nervat mos na kĂ«puten, tĂ« kursejmĂ« lotĂ«t mos na shterrin. S’ka mĂ«nyrĂ« tjetĂ«r me mbetĂ« gjallĂ« nĂ« kĂ«tĂ« vend hajdutash tĂ« pakurueshĂ«m.

Socialistët duhet ta hetojnë në rrugë shtetërore dhe parlamentare linçimin ndaj Veliajt në burg

Nga Mero Baze
Raporti i fundit i Avokatit të Popullit mbi rastin Veliaj, përtej linçimit dhe shkeljes së privatësisë ndërsa bënte një ndërhyrje mjekësore, rikthen debatin mbi motivimin që ka pasur Drejtoria e Përgjithshme e Burgjeve për të linçuar Erion Veliajn në burg, proces i cili, në një farë mënyre, vazhdon akoma.

NĂ« arsyetimet e ish-ministrit Manja, qĂ« nuk i bĂ«nte kurrĂ« publikisht, por vesh mĂ« vesh, thuhej se ishte nĂ«n presionin e SPAK pĂ«r ta bĂ«rĂ« kĂ«tĂ«, gjĂ« qĂ« duket shumĂ« e dyshimtĂ« qĂ« SPAK t’ia konfidonte kĂ«tĂ« Ulsi ManjĂ«s, edhe pse mund ta kenĂ« dĂ«shirĂ« ta linçojnĂ«. Themi e vĂ«shtirĂ«, se nĂ«se ata kanĂ« kaq konfidencĂ« me Ulsiun, sa t’i kĂ«rkojnĂ« linçimin e njĂ« drejtuesi tĂ« lartĂ« socialist, atĂ«herĂ« duhet qĂ« ta kenĂ« pasur Ulsi ManjĂ«n njeri konfident pĂ«r shumĂ« operacione tĂ« tjera kundĂ«r socialistĂ«ve tĂ« arrestuar, pĂ«rtej rastit Veliaj dhe kjo e bĂ«n atĂ« pastaj njĂ« ish ministĂ«r problematik.

Me kĂ«tĂ« nuk them qĂ« Ministri i DrejtĂ«sisĂ« nuk duhet tĂ« bashkĂ«punojĂ« me SPAK, por kjo do tĂ« ishte njĂ« rrethanĂ« qĂ« do tĂ« fliste pĂ«r “bashkĂ«punim special” mes tij dhe SPAK, dhe jo pĂ«r njĂ« bashkĂ«punim pĂ«r shkak tĂ« detyrĂ«s. Sepse, nĂ«se do tĂ« ishte i tillĂ«, atĂ«herĂ« ata nuk do tĂ« guxonin tĂ« rekomandonin masa speciale apo tortura speciale, siç pĂ«rcaktohet edhe nĂ« raportin e Komitetit pĂ«r Parandalimin e TorturĂ«s tĂ« KĂ«shillit tĂ« EvropĂ«s, nĂ« kĂ«tĂ« rast. Duhet njĂ« konfidencĂ« shume e madhe mes SPAK dhe Ulsiut pĂ«r ta bĂ«rĂ« kĂ«tĂ«. VetĂ«m tĂ« qenit dibran, nuk besoj se ta jep kĂ«tĂ« siguri tĂ« shkosh deri nĂ« kĂ«tĂ« pikĂ«.

Dhe fakti qĂ« ky regjim special ndaj Veliajt vazhdon nĂ« burg, ndĂ«rkohĂ« qĂ« Veliaj klasifikohet si i burgosur nĂ«n njĂ« regjim “standard” sipas pĂ«rgjigjes zyrtare tĂ« DrejtorisĂ« sĂ« Burgjeve, fsheh diçka mĂ« tepĂ«r.

Një tjetër shpjegim jo publik i zyrtarëve të burgjeve është pretendimi se kanë presion nga Shërbimi Informativ i Shtetit (SHISH) dhe nga BKH.
Kjo është po ashtu e pabesueshme. Nëse SHISH vërtet ka rekomanduar masa speciale ndaj Veliajt, Drejtoresha e SHISH duhet hetuar jo thjesht për Veliajn, por se rikthen në shërbim politik një institucion i cili prej vitit 2002, së paku, nuk ka pasur akuza për përdorim politik. Pra, nëse është e vërtetë që ka dhënë qoftë edhe një rekomandim, kjo dorë duhet prerë.

MĂ« e besueshme mbetet qĂ« ndaj tij ka pasur njĂ« zell politik brenda PS-sĂ« pĂ«r ta linçuar, duke parĂ« angazhimet personale tĂ« prokurorĂ«ve tĂ« çështjes kundĂ«r tij dhe pozitat e dobĂ«ta politike tĂ« Veliaj nĂ« kohĂ«n qĂ« u arrestua duke menduar se zhurma dhe gjyqet popullore do tĂ« mbysnin zĂ«rat e dobĂ«t qĂ« kĂ«rkonin standardet e drejtĂ«sisĂ« nĂ« kĂ«tĂ« proces dhe ai do tĂ« ishte kurbani qĂ« do tĂ« ilustronte “peshqit e mĂ«dhenj” tĂ« PS.

Po të lexosh portalet e fundorrinave paguar  nga brenda PS që shtiren si opozitarë kjo duket dhe më e qartë, pasi ata sulmojnë çdo kënd që i del në mbrojtje Veliajt por jo socialistëve të tjerë që arrestohen.

Prandaj është mirë që vetë socialistët ta hetojnë këtë që ka ndodhur, qoftë në rrugë shtetërore, qoftë edhe parlamentare, nëse është nevoja. Jo për gjë, por burgjet po mbushen me socialistë e zyrtarë të lartë, dhe ky standard që është aplikuar dhe vazhdon të aplikohet ndaj tij, duket sikur e trajton atë si të burgosur nga socialistët, dhe jo si socialist i paraburgosur nga SPAK, fatkeqësisht pa asnjë arsyetim ligjor.

Drita

Nga Alba Malltezi   

ËshtĂ« shumĂ«, shumĂ« interesante se si besimet, qĂ« nga mĂ« tĂ« vjetrat mbi TokĂ«, pĂ«rdorin me simbole dhe metafora ardhjen e DritĂ«s dhe sundimin e saj pas errĂ«sirĂ«s. PĂ«r ata qĂ« besojnĂ« dhe pĂ«r ata qĂ« nuk besojnĂ« Ă«shtĂ« e thjeshtĂ«: Drita sjell dituri, dituria sjell drejtĂ«si dhe drejtĂ«sia sjell barazi, harmoni e kompensim tĂ« dhimbjes sĂ« pabarabartĂ« mes njerĂ«zve nĂ« glob. 

Por mbi të gjitha Drita sjell shpresë dhe durim, e sidomos këmbëngulje për rezistencë në momentet kur errësira, e pashmangshme dhe ritmike, bën udhëtimin e saj të radhës mes nesh. 

Kur shpesh sjell si shembull Shpellën e Platonit, ndërsa njerëz të lidhur me zinxhir shihnin në muret e shpellës të projektuar hijet e tyre dhe të objekteve që mendonin se ishin realiteti, jeta, bota; kur ata dalin jashtë saj, nuk besojnë dot atë që shohin papritur me sytë e tyre, atë që drita dhe bota u shpalos. 

KanĂ« kaluar mijĂ«ra vite kur Jezu Krishti pĂ«rpiqej t’u jepte dritĂ« njerĂ«zve qĂ« tĂ« shihnin mĂ« mirĂ«, pĂ«rpjekjet janĂ« kolosale dhe tĂ« pĂ«rditshme nga mĂ« tĂ« mirĂ«t e shoqĂ«risĂ« qĂ« ndezin “qirinjtĂ«â€ e tyre duke u pĂ«rpjekur qĂ« cilido prej nesh tĂ« nxjerrĂ« konkluzione sipas fakteve nĂ«n dritĂ«n reale tĂ« diellit. Kur sot habitemi pĂ«r gjendjen nĂ« rrjete sociale, pĂ«r urrejtjen, informacione fake, anĂ« tĂ« papĂ«lqyera tĂ« ekzistencĂ«s sonĂ« njerĂ«zore, mund tĂ« themi vetĂ«m se ato kanĂ« ekzistuar pĂ«rherĂ«, kanĂ« qenĂ« pĂ«rherĂ« mes nesh. 

Sot kemi vetĂ«m mĂ« shumĂ« dritĂ« pĂ«r t’i parĂ« dhe pĂ«r t’i njohur. Kemi dalĂ« nga “shpella” e dikurshme platoniane, por, edhe nĂ«se disa pĂ«rpiqen ta mbajnĂ« dritĂ«n e diturisĂ« pĂ«rherĂ« tĂ« ndezur, nuk janĂ« tĂ« paktĂ« ata qĂ« bĂ«jnĂ« tĂ« pamundurĂ«n pĂ«r ta shuar. 

Edhe kjo Krishtlindje nuk është ndryshe nga mijëra Krishtlindjet e festuara: Mbetet një përpjekje titanike, ciklike e bukurisë dhe pastërtisë së dritës, ndaj errësirës që kërkon të na mbajë hutuar. 

Shqiptari që po zhduket nga frika

Nga Dijana TOSKA

Këtë temë e kam trajtuar edhe para disa vitesh, por sot e shoh më qartë se kurrë: ne po vdesim për së gjalli, çdo ditë e më shumë.

Shqiptari sot nuk po vritet. Ai po vdes nga frika. Pak nga pak. Çdo ditĂ«.

Frika nuk po na vjen nga shteti, por nga partitë shqiptare, që me një vend pune, një tender, një favor mizerabël, e kanë shndërruar njeriun në qenie vegjetative: që ha, që hesht, dhe që nuk i beson më as fjalës së vet.

Kështu mbahet pushteti. Secili duke u frikësuar nga dikush.

Liderët shqiptarë nuk kanë frikë nga populli. Ata kanë frikë nga partneri maqedonas: kush do të zgjidhet për koalicion, kush do të shpërblehet me pushtet, kush do të mbijetojë edhe një mandat.

Ata vdesin pĂ«r pushtet, jo pĂ«r komb. LiderĂ«t shqiptarĂ« jetojnĂ« tĂ« tmerruar nga shĂ«rbimet sekrete dhe nga shefi i qeverisĂ«. Çdo ditĂ« e kalojnĂ« duke  “vdekur nga pak”, nga frika se kur do t’u hapen dosjet, kur do t’u dalin nĂ« shesh veprat e tyre antikombĂ«tare.

Ka edhe më keq. Disa vdesin edhe më shumë herë.

Janë spiunët e dyfishtë: flasin shqip, mendojnë sllavisht e arabisht. Një soj i tyre luan bixhoz fshehurazi në bodrumet e errëta sllave dhe nënshkruan verdikte antishqiptare.

Soji tjetër e mban sexhaden si kravatë. Falet kudo që i bie rruga:

nĂ« parlament, nĂ« xhami me bodigardĂ« e policĂ«. NĂ« universitete u mban ders studentĂ«ve pĂ«r pastĂ«rtin e “muslimanizmit”  tĂ« tij, shet poza morale dhe lobon kundĂ«r identitetit tĂ« kombit tĂ« vet edhe pse nĂ« pushtet ka ardhur me 200 vota, i mjaftojnĂ« pĂ«r ta shitur popullin e vet.

Disa liderë tanë kanë vdekur ditën që kanë hyrë në pushtet.

DitĂ«n kur kanĂ« premtuar zvogĂ«limin dhe ndryshimin e identitetit kombĂ«tar, ditĂ«n kur pranuan qĂ« ne tĂ« shpallemi pakicĂ« dhe tĂ« flasim gjuhĂ«n e “20 pĂ«rqindshit”.

Jo nga padituria.

Por sepse kishin detyra pĂ«r t’i kryer.

Nga njĂ« popullsi shtetformuese, me mbi 30 pĂ«rqind, po copĂ«tohemi pĂ«r t’u zvogĂ«luar.

PĂ«r t’u riformatuar si dy etnitete pakicĂ« brenda sĂ« njĂ«jtĂ«s etni: “shqiptari” dhe “muslimani”.

Kjo qĂ« po ndodh nuk Ă«shtĂ« fat. ËshtĂ« projekt.

ËshtĂ« sistem i kĂ«tij pushteti shtetĂ«ror dhe sistem i intereseve tĂ« huaja antishqiptare.

Liderët tanë nuk gabuan, ata zgjodhën këtë rrugë. Identitetin nuk e humbëm.Ata e nënshkruan.

Pakica nuk u shpall rastësisht nga dikush. Ata e legalizuan. Akademia nuk u shua. Ata e shitën. Kultura shqiptare nuk u harrua. Ata po e fshijnë çdo ditë. Feja nuk po jetohet. Ata po e përdorin për ndarje.

Dhe frika nuk Ă«shtĂ« mĂ« neutralitet. ËshtĂ« krim nĂ« bashkĂ«fajĂ«si. Kush mban pĂ«rgjegjĂ«si? Historia nuk i gjykon kombet nga sa herĂ« u mashtruan, por nga sa herĂ« pranuan tĂ« vdesin pĂ«r sĂ« gjalli. Shqiptari nuk rrezikon tĂ« zhduket nga armiku. Rrezikon tĂ« zhduket nga frika pĂ«r ta thĂ«nĂ« tĂ« vĂ«rtetĂ«n. Pyetja nuk Ă«shtĂ« mĂ«: A po vdesim.  Pyetja Ă«shtĂ«: kush do tĂ« mbajĂ« pĂ«rgjegjĂ«si pĂ«r kĂ«tĂ« vdekje?

25.12.2025

Si janë përdorur fetë nga burrat kundër grave

Nga Ben Blushi

Gjatë bisedës që pata në Korcë për promovimin e romanit Jam Musliman fola edhe për karakterin shumë mashkullor të feve.

Të gjjtha fetë por sidomos Krishtërimi dhe Islami, janë përdorur nga burrat për të nënshtruar gratë.

Librat e shenjtë thonë se gratë duhet të mbulohen dhe të ulin shikimin për të frenuar epshin e burrave kurse burrave nuk ju kërkohet ky frenim.

Nëse të dyja gjinitë janë njëlloj të ekspozuara ndaj deshirës së trupit atëherë sic mbulohen gratë duhet të ishin mbuluar dhe burrat që të mos ndjellin epshin e grave.

Imagjinoni sikur kjo kërkesë fetare të ishte kthyer në zakon dhe burrat të ulnin sytë sa herë shikonin nje grua, sa shumë dhunë, dhimbje dhe vrasje do ishin shmangur nga historia e njerëzimit e mbushur me aq shumë krime që burrat i kanë bërë grave.

Për fat të keq fetë ia kanë dhënë burrave të drejtën për të vendosur mbi gratë.

Edhe Krishtërimi dhe  Islami i kanë të gjjthë profetët meshkuj dhe asnjë profet i madh nuk është grua.

Këta profetë merrnin më shumë se një grua dhe shumë shpesh i trajtonin ato si skllave pavaresisht nga mosha e tyre.

Kjo praktikë ndiqet dhe sot në shumë vende sic ndodh edhe në romanin tim Jam Mysliman që tregon se si një burrë 70 vjec u martua me një vajzë 12 vjece.

Në këtë linjë mashkullore ka ecur edhe caktimi i njerëzve që duhet të rregullonin marrëdhënien mes Zotit dhe njerëzve. Klerikët janë të gjithë burra.

Asnjë prift nuk është grua dhe asnjë imam nuk është grua.

Sa ndryshe do ishte raporti i njeriut me besimin sikur Papa të ishte një zonjë, apo sikur Peshkopët të ishin gra, apo sikur nëpër xhami ezani të këndohej nga zëri i bukur i grave.

Fetë do ishin më të bukura dhe shumë më paqësore.

Gratë do kishin fituar më shumë të drejta shekuj më parë.

Por kjo nuk ka ndodhur.

Burrat kanë mbajtur monopolin e punëve të Zotit duke përdorur Perëndinë për të dominuar familjen e tyre.

Ky aspekt mashkullor i feve është pa dyshim një nga më të errëtit.

Mjafton kaq për të kuptuar sesi fetë janë orientuar nga interesat e ngushta tokësore dhe aspak nga interesat e shoqërive ku kanë lindur.

Vetë Zoti është vizatuar si një misogjen që i ka dhënë më shumë të drejta burrave se grave dhe kjo është pranuar për fat të keq nga vetë gratë.

Që ditën e parë kur ka krijuar gruan nga një brinjë e burrit, Zoti ka vendosur të mbajë anën e burrave.

Mjafton kaq për të kuptuar se edhe vetë Zoti është krijesë e imagjinatës së burrave.

Zotin e kanë krijuar burrat duke i dhënë atij tiparet e tyre të ashpra dhe pandjeshmërinë e tyre.

Që herët në lashtësi burrat i janë përveshur skalitjes së imazhit të Zotit që ka jo vetëm tipare mashkullore por edhe mendësi mashkullore.

Zoti që krijon një grua nga brinja e një burri në të vërtetë shkon në drejtim të kundërt me ligjet e natyrës e cila ka vendosur se burri krijohet pra lind nga një grua.

Gjatë debatit në Korcë një nga të ftuarat më tha se në fenë e krishterë ka shenjtore.

ËshtĂ« e vĂ«rtetĂ«.

Por ato bëhen të tilla vetëm pas vdekjes.

Nëse nuk vdesin gratë nuk i shërbejnë Kishës si model.

A ka Krishtlindja një origjinë pagane?

Nga Kaon Serjani 

Në studimet historike dhe liturgjike të krishterimit ekzistojnë dy teori kryesore për të shpjeguar pse festa e Krishtlindjes u vendos të kremtohej më 25 dhjetor. Teoria e parë, e përhapur gjerësisht, e lidh këtë datë me festat pagane romake. Teoria e dytë, më pak e njohur, por kronologjikisht më e hershme dhe më mirë e dokumentuar, e shpjegon vendosjen e kësaj date si rezultat të një përllogaritjeje teologjike dhe simbolike të zhvilluar brenda traditës judeo-kristiane. Në vijim do të analizohen në mënyrë kritike të dyja këto teori. 

Teoria e zëvendësimit të festave pagane 

Teoria mĂ« e njohur pretendon se festimi i Krishtlindjes mĂ« 25 dhjetor ishte njĂ« pĂ«rpjekje e tĂ« krishterĂ«ve pĂ«r tĂ« konkurruar ose zĂ«vendĂ«suar festĂ«n e Sol Invictus-it (“Dielli i Pamposhtur”), njĂ« hyjni romake e diellit.  MegjithĂ«se kjo teori Ă«shtĂ« sot gjerĂ«sisht e pĂ«rhapur, pak dihet fakti se ajo shfaqet relativisht vonĂ« nĂ« burimet historike. Referenca mĂ« e hershme e njohur gjendet vetĂ«m nĂ« shekullin XII dhe buron nga njĂ« shĂ«nim anĂ«sor (nĂ« anĂ« tĂ« faqes) nĂ« njĂ« dorĂ«shkrim të Dionysius bar-Salibi-t (1100–1171). Aty thuhet se festa e lindjes së Jezusit u zhvendos nga 6 janari nĂ« 25 dhjetor pĂ«r t’u pĂ«rputhur me festĂ«n pagane tĂ« Sol Invictus-it. 

Duhet theksuar se, duke qenë se ky pohim nuk gjendet në tekstin origjinal të autorit, por vetëm si shënim anësor, ai nuk përfaqëson mendimin e vetë Dionysius bar-Salibi-t, por është një koment i shtuar nga një kopjues ose lexues i mëvonshëm. Për rrjedhojë, ky burim nuk mund të trajtohet si dëshmi historike parësore. 

PikĂ«risht mbi baza tĂ« tilla tĂ« pasigurta u ndĂ«rtua mĂ« vonĂ« njĂ« narrativĂ« mĂ« e gjerĂ« kritike, e cila u rimor dhe u pĂ«rhap nga disa figura protestante, veçanĂ«risht nĂ« traditĂ«n puritane. KĂ«ta, qĂ« nĂ« shekujt XVI–XVII, shprehĂ«n dyshime dhe kundĂ«rshtime ndaj mĂ«nyrĂ«s se si festohej Krishtlindja. Edhe pse motivimi i tyre ishte shpesh i sinqertĂ« dhe i lidhur me njĂ« dĂ«shirĂ« pĂ«r pĂ«rkushtim moral dhe shpirtĂ«ror, zgjidhja qĂ« ata propozuan – duke e trajtuar vetĂ« festĂ«n si problematike nĂ« thelb – rezultoi e tepruar dhe kontribuoi nĂ« forcimin e narrativĂ«s se Krishtlindja kishte origjinĂ« pagane, njĂ« ide qĂ« mĂ« pas u pĂ«rhap gjerĂ«sisht nĂ« diskursin modern. 

NjĂ« shqyrtim i kujdesshĂ«m i burimeve tĂ« hershme historike tregon tĂ« kundĂ«rtĂ«n: tĂ« dhĂ«nat jo vetĂ«m qĂ« nuk pĂ«rmbajnĂ« asnjĂ« pohim se data e Krishtlindjes u zgjodh pĂ«r t’u pĂ«rshtatur apo pĂ«r tĂ« “pagĂ«zuar” festat pagane, por pĂ«rkundrazi tregojnĂ« se festimi i kultit pagan tĂ« Sol Invictus-it mĂ« 25 dhjetor shfaqet mĂ« vonĂ« sesa koha kur tradita e krishterĂ« kishte filluar tashmĂ« tĂ« kremtonte nĂ« kĂ«tĂ« datĂ« lindjen e Krishtit. 

Në fakt, në kalendarët romakë, data e festës së Diellit nuk ka qenë e fiksuar njëherë e përgjithmonë. Burime të ndryshme përmendin kremtime të Soli Invictus-it më 8, 9 ose 28 gusht, më 19 ose 22 tetor, apo 11 dhjetor, çka tregon se adhurimi i Diellit nuk ishte i përqendruar domosdoshmërisht te solstici i dimrit, e aq më pak i lidhur në mënyrë ekskluzive me 25 dhjetorin. 

Ajo që mund të pohohet me siguri është se vetëm në vitin 274 pas Krishtit shfaqet për herë të parë një lidhje e dokumentuar midis kultit të Sol Invictus-it dhe datës 25 dhjetor, kur perandori Aurelian e rigjallëroi zyrtarisht këtë kult, e shpalli Sol-in një nga hyjnitë kryesore të perandorisë dhe i kushtoi një tempull monumental në Romë, i përuruar pikërisht në këtë datë (25 dhjetor). Megjithatë, duhet theksuar se bëhet fjalë për përurim të një tempulli, dhe jo për zyrtarizim të një feste liturgjike të mirëfilltë për këtë hyjni romake. Do të duheshin ende disa dekada që kjo datë të konsolidohej dhe të merrte statusin e një feste të rregullt brenda kultit pagan shtetëror. 

PĂ«rmendja e parĂ« e dokumentuar e datĂ«s 25 dhjetor si festĂ« nĂ« nder tĂ« perĂ«ndisĂ« romake tĂ« diellit gjendet nĂ« Kalendarin e Filokalusit, i hartuar nga Furius Dionysius Filocalus dhe i njohur si Chronographus Anni 354, i pĂ«rfunduar nĂ« vitin 354 pas Krishtit. Ky dokument shĂ«non pĂ«r datĂ«n 25 dhjetor formulimin “Natalis Invicti” (“ditĂ«lindja e tĂ« Pamposhturit”), tĂ« cilin shumica e studiuesve e interpretojnĂ« si njĂ« referencĂ« ndaj festĂ«s sĂ« Sol Invictus-it. 

Teoria e përllogaritjes teologjike 

Në dorëshkrimet e hershme të krishtera nuk ka dëshmi se lindja e Krishtit të jetë festuar gjatë dy shekujve të parë. Deri rreth vitit 200 pas Krishtit, duket se nuk kishte ende një konsensus të qartë për datën e lindjes së Tij. Sipas Klementit të Aleksandrisë, grupe të ndryshme të krishtera kishin propozuar data të ndryshme, dhe ai nuk e përmend 25 dhjetorin mes tyre. Klementi shkruan: 

“Ka disa qĂ« kanĂ« pĂ«rcaktuar jo vetĂ«m vitin e lindjes sĂ« Zotit tonĂ«, por edhe ditĂ«n; dhe ata thonĂ« se ajo ndodhi nĂ« vitin e 28-tĂ« të Augustit dhe nĂ« ditĂ«n e 25-tĂ« tĂ« muajit [egjiptian] Pakhon [20 maj sipas kalendarit tonĂ«]
 Dhe duke trajtuar me shumĂ« saktĂ«si vuajtjen e Tij, disa thonĂ« se ajo ndodhi nĂ« vitin e 16-tĂ« të Tiberit, mĂ« 25 të Famenothit [21 mars]; tĂ« tjerĂ« mĂ« 25 të Farmuthit [21 prill]; dhe tĂ« tjerĂ« thonĂ« se ShpĂ«timtari vuajti mĂ« 19 të Farmuthit [15 prill]. Madje disa tĂ« tjerĂ« thonĂ« se Ai lindi mĂ« 24 ose mĂ« 25 të Farmuthit [20 ose 21 prill].” 

Nëse në dy shekujt e parë Krishtlindja nuk festohej, dhe aq më pak më 25 dhjetor, lind pyetja: si u formua atëherë tradita e festimit të saj pikërisht në këtë datë? 

Shpjegimi më i besueshëm për këtë zgjedhje nuk lidhet me ndikime nga festat pagane, por me një mënyrë të hershme të menduari teologjik, e përhapur në botën judeo-kristiane, sipas së cilës data e lindjes lidhej në mënyrë kuptimore me datën e vdekjes. 

Siç shpjegon Andrew McGowan, profesor i HistorisĂ« sĂ« Krishterimit tĂ« HershĂ«m në Yale University, “sado e çuditshme tĂ« duket, çelĂ«si pĂ«r datimin e lindjes së Jezusit mund tĂ« gjendet te datimi i vdekjes sĂ« Tij gjatĂ« PashkĂ«s.”  NĂ« mesin e tĂ« krishterĂ«ve tĂ« hershĂ«m qarkullonte njĂ« traditĂ« e huazuar nga hebraizmi, sipas sĂ« cilĂ«s njerĂ«zit e drejtĂ« jetonin njĂ« jetĂ« me numĂ«r tĂ« pĂ«rsosur tĂ« viteve dhe ditĂ«ve, domethĂ«nĂ« se vdisnin nĂ« tĂ« njĂ«jtĂ«n datĂ« kur kishin qenĂ« tĂ« ngjizur. 

NjĂ« besim i tillĂ« dĂ«shmohet qartĂ« nĂ« literaturĂ«n rabinike. Talmudi Babilonas pĂ«rmend njĂ« thĂ«nie të atribuar Moisiut: “Sot ditĂ«t dhe vitet e mia janĂ« plotĂ«suar dhe pĂ«rmbushur plotĂ«sisht,” duke shpjeguar se “I Shenjti, i Bekuar qoftĂ« Ai, i pĂ«rmbush vitet e tĂ« drejtĂ«ve nga dita nĂ« ditĂ« dhe nga muaji nĂ« muaj,” ashtu siç Ă«shtĂ« shkruar: “Numrin e ditĂ«ve tĂ« tua do ta plotĂ«soj” (Eksodi 23:26). 

NĂ« kĂ«tĂ« kontekst, literatura rabinike ruan idenĂ« se figura tĂ« shenjta, si Moisiu, vdiqĂ«n nĂ« pĂ«rvjetorin e lindjes ose tĂ« ngjizjes sĂ« tyre. Duke marrĂ« kĂ«tĂ« traditĂ« si pikĂ« referimi, disa tĂ« krishterĂ« tĂ« shekujve II–III arsyetuan se Njeriu mĂ« i shenjtĂ«, Jezusi, do tĂ« kishte vdekur pikĂ«risht nĂ« tĂ« njĂ«jtĂ«n datĂ« kur ishte ngjizur nga Fryma e ShenjtĂ«, duke krijuar kĂ«shtu bazĂ«n teologjike pĂ«r pĂ«rllogaritjen e datĂ«s sĂ« lindjes sĂ« Tij. 

Si u përllogarit data 25 dhjetor? 

Tertuliani i KartagjenĂ«s (rreth 160–225 pas Krishtit.), njĂ« nga shkrimtarĂ«t mĂ« tĂ« hershĂ«m tĂ« krishterĂ«, ofroi njĂ« kronologji tĂ« detajuar tĂ« ngjarjeve tĂ« vuajtjeve tĂ« Krishtit. Sipas tij, Jezusi u kryqĂ«zua nĂ« ditĂ«n e katĂ«rmbĂ«dhjetĂ« tĂ« muajit Nisan, sipas kalendarit hebraik (dita kur hebrenjtĂ« thernin qengjin e PashkĂ«s), datĂ« që Tertuliani e barazoi me 25 marsin nĂ« kalendarin romak.  Duke u mbĂ«shtetur nĂ« traditĂ«n teologjike rabinike, tĂ« shpjeguar mĂ« sipĂ«r, sipas sĂ« cilĂ«s njĂ« njeri i drejtĂ« apo i shenjtĂ« e pĂ«rfundon jetĂ«n e tij tokĂ«sore nĂ« tĂ« njĂ«jtĂ«n ditĂ« kur Ă«shtĂ« ngjizur, rezulton se ngjizja e Jezusit do tĂ« kishte ndodhur nĂ« ditĂ«n e vdekjes sĂ« Tij. Si rrjedhojĂ«, tĂ« krishterĂ«t e hershĂ«m arsyetuan nĂ« mĂ«nyrĂ« tĂ« natyrshme se lindja e Krishtit do tĂ« kishte ndodhur nĂ«ntĂ« muaj mĂ« pas, çka e vendos kĂ«tĂ« datĂ« mĂ« 25 dhjetor. 

NjĂ« shembull domethĂ«nĂ«s i kĂ«saj pĂ«rllogaritjeje, ku pĂ«rmenden njĂ«kohĂ«sisht data e lindjes dhe e vdekjes sĂ« Krishtit, gjendet nĂ« dorĂ«shkrimet e Hipolitit tĂ« RomĂ«s (rreth 170–235), i cili njihet si teolog dhe kronograf i hershĂ«m i KishĂ«s. NĂ« veprĂ«n e tij Komentar mbi Danielin (shkruar rreth vitit 204 pas Krishtit), ai shkruan: 

“PĂ«r ardhjen e parĂ« tĂ« Zotit tonĂ« nĂ« mish, kur Ai lindi në Betlehem, kjo ndodhi mĂ« 25 dhjetor, ditĂ« e mĂ«rkurĂ«, nĂ« vitin e dyzet e dytĂ« tĂ« sundimit të Augustit; 
. Ai vuajti nĂ« vitin e tridhjetĂ« e tretĂ«, mĂ« 25 mars, ditĂ« e premte, nĂ« vitin e tetĂ«mbĂ«dhjetĂ« të Tiber Cezarit.” 

Ky fragment përfaqëson një nga dëshmitë më të hershme që lidh drejtpërdrejt datën e lindjes së Krishtit (25 dhjetor) me datën e vdekjes së Tij (25 mars), duke reflektuar qartë parimin teologjik të përputhjes midis ngjizjes dhe vdekjes. Megjithatë, duhet thënë se disa historianë modernë kanë vënë në dyshim autenticitetin e këtij pasazhi, duke sugjeruar se ai mund të jetë rezultat i një ndërhyrjeje të mëvonshme në veprën e Hipolitit, dhe jo një formulim origjinal i vetë autorit. 

MirĂ«po, ekziston edhe njĂ« dĂ«shmi tjetĂ«r e hershme qĂ« mbĂ«shtet zhvillimin e traditĂ«s sĂ« festimit tĂ« Krishtlindjes mĂ« 25 dhjetor, e cila buron nga e njĂ«jta qasje e pĂ«rllogaritjes teologjike dhe qĂ« gĂ«zon pranim tĂ« gjerĂ« nĂ« studimet bashkĂ«kohore. Kjo dĂ«shmi lidhet me Julius Africanus (Sextus Julius Africanus, 160–240 pas Krishtit), njĂ« tjetĂ«r historian dhe kronograf i hershĂ«m i krishterimit. Rreth vitit 221, nĂ« veprĂ«n e tij Chronographiai (KronografitĂ«), ai ofroi njĂ« interpretim alegorik dhe simbolik tĂ« kronologjisĂ« biblike, duke ndĂ«rthurur tĂ« dhĂ«nat e Ungjillit me simbolikĂ«n kozmike tĂ« krijimit, dhe arriti nĂ« pĂ«rfundimin se 25 marsi (ekuinsi pranveror) ishte dita e ngjizjes së Jezusit. Sipas kĂ«saj llogaritjeje, data e lindjes së Jezusit do tĂ« pĂ«rkonte me 25 dhjetorin, rreth kohĂ«s sĂ« solsticit dimĂ«ror. Edhe pse vet Africanus nuk e pĂ«rmend shprehimisht datĂ«n e lindjes – pasi vepra e tij ka mbijetuar vetĂ«m nĂ« fragmente – aludimi mbetet i qartĂ« brenda logjikĂ«s sĂ« kronologjisĂ« sĂ« tij. 

Studiues modernë si William Adler dhe C. Philipp E. Nothaft kanë analizuar këto fragmente dhe vërejnë se Africanus mbështetej në traditën e përputhjes simbolike midis ngjizjes dhe vdekjes. Për rrjedhojë, në skemën e tij kronologjike, Jezusi u ngjiz më 25 mars dhe, pas nëntë muajsh, lindi më 25 dhjetor, duke e lidhur këtë datim me hyrjen e dritës hyjnore në botë në pikën më të errët të vitit.  

ËshtĂ« me rĂ«ndĂ«si tĂ« theksohet se ky diskutim teologjik mbi pĂ«rllogaritjen e datĂ«s sĂ« lindjes sĂ« Krishtit mĂ« 25 dhjetor ishte zhvilluar tashmĂ« nĂ« rrethet e teologĂ«ve tĂ« krishterĂ« qĂ« nĂ« fillim tĂ« shekullit III. DorĂ«shkrimi i Julius Africanus-it, i vitit 221 pas Krishtit, e dĂ«shmon kĂ«tĂ« nĂ« mĂ«nyrĂ« tĂ« qartĂ« dhe e vendos kĂ«tĂ« traditĂ« tĂ« paktĂ«n pesĂ« dekada pĂ«rpara pĂ«rurimit tĂ« tempullit tĂ« Sol Invictus-it nga perandori Aurelian nĂ« vitin 274 pas Krishtit. 

Edhe teologĂ« tĂ« tjerĂ« tĂ« mĂ«vonshĂ«m pĂ«rmendin lidhjen teologjike midis 25 marsit dhe 25 dhjetorit. PĂ«r shembull, ShĂ«n Augustini, nĂ« veprĂ«n e tij Mbi TrininĂ« (De Trinitate, rreth viteve 399–419), shkruan: 

“Sepse besohet se Ai u ngjiz mĂ« 25 mars, ditĂ« nĂ« tĂ« cilĂ«n edhe vuajti; kĂ«shtu qĂ« barku i VirgjĂ«reshĂ«s, nĂ« tĂ« cilin Ai u ngjiz, ku asnjĂ« i vdekshĂ«m nuk ishte ngjizur, i pĂ«rgjigjet varrit tĂ« ri nĂ« tĂ« cilin Ai u varros, ku kurrĂ« nuk ishte vendosur njeri, as mĂ« parĂ« e as mĂ« pas. Por Ai lindi, sipas traditĂ«s, mĂ« 25 dhjetor.” 

Edhe në traditën e krishterë lindore ekzistonte një lidhje e drejtpërdrejtë midis datës së ngjizjes dhe asaj të vdekjes së Jezusit. Megjithatë, ndryshe nga Perëndimi, të krishterët e Lindjes nuk u orientuan nga 14 Nisani i kalendarit hebraik, por nga dita e 14-të e muajit të parë të pranverës (Artemisios) në kalendarin grek lokal, e cila përkonte me 6 prillin. Kjo datë bie pikërisht nëntë muaj përpara 6 janarit, ditë që në Kishën e Lindjes njihej si festa e Krishtlindjes. 

NjĂ« dĂ«shmi e hershme qĂ« mbĂ«shtet kĂ«tĂ« datim alternativ tĂ« vdekjes sĂ« Krishtit – dhe, si rrjedhojĂ«, edhe tĂ« ngjizjes dhe lindjes sĂ« tij – gjendet te Epifani i SalaminĂ«s (310–403 pas Krishtit), peshkop i SalaminĂ«s, i cili shkruan se mĂ« 6 prill: 

“Qengji u mbyll nĂ« barkun e pastĂ«r tĂ« VirgjĂ«reshĂ«s sĂ« shenjtĂ«, ai qĂ« mori dhe merr mbi vete, si flijim tĂ« pĂ«rjetshĂ«m, mĂ«katet e botĂ«s.” 

PĂ«r ta pĂ«rmbledhur, siç dĂ«shmojnĂ« burimet e hershme tĂ« krishtera, datimi i lindjes së Jezusit mĂ« 25 dhjetor u bazua nĂ« njĂ« kornizĂ« teologjike dhe simbolike. Kjo kornizĂ« mbĂ«shtetej, nga njĂ«ra anĂ«, nĂ« traditĂ«n rabinike sipas sĂ« cilĂ«s njerĂ«zit e drejtĂ« mendohej se ngjizeshin dhe vdisnin nĂ« tĂ« njĂ«jtĂ«n datĂ« kalendarike, dhe, nga ana tjetĂ«r, nĂ« identifikimin e Krishtit si “Drita e botĂ«s”, i lidhur me ritmet kozmike tĂ« krijimit, veçanĂ«risht me ekuinokset dhe solsticet. 

NĂ« dritĂ«n e kĂ«tyre tĂ« dhĂ«nave, teza se Kisha e zgjodhi 25 dhjetorin pĂ«r tĂ« zĂ«vendĂ«suar njĂ« festĂ« pagane nuk gjen mbĂ«shtetje nĂ« kronologjinĂ« historike. Madje, disa studiues sugjerojnĂ« se mund tĂ« ketĂ« ndodhur e kundĂ«rta: qĂ« festa pagane tĂ« jetĂ« vendosur nĂ« kĂ«tĂ« datĂ« pasi tĂ« krishterĂ«t kishin filluar tashmĂ« ta kremtonin atĂ«.  PĂ«r shembull, historiani Thomas Talley argumenton se â€œĂ«shtĂ« mĂ« e mundshme qĂ« perandori romak Aurelian ta ketĂ« zhvendosur festĂ«n e Sol Invictus-it nĂ« datĂ«n 25 dhjetor pĂ«r t’iu kundĂ«rvĂ«nĂ« pĂ«rhapjes nĂ« rritje tĂ« krishterimit.” 

Kur lindi në të vërtetë Jezusi? 

Studiuesit biblikë sot janë më të sigurt për vitin dhe periudhën kur mund të ketë lindur Jezusi sesa për datën specifike. Dy Ungjijtë që përshkruajnë lindjen e Tij (Mateu dhe Luka) e vendosin atë gjatë mbretërimit të Herodit të Madh në Jude. Duke qenë se Herodi vdiq rreth vitit 4 para Krishtit, sipas Flavius Josephus-it (Ant. 17.6.4; 17.8.1), vdekja e Herodit ndodhi pak pas një eklipsi hënor dhe pak para Pashkës.  Duke e identifikuar këtë eklips me atë të 13 marsit të vitit 4 para Krishtit, shumica e studiuesve e datojnë vdekjen e Herodit në këtë vit. 

PĂ«r kĂ«tĂ« arsye, Jezusi duhet tĂ« ketĂ« lindur pak para vitit 4 p.K., ndoshta midis viteve 6 dhe 4 p.K., pra disa vite pĂ«rpara vitit tradicional tĂ« fillimit tĂ« kalendarit Anno Domini – njĂ« sistem i pĂ«rllogaritur gabimisht nga Dionysius Exiguus nĂ« shekullin VI. 

Edhe pse nuk dimë datën e saktë, Ungjijtë japin disa pista lidhur me stinën kur mund të ketë ndodhur lindja e Krishtit. Këto të dhëna kanë bërë që shumë studiues të mendojnë se Jezusi lindi gjatë pranverës ose vjeshtës, më tepër sesa në zemër të dimrit. Kjo mbështetet kryesisht në dy argumente. 

SĂ« pari, Luka 2:8 tregon se, nĂ« natĂ«n e lindjes së Jezusit, “ishin disa barinj qĂ« rrinin jashtĂ«, nĂ« fusha, dhe natĂ«n ruanin kopenĂ« e tyre.” (ALBB). NĂ« PalestinĂ«n e shekullit tĂ« parĂ«, tufat e deleve zakonisht kulloteshin jashtĂ« gjatĂ« muajve tĂ« ngrohtĂ« (nĂ« pranverĂ«, verĂ« dhe nĂ« fillim tĂ« vjeshtĂ«s) kur bari ishte me bollĂ«k, ndĂ«rsa gjatĂ« dimrit mblidheshin pranĂ« vathave, pasi dimri nĂ« Jude Ă«shtĂ« stina e shirave tĂ« ftohtĂ«. Prania e barinjve me kopetĂ« jashtĂ« gjatĂ« natĂ«s sugjeron njĂ« periudhĂ« me mot tĂ« butĂ«, ndoshta pranverĂ« ose vjeshtĂ«.  

SĂ« dyti, Luka 2:1-4 pĂ«rshkruan udhĂ«timin e Marisë dhe Jozefit nga Nazareti në Betlehem pĂ«r regjistrimin e popullsisĂ« sipas dekretit tĂ« Cezarit. NjĂ« udhĂ«tim i tillĂ«, rreth 150 kilometra, do tĂ« ishte veçanĂ«risht i vĂ«shtirĂ« pĂ«r njĂ« grua shtatzĂ«nĂ« nĂ« mes tĂ« dimrit. ËshtĂ« mĂ« e arsyeshme tĂ« mendohet se autoritetet romake do ta organizonin regjistrimin nĂ« periudha mĂ« tĂ« favorshme pĂ«r udhĂ«tim, si pranvera ose vjeshta. 

Për këto arsye, pranvera ose vjeshta paraqiten si stinët më të mundshme për lindjen e Jezusit. Ndërkohë, data 25 dhjetor u përzgjodh nga Kisha për arsye liturgjike dhe simbolike, dhe jo si një pretendim për të përcaktuar datën e saktë historike të kësaj ngjarjeje. 

NĂ« kĂ«tĂ« kontekst, supozimet se Krishtlindja ka “zĂ«vendĂ«suar” festa pagane, si ajo e Diellit tĂ« Pamposhtur, nuk gjejnĂ« mbĂ«shtetje nĂ« burimet e hershme historike. Sido qĂ« tĂ« ketĂ« qenĂ« data reale kalendarike e lindjes së Jezusit, rĂ«ndĂ«sia e kĂ«saj ngjarjeje pĂ«r tĂ« krishterĂ«t nuk qĂ«ndron te pĂ«rpikmĂ«ria kronologjike, por te kuptimi i saj teologjik: ardhja e Zotit nĂ« botĂ« si njeri pĂ«r shpĂ«timin e njerĂ«zimit – njĂ« kuptim qĂ« mbetet i pandryshuar, pavarĂ«sisht nga data e vitit nĂ« tĂ« cilĂ«n kjo ngjarje pĂ«rkujtohet. 

 

Për ata që ëndërrojnë të vijnë në pushtet përmes drejtësisë

Nga Mero Baze
Kam parĂ« disa herĂ« postimet e Agron Shehaj dhe forcimin e qĂ«ndrimit tĂ« tij si njĂ« politikan i ri qĂ« beson se Edi RamĂ«n e rrĂ«zon vetĂ«m SPAK. ËshtĂ« pozitive qĂ« njĂ« politikan ka qasje tĂ« jetĂ« mbĂ«shtetĂ«s i drejtĂ«sisĂ« sĂ« re, pasi qysh prej fillimit kĂ«tu palĂ«t u ndanĂ«: njĂ« palĂ« u bĂ« armike e drejtĂ«sisĂ«, tjetra mbĂ«shtetĂ«se e saj, dhe tĂ« dyja palĂ«t po e pĂ«sojnĂ« pavarĂ«sisht qĂ«ndrimeve tĂ« ndryshme. Natyrisht, mĂ« e dĂ«mtuar Ă«shtĂ« qeveria, pasi tani gjithĂ« aktorĂ«t politikĂ« mĂ« tĂ« rĂ«ndĂ«sishĂ«m tĂ« qeverisĂ« janĂ« nĂ«n ndjekje penale. Disa me fakte, disa me hipoteza, tĂ« tjera me perceptime, por e vĂ«rteta e hidhur Ă«shtĂ« se shumica e aktorĂ«ve politikĂ« tĂ« Edi RamĂ«s janĂ« tĂ« akuzuar.

NĂ« kĂ«tĂ« prizĂ«m, tĂ« bĂ«hesh me drejtĂ«sinĂ« Ă«shtĂ« gjĂ«ja mĂ« e lehtĂ«, por edhe mĂ« dembele pĂ«r njĂ« politikan tĂ« ri. Qasja pĂ«r tĂ« mbĂ«shtetur drejtĂ«sinĂ« duhet tĂ« jetĂ« njĂ« qasje e gjithĂ« klasĂ«s politike, duke mos e futur drejtĂ«sinĂ« nĂ« kulisa politike dhe duke e lĂ«nĂ« tĂ« bĂ«jĂ« punĂ«n e saj. Duke u ndarĂ« nĂ« raport me drejtĂ«sinĂ« – njĂ« palĂ« duke sharĂ«, tjetra duke e ndihmuar – e pastaj kĂ«ta tĂ« rinjtĂ« duke pritur qĂ« ajo tĂ« vrasĂ« BerishĂ«n dhe RamĂ«n qĂ« tĂ« fitojnĂ« kĂ«ta, e bĂ«n drejtĂ«sinĂ« e re institucionin mĂ« tĂ« pĂ«rdorur, madje mĂ« tĂ« keqpĂ«rdorur nĂ« vend.

Drejtësia e re duhet të jetë mbi palët dhe të çojë para ligjit gjithë ata që abuzojnë me të, por nuk është mekanizëm rrotacioni politik.

Një politikan i ri si Agroni e ka avantazh të qenit pro drejtësisë, meqë është i paprovuar në politikë, por kjo nuk duhet të jetë pro drejtësisë për këtë shkak, dhe aq më tepër të jetë me drejtësinë e re me shpresë se ajo do rrëzojë Edi Ramën.

Ky Ă«shtĂ« njĂ« dĂ«m qĂ« i bĂ«het drejtĂ«sisĂ« sĂ« re, mĂ« i madh se akuzat qĂ« i bĂ«n Berisha dhe mĂ«rmĂ«ritjet e Edi RamĂ«s kundĂ«r tyre, pasi nĂ«se dy tĂ« parĂ«t flasin pĂ«r probleme tĂ« drejtĂ«sisĂ« me karriget e tyre politike, kjo qasje e Shehaj dhe ndonjĂ« politikani tjetĂ«r tĂ« ri Ă«shtĂ« mĂ« banale, pasi kĂ«ta mendojnĂ« se armiqtĂ« duhet t’i vrasĂ« drejtĂ«sia dhe kĂ«ta tĂ« shkojnĂ« me lugĂ« nĂ« brez nĂ« pushtet.

NjĂ« pushtet i rrĂ«zuar nga drejtĂ«sia nuk prodhon drejtĂ«si dhe as politikĂ«; prodhon kaos dhe njĂ« republikĂ« tĂ« prokurorĂ«sh dhe maxhistratĂ«sh. Njeriu qĂ« pĂ«rmbysi RepublikĂ«n Italiane nĂ« fillim tĂ« viteve ’90, Antonio Di Pietro, pĂ«rmes operacionit “Mani Pulite” dhe mĂ« vonĂ« u bĂ« edhe vetĂ« politikan, sot ndihet njeriu i pĂ«rbuzur nĂ« Itali dhe tani po kalon pleqĂ«rinĂ« nĂ« njĂ« bujtinĂ«, duke reflektuar si e bĂ«ri ItalinĂ« mĂ« tĂ« keqe, duke menduar se po vendoste drejtĂ«si duke bĂ«rĂ« politikĂ«. Ai ishte dhe mbetet njĂ« njeri i ndershĂ«m, por dĂ«mi qĂ« bĂ«ri duke e kthyer drejtĂ«sinĂ« nĂ« operacion ndĂ«shkimor politik e mbajti tĂ« destabilizuar gjatĂ« ItalinĂ« dhe nuk bĂ«ri dot njĂ« drejtĂ«si mĂ« tĂ« mirĂ«.

Ndaj kjo qasje e mbështetjes politike ndaj drejtësisë së re, me shpresë se rrotacioni do kryhet përmes drejtësisë, është një keqpërdorim i madh i drejtësisë.

NĂ«se rrotacioni nĂ« vend vjen nga fakti se Dumani apo Braho dhe shokĂ«t e tyre arrestojnĂ« gjithĂ« qeverinĂ« dhe gjithĂ« zyrtarĂ«t e lartĂ«, nĂ« pushtet nuk vjen as opozita dhe as Agroni si duarfĂ«rkues i kĂ«tij operacioni. NĂ« pushtet vijnĂ« Altin Dumani dhe Klodian Braho, madje edhe mund tĂ« votohen nĂ« rast tĂ« ndonjĂ« “revolucioni juridik”, meqĂ« s’kemi emĂ«r tjetĂ«r si ta quajmĂ«. Ata qĂ« rrĂ«zohen nga drejtĂ«sia pĂ«r arsye politike, kanĂ« mĂ« shumĂ« arsye politike se drejtĂ«sia tĂ« bĂ«jĂ« betejĂ« me ta dhe t’ua shkatĂ«rrojĂ« tĂ« ardhmen republikĂ«s.

Ndaj duhet ta mbajmë larg drejtësinë e re nga fryma e ndëshkimit dhe përdorimit të saj për rrotacion politik.

PolitikanĂ«t e rinj janĂ« fatlumĂ« qĂ« janĂ« tĂ« lirĂ« tĂ« mbĂ«shtesin drejtĂ«sinĂ« e re, meqĂ« janĂ« njĂ« parti, njĂ« kryetar dhe nuk kanĂ« kĂ« tĂ« arrestojnĂ«. Por qĂ« tĂ« marrin pushtetin duhet tĂ« bĂ«jnĂ« parti, pasi ata qĂ« rrĂ«zohen nga drejtĂ«sia, nuk e shikojnĂ« shpĂ«timin te ata qĂ« presin tĂ« vijnĂ« nĂ« pushtet nga drejtĂ«sia. Kush fiton nga shpata, nga shpata vdes, dhe kush mendon se nĂ« pushtet shkon nga pĂ«rmbysja e pushtetit pĂ«rmes drejtĂ«sisĂ«, ikĂ«n po prej saj. Pasi nĂ« pushtet pa sukses nuk janĂ« politikanĂ«t, por prokurorĂ«t – nuk janĂ« ata qĂ« marrin vota, por ata qĂ« shpĂ«rfillin ligjin, pasi janĂ« tĂ« vetmit njerĂ«z tĂ« paprekshĂ«m tĂ« republikĂ«s. Dhe ne po e pĂ«rjetojmĂ« fazĂ«n e parĂ« tĂ« kĂ«tij “revolucioni juridik”.

SĂ« paku, Ilir Beqaj dhe Erion Veliaj i kĂ«rkojnĂ« gjykatĂ«s: “Na jep kompjuter tĂ« lexojmĂ« dosje, se na lejon ligji,” dhe gjykata thotĂ«: “Nuk ua jap.” ÇfarĂ« Ă«shtĂ« kjo? RepublikĂ« e ligjit? Si nuk i jep kompjuter tĂ« lexojĂ« dosjen, pasi e ke dĂ«nuar, ndĂ«rkohĂ« qĂ« ligji ia jep? Kush je ti qĂ« del mbi ligjin dhe pĂ«r çfarĂ« shteti ligjor flet pastaj? NĂ« kĂ«tĂ« fazĂ« kemi hyrĂ«. ProkurorĂ«t nuk pyesin mĂ« pĂ«r prova, gjykata nuk pyet mĂ« pĂ«r ligjin, dhe tĂ« gjithĂ« ata qĂ« duan tĂ« marrin pushtetin shpresojnĂ« se pasi kjo kastĂ« prokurorĂ«sh dhe gjyqtarĂ«sh tĂ« shtrijnĂ« pĂ«r tokĂ« qeverinĂ«, do t’u thonĂ« kĂ«tyre: “Bujrum, tani merreni ju.” Nuk ka pĂ«r tĂ« ndodhur. E duan pĂ«r vete. Ose minimumi: pĂ«r tĂ« vĂ«nĂ« nĂ«n vete kĂ«do qĂ« tĂ« jetĂ« nĂ« pushtet.

Dy praktika që nuk kanë lidhje me procesin e rregullt ligjor

Nga Ylli Manjani

1. Kushtetuta nĂ« nenet 27 e 31 tĂ« saj, garanton shtetasit e kĂ«tij shteti se, cilido qĂ« gjendet nĂ«n akuzĂ« ka tĂ« drejtĂ« themelore tĂ« njihet HOLLËSISHT me akuzĂ«n dhe tĂ« ketĂ« mundĂ«si tĂ« MBROHET efektivisht. Ata kanĂ« tĂ« drejtĂ« tĂ« komunikojnĂ« LIRSHËM dhe mĂ« KONFIDENCË me mbrojtĂ«sin ligjor.

ÇfarĂ« ndodh realisht nĂ« gjykatĂ«n post-reformĂ«:
a. Shtetasit arrestohen, pra humbin lirinë, pa akuzë fare.
b. Shtetasit nën akuzë duhet ta blejnë me para tekstin e akuzës dhe materialet që e shoqërojnë atë.
c. Shtetasit nën akuzë, në paraburgim dhe pa para thjesht nuk kanë mundësi të njihen fare me asgjë nga dosja kundër tyre.
c. Shtetasit nën akuzë dhe në paraburgim, megjithëse kanë para nuk i lejon siguria e burgjeve të njihen me dosjen.
d. Shtetasit nën akuzë dhe të paraburgosur kur sillen në gjyq kyçen në kafaz të blinduar, ku nuk komunikojnë dot me avokatin.

KĂ«to i ndodhin tĂ« gjithĂ«ve sot, jo vetĂ«m VIP-ave. KĂ«to tĂ« fundit duhet tĂ« bĂ«jmĂ« “shyqyr” qĂ« gjenden nĂ« kĂ«to kushte pĂ«r tĂ« kuptuar se ç’u bĂ«jnĂ« tĂ« tjerĂ«ve, tĂ« zakonshmĂ«ve


2. Neni 42 i Kushtetutës, ndër të tjera garanton shtetasit e këtij shteti se kanë të drejtë të gjykohen nga një gjykatë E PAANSHME.

Nuk po risjell në vemendje këtu ligjet që e vendosin realisht prokurorinë mbi gjykatën, as praktikat intimiduese të SPAK ndaj saj. Por po ndalem në një aspekt të frikshëm ligjor antikushtetutë e antidrejtësi:

Gjykata sot ka të drejtë me ligjin proçedural që të akuzojë shtetas, jo me akuzën e ngritur nga prokurori si palë në gjykim, por me një akuzë tjetër që do gjykata.

Pra me pak fjalë gjykata, që duhet të jetë e paanshme nga palët bëhet njëra palë, në këtë rast bëhet edhe akuzuese. I pandehuri është pala tjetër, i cili nuk ka më përballë prokurorin por gjykatën?!

Tani, a mund të jetë e paanshme një gjykatë që edhe akuzon edhe gjykon akuzën që ngre vetë?!

Edhe kjo praktikë gjendet sot në raste të ndryshme, e cila mbështetet në ligjin proçedural, por nuk ka asnjë lidhje me gjykimin e rregullt sipas Kushtetutës.

Konkluzionin nxirreni vetë 

PrapĂ« po mblidhen ‘gjithĂ« qelbĂ«sirat’?!

Nga Frrok Çupi

Ka qenë një ditë si kjo sot. Ndoshta me më shumë shi. Njëzet apo nëntëmbëdhjetë vjet më parë; diku afër. Disa që e hapnin dhe e mbyllnin ditën në Hotel Rogner, atë ditë u ndien të paduruar, u kruhej lëkura.

-Ore!- thanë me njëri tjetrin.- Sikur ta rrëzojmë këtë qeveri. Të shohim a na del më mirë.

Dikush tha se ‘mĂ« keq do tĂ« bĂ«hej’.

“Ku mĂ« keq, vĂ«lla?
 Le tĂ« bĂ«het. Le tĂ« mblidhen tĂ« gjithĂ« qelbĂ«sirat, veç kjo tĂ« zhduket.

Shumica prej tyre ishin njerëz të medies. Me ato pak gazeta copë- copë që kishte atëherë. Ishte ajo kohë kur pesë vetë prej këtyre turbullonin ujërat dhe vihej në rrezik vetë stabiliteti i vendit.

Edi Rama atĂ«herĂ« ishte shumĂ« pranĂ« gazetarĂ«ve. Siç po duket, aty ‘nĂ« bandë’ si Pal MĂ«lyshi, kuptoi se tĂ« njĂ«jtĂ«n gjĂ« do tĂ« bĂ«nin edhe sikur vetĂ« tĂ« merrte nĂ« dorĂ« qeverinĂ«. Dhe nuk ua vĂ«rshĂ«lleu kur e mori qeverinĂ«; as u dha fonde pa fund reklamash, as u krehu bishtin.

Sikur të kishte bërë të kundërtën, vallë sot kryeministri ku do të dergjej?!

Nuk Ă«shtĂ« njĂ«soj, madje as e krahasueshme kjo kohĂ« me atĂ« kohĂ«n atĂ«herĂ«. Sot maxhoranca ka kapacitete tĂ« dhĂ«nĂ« nga vota qytetare aq sa edhe sikur qelbĂ«sirat tĂ« bĂ«hen sa mali Himalaja, prapĂ« stabiliteti politik i vendit ‘as ia ndien’. Pale!, me kĂ«tĂ« opozitĂ« qĂ« sa del nĂ« shesh apo sa hap gojĂ«n i tremb njerĂ«zit sa ‘gjithĂ« qelbĂ«sirat’.

Po bëjnë prova a del gjë prapë sot.

JanĂ« po ata qĂ« ishin dhe disa tĂ« tjerĂ«. ËshtĂ« e njĂ«jta kategori, gazetarĂ« e politikanĂ«. Nuk Ă«shtĂ« mĂ« Hotel Rogneri, i cili atĂ«herĂ« ishte i vetmi ku bĂ«heshin sfilata. Tani janĂ« fshatrat turistikĂ«, vilat luksoze, Marrioti, LalĂ«zi, Tirana. ShqipĂ«ria ka ndryshuar,kĂ«ta jo.

Thirrja e fundit pĂ«r ‘gjithĂ« qelbĂ«sirat’ ishte sot. Madje shumĂ« domethĂ«nĂ«se edhe pse cili e bĂ«ri thirrjen. Burri qĂ« doli nĂ« ekran bĂ«n edhe si i gazetarisĂ«, por edhe politikan.

“KĂ«tu qeverisin bandat”, tha Luciano Boci.

Edi Rama Ă«shtĂ« pika lidhĂ«se e tĂ« gjithĂ«ve!’, tha pastaj.

PĂ«r t’ia ulur kokĂ«n atdheut, shpikin qelbĂ«sira. Thirrja e politikanit jehonte nĂ« veshĂ« banditĂ«sh:

“Kudo ku jeni fshehur, ja ku jam, iu presim. TĂ« mblidhen qelbĂ«sirat!”, lĂ«shoi thirrje Boçi.

Të shikojmë sa prej tyre do të vijnë sot e nesër.

Ka nisur prej ditĂ«sh zelli nĂ« gjueti pĂ«r ‘qelbĂ«sira’. Dikush tha se ‘Balluku ka dy jahte!’. Por tepĂ«r, nuk mund ta besonin kĂ«tĂ«.  PolitikanĂ«ve u doli huq rrena dhe e lĂ«shuan.

ShpikĂ«n apartamente. PĂ«rderisa njerĂ«zit kanĂ« qejf tĂ« kenĂ« shumĂ« apartamente, lĂ«shuan thirrje se Balluku ka treqind. Fillimisht thanĂ« tridhjetĂ«; erdhĂ«n duke i shtuar sa mĂ« shumĂ« u mblidheshin qelbĂ«sira rreth pallateve. Djali i Balliut, politikan ‘deli djalë’, i bĂ«ri pĂ«r budallenj tĂ« gjithĂ« tĂ« tijtĂ«. Nuk shkonte numri fiks, 300. Doli nĂ« tribunĂ«n e Saliut dhe thĂ«rriti se ‘Balluku ka 314 apartamente’. Shtoi edhe 14. KĂ«shtu besohet, pritet tĂ« mblidhen qelbĂ«sirat.

Edhe Fevziu e kishte ngrĂ«nĂ« ullirin se ‘Agaçi ka 3 milionĂ« euro verë’. Deri dje qelbĂ«sirat kishin thĂ«nĂ« ‘1.2 milionĂ« euro’. Siç duket rrena eci mirĂ« dhe gazetari e shtoi fondin brenda ditĂ«s nĂ« 3 milionĂ« euro.

Bursa e qelbĂ«sirave ecĂ«n me njĂ« shpejtĂ«si llahtar, nuk ka ligjĂ«si as financĂ«. Ç ‘imagjinata kanĂ« shpĂ«rthyer!?

Edhe Salijanjin e PD e sulmuan ata tĂ« PD-sĂ« si njĂ« ‘njeri pa moral, gĂ«njeshtar, spiun dhe qĂ« sulmon qenin’. Me qĂ«llim qĂ« tĂ« suleshin gjithĂ« qelbĂ«sirat e ta shqyenin. Viktor Zhustin, aktorin e shquar, e prozvaldĂ«n pse ruajti dinjitetin para qelbĂ«sirĂ«s.

Të gjithë mblidhen një ditë. Por a është tani kjo dita? Qelbësirat fitojnë kur pala tjetër është e dobët. Fitojnë kur qeveria cedon. Ndërsa fati është që Shqipëria është shumë mirë, në stabilitet, me autoritet
, dhe qelbësirat janë minorë.

Se vĂ«rtet njĂ« herĂ«, para 19 vjetĂ«sh kjo taktikĂ« ‘u piu ujë’. Ka ndodhur edhe nĂ«pĂ«r botĂ« qĂ« qelbĂ«sirat kanĂ« kryer revolucion dhe kanĂ« pĂ«rmbysur vlera. SĂ« pari nĂ« vendin tonĂ« me skemat piramidale ku u plaçkitĂ«n kursimet e vetme tĂ« qytetarĂ«ve. KĂ«ta tĂ« sotmit, kĂ«ta kanĂ« qenĂ«.

Synimi kryesor është pushteti dhe vjedhja e pasurisë kombëtare. Gangsterët nuk e bëjnë vetë revolucionin, por përdorin të tjerë, si qelbësirat në këtë rast. Këtë e ka bërë mafia në Itali, Sicili, që rrëzoi qeverinë lokale. Kartelet e drogës në Kolumbi dhe Meksikë. Bandat e qelbësirave në Haiti kanë paralizuar shtetin.

Bandat e qelbësirave nuk kanë ideologji. Kanë vetëm kaosin si mjet. Si mjet kanë edhe shpifjen, imagjinatën kriminale, paturpësinë. Pushtojnë rrugë, porte, aeroporte, furra buke, shkolla.

Qelbësirat gjejnë shesh aty ku cedon shteti dhe qytetaria.

Gabimini Ramës dhe i PS në mbrojtje të Ballukut

SPAK-u vuri nĂ«n hetim zĂ«vendĂ«s kryeministren Belinda Balluku. Ju bllokua dhe pasaporta qĂ« tĂ« mos udhĂ«tojĂ« jashtĂ« ShqipĂ«risĂ«. Deri sa ajo nuk dha dorĂ«heqje, (sepse institucioni i dorĂ«heqjes nĂ« ShqipĂ«ri nuk njihet), kryeministri  Rama duhej ta kishte pezulluar zonjĂ«n Balluku. Do t’i hapej rruga drejtĂ«sisĂ« pĂ«r tĂ« hetuar qetĂ«sisht tenderin e shumĂ«pĂ«rfolur tĂ« LlogorasĂ«. Pezullimi 


Avokati i Popullit/ Shabani tregon se si i mori firmat e deputetëve të PD

KĂ«tĂ« tĂ« martĂ« nĂ« emisionin “Opinion”, ishte Avokati i ri i Popullit, Endrit Shabani.

Në këtë intervistë, Shabani iu përgjigj pyetjeve që nga marrja e firmave nga deputetët e PD, përplasja me PD deri te votat e PS që e zgjodhën në krye të institucionit të Avokatit të Popullit.

“Po! Si gazetari mĂ« i vjetĂ«r nĂ« ShqipĂ«ri besoj duhet ta dije se ka diferencĂ« mes Avokatit qĂ« emĂ«rohet me firmĂ« tĂ« kryeministrit dhe atij nga deputetĂ«t e zgjedhur nĂ« Parlament me votat e shqiptarĂ«ve. UnĂ« garova, nĂ« listĂ«, dhe roli nuk Ă«shtĂ« pjesĂ« e qeverisĂ«, Ă«shtĂ« gjithmonĂ« opozitar”.

-Relativisht, s është e thënë!

Shabani: Monitoron punën e qeverisë, mbron qytetarët, denoncon korrupsioni, është vazhdimësia e asaj që unë kam bërë si aktivist në 20 vjet.

U pyet edhe për rastin e Belinda Ballukut dhe skandalin te AKSHI.

Shabani: Ju e keni pasqyruar punĂ«n time si aktivist dhe e dini mirĂ« se nga 6 kallĂ«zimet qĂ« kam çuar nĂ« SPAK, njĂ«ri Ă«shtĂ« pĂ«r zonjĂ«n qĂ« pĂ«rmendĂ«t. Roli im nuk Ă«shtĂ« prokurori, unĂ« s’jam prokuror pĂ«r tĂ« hetuar, por nĂ«se zyrtart shkelin tĂ« drejtat e njeriut, tĂ« jesh i sigurt qĂ« nĂ«se deri dje kam denoncuar, kĂ«saj radhe kam njĂ« institucion pĂ«r ta luftuar abuzimin e tyre.

-A keni ju një opinion?

Shabani: Jam i njëjti njeri si dje, por unë kam bërë një betim që të mbroj një institucion prej 70 vetësh dhe qytetarin shqiptar.

-NjĂ« njeri i lirĂ« qĂ« erdhi kundĂ«r kĂ«tij sistemi, tani futĂ«t nĂ« njĂ« kuti ku s’ka dot njĂ« mendim tĂ« vetin?

Shabani: ËshtĂ« pĂ«rgjegjĂ«si publike qĂ« unĂ« tĂ« pĂ«rfaqĂ«soj njĂ« pozicion kushtetues.

-Si i morët firmat e opozitës?

Shabani: Kur u hap gara, ka qenë periudha kur ne kishim vendosur një grup të përbashkët, një front të gjerë opozitar. Takova deputetë të të gjitha partive, personalisht! I kam kontaktuar personalisht! Takova dhe deputetë të PS-së që i kam miq, më thanë nuk firmosim dot se e kemi vendim politik. PS nuk lejonte që të mbështeste askënd dhe do të gjykonte atë që do të sillte opozita. Mblodha firmat, i dorëzova.

-Nuk bisedove me zotin Berisha?

Shabani: Jo!

-Kur ata thanë po tërheqim firmat, moralisht nuk ndjeve që duhet të tërhiqeshe?

Shabani: MĂ« duheshin 28 firma, mblodha 35 firma, pikĂ«risht duke menduar se dikush do tĂ« vendosej nĂ« siklet. Kam pritur deri mĂ« 2 dhjetor qĂ« ishte afati i fundit, ata i kanĂ« tĂ«rhequr pasi mbaroi gara, ishte e pamoralshme, ishte pĂ«rpjekje pĂ«r tĂ« mĂ« hequr mua nga gara. Edhe ligjĂ«risht, ka njĂ« parim qĂ« quhet e sigurisĂ« juridike, njĂ« e drejtĂ« e fituar, nuk mund tĂ« pĂ«rdoren procedurat pĂ«r t’ja marrĂ« njĂ« individi.

PavarĂ«sisht sa mĂ« sipĂ«r, Shabani theksoi “se njĂ« pjesĂ« e mirĂ« e tyre e kanĂ« uruar pĂ«r postin”. Skepticizmit tĂ« Fevziut pĂ«r mĂ«nyrĂ«n si Shabani siguroi votat, ai iu pĂ«rgjigj kĂ«shtu:

Ishin pesë parti në votim të fshehtë, PS ka vetëm 82 mandate në sallë. Qartazi e vetmja që mungon ishte PD-ja. Pse mungoi ajo në sallë është pyetje për Partinë Demokratike. Nuk ka nevojë për teori kaq të mëdhaja konspirative!

Po pse Shabani u “thye” me PD-nĂ«?

“Ata kanĂ« patur vendim pĂ«r t’u tĂ«rhequr nga procesi, Ă«shtĂ« hera e tretĂ« qĂ« e bĂ«jnĂ«â€, u pĂ«rgjigj ai.

Artan Hoxha: Ergys Agasi kontakti i drejtpërdrejtë i kryeministrit

Gazetari Artan Hoxha ka folur në lidhje me hetimet e drejtësisë ndaj Ergys Agasit dhe rolin e tij në takimet e bëra me zyrtarë të lartë dhe biznesmenë.

NĂ« emisionin “Opinion”, shprehet se Agasi ishte kontatki i drejtpĂ«rdrejtĂ« i kryeministrit me persona tĂ« tjetĂ«r, ndĂ«rsa shtoi se qĂ« para disa muajsh “koordinatori” i kĂ«tyre takimeve Ă«shtĂ« ndryshuar.

“Agasi u bĂ« kaq i rĂ«ndĂ«ishĂ«m pĂ«r shkak tĂ« atributeve qĂ« mori, nuk ka patur as grup mĂ« parĂ«, nuk ka qenĂ« njeri mĂ« mbĂ«shtetje tĂ« madhe etj. Ky Ă«shtĂ« pĂ«rzgjedhur pĂ«r tĂ« bĂ«rĂ« atĂ« rol. DurrĂ«si ka sjell gjatĂ« dy dekadave tĂ« fundit tre koordinatorĂ« qĂ« kanĂ« qenĂ« midis botĂ«s sĂ« nĂ«ntokĂ«s dhe mbi tokĂ«s. I pari ka qenĂ« Nar  Koka ai qĂ« realizonte takimet e kryeministrit me kryetarin e opozitĂ«s, pra Berisha me RamĂ«n, Rama me MetĂ«n, Rama me Nano. Ishte Nar Koka qĂ« relizonte takimet e nivelit tĂ« lartĂ«. Nari u kap nĂ« njĂ« moment nĂ« ndĂ«rrimin e pushtetit tĂ« vitit 2005
 NĂ« prill ose nĂ« maj kam deklaruar qĂ« kooridnatori qĂ« lidh botĂ«n e nĂ«ndheshme apo mbidheshme Ă«shtĂ« ndryshuar dhe po pres tĂ« arrestohet Ergys Agasi. PatjetĂ«r qĂ« Ă«shtĂ« ndĂ«rruar se Ă«shtĂ« dikush qĂ« do e bĂ«jĂ« atĂ« punë  Nuk Ă«shtĂ« problemi Gysi, problemi Ă«shtĂ« ai qĂ« i dha pushtet Gysit. Ai ishte njĂ« çunak DurrĂ«si qĂ« e vinĂ« aty dhe u bĂ« i rĂ«ndĂ«sishĂ«m. MĂ« parĂ« ka qenĂ« i pa dukshĂ«m nĂ« skenĂ«. Ka qenĂ« aty se ishte kontakti i drejtpĂ«rdrejt”,-tha Hoxha.

❌